=^Jr3! t 1
=2' LEKKER BROOD
Nacht
zonder
einde
Nog
iO weken
en't is lente
Rath Doodeheefver
DIJSSELBLOEM
toch weereem watanders- -»rBram tade de>ot°
Sr riHIhls, -
Stë§3Rï.
SS-
DINSDAG 10 JANUARI 1987
U'-'
tEIDSCH DAGBLAD
Ij Ons dagelijks vervolgverhaal
I
ADVERTENTIE
door
Alistair Maclean
Ik handelde als een automaat en
roeide niet eens afgrijzen bij de af-
chuweiyke gedachte dat na het ver
noorden van deze man zijn nek koel-
rfoedig gebroken kon zijn om de wer-
eUJke doodsoorzaak te verbergen. De
eren riem over zijn borst bleek by
sen holster te behoren dat hij onder
le arm droeg. Ik nam er een kleine,
tompneuzige, automatische revolver
lit en haalde het magazyn uit de
jreep. Er zat een houder voor acht
«tronen in en geen van de kogels
Ik schoof het magazyn
weer terug en stopte de revolver in
een zak van mUn parka. Het jasje
van de dode man had twee binnen-
pakken.
E: In de linker vond ik een tweede
ejvolle patroonhouder die ik eveneens
y me stak. In de rechter zaten een
aspoort en een portefeuille. De foto
het paspoort kwam overeen met
t gezicht van de dode, die volgens
gegevens luitenant-kolonel Ro-
t Harrison geweest moest zyn. De
irtefeuille bevatte weinig bij-
inders: twee brieven met het post-
inpel Oxford kennelijk afkom-
van zyn vrouw Engels, en
lerikaans bankpapier en een lang
fantenknipsel uit de New York He
lieten myn hersens me door de kou
half in de steek, of was ik door liet
vinden van de twee meedogenloos
vermoorde mannen meer in de war
dan ik wilde toegeven of had de sfeer
in dat kille, metalen graf me erger
aangegrepen, dan ik ooit in mijn le
ven had meegemaakt. Misschien ook
was het de combinatie van deze drie
geestestoestanden die me opeens al
le nuchterheid deed vergeten en het
atavitisch bijgeloof in me opwekte
dat in alle mensen verborgen ligt en
zich in momenten van hevige schrik
en angst openbaart. Hoe het ook zy
ik kreeg plotseling het gevoel, de ze
kerheid zelfs, dat een van de dode pi-
loten of de boordwerktuigkundige
was opgestaan en zich langzaam in
myn richting begaf. Ik kan me nog
herinneren dat ik als waanzinnig
hoopte dat het niet de tweede piloot
zou zyn die immers door de in el
kaar schuivende stuurhut zó hevig
verminkt werd dat hy niets meer op
een menselyk wezen leek. God weet,
hoelang ik daar als versteend van
afgryzen zou I ebben blyven zitten,
als het geluid in de cockpit zich niet
herhaald had. Opnieuw hoorde ik
hetzelfde metaalachtige geschraap
alsof iemand zich in het duister be
hoedzaam door de wrakstukken van
Dan vraagt iedereen om
het nieuwste r&d behang
(want voorjaar is tijd van
vernieuwing). Maar... de
complete collectie 1967
is nü al uit. Vraag erom
bij de vakman; die heeft
nu (nog) alle tijd voor u!
ld Tribune van half september, dus de cockpit bewoog en zoals de licht-
n iets dan twee maanden terug, straal van een sterke lamp eens-
ten gleed het licht van mijn lan- klaps het aardedonker in daglicht
kan veranderen, riep dit herhaalde
geluid mij terug uit de dreiging van
bygeloof en paniek naar de wereld
van verstand en werkeiykheid.
over het knipsel. Ik zag een
leine, onduidelyke foto van een of
nder treinongeluk wagons op
>n brug die plotseling midden boven
water eindigde en daaronder bo
lk besefte dat het een verslag
t zijn van een ernstig spoorweg-
ima destijds, waarbij een stamp-
Ie forensentrein bij Elizabeth, in
:w Jersey, van een opengedraaid
uggedeelte in het water van de
LJfewarkbaai stortte. Ik was niet in
stemming om het verslag te le-
maar voelde ergens heel vaag
dat het misschien nog wel be-
ryk zou blyken te zijn. Ik vouw
de het knipsel daarom zorgvuldig op,
'1de het by de revolver en de pa
alhouder in myn parkabinnen-
steken, maar hoorde plotseling
jen scherp, metaalachtig geluid, dat
it de cockpit van het donkere en
erlaten vliegtuig scheen te komen.
5 Maandag 6 n.m. 7 n.m.
Misschien vijf seconden, misschien
len, bleef ik onbeweeglyk zitten,
oerloos en styf als de dode man
aast me en myn arm nog steeds
ebogen om de krantenknipsels in
D lijn zak te stoppen. Vermoedelyk
ontwerpers en fabrikanten van behang
Dit jaar 2 nieuwe
Russische auto's
PANDA EN DE MEESTER ETER
54.91. Het gehuil van Hapwap, dat uit de kluis van het munt-
gebouw klonk, verontrustte de directeur zeer.
„Meneer Totfer, is dat onze alarmschei?" vroeg hij. Ja of nee
meneer Totter?"
secretaris spitste het oor om beter te kunnen luisteren en
schudde toen het hoofd.
„Nee, meneer Doormolen!" sprak hij. „Onze sirene klinkt lager!
Dit lijkt mij een baby die in onze kelder, zit te huilen!"
„Dan is het goed, Totterzei de aangesprokene gerustgesteld.
„Uitmuntend, Totter!"
Hapwap was echter niet de enige die zich bij de goudvoorraad
bevond, zoals we weten. Joris had besloten alles op alles te zetten
om de goudstaaf in handen te krijgen. Hij vatte de kleine daarom
in een stevige greep en graaide naar het kostbare voorwerp. Maar
door zijn plotselinge beweging schoot de staaf de lucht in en raak
te een grendel.
Kijk uit!" riep Panda nog, maar het was al te laat. Boven
hen, in het kantoor van de heer Doormolen, begonnen enkele bel
len te rinkelen en een strook papier verliet plotseling ratelend een
machine.
plllllllllllllllllllllllllllll
Hoe is bet ontstaan?
Uit woord: PISSEBED
Hoe Nederlands het woord pis-
>ebed er ook uitziet, het is een
navolging en vertaling van het
Franse pissenlit. Eigenlyk ver
staat mèn er onder: een kind
dat- nog in b£
niet zindelyk
In een vraaggesprek met het par
tyblad „Prawda" heeft de minister
Tarasow voor de Automobielindus
trie in de Sowjet-Unie, medegedeeld
dat de industrie dit jaar zal begin
nen met de produktie van twee nieu
we personenauto's die meer ruimte
en een groter comfort zullen bieden.
De wagons zyn het vervolg op de
grote Wolga en de kleine Zaporoz-
hets. De nieuwe Wolga krygt de
Vlug liet ik me op myn kieën ach- naam GAZ-24, er komt een krachti-
ter de leuning van de stoel voor me ger motor in, het aanzien zal aan
vallen, zodat ik tenminste dekking trekkelyker zyn en het comfort gro-
had, al was het niet veel. Ik voelde i ter dan van het huidige model. De
nog steeds myn hart wild kloppen nieuwe Zaporozhets zal ZAZ-966
en myn haren prikken, maar door i worden genoemd. Ook die wagen
de drang van de zucht naar zelfbe- wordt groter en comfortabeler dan
houd kon ik weer denken en me con- het huidige model, dat berucht is
centreren. In dit geval ging het ze- zyn onbetrouwbaarheid. De be
ker om zelfbehoud. Iemand die drie- staande modellen zullen voorlopig
maal gedood had om haar doel te evenwel nog in de produktie bly ven.
bereiken ik twyfelde niet aan de De twee nieuwe wagens maken
identiteit van de persoon in de deel uit van het programma van de
cockpit, want alleen de stewardess Russische-regering tot vergroting
E
w Y
f
Ka
ri Aj
1
t
g
iSj
had me de hut zien verlaten en
haar verschrikkelyke geheim te be
waren, zou niet aarzelen om nog een
vierde keer te doden. Ze wist dat zo
lang ik leefde haar geheim niet lan
ger een geheim kon zyn, omdat ik
als een idioot myn argwaan had
laten merken. Niet alleen zou ze on-
middellyk bereid zyn opnieuw een
moord te begaan, maar ze bezat er
ook het middel toe het feit dat ze
een revolver had en het wapen wist
te gebruiken, was me in de laatste
paar minuten duidelyk genoeg ge
worden. Bovendien waren de kansen
haar voordeel: behalve dat de
dicht vallende sneeuw het geluid
van een schot zou dempen, werd het
tevens door de zuidenwind uit de
richting van de hut gedreven. Dan
ineens scheen er van binnen iets by
me te knappen en werd ik razend
van woede. Misschien kwam het door
gedachte aan de vier doden
vyf met de derde piloot mee, mis
schien was het een
van de automobielproduktie van
200.000 stuks op het ogenblik tot
800.000 stuks in 1970. Veel fabrieken
worden gemoderniseerd en er worden
nieuwe gebouwd.
Familieberichten
(Overgenomen uit andere bladen)
Geboren: Edith Elisabeth Cornélie,
d. v. Verhaar-Klomp, Amsterdam
Caspar Franciscus, z. v. Van Ette-
Van Berkesteyn, Pijnacker; Felix, z.
v. Van der Wissel-De Boer, Schiedam
Francine Mariëtte d. v. Hartog-Hey-
er, Rotterdam: Guy, z. v. William
Oppenheim, Antwerpen.
Gehuwd: M. H. Beschoor Plug en
B. J. Haverkamp, Haarlem; J. A. G
v. d. Steur en H. v. Vaandrager, De
venter; H. E. Swarts en M. Tieleman
RECHTER TIE EN HET GESTOLEN HALSSNOER
11-29. Aan het eind van de gang heeft de Eunuch een deur
geopend die toegang geeft tot de smaakvolle en gerieflijke werk
kamer van de Oppereunuch. Rechter Tie is even over de drempel
op zijn knieën gezonken en houdt eerbiedig zijn visitekaart boven
zijn hoofd. Laat me uw gezicht zien,.-dokter", zegt de Oppereunuch
met ivat lijzige stem, „en kom wat naderbij". De Rechter nadert
buigend het rozehouten bureau, waarachter de Oppereunuch in
zijn ivoren leunstoel gezeten is. Nu pas ziet hij de dreigende, geheel
in het zwart geklede beul achter het bureau, die afwezig een rood
zijden strop door zijn handen laat glijden. Het vertrek lijkt wel
de bibliotheek van een geleerde. Rechts en links staan hoge boe
kenkasten vol gebonden boekdelen en manuscriptrollen. Er staan
een paar fraaie orchideeën in sierlijke antieke vazen en er is een
maanvormig raam dat uitkijkt op een ruime tuin. Het ingevallen
gezicht van de Oppereunuch, met de dunne snor en kinbaard, lijkt
klein onder de hoge. met juwelen bezette tiara. Zijn zwaar brokaten
ambtsgewaad valt te ruim om zijn magere schouders. Als de Rech
ter met eerbiedig gebogen hoofd genaderd is, zegt de Oppereunuch
op stuurse toon: „Vertelt u mij eens waarom Vrouive Hortensia u
ontboden heeft, dokter. We hebben vier voortreffelijke artsen in
het paleis".
ADVERTENTIE
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMET JE FOK
719. De volgende morgen stapten onze vrienden naar de foto- j spulletjes was geweest, maar er Is m
zaak van Jan Jurk om de foto af te halen. Bram liet het niet j dief schijnt gestoord te zijn",
merken, maar hij was nu ook wel nieuwsgierig hoe hij er opstond. 1 Hij overhandigde Bram de envelot
Per slot van rekening was hij al dikwijls getekend door meneer „Wilt u even kijken of de foto naar i
issen de envelopjes zocht hij naar die van Bram Fok, terwijl is?"
hij een beetje zenuwachtig vertelde: De mond van Jan Jurk viel
„Ja, het teas vanmorgen een hele toestand hier. Het slot van de I „Maar maar dat is
spiESs?
asr.vs,'
SfdVfirfozO Al-
«W OEM 1V1 i»
°:ra™1-
