Een van de 154 ...en toch uniek: een plaatselijk nieuwsblad met tientallen abonnees verspreid over de hele wereld BOSKOOPSE COURANT WoekeVndblifage Leldsch Dagblad Vst'Jl BIB x m' m W -** - 4 J - ml# mhhhU Zaterdag 11 maart 1967 Bureau: Burgemeester. Colons traat35 - Boskoop Dinsdag 31 jan. 1967,- ÏTo. 6956 Verschijnt dinsdag- en vrijdagavond Oplaag ca. 370.0 exempL - Lid NNP Telefoon 27 48 - Giro 77575 ïentsprijs 2,76 per kwartaal Abon Advertentieprijs 12 c De Boskoopse Courant neemt, zoals de meeste nieuwsbladen, in haar ver- schyningsgebied een monopo lie-positie in, wordt in vrij wel alle gezinnen daar gele zen naast een krant die da gelijks komt. „Er zijn mis schien honderd Boskopers die geen abonnee zijn". Er heerste dan ook enige ontsteltenis in de burelen van de Boskoopse Courant, toen op 15 april 1965 overal in het dorp Boskoop's Vizier in de bus gleed, een nieuw gratis advertentieblad met vrij veel redactionele tekst. Directeur Kruiswijk: „Ik schrok wel even, toen ik trouwe adverteerders in dat blaadje zag staan. Maar ik hoorde, dat hij grote adver tenties had aangenomen voor een prijs die nergens op leek. Het tweede nummer zag er dan ook al veel minder uit". Bovendien: al zijn de Bos kopers erg reislustig en kos mopolitisch, ze hechten wel aan vaste gewoonten. Na drie maanden moest Boskoop's Vizier de strijd staken. De Boskoonsp Courant had weer het rijk alleen. Door Frits Koffijberg Grote steden hebben hun eigen dagbladen, kleine plaatsen hun eigen nieuwsbladen. Wie weieens verder heeft ge keken dan zijn stadsneus lang is, kent ze wel, die één, twee of drie keer in de week ver schijnende krantjes (met als buitenbeentje de Barneveld- sche Courant die sinds kort vijf keer in de week bij de abonnees komt)die redactio neel leven bij de gratie van het plaatselijke nieuws en economisch drijven op de plaatselijke adverteerders. Men vindt ze in vrijwel elk dorp van enige betekenis en in elk stadje, waar de inwo ners nog gretig geïnteres seerd zijn in elkanders wel en wee. den. Maar mijn vader, die was bo- menzoeker, overleed en mijn moe der bleef met dertien kinderen achter, 't Was net in de crisistijd en ik was kostwinner. Ik bleef dus hier op de administratie hangen Na de oorlog heb ik de redactie op me genomen; voor die tijd werd dat echt nog op de huis-, tuin- en keukenmanier gedaan'. Hij noemt zichzelf een auto-di- dact. ,Na de ulo heb ik veel gele zen'. Hij schrijft graag. ,Toen ik een jongen van vijftien, zestien was, zat ik al hele opstellen te ma ken. Ik was de fantasieman in de familie'. Op deze manier maakt de Bos koopse Courant landelijk, zelfs in ternationaal nieuws, al is de be langstelling daarvoor natuurliji wel beperkt. Op een andere manie maakte de Boskoopse Courant eni ge tijd geleden ongewild ooi. landelijk nieuws. Dat was op dt dag, dat zij verscheen met een voor pagina met drie grote plekken wit Het leek een grof staaltje van cen suur. Onderschriften maakten ech ter duidelijk, dat hier foto's had den moeten staan. Het materiaa (het clichograferen wordt uitbe steed in Haarlem) was niet op tijc gearriveerd. ,De voorman belde nu op, toen ik net bij de wethoude zat', herinnert de heer Van Bern mei zich. ,Ik zei nog: man, doe nie zo gek, je kunt toch geen plekkei open laten. Maar als je er niet zei bij bent Uitgeefster van de Boskoops- Courant is de Boskoopse Handels drukkerij (,maar het handelsdruk werk is de laatste jaren steed minder belangrijk geworden dai de krant'), gevestigd in een schil derachtig, oud pand met het inte rieur van een niet al te moderr vrachtschip: nauwe gangetjes, om hoog wentelende trappen, met yze beslagen treden, opstapjes Alleen Boskoopse Courant ls er een de vele, om precieser te zijn: van de 154, die elkaar hebben in de Nederlandsche Pers en samen een op hebben van ruim 844.000. "bij zijn .reuzen' als de Nieu- - Noordhollandse Courant in purmerend, die driemaal in de teek bij 18.000 abonnees in de bus Wit. Met een oplaag van 3.700 be hoort de Boskoopse Courant dus tot de kleinere nieuwsbladen niet tot de allerkleinste, dat zijn De Andijker (in Andijk) en de Wijkse Courant (in Wijk bij Duur stede), allebei met 1.300 abonnees. In één opzicht onderscheidt de Boskoopse Courant zich van haar 153 soortgenoten. .Het is het enige plaatselijke nieuwsblad dat je meer dan eens in een Londens of Newyorks hotel kunt aantreffen', vertelt redacteur Gerrit van Bem- mel (58). Want de handelaars uit het boomkwekersdorp Boskoop, die zo'n beetje de hele wereld afreizen nemen overal ,hun eigen krantje' mee naar toe. Zij doen dit om de zelfde reden waarom tientallen mensen in het buitenland En geland, Duitsland, Canada, Ameri ka, België, Frankrijk, Zwitserland, Ierland, Denemarken, Zweden, Noorwegen, Zuid-Afrika en Australië en maar liefst zeven honderd Nederlanders ver buitan Boskoop op het blad zijn geabon neerd. En die reden is: de .rubriek voor bomen en planten' in de Bos koopse Courant met de aanvragen resp. aanbiedingen van handelaars en kwekers. nisch personeel, één redacteur, één boekhouder en één juffrouw voor de administratie. De laatste drie zitten broederlijk bijeen in het voorkantoor, waar een ongekende rust heerst: geen ratelende telexen, geen nerveuze telefonades, geen in- en uitlopende reporters. Want re dacteur Van Bemmel doet alles in zijn eentje: het nieuws vergaren, redigeren en corrigeren. Dat heeft zijn nadelen. ,Ik kan nooit meer dan drie of vier dagen achter el kaar met vakantie gaan en dan moet ik dat nog in de stille weken doen, 's zomers dus. Maar ik zou bok weieens in de winter een weekje op stap willen'. Aan de an dere kant: ,Het is een boeiend en ontzettend vrij bestaan. Eigenlijk ben ik hoofdredacteur. Ik kan mijn eigen werk indelen en zelf initiatie- In augustus 1924 kwam Gerrit van Bemmel als jongste bediende bij de krant, .rnaar niet met de be doeling om te blijven. Ik wilde rei ziger in kwekerij-produkten wor- Volledig Over zijn werk: ,Het gaat ons natuurlijk om het plaatselijk nieuws. Ik probeer zo volledig mo gelijk te zijn, dat is toch de beko ring van een plaatselijk blad, he, want iedereen kent elkaar. Toen ik een tijdje geleden de opening van het Groene-Kruisgebouw had ver slagen, zei de secretaris tegen mij: Jk heb jullie krant gebruikt als notulen, ik heb zelf niks hoeven te doen.' Kijk, dat vind ik nou een aardig compliment. Soms geef ik commentaar, maar altijd opbou wend. En dan ga ik niet over één nacht ijs. Als er over een gevaar lijke oversteekplaats geschreven moet worden, raadpleeg ik eerst de ANWB'. De Boskoopse Courant begon in 1889 als het Boskoopse Advertentie blad met een oplaag van vijfhon derd. Bij het vijftigjarig bestaan in 1939 telde men tweeduizend abonnees. De laatste twee oorlogs jaren mocht men van de bezetter niet verschijnen en men vertikt De drukkerij verschaft aan der tien mensen werk; tien man tech- Elk blad 4 krantepagina's) wordt ajzonderlijk gevouwen. De nieuwe snelpers. het dan ook om die mee te tellen, wanneer de leeftijd van de krant ter sprake komt. Het is dus logisch, dat men pas vorig Jaar het 75-ja rig bestaan van de courant vierde. Zelf De huidige eigenaar, tevens di recteur, is de 82-jarige Willem Kruiswijk, die ondanks zijn hoge leeftijd dagelijks nog van 's och tends vroeg tot 's avonds in een stofjas door zijn bedrijf sjouwt en helpt waar dat nodig is. Hij deinst er ook niet voor terug om op zater dag, als het personeel vrijaf heeft, zelf een ordertje rouwbrieven te zetten en te drukken. Hij heeft dit vak namelijk in ditzelfde bedrijf als werknemer geleerd. In 1905 trad hij in dienst bij de drukkerij. Hij was al drie jaar chef, toen ,in 1918 Mathot (de zoon van de oprichter) de zaak van armoe moest verkopen aan De Spaarnestad". De Haarlemse N.V. promoveerde de heer Kruiswijk tot directeur van de Boskoopse afde ling. In 1937 werd hij bij de hoofd directie geroepen: ,Wij willen Bos koop aan jou verkopen. Ga maar naar huis en kom over veertien dagen met een bod.' De heer Kruiswijk ging naar huis, sprak met de plaatselijke makelaar en notaris en bood 40.000 gulden. De Spaardestad wilde meer: 50.000 gulden en vijf jaar lang tien pro cent van de winst. Weer praten met de makelaar. Deze zei: laten we schuldbekentenissen maken en proberen die te verkopen. ,Dat de den we. Binnen tien dagen waren ze allemaal verkocht. Ik waar schuwde De Spaarnestad dat ik het geld had. De volgende dag 's mor gens om negen uur waren de heren uit Haarlem al hier om de centjes te halen'. Pers ,In 1947 heb ik de laatste obli gaties uitgeloot. De laatste jaren heb ik geen cent hoeven te lenen en ben ik toch ook niet te krente rig geweest om te investeren'. Om zijn woorden kracht bij te zetten neemt hij ons mee naar achteren, waar hij het pronkstuk van zijn bedrijf laat zien: een gloednieuwe Nebiolo-snelpers (vlakdruk), in fe bruari geïnstalleerd. .Heeft veer tig mille gekost. Ik had hem con tant kunnen betalen, maar ik doe het in tweeën'. Is het nieuwsblad van Boskoop rendabel? De heer Kruiswijk: .Rendabel? Ja, wis en waarachtig, wat dacht u, ik ga niet voor niks werken!' W. KRUISWIJK eigenaar-directeur Het was wel een noodzakelijke verbetering. Tot voor kort werkte men met een totaal verouderde vlakpers, die twee uur nodig had om de helft van één blad (is 2 pa gina's van de krant) in 3700-voud te drukken. Bracht men een krant van 16 pagina's, dan betekende dat zestien uur achter elkaar drukken. ,Soms, in de sinterklaastijd bij voorbeeld, moesten we 's woensdag smiddags al gaan draaien voor vrij dagavond' (de courant verschijnt elke dinsdag- en vrijdagavond). De nieuwe pers werkt tweemaal zo snel. Een modernisering die een paar Jaar geleden werd doorgevoerd, was de aanschaf van een tweedehands zetmachine. ,Die spaart twee, drie man uit. Voor die tijd werd alles met de hand gezet; op 't laatst moesten wij een gedeelte van het zetwerk uitbesteden'.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 9