grossiers in moord en doodslag oude gross Kruiswoordraadsel Kom er ACHT-er Nick Carter Harry Dickson Buffalo Bill Nat Pinkerton Verouderd... Lord Lister JERDAG 21 JANUARI 1967 LEIDSCH DAGBLAD L.D.-EXTRA 5 IVeer had. de beroemde mees- ■detective Nick Carter, dit- il in aflevering 351, „Het aard van Damocles", de mis- iiger zijn verdiende loon ge- i badend in de rode le- mappen achtergelaten. Een (k lang moest de ongeduldige er wachten eer de meester in 352, „De Geheime Agent", strijd met andere, nog geme- re schurken zou moeten aan een. Crossiers in moord en doodslag! kennen tegenwoordig de man van U.N.C.L.E. de James ads, de Modesty Blaise's, de i.S.-117's en de Mike Hammers. in het Nederland van tussen beide wereldoorlogen waren het iere helden, die jong en oud In ban wisten te houden. Zij leef- niet in (dure) boeken, maar op bladzijden tussen de helgekleur- omslagen van de zogenaamde leveringen", waarvan een groot door de (Amsterdamse) Ro- n-, Boek- en Kunsthandel werd ipreid. t het wereldberoemde fonds de uitgevers Street en Smith New York kwamen de Nick s en de Buffalo Bills, van bodem was Lord Lister en België stamden de Harry Dick- i-verhalen. Nat Pinkerton ver een ook in Scandinavië. Hefti- strijd werd door bezorgde ou- gevoerd tegen deze „afleve len", waarbij vooral de Nick iters het moesten ontgelden. In Groene Amsterdammer er- enen artikelen als „Mogen wij leren?" en politieke tegenstan- maakten gretig gebruik van uitlating van Colijn, dat hij ontspanning in de trein graag Lord Lister ter hand nam. te oorsprong van de Nick Car- verhalen is enigszins in het ster gehuld. Wèl weten we dat eerste verhaal in 1889 als ülleton werd geplaatst in „The York Weekly", maar slechts grond van vermoedens kunnen John Coryell als de eerste schrij- aanwijzen. Het publiek rea- rde ogenblikkelijk zo gunstig, er vele honderden verhalen op Kif de lengte volgden, die steeds rden toegeschreven aan „de Tijver van Nick Carter", Achter aanduiding gingen ele teurs schuil. 1899 schreef kolonel Frede- van Renselaer Dey zijn eerste taal in de serie, waarvoor hij twintig jaar lang vrijwel onafge broken zijn bijdragen zou leveren. Vijf miljoen woorden schreef hij neer tot meerdere glorie van het trio Nick, Chick en Patsy onder ti tels als „Dertig dagen schijndood", „De man met de ebbehouten hand". „De geschiedenis van een gehangene" of „Het geheim der metalen doodkist". Slechts door een onmenselij ke handigheid wist Nick Carter bij voortduring uit levensgevaarlij ke situaties ongedeerd tevoorschijn te komen. Daartoe vertrouwde hij niet alleen op zijn helpers en zijn geluk, maar ook op allerlei uitvin dingen, waar zelfs de roemruchte „Q" uit de James Bondverha- len respect voor zou hebben gehad. Met touwen gebonden? Geen be zwaar voor Nick Carter, wiens das speld een gecamoufleerde zaag is „Handen omhoog?". Wee de ban diet, die het de detective toeroept, want in zijn mouwen bevinden zich twee revolvers, die door een vernuf tige uitvinding in zijn handen springen, zodra hij de ai-men heft. Vele speurders zouden de kluts kwijtraken wanneer zij (zoals Nick in nr. 374 „De vrouwelijke demon") door misdadigers met hun eigen boeien machteloos werden ge maakt. Maar Nick had er op gere in minder dan één seconden ge beurd was zagen zij plotseling een revolver in de rechthand van de detective en op hetzelfde ogen blik vloog een schot, door de de tective afgevuurd, over de hoofden van de schurken, die van schrik schreeuwend zich bukten". Uit de verdere tekst blijkt, dat zich aan de revolver een kabel be vond, welke Nick Carter om zijn middel bindt. Slingerend en zwaai end komt zijn helper aan die ka bel op dertig meter hoogte van de ene wolkenkrabber naar de ande re. Vecht daar maar eens tegen kend. dat „de verleiding voor een overwinnaar te groot zou zijn om de detective met. zijn eigen wa pen onschadelijk te maken" en daarom liet hij een geheime veer in de boeien aanbrengen, welke hij alleen wist te vinden. Helaas: in nr. 378, „Een vecht partij in de rechtszaal", hebben al le voorzorgen Nick niet geholpen. Moederziel alleen staat hij hulpe loos tegenover een dozijn misdadi gers. „Gij komt niet levend deze kamer uit, mr. Carter", hoont de leider, die zelfs nu niet tot tutoye ren overgaat. „Nick wilde juist een antwoord geven", lezen wij „toen hij een lange, schelle fluit hoorde Dadelijk herkende hij het signaal van Patsy, zijn trouwe helper. Het scheen achter zijn rug te klinken, maar hij kon zich niet voorstellen, vanwaar het kwam. doch hij be greep, dat alles er van afhing of hij het gesprek met de schurken in de lengte kon trekken". Bladzijden lahg trekt de beroem de man dan het gesprek in de leng te. totdat hij er in slaagt „zich zo te bewegen, dat hij zijwaarts kwam te staan van het open raam. Tot zijn grote verbazing zag de detec tive in een venster van een huis aan de overkant, op ongeveer 25 voet, het gezicht van Patsy, die hem in stilte toewenkte. Met grote zekerheid vloog er een voorwerp door de lucht en niet minder han dig ving Nick het op. Voor één der schurken begreep, wat er eigenlijk Minstens even populair als Nick Carter werd Lord Lister, genaamd Raffles, de groote onbekende. De ze verhalen waren van de hand van een Amsterdams journalist, Felix Hageman, die vorig jaar januari op 88-jarige leeftijd over leed. Achthonderd afleveringen dic teerde hij in de avonduren, week in week-uit (en korte tijd zelfs tweemaal per week) aan een se cretaresse, totdat de uitgever aan herdrukken begon. In 1938 beschreef Felix Hage man in De Groene Amsterdammer zijn werkmethode. Moeite om spannende intriges te vinden had hij nodig om de intrige te ver zinnen van verhalen als „De Lief despuist". „Het geheim eener loop graaf". „Slokum, in spek en aan verwante artikelen", „Ongewenst bezoek in een slaapvertrek" of „De geesten van Bertha Dunkel". Nèt als Alexander Dumas, die per regel werd betaald, vulde Hageman pagina's met dialoog, die uit korte woordjes bestond. Daarbij kwam hij soms al te ver op zijpaden en naar de auteur zelf meedeelt zei de secretaresse, die het moest op nemen, eens kampjes: „Dit gedeel te is stomvervelend, weet u dat?" Onmiddellijk liet de schrijver Raf fles opspringen en zijn vijand bij de keel grijpen. Want op stijl en waarschijnlijkheid behoefde hij niet te letten Maar vervelend worden mocht hij nooit! De heer Nelissen, zijn uitgever, vertelde ons eens, dat hij er nauw lettend op toezag, dat Hageman geen gewaagde beschrijvingen gaf van vrouwelijke vormen en dé colletés. „Meneer Nelissen", zei Hageman dan. „u kan ze gekleed krijgen, zoals u wilt al moet ik ze een boord tot d'r kin om geven". De strenge maatstaf in dit opzicht en de gematigde, door een reële hu mor getemperde bloederigheid ga ven een Lord Listers een reputatie, welke Nick Carter hem kon benij den je kon ze aan jongeren in han den geven. Heel anders was dat weer gesteld met de Harry Dicksons en de Buffalo Bills. „Aan een vreeselijken dood ont snapt", „Het berucht hotel te Cai ro" en „Chineesche afgodendienst" waren de titels van de eerste drie verhalen over de avonturen van Harry Dickson, de Amerikaanse Sherlock Holmes. De schrijver was niemand minder dan Jean Ray, pseudoniem van de Belgische auteur J. R. de Kremer (1887 1964), wiens detectiveboeken hun weg vonden tot in Frankrijk, Duits land en Amerika toe. Zijn „afleve ringen" werden kennelijk met haast geschreven, maar toch ver loochende zich ook hier de schrijver niet. Toch was de serie geen groot succes beschoren. Voor drie stui vers per aflevering kocht het pu bliek liever de Listers, de Nick Carters of de Buffalo Bills, die hier met de orgiginele omslagen werden verkocht, waaraan slechts in een bescheiden hoekje de Neder landse titel werd toegevoegd Samen met Pawnee Bill. Nick Wharton of de (Nederlandse) ba ron van Buren beleefde Buffalo Bill zijn geweldige avonturen. De wetenschap, dat Buffalo Bill (kolonel Cody) werkelijk had ge leefd en hier zelfs met zijn wild west-show was geweest, verhoogde de waarde van de verhalen aan zienlijk. Overigens behoorde ook deze reeks tot de exploitatie van Ned Buntline, de schrijver die indertijd Buffalo Bill als held „ontdekte". Kleiner van formaat, maar ook goedkoper (een dubbetje) waren de Nat Pinkerton-verhalen, die uit muntten in gruwelijke voorplaatjes en in titels, die zich muurvast in het geheugen griften en na zoveel jaren nog een seer-van-toen weten op te wekken: „liet bloedige altaar", „Een arm een hoofd een hart", „De doodsvijand van het indianenopperhoofd" of Na de oorlog werd gepoogd de oude successen te herhalen. Alleen Lord Lister hield het. De Buffalo Bills bleken hopeloos verouderd en onverkoopbaar aan een publiek, dat nieuwe helden en nieuwe vor men (de strips) had leren kennen. Ook de nieuwe series, die werden opgezet (van Robert Tresor kort na de oorlog tot de (vernieuwde) Sextons Blakes van nu) konden het populaire succes van voor de oorlog nog niet evenaren. Menige oudere zal zich met weemoed de tijd herinneren, dat hij de Lord Listers onder de schoolbanken doorgaf of de «verboden) Nick Car ters onder zijn bloes naar het slaapvertrek smokkelde, omdat va der en moeder het niet weten moch ten. Daar las hij dan bij het licht van het nachtpitje, trillend van op winding. voor het slapen gaan. „Dr. Coyle en twee andere le den der bende kwamen haastig de trap op. De anderen waren reeds gevallen onder de kogels van Bob en Patsy. De booswich ten dachten dat ze door een po litiemacht overvallen waren. Halt! riep Nick en richtte zijn revolvers op de drie mannen. Handen omhoog of gij zijt een lijk! Coyle deed een gegrom als een buldog horen, maar hief de han den op. De twee andere schur ken volgden zijn voorbeeld. Nog geen tien minuten later was de hele bende gevangen ge noten. Drie ervan waren ernstig gekwetst. Nick ondervond de grootste voldoening, toen hij Gaston Dupont voor zijn verder leven in de gevangenis wist". Geen James Bond, geen Batman zal ons ooit die sensatie weer kun nen bezorgen COR DOCTER. Oplossingen onder het motto „Kruiswoordraadsel" dienen voor woensdag a.s. te 9 uur von. in het bezit te zijn van de redactie, Witte- singel 1 te Leiden. Onder de goede oplossingen stellen wij een eerste prys van f 5,en twee prijzen van f2,50 beschikbaar waarnaar alleen abonnees kunnen mededingen. Oplossing van vorige opgave De eerste prijs van f 5,werd toegekend aan mevr. H. Buysen, G. Kasteinstraat 34 te Leiden, de twee prijzen van f 2,50 aan mevr. Hemerik, Herenstraat 21 te Leiden Kom er ACHT-er (Herplaatsing wegens misstelling) 1. sluiting van tas vrouw 2. prijskaartje op wasmachine 3. stropdas man links 4. sok kleiner in wasmachine 5. potlood achter oor man links 6. zak op jas van vrouw kleiner 7. wasmachine helemaal links 8. ketting middelste man en aan mevr. Bol, Aardamseweg 89 te Ter Aar. De prijzen worden de winnares sen toegezonden. HORIZONTAAL 1. dagelijks voedsel! 6. gewricht 11. geestdrijver 12. met verharding der huid H. gU 15. paard en rijtuig 16. zeer groot iemand! 17. polit partij ln Nederland, afk. 19. ons aller stammoeder 21. ongebonden 22. roodgekleurde 23. blijk, teken 25. reinigingsmiddel 26. schaap 28. staat, laftd 30. vrouw van Jacob 31. verholen 33. wederrechtelijke handeling 34. zeevogel 35. paardje 36. Spaanse gouvernante 40. -doen: ongedaan maken 44. bergweide 45. iemand, die erg goed kookt! 47. titel 48. berggeit 49. melkspijs 51. zie 19 54. -culpa: door mijn schuld 55. edelgas 56. hemellichaam 58. klein zoogdiertje 61. nummer 62. verborgen, onzichtbaar 64. fyn geweven stof 66. vrouwen 67. -boom: hoge boom in trop. Amerika VERTIKAAL 1. Burgerl. Wetboek 2. regiment 3. niet gesloten 4. jjzerh. grond 5. opjager v. h. wild 6. betrouwbaar 7. ontkenning 8. -je: vervelend karweitje 9. wandversiering 10. Chin, afstandsmaat 11. godvruchtig 13. leren halsgordel 14. het telkens rossen 18. pad voor wielrijders, enz. 20. adieu! 21. niet weinige 24. stadsdeel 27. geluid 29. ketting 32. groente 33. zwarte agaat 36. voor het gerecht roepen 37. snoepje! 38. Nederl. Vorstin 39. halsbont 41. hetzelfde 42. hier of daar 43. Russ. keizer 45. mineraal 46. schaaldier 52. menselijk geluid 53. zie 55 horizontaal 56. sta stil! 57. een zekere 59. vorm van onderwijs 60. opening 63. ten bedrage van 65. deel v. d. mast De verwisselde Rollen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 13