SCHEEP BE_R±CH1E_N rJ Nacht zonder einde Mens in diepvries naar de sterren? «ir1 llmitr3 liiiL MAANDAG 9 JANUARI 1967 Ons dagelijks vervolgverhaal Kerkelijk Leven door Alistair Maclean wilde me niet storen, dacht ik immig. Ze wilde zich zelf niet ver der. dat was de zaak! In ge- chten zag ik opeens de pantry «r voor me, waar we haar gevon- n hadden en ik wist bijna zeker t ik nu het bewijs zou kunnen iden dat ik nodig had. Bijna, ft helemaal, en daarom moest ik t gaan onderzoeken. het erg?" Ze draaide zich om ik zag tranen in haar bruine en van de pijn die het schoon- van de wond haar veroor- akte, want bijzonder teerhartig be- ik haar niet. „Erg genoeg", zei ik kortaf. „Hoe nt u hieraan gekomen?" heb er geen idee van", ant- tordde ze. „Ik weet het niet, dok- j „Misschien kunnen mijn gedachten met me op de loop moeten gaan, maar dat bleek toch niet het geval te zyn. Het w normaal koud in het vliegtuig schoon daardoor mijn geest heel traag werkte, begreep ik dat ik het ditmaal niet verkeerd meer kon heb ben. Ik wist wat er in het toestel gebeurd moest zyn en waarom de derde piloot geen noodseinen uitzond en zijn basis regelmatig voorzien had van geruststellende berichten. De ar me kerel kreeg niet veel keus met de stewardess tegenover zich die haar revolver op hem gericht hield. Het moest een revolver geweest zijn het was helemaal geen troost dat de noodlanding haar verrast had. Een revolver! Geleidelik, heel ge leidelijk en tergend langzaam zelfs, Waarom? t er toe? Vermoeid en dan keek ze me strak aan. heb ik eigenlijk gedaan, dok- Mason?" speelde haar rol schitterend, t moest ik toegeven. Ik had haar 1 willen slaan, maar ze deed het ierdaad prima. .Niets, juffrouw Ross, helemaal Toen ik mijn parka en hand- loenen had aangetrokken en feuwbril en masker elkaar. Wie het vliegtuig ook uitzoe- vakkundig door de verblindende maalstroom van de sneeuwstorm ge land mocht hebben, het was zeker geen dode geweest. Ik richtte me op, begaf me naar de cockpit en liet het licht van min lantaarn over de dode gezagvoerder spelen. Zoals ik de eerste keer al bemerkt had, scheen hi geen uitwendige verwon dingen te hebben en ik weet niet of het uit logisch denken voortkwam dan wel uit een soort van intuitle, schoof onmiddelik zijn door TfgeSfdoor harder gaan s dwarrelden s i in het bleke lich n. Op de grond ver teen in is of wer met een zacht, rit bevroren ijs had de vin< de bamboe r steeds twee lamp kreeg, het vliegtuig. »r de rand v: i op en klom ln de cockpit. Even er dwaalde het schinsel van de ftflamp door de pantry van de wardess. Tegen het achterschot pd een grote iskast met een ta- tje ervoor en onder het raam zag een soort houten omhulsel over l dat een kookplaat of een goot- tn was geweest. Ik nam niet de eite het nader te onderzoeken, dat het me niet interesseerde. Wel Ide ik belang in het andere schot j geheel in beslag werd genomen de gesloten deuren van kleine, galen kastjes, die waarschinlijk fnsmiddelen bevatten. Nergens dekte ik een scherp metalen uit- eksel dat de wond van de ste- rdess veroorzaakt zou kunnen iben, maar als ze zich op het mo ut van de landing werkelijk in de itry bevonden had, moest ze toch j en een van de schotten of 1 geslingerd zin, daar twijfelde ik t aan. Het kon maar tot één ge leiden toen het vlieg landde, was Margaret Ross niet de pantry, maar ergens anders, t spit herinnerde ik me dat ik t gecontroleerd had of ze werke- I bewusteloos was geweest toen we ia- op de vloer van de pantry von- In de radiohut, aan de over- it, vond ik onmiddellik wat ik ht, omdat ik had geweten waar Boeken moest. Aan de linkerboven- ik van de radiokast was de dunne talen plaat over een lengte van te veer anderhalve centimetor om en er behoefde geen micros- ip of een deskundige van de poli- aan te pas te komen om me iui- fk te maken wat de btekenis van de kleine, donkere vlek en -vezels van een marineblauwe stof [die hoek van het verwoeste toe- 1. Ik inspecteerde ook het inwen- fi van de kast en nu ik er neer voor had, zei me een eerste blik dat de verwrongen voorplaat de j jade aan het apparaat niet dekte llde radio werd namelijk systoma- }h en heel grondig door menden- hden vernield. Cigenlijk hadden op dat moment aarde met grote ogen naar het door zwart kruit omrande kogel gat in het midden van zijn rug. Ik had het verwacht, ik was er eigen lijk zeker van geweest dat ik jo'n gat zou vinden en precies op die plaats, maar toch werd mijn mond plotseling kurkdroog alsof ik in da gen niets gedronken had en bonsde het hart me togen de ribben. Ik liet het vliegtuig. De dode passagier, die door de stewardess ko lonel Harrison was genoemd, zat nog steeds in de houding zoals ik hem gevonden had: stijf rechtop geleund in een hoek alsof hU daar nog eeuwen zou blijven zitten. Zijn col bert had slechts één knoop. Ik maak te die knoop los, zag een smalle, le ren riem over zyn borst lopen, deed een knoopje van zijn overhemd los en ontdekte meteen eenzelfde, klein en dodelijk kogelgat, met zwart kruit om de rand, dat zich luguber af tekende tegen het wit van het on dergoed. In dit geval echter zat het kruit voornamelijk aan de bovenkant de rand en dit wees erop dat het pistool in een benedenwaartse hoek was afgeschoten. Als geleid door ingeving, maar nogstoeds als in droom, trok ik hem iets naar n en ontdekte de plek waar de kogel het lichaam had verlaten. Het was niet meer dan een scheurtje en ik trof het ook aan in het vulsel van de gestoffeerde stoelleuning achter hem. Op dat ogenblik hechtte ik hier geen speciale waarde aan en ook geen wonder omdat il niet in staat was helder te denken. Wordt vervolgd NED. HERV. KERK Aangenomen naar Wageningen (vac. R. C. G Troelstra) J. Verburg te Di- dam. Bedankt voor Benschop (toez.) A. Kastelein te Capelle a. d. IJssel; voor Oude Tonge B. A. v. Donkers- goed te St. Philipsland. GEREF. KERKEN (vrijgemaakt) Beroepen te Alblasserdam-Nieuw- Lekkerland J. C. Post. kand. te Leeu warden; Aangenomen naar IJsselmuiden- Grafhorst J. Kranenburg, kand. te Kampen. GEREF. GEMEENTEN Bedankt voor Leerdam C. Wisse te Elspeet. Aartsbisschop neemt ontslag Het Vaticaan heeft bekend ge. maakt, dat Paus Paulus het verzoek om ontslag van mgr. Gregorio Mo- drego y Casaus, aartsbisschop van Barcelona heeft ingewilligd. De Paus heeft de 76-jarige prelaat benoemd tot titulair aartsbisschop van Monte di Numidia. Anglicanen en rooms-katholieken Elf vertegenwoordigers van de An glicaanse kerk en tien afgevaardigden het Vaticaan kwamen vandaag Gazzada, bij Varese in Noord-Ita. lië, bijeen om te spreken over een program voor de besprekingen tussen de twee kerken. Het is de eerste officiële bijeen komst van de commissie, die is inge steld na het bezoek, dat aartsbisschop Ramsey van de Anglicaanse kerk vo rig Jaar maart aan Paus Paulus heeft gebracht. De zitting zal tot 13 dezer duren en speciaal gewijd zijn aan de vaststelling van de volgorde waarin de verschillende onderwerpen zullen worden behandeld. Er zullen subcom missies worden ingesteld, waarvan één er zich zal bezighouden met de kwestie van de gemengde huwelijken. De Paus over het huwelijk De Paus heeft zondag de verdedi ging van de gehechtheid van het ge zin „de hoogste morele plicht het grootste sociale belang" genoemd Zich duidelijk kerend tegen pogingen om in Italië de mogelijkheid tot echtscheiding in te voeren, verzocht Paus Paulus de menigte, die zoals op zondag gebruikelijk op het plein de Sint Piet er was samengestroomd, „te bidden voor handhaving van de wetten welke het gezin beschermen" Van socialistisohe zijde is in het Italiaanse parlement een wetsvoorstel ingediend om echtscheiding in be paalde gevallen mogelilk te maken. De initiatiefnemer is echter al afge treden, omdat hij er van overtuigd is dat het voorstel geen schijn van kans maakt. PANDA EN DE MEESTER ETER 53-91. Geef mij nu toch even die goudstaaf!" verzocht Joris. „Pas toch op!" Maar Hapwap gehoorzaamde niet. Integendeel. Hij hief het kost bare voorwerp hoog boven zijn hoofd en keek verveeld toe hoe zijn opvoeder struikelde bij zijn afpakpogingen. Vervolgens pakte hij Joris op en hield hem zo ver mogelijk van het kostbare metaal. ,Maar Hapwap nu toch!" sprak Joris verwijtend. ,jZo pakt men zijn leermeester toch niet aan? Dit getuigt van weinig eerbied! Ik ben bang, dat ik u hiervoor enkele klapskes zal moeten geven, indien ge me niet snel neerzet!" Op dat moment betrad Panda de ruimte en bekeek vol verbazing het tafreel. „Wat doe je met Hapwap, Joris?" vroeg hij. ,J£n waar zijn we hier?" Voordat de aangesprokene antwoord had kunnen geven, barstte Hapwap in een luid geschrei uit, dat de muren deed trillen. „Meneer Totter!" sprak de directeur van het Geldwezen, die boven hen zijn kantoor had. „Wat is dat voor geluid? Het is toch zeker niet onze sirene? We worden toch niet bestolen, meneer Totter?" Kunstmanen voor communicatie Woensdag zal van Kaap Kennedy een communicatiesatelliet worden ge lanceerd om dienst te doen boven de Stille Oceaan. In het licht van ervaringen, opge daan met de in oktober van het vo rige jaar gelanceerde satelliet, die niet in de gewenste stationaire baan gekomen, zijn in de satelliet wijzi gingen aangebracht in de bescher ming tegen de temperatuurwisselin gen. De nieuwe satelliet is eigendom van het international telecommunications satellite consortium, waaraan 55 lan den deelnemen en die wordt beheerd door Comsat. Als de satelliet boven de Stille Oceaan succes wordt, zal hl) Noord-Ame- rika verbinden met het Verre Oosten. Ongeveer een maand later zal een andere satelliet worden gestationeerd boven de Atlantische Oceaan nabij de westkust van Afrika. Sowjet-geleerden nemen proeven met een bevriezlngstechniek welke de mens ln staat zou stellen uiteindelijk de dichtstbijzijnde sterren te berei ken, een reis die op het ogenblik ze ker een half miljoen jaar vergt. Volgens het weekblad Nedelja is het idee de mens in te vriezen zodat hy niet ouder wordt en pas weer tot leven gewekt wordt bij aankomst op de ster. De geleerde Nikolai Sirotinin be schreef de bevriezingsproeven die met dieren uitgevoerd zijn. Het ls reeds gelukt een rat een week lang bevro ren te houden. Hij wees er op dat er dieren zijn die het gedurende de acht of tien maanden van hun winter - RECHTER TIE EN HET GESTOLEN HALSSNOER 11.28. De eunuch wenkt de Rechter met een allervriendelijkst gezicht naar een sombere gang, maar er ligt iets geniepigs in zijn uitnodigende glimlach. Het meisje komt haastig zegt: Het spijt mij, maar d. beleefdheidsbezoek. Mijn mo iodig"_, „Er is kelijk. Wilt u zo goed zijn om hier te wachten? Üw aanwezigheid bij het onderhoud is niet vereist". .M.aar het gaat om de gezond- ter heeft echt geen tijd voor een is ernstig ziek en heeft zijn hulp ets aan te doen, juffrouw", zegt de van Zijne Excellentie zijn uitdruk- ier te wachte .M.aar het Hortensia!" nog. „Juist daarom ivil Zijne en persoonlijk de betrouwbi len", zegt de eunuch, wien krijgen. Er is blijkbaar nie\ zwaarlijvige eunuch met sombere gang die met bedenkt dat hij zal moeten liegen tegenover een der hoogste func tionarissen van het land, wat al tegen zijn principe ingaat. Hij kan ook zijn ware identiteit onthullen, maar dat zou duidelijk in strijd zijn met de wensen van wie hem ontboden heeft. In geen van beide gevallen kan hij de gevolgen overzien. an de dokter op de proef stel- oogjes een harde uitdrukking doen en de Rechter volgt de nuurtoortsen wordt verlicht. Rechte^Tiè DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 18. Een beetje beschaamd ging Bram in de roeiboot zitten, terwijl Karo en Tutu een zeemanshouding aannamen om zo mooi mogelijk op de foto te komen. „Prachtig, prachtig", riep fotograaf Jan Jurk, terwijl hij onder zijn zwarte doek dook. „Let op het vogeltje Meteen keken Bram en Karo strak naar Tutu. „Nee, nee", riep Jan Jurk, niet dat vogeltjehierheen moet je kijken". „Als je maar opschiet", zei Bram zuchtend. Hij had uit zijn oog hoeken al gezien, dat aan boord van een ander schip enkele zee lieden belangstellend naar de railing waren gekomen om dit spek takel mee te maken. Eén van hen herkende de beroemde zeeman en riep plagerig: „Heb je een ander schip, Bram? Werd de Kokanje te klein? Houd je roer recht, Bram, de golven gaan hoog op!" De zeebonken lagen dubbel van de lach en Brams wangen kregen een rode waas, dat het op een kleurenfoto prachtig zou hebben ge daan. „Schiet toch op", siste hij Jan Jurk toe. Nooit in zijn leven had Brammetje zich zo vernederd gevoeld. Maar Tutu keek hemels en Karo vond het geweldig. slaap zonder voedsel of water kunnen stellen. Een huidige raket zou echter 550.000 jaar nodig hebben om de dichtstbij zijnde ster te bereiken. Sirotinin denkt dat het in de ko mende vijftig jaar mogelijk zal wor den het menselijk lichaam tot mtn 270 graden Celsius te onderkoelen, zodat het 700.000 jaar zal duren voor dat de dood zijn intrede doet. Dit zou voldoende tijd geven om de sterren te bereiken. AMERIKA WIL MEER REGEN GAAN MAKEN praktische middelen meer regen aar de dampkring te onttrekken. Dit pro gramma is voorgesteld door de minis-1 eengezet. Hierdoor ter van Binnenlandse Zaken Stewart i den in de huidige L. Udall. Minister Udall maakte een depar- j tementaal rapport openbaar, waarin een beheerste onttrekking van water aan de atmosfeer worden uit- u voorzien wor- toekomsttge be hoeften van waterarme gebieden. In het rapport worden de totale kosten van het programma niet ge raamd. Volgens een woordvoerder is een dergelijke raming ook niet voor handen. In een samenvatting van de plannen wordt echter gezegd, dat de kosten in 1975 de vijfhonderd mil joen gulden wel overschreden kunnen hebben. iNjsilip* Ne<l<*rlaii<l9e iHSWSS.-ust. g:Hss;:ücz;. i:E^;5¥1ï,;*Kr.r 1?.", 3-ÉSss KfvSr.- p®M- KiVIMS-;.-™. IwHSS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 15