SCHEEP
B_E_RJ_CJ±[_E_N
Nacht1
zonder
einde
375.000
mijnwerkers
Een nieuwe stijl bij
Franse communisten
5 JANUARI 1967
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 15
Ons dagelijks vervolgverhaal
Alistair Maclean
bijzonder grappig!" Ze staar-
:-:®m met een ijskoude blik aan.
ijifero wendde zich van haar af.
xji ik u met sjouwen helpen, dok-
•i;ij bood hij aan.
:j:| blijft hier. Johnny Zagero!"
Levin sprong zenuwachtig van
*We kist. „Als je op dat gladde
Sjtgiijdt".
:ftlm maar, Solly, kalm maar",
de bokser. „Wel, dokter?"
il graag! Wilt u ook mee, mijn-
|Corazzini?" Ik zag dat hij uich
een parka worstelde,
plezier. De hele dag stilzit-
niets voor mij",
sneden op uw voorhoofd en
zijn nog niet dicht. Ze zul-
in die kou verduiveld veel
Fgaan doen".
moet eraan wennen, nietwaar?
:ilt, laten we gaan",
een of andere grote, gewonde
lag het vliegtuig in elkaar ge-
in de sneeuw. In de schemer
xfcet vanaf de hut slechts vaag
v:>aar; het bevond zich ongeveer
Monderd meter verder naar het
:-:.:loosten. De top van de linker-
wees omhoog. Het was moei-
zeggen hoeveel maal we ue
naar het toestel zouden moe-
naken over een paar uur
het namelijk weer volkomen
£:?r en het scheen zinloos de zig-
xj.ute van de vorige nacht te vol-
jgpaarom paalde ik samen met Za-
Corazzini met bamboestok-
weg af die regelrecht naar
voerde. De stokken ston-
vijf meter van elkaar.
£:ie had ik uit de tiuinel ge-
maar de meeste waren afkom-
Ixyan de route die we 's nachts
:'S»n gemaakt.
;:j:j;het vliegtuig was het koud en
als in een graf. Eén kant van
>::':>mp was al geheel bedekt met
cj.'-iikke laag Ijs en de ramen ble-
Sjdoor bevroren rijp verduisterd
ij-ijn. In het licht van een ;>aar
':"^n bewogen we ons als spoken
de cabine. Onze hoofden vrer-
snhuld door de wolkjes van onze
die op vrijwel gelijke hoogte
n hangen. In de stilte en in die
^tende kou hoorden we heel
het geknetter van onze adem
gd door het eigenaardige, snui-
geluid van mensen die bij een
lage temperatuur zo licht moge-
Iroberen adem te halen.
>d, wat is het hier afgrijselijk",
igero. Hij rilde ik wist niet of
an de kou kwam en liet het
isel van mijn lantaarn over de
man in de achterste stoel dwa-
;Laten laten we ze hier, dok-
i doden?" Ik deponeerde een
kleine koffers op de stapel in
cte stoelen. „Wat bedoelt u
lijk?"
wel, we hebben vanmor-
de derde piloot begraven en
doden begraven? De ijskap be-
ze gauw genoeg. Over zes
den Is dit vliegtuig voor altijd
de sneeuw en het ijs verdwe-
Maar verder ben ik het inet
s laten we hier weggaan. Een
krijgt er kippevel van",
tn ik in het voorste gedeelte van
Ibine kwam, zag ik Corazzini
jen treurige uitdrukking op zijn
draagbare radio van ebo-
en metaal schudden en daarbij
;en ratelend geluid luisteren,
er een strop?" informeerde ik.
ben bang van wel." Hij draai-
a een paar knoppen, maar be-
geen enkel resultaat. „Het
fcl is er geweest, dokter. Ik zal
maar meenemen twee
geleden heb ik er namelijk
ïonderd dollar voor neergeteld",
veehonderd?" Ik floot zachtjes
n myn tanden. „Misschien heeft
reserveonderdelen voor u".
denk het niet". Corazzini
^Ide het hoofd. „Het is het aller-
■ste transistormodel daarom
■iet zo duur":
„Neem het in ieder geval mee",
raadde ik hem aan. „Alleen kost het
u dan nog eens tweehonderd dollar
om het in Glasgow te laten repare
ren. Aha, daar komt Jackstraw".
We hoorden het blaffen van de
honden en even later reikten we
Jackstraw zo gauw mogelijk de spul
len aan die hij op de slee laadde.
In de voorste bagageruimte van net
vliegtuig vonden we ongeveer vijfen
twintig koffers van verschillend for
maat. We moesten twee tochten ma
ken om alles naar de hut te brengen
en op de tweede reis blies de op
nieuw opstekende wind pal in onze
gezichten. Het klimaat op Groenland
is het meest veranderlijke in de we
reld en de wind die een paar uur ge
leden bijna geheel was gaan Liggen,
blies nu plotseling uit het zuiden.
Ik wist niet wat het in petto hield,
maar veel goeds zou het vermoedelijk
niet zijn.
Toen we alle bagage in de hut had
den, waren we koud tot in de botten.
Corazzini keek me met een vorsen
de, maar rustige blik in de ogen
aan. Hij beefde van kou. Zijn neus
en een van zijn wangen waren wit
bevroren en nadat hij een van zijn
handschoenen uitgetrokken had, was
ook zijn hand wit, slap en dood.
„Is dit wat een mens overkomt,
dokter Mason, wanneer hij hier een
half uur aan de buitenlucht is bloot
gesteld?"
Wordt vervolgd
In de EEG nog
Het aantal mijnwerkers in de Eu-
ropese gemeenschap is in 1966 met
bijna 40.000 man gedaald. Er zijn er
Inu nog 375.000.
In Nederland liep het aantal mijn
werkers terug van 24.700 tot 21.800,
in België van 55.100 tot 46.800.
De steenkoolproduktie in de ge
meenschap daalde met 6^3 procent, de
grootste daling die de EGKS ooit
heeft belegd, ondanks het feit dat
de produktie per man 6 procent gro
ter was. Dit hogere rendement heeft
het echter moeten afleggen tegen het
slinkende aantal mijnwerkers.
President Podgorni
naar de paus
President Podgorni van de Sowjet-
Unie zal van 24 tot 31 januari een
staatsbezoek aan Italië brengen, op
uitnodiging van zijn ambtgenoot Sa-
ragat. Men verwacht dat de paus het
Russische staatshoofd op 29 januari
j in audiëntie zal ontvangen. Het zou
de eerste maal zijn dat het hoofd
van de R.K. Kerk de president van
een communistische en offici
eel atheïstische staat ontvangt.
De hoogste Russische staatsman
die tot dusver in het Vaticaan op
bezoek is geweest, is de minister van
Buitenlandse Zaken Gromiko, die in
april jl. een gedachtenwisseling van
40 minuten met Paus Paulus had,
waarbij hoofdzakelijk over de vrede
werd gesproken. Aangenomen wordt
dat ook een ontmoeting met Podgor
ni vooral aan dit onderwerp zal zijn
gewijd.
Geen spandoeken en portretten
PANDA EN DE MEESTER ETER
5091. De automobilist was helemaal niet te spreken over het
feit dat het wegdek onder zijn voertuig was weggezakt.
Wat is dit voor grap?" tierde hij. ,J3etaal ik daarvoor m'n we
genbelasting?" Het is treurig!" sprak Joris naderbij tredend. ..Zo
wordt de vooruitgang gestuit!" Inderdaadbeaamde de ander. Het
is geen stijl! Maar ik eis schadevergoeding
,Jk doelde niet op U" verbeterde Joris. „Ik doelde op het werk
tvan ons, aangesloten bij de Gemeentelijke Waterwerken! U hebt
daarnet een vitaal onderdeel van onze constructie geraakt! Ik eis
schadevergoeding!"
Maar voor hij een bedrag kon noemen wees de automobilist ver
blekend naar een punt, verderop de weg.
„W-wat is d-dat?" stotterde hij. W-wat gebeurt daar?"
..Het zal een eenvoudige verstandsverbijstering zijn! verklaarde
Joris. „Ik zal mij even zelf overtuigen
„D-daar!" riep de bestuurder uit. „K-kijk de aarde be-be-be-
weegt!" En zo was het. Maar de verklaring was eenvoudig. Hapwap
was bij het eten van een onderaardse gang naar het Muntgebouw
eenvoudigweg wat te hoog onder het straatdek gekomen
(Van onze Parijse correspondent)
Tot zondagavond duurt het acht
tiende Franse communistische con
gres dat secretaris-generaal Waldeck-
Rochet ten overstaan van een kleine
duizend partijgenoten en 40 buiten
landse delegaties gisteren in de Pa
rijse voorstad Levallois-Perret ge
opend heeft. Onder die genoemde 40
delegaties is China niet, maar Noord-
Vletnam wèl vertegenwoordigd.
Sinds 1964 en de dood van de stich
ter van de partij, Maurice Thorez, is
dit het eerste communistische con
gres dat Waldeck-Rochet als diens
opvolger mag presideren. Wanneer
de lengte en de droogte van
zijn redevoering, die vier verschrik
kelijke lange uren duurde, geheel in
de lijn van de communistische tra
ditie was gelegen, dan waren er gis
teren op de eerste zittingsdag toch
ook verschillende nieuwigheden te
signaleren.
Zo wordt het congres gehouden in
een zeer modern gemeentehuis dat
met Picasso-schilderijen en mobiles
van de Amerikaanse beeldhouwer
Calder is opgesierd, terwijl de zaal
zelf uitmunt door soberheid die voor
geen enkel spandoek, portret of leuze
plaats scheen te laten. Alleen het
spreekgestoelte is met een dikke sik
kel en een hamer gedecoreerd, maar
zelfs het gebruikelijk rood is door
blauw vervangen.
Die nieuwe stijl, die natuurlijk ge
richt is op het doel, de communisten
het aanschijn van ordentelijke, zo
geen ordelievende burgers en bond
genoten in het democratische kamp
te geven, komt trouwens ook wel in
de woorden van de secretaris-gene
raal tot uiting. Hij gaf toe dat de
buitenlandse politiek van president
De Gaulle wel een paar positieve kan
ten vertoonde, die de communisten
dan ook waarderen. Maar toch moch
ten de „democraten" nooit vergeten
dat het Franse staatshoofd een kapi
talistische tegenstander bleef, waar
tegen de strijd dan ook met volle
kracht moet worden voortgezet.
Agressief
In de passages over de buitenland
se politiek sloeg Rochet, die zijn
kalmte nooit verliest, even een agres
sieve toon aan, toen hij Mao Tse-
Toeng beschuldigde de eenheid van
de communistische wereld te hebben
verbroken, om zo in de kaart van het
Amerikaanse imperialisme te spelen.
Opvallend was dat de Vietnamezen
deze openlijke aanval tegen de Chine
zen zonder enige afwerende reactie
slikten en Rochets woorden soms zelfs
met een beleefd en bescheiden ap
plausje onderstreepten.
De China-aanhangers onder de
Franse communisten, die de laatste
tijd aan betekenis gewonnen hebben,
hielden zich gisteren helemaal op de
stille vlakte. Een aanwijzing van hun
ware sterkte zal men later misschien
toch nog aan de stemcijfers kunnen
ontlenen, want voor het eerst zal op
een Frans communistisch congres
deze week onder geheimhouding wor
den gestemd. Sensaties lijken echter
niet verwacht te mogen worden. Wel
zal Waldeck-Rochet zijn positie als
Frankrijks nieuwe communist nr 1
mogelijk kunnen bevestigen, zoniet
versterken, al mag hij dan ook nooit
hopen nog eens de souvereine macht
van zijn voorganger, Thorez, te zullen
verwerven.
RECHTER TIE EN HET GESTOLEN HALSSNOER
11—25. De Rechter is uitgestapt en overhandigt de sergeant zijn
papieren, op naam van dokter Liang Moe. Tencijl de sergeant zijn
papieren vispecteert wordt de Rechter snel maar vakkundig ge
fouilleerd door twee leden van de Garde. Alles blijkt in orde. De
sergeant schreeuwt een bevel en vier dragers in fraai zijden livrei,
met punthoeden op het hoofd, zetten een sierlijke kleine palankijn
neer met vergulde draagbomen, raamgordijnen van bamboe en een
deurgordijn van brokaat. „Stapt u in, dokter," zegt de sergeant met
een buiging. „Uw papieren zal ik zolang bewaren. U krijgt ze terug
bij uw vertrek." Als de Rechter en het meisje zijn ingestapt, worden
ze geruisloos over een met marmer geplaveid voorplein gebracht,
voorafgegaan door de sergeant. De gordijnen zijn gesloten, omdat
bouw en aanleg van het paleis geheim moeten blijven voor buiten
staanders. De Rechter begint zich ongerust te maken. Kennelijk
wil de sergeant zijn papieren nader laten onderzoeken, en wat staat
hem te wachten als hij door de mand valt? Zouden degenen die
hem ontboden hebben in staat zijn om hem te redden? Er staan
de zwaarst denkbare straffen op als iemand zich onder valse voor
wendsels toegang verschaft tot een van de keizerlijke paleizen.
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
715. Je zou dikke boeken kunnen volschrijven over de methoden,
die kapitein Costa Plenta en Brammetje Fok gebruikten om hun
koers te bepalen en hun schepen sneller vooruit te krijgen.
Maar in een paar regels kunnen we óók wel zeggen, dat het goede
schip Kokanje steeds meer op het jacht uitliep en tenslotte als
eerste arriveerde bij de slulswerken van Sidi-el-Bashrad.
„Hoera hoerrrrra hoera riepen Karo en Tutu om
beurten, dolgelukkig, dat zij de eerste prijs hadden gewonnen. De
sluiswachters keken verbaasd op. Zij waren zoveel drukte niet ge
wend. Maar daar stoorden de schepelingen zich niet aan Alleen
Bram hield zich wat kalmer, al glunderde hij ook over zijn hele
ronde gezicht.
,.Nu heb je hem te pakken Bram," zei Karo. ,Jfu kan je hem zijn
schip afnemen. Je hebt het eerlijk gewonnen. Dat zal 'm leren
praatjes te verkopen en gemene streken uit te halen."
Hij likte zijn lippen af, toen hij naar het dure jacht van Costa
Plenta keek, dat nu volgens de regels van de wedstrijd hun eigen
dom was geworden.
Maar het leek wel, alsof Bram het er niet mee eens was
