VLEES SCHEEPS ERICHTEN Nacht zonder einde HOOFDSCHOTEL jjONDERDAG 9 MAART 1967 PAGINA 23 Uns dagelijks vervolgverhaal fcls'nstraikeMenof1"viel door Alistair meter blyven volgen en i hy geen ogenblik dichter by. t detractor echter uit zicht was doemde Balto plot- >nd kennelyk 't si le rupsbanden van al diep onder de verse sneeuw ■gen lag. Zagero twyfelde er- iVel tienmaal die nacht hoorden n dezelfde woorden mompelen: x>p dat die hond weet waar we aan!" ir Balto wist was hy deed. een paar maal tussen mid- cht en drie uur in de morgen, k— bleef hy plotseling staan, de nek en liet een klagend horen. Het scheen dat hy op >rd wachtte. Als hy iets hoor- ef het buiten ons bereik, maar leek hy of hy voldaan want eensklaps veranderde hy ichting en sloeg linksaf, recht de sneeuwstorm in. Jackstraw ons zwygend toe; we begon- le hond te volgen. Drie minu ter stootten we op de verla- ndeslee. Ernaast lagen twee in gedoken honden met hun i naar de wind de snuiten te- im buiken, de lange staarten hun koppen en byna on- lar in die eindeloze vlagen van en ys. Ze schenen zich volko- p hun gemak te voelen de vacht van een poolhond rmt hem namely k zó goed te- kou dat zelfs by tientallen i onder nul de sneeuw op die door de lichaamswarmte gaat n maar verkozen de vry- boven het gemak. Ze sprongen overeind zonder dat we ze kunnen aanraken. Alleen de ADVERTENTIE televisie radio magnetophons. afspeel-apparatuur alles pleit voor TELEFUNKEN Adres bij OW onbekend ADVERTENTIE VLEESJUS Voor lekkere jus hebt u vlees no dig óf klein vlees dat u bakt in de koekepan óf groot vlees dat u bakt In de braadpan. Niet alleen boter of margarine gebruiken, maar beslist ook vet (voor de geur en smaak!) Doe pas vlees in de pan als boteren vet goed heet zijn. Let op de voor geschreven bak- en braadtijd Scheutjes water bijgieten. Stukje wortel,ui en laurierblad meebraden, of na 't braden een lepel tomaten puree toevoegen. Publikatie van Voorlichtingsbureau Vlees, RECHTER TIE EN HET GESTOLEN HALSSNOER 11—79 Geruisloos daalt Rechter Tie de trav van de herberg en loopt naar d kassier Tai Min altijd zijn dagen i kaars op de tafel neemt plaats achü In de linkerla vindt hij het zoals kassiers gebruiken om rekeningen aaneen te hechten, een stempel met het woord „Betaald" met het bijbehorende stempel- kussen, en tenslotte nog wat vellen papier en enveloppen. Snel opent hij de tweede la. Ook hier niets verrassends. Het telraam, een inktsteen en een staafje rode inkt, een waterkruikje om de inkt steen te bevochtigen en een rood penseel, en tenslotte nog een lege geldkist. De zuinige herbergier zal er wel op letten om elke avond al het geld uit deze kist halen. Hoe had Tai Min hier zijn dagen gesleten? Wat deed hij precies? Hij liet nieuwe gasten het register tekenen, stond de gasten te woord als ze inlichtingen nodig ht en rekende met ze af als ze vertrokken. Hoe ging dat in zijn t Tai Min zocht de verschillende nota's bij elkaar, heel schreef dat bedrag met rode inkt Cip de rekening, stempelde er be taald op en deed het geld in het kistje. Rechter Tie voelt dat hij de oplossing nadert. Telraam, tsempel, bruine gom Telraam, bruine gomPlotseling schiet hij overeind. Natuurlijk, dat is de oplos- DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 769 Terwijl Bram valt is het nuttig te vermelden, dat boer Spruitjes in eten en kleding nog een ouderwetse smaak bezat. Als voedsel wenste hij stevige kost met vet en spek, en als kleding schafte hij zich bij voorkeur datgene aan, wat uit dunne boom schors leek te zijn vervaardigd. Die degelijke opvatting redde Bram het leven. Want na zijn dui zelingwekkende val dook hij precies de borstrok van boer Spruitjes in, welke wél van de knijpers losraakte, maar tegelijkertijd Brams snelheid aanzienlijk verminderde. Het duizelde hem wel even, maar boer Spruitjes liet hem geen tijd om op adem te komen. „Blijf staan, spreeuw, als je een kerel bent", riep de boer. Deze spreeuw was inderdaad een kerel, maar toch sloeg Bram op de vlucht, tenoijl de boer hem schot na schot nazond. „Zo, die spreeuw komt ook niet terug", zei de boer innig tevreden. „Dat scheelt me zeker een kilo kersen per dag." Over het verlies van de borstrok treurde hij niet, want die zat hem tóch na honderd keer wassen al een beetje krap in de oksel. Plymouth n Bu- Tllterum 7 250 m ZW N«w Call Zeesleep

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 23