Nacht
zonder
einde
Brutale
stropers
in de cel
Ons dagelijks vervolgverhaal
J
door
Alistair Maclean
JT
Ik pakte een van de door Jack-
straw Ingeschonken koppen en bracht
hem het jonge meisje dat alle moei
te deed om met haar ene gezonde
arm de ritssluiting van haar slaap
zak open te trekken. Het was duide
lijk te merken dat ze zich helemaal
niet op haar gemak voelde, maar ik
had geen keus en moest deze onzin
stoppen voordat er kans op
gin was. „U blijft waar u bent, jon
gedame en drinkt deze koffie op'
Aarzelend nam ze de kop van me
aan en ik keerde me naar
mevr. Dansby-Gregg. „U hebt vast
en zeker vergeten, mevrouw, dat He-
lene haar sleutelbeen brak". Aan de
uitdrukking op haar gezicht was
heel goed te zien dat ze het niet ver
geten had, maar ze was geen dwa-
zin. De schrijvers van de schandaal
rubrieken zouden haar hiervoor ver
moorden, als ze het te weten zouden
komen. In haar kringen gold nu een
maal een uiterlijke, zo al nietszeg
gende onderwerping aan de regelen
van de dag: het mes tussen de rib
ben werd toegestaan, maar niet zon
der het aangeleerde, beschaafde glim
lachje.
„Het spijt me ontzettend", zei zi
liefjes, „maar Inderdaad had ik het
totaal vergeten". Haar ogen waren
koud en hard en ik wist dat ik een
vijandin had. Ik maakte me er geen
zorgen om, maar de onbenulligheid
van dit alles ergerde me in hoge
mate, omdat er zoveel belangrijker
dingen waren om over te praten.
Nog geen dertig seconden later dacht
niemand er echter meer aan, c
mevrouw Dansby-Gregg zelf niet.
Ik reikte Juist Marie LeGarde haar
kop koffie aan toen er iemand
schreeuwde. Niet opvallend luid,
in die beperkte ruimte klonk
het bijzonder doordringend en
raste het ons. De arm van Marie Le
Garde schoot van schrik omhoog
de gloeiendhete koffie stroomde o
mijn blote hand. Ik bemerkte ni
weliJks dat het pijn deed. Het bleek
Margaret Ross te zijn die ge
schreeuwd had. Half uit haar slaap-
zaak knielde ze naast de gewonde
piloot die vlakbij haar op de vloer
lag. Eén hand hield ze voor de mond
geslagen. De andere wees met stijf
gespreide vingers op de roerloze ge
stalte naast haar. Ik duwde haar op
zij en liet me op de knieën vallen.
In die bittere kou was het onmoge
lijk om zekerheid te hebben, maar ik
was er zo goed als van overtuigd
dat de piloot al verscheidene uren
dood moest zijn. Lange tijd bleef
ik geknield naar hem zitten kijken
en toen ik eindelijk opstond, deed ik
het als een oude man, een verslagen,
oude man en voelde ik me bijna even
koud als de dode daar op die vloer.
Iedereen was nu klaarwakker. Al
len staarden me aan en in hun
ogen las ik de bijgelovige afschuw
van mensen die niet aan de dood
gewend waren zich er plotseling en
onverwacht tegenover gesteld zagen.
Hert was tenslotte Johnny Zagerod
die de stilte verbrak.
„Hij is dood, nietwaar dokter Ma
son?" Zijn stem klonk schor. „Die
wond aan zijn achterhoofd
„Hersenbloeding", zei ik zacht.
„Zover ik het tenminste kan be
oordelen". Ik loog. Ik twijfelde na
melijk geen moment aan de doods
oorzaak moord! De jongeman was
koelbloedig en op meedogenloze wijze
vermoord. Bewusteloos, zwaar ge
wond en met de armen langs het
lichaam gebonden, was hy even ge
makkelijk gesmoord, als iemand het
een klein kind gedaan zou kunnen
hebben.
We begroeven hem op de ijskap,
nog geen vijftig meter verwijderd
van de plaats waar hij gestorven
was. Het werd een luguber karwei
zijn lichaam door het luik naar bui
ten te brengen, maar we slaagden er
in en legde hem in de sneeuw, ter
wijl we bij het licht van een lantaarn
een ondiep graf voor hem uitzaag
den. Het was niet mogelijk het te gra
ven, want het keiharde ijsoppervlak
boog de bladen van de schoppen
krom en zelfs op een diepte van on-
veer vijfenveertig centimeter was de
sneeuw nog zó hard, dat onze spe
ciale sneeuwzagen er bijna niet door
konden komen. Het graf was echter
I diep genoeg. Binnen een paar uur
zou het opwaaiende poederijs het met
een deken bedekt hebben en
nooit zouden we het meer terugvin
den. Dominee Joseph Smallwood
hield een soort lijkdienst, maar zijn
banden klapperden zo hevig van de
kou, zijn stem was zo zacht en on
duidelijk en hy sprak zó gehaast
dat ik er geen woord van kon vol
gen.
Wat wrang bedacht ik dat
de hemel hem deze onbetameiyke
haast wel zou vergeven, want naar
alle waarsohyniykheid moest dit wel
de koudste ïykdienst geweest zyn die
dominee Smallwood ooit in zyn le
ven had geleid.
Het ontbyt in de hut verliep snel
en onder een onbehaaglijk zwegen.
Zelfs in de steeds toenemende warm
te leek de sombere, trieste stemming
van het gezelschap voelbaar te zyn.
Byna niemand zei iets, byna nie
mand at lets. Margaret Ross at he
lemaal niet en toen ze eindeiyk haar
koffiekop wegschoof, bleek ze er nau-
weiyks van gedronken te hebben.
Je overdryft, dame, dacht ik woe
dend, Je voert de komedie van het
verdriet juist iets te nadrukkeiyk op.
Als het nog langer duurt, zullen de
anderen zich erover gaan verwon
deren en ze hebben hele
maal geen argwaan, vervloekt, on-
menseiyke moordenares die Je
bent! Zelf had ik ook geen arg
il alleen maar zekerheid. Ik
twyfelde er geen moment aan dat
de stewardess de Jonge piloot had
vermoord. Weliswaar was ze tenger
gebouwd, maar er moest niet veel
kracht voor nodig geweest zyn. Vast
gebonden aan de draagbaar had de
piloot niet eens kans gekregen met
zyn hielen te trappen toen hy stierf.
Alleen deze gedachte al bezorgde
my kippevel.
De stewardess had hem gedood,
wis ze ook de zender vernielde en
passagiers verdoofde. Uit alles j
bleek dat de piloot vermoord werd i
hem het zwygen op te leggen
de reden hiervoor lag voor my nog
in het duister verborgen, zoals ook
de vernieling van de zender me 1
raadsel was, behalve dan dat de
stewardess klaarbiykeiyk niet wilde
dat het nieuws van de noodlanding 1
r de buitenwereld uitgezonden i
worden. Aan de andere kant ech- j
ter moest toch vooral de stewardess j
geweten hebben dat onze levens van
de radio konden afhangen. Of had j
het niet vermoed? Was ze mis- 1
schien van mening geweest dat we
snelle tractors beschikten die
het gezelschap in een paar dagen
de kusit konden brengen? Dan
had ze natuuriyk ook gedacht dat we
dichter by de kust bevonden dan
het geval was. Het kwam me vrijwel
onmogeiyk voor dat de stewardess
werkelyk in de veronderstelling had
verkeerd dat het vliegtuig in IJsland
geland. Of vergiste ik me daar
soms in?
Wordt vervolgd
Geen pensioen voor
ex-koning Saoed
Volgens het Egyptische radiosta
tion „De stem van de Arabie
ren" heeft Koning Fedsal van Saoedi-
Arabië besloten het pensioen van
zyn broer, ex-koning Saoed, en diens
zoon die thans met zyn vader
in Egypte verbiyft, in te trekken.
Saoed maakte ruim twee jaar gele
den plaats voor zyn broer Feisal.
De nieuwe vorst heeft ook bepaald,
dat de inkomsten uit de particuliere
eigendommen van Saoed in Saoedi-
Arabië, waarvan de waarde op 700
miljoen gulden wordt geschat, niet
naar het buitenland mogen worden
overgemaakt.
Gisteravond maakte president
Nasser met vice-president Amer en
de voorzitter van het parlement Sa-
dat hun opwachting by ex-koning
Saoed. In een vraagstuk met het
Egyptische persbureau voor het Mid
den-Oosten verklaarde deze „op een
daarvoor geschikt ogenblik" zyn ge
denkschriften te zullen publiceren.
Hy zou daarin o.a. vertellen onder
welke omstandigheden hy twee jaar
geleden zyn land had verlaten.
Twee van de drie stropers, die af
gelopen donderdag door de groep van
de Rykspolltie In de omgeving van
Gennep In de kraag waren gegre
pen, hebben gisterochtend omstreeks
half vier een poging ondernomen om
hun stroperswerktulgen, die In be
slag waren genomen uit het politie
bureau in Gennep te stelen.
De politie, die de drie stropers
donderdag aanhield, maakte proces
verbaal tegen hen op, en nam hun
auto met stroperswerktuigen wal
kte talkies, flobertgeweren en spy-
kerplanken in beslag. Twee van
de stropers, beiden uit Gennep kwa
men gisterochtend naar het politie
bureau in Gennep om de in beslag
genomen stropers-goederen uit het
politiebureau te stelen om daarmee
het bewijsmateriaal tegen hen weg
te nemen.
Boven het politiebureau bevindt
zich de woning van adjudant Ophel-
ders. By hun pogingen het politie
bureau binnen te dringen, gingen de
stropers niet geheel geruisloos te
werk, waardoor zy plotseling van
aangezicht tot aangezicht stonden
met de adjudant. Zo kwamen zy wel
het politiebureau binnen, maar dan
in de cel, waar ze werden ingeslo
ten. De mannen zullen worden voor
geleid aan de officier van Justitie in
Roermond.
Christian Herter
(71) overleden
De voormalige Amerikaanse minis
ter van Buitenlandse Zaken
Christian Herter is vrijdagavond jl.
op 71-jarige leeftijd overleden, aldus
een zaterdag In Washington gedane
bekendmaking.
Herter werd in april 1959 tot op
volger benoemd van de overleden
Amerikaanse minister van Buiten
landse Zaken John Foster Dulles.
Hy bekleedde zyn functie tot 1961,
toen Kennedy president werd. Deze
benoemde Herter later tot zyn
speciale vertegenwoordiger tydens
handelsbetrekkingen met de Euro-
pesz gemeenschappeiyke markt,
welk overleg leidde tot de zogenaam
de Kennedyronde, die in het kader
van de algemene tarieven-en han
delsovereenkomst (de GATT), tot
tariefsverlagingen leidde.
Herter werd in 1895 in Parys ge
boren. Zyn ouders waren kunste
naars en studeerden in de Franse
hoofdstad. Herters belangstelling is
altyd sterk op Europa gericht geble
ven. Eerst als een der belangrijke
functionarissen van het Marshall
plan, later als minister en tenslotte
als onderhandelaar voor de z.g. Ken
nedy-ronde.
PANDA EN DE MEESTER ETER
47-91. De spuit van de boze brandweerlieden voerde Joris een
goed eind weg, vóór de waterstraal zoveel van zijn kracht verloor,
dat het slachtoffer op eigen kracht verder kon.
„Ik zou wel kou kunnen vatten!" prevelde hij. ,Jdaar ja daar
denken zulke ruwe lieden natuurlijk niet aan! Overigens zou ik nu
toch wel graag Hapwapje terug willen zien. Het ventje stort me
van het ene ongemak in het andere met zijn honger voor ander
mans eigendom! Ik wilde slechts dat hij zich aan mijn leiding
onderwierp dat zou ons beiden veel verder brengen!"
Op dat moment ontwaarde hij tot zijn opluchting het kleine
RECHTER TIE EN HET OESTOLEN HALSSNOER
11-22. Als Rechter Tie het deurgordijn opentrekt wacht hem een
grote verrassing. Het is een jong meisje wat daar zit, gehuld in een
lange zwarte mantel en met een zwarte capuchon over haar hoofd,
waardoor de bleekheid van haar mooi, hooghartig gezicht des te
meer uitkomt. „Het spijt mij", zegt de Rechter, „maar ik behandel
geen vrouwenziekten. U kunt zich beter wenden „Stapt u in,
dan zal ik u alles uitleggen", onderbreekt de jonge vrouw hem, en
ze schuift opzij om plaats te maken. Er is iets in haar houding dat
respect en vertrouwen afdwingt. Rechter Tie overwint dan ook zijn
aarzeling en komt naast haar zitten. „Wat betekent dit allemaal?"
vraagt hij. Het meisje sluit het deurgordijn en antwoordt koel:
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
712. Stralend ging de zon op boven de rivier, die zich 's nachts
van zo'n verwoestende zijde had laten zien. De schade aan het
luxe jacht was hersteld. Aan weerszijden van het eiland lagen de
beide schepen, die precies om acht uur weer zouden vertrekken.
Na de gebeurtenissen in de storm had Bram voorgesteld opnieuw
te beginnen, alsof er niets was gebeurd. En dan nog steeds op voor
waarde, dat de winnaar de beschikking kreeg over het schip van
zijn tegenstander.
Acht uur was de nieuwe vertrektijd.
Om zeven uur keek kapitein Costa Plenta op zijn horloge.
Griekse zeeman neergestoken
(Van onze R 'damse correspondent)
Tydens een ruzie op de morgen
van nieuwjaarsdag in een café in de
omgeving van het Willemsplein in
Rotterdam is de 34-Jarlge zeeman,
G. Tsaovsidhs uit Griekenland, met
een mes neergestoken. De man, van
wie een der longen werd geraakt, is
ernstig gewond naar het Dykzlgtzle-
kenhuis gebracht, waar direct ope
ratief werd ingegrepen. Het levens
gevaar was gisteravond nog niet ge
weken. Aan de hand van een door ge
tuigen verstrekt signalement kon de
verdachte 's middags op de Nieuwe
Binnenweg worden aangehouden.
Het was een 29-jarige Nederlandse
zeeman, die geen vaste woon- of
verbiyfplaats heeft.
ventje, dat even verderop de lucht op stond te snuiven, alsof hij
een heerlijk gerecht rook.
„Njamnjam!" sprak het kereltje gelukkig, zich in beweging zet
tend. „Hap! Glub! Glob. Smeksmek!"
„Wel, wel, wel!" prevelde Joris. „Daar is mijn kostbare Hapwap!
En waarheen begeeft hij zich!? Welja naar het muntgebouw!
Het manneke begint begrip te tonen voor mijn plannen. Maar zijn
talenten als veelvraat kunnen slechts onder mijn beproefde lei
ding tot volledige, winstgevende ontplooiing komen! Ik zal hem
voorzichtig in bescherming moeten nemen!"
,M\jn moeder wil u spreken. Vrouwe Hortensia, de eerste kamenier
van Hare Keizerlijke Hoogheid". „Als ze ziek is, kunt u zich beter
tot een andere arts wenden", zegt de Rechter. „Trouwens, hoe weet
u dat ik in Rivierstad ben?" „Wij hebben onze bronnen van infor
matie", zegt het meisje. „Als we in het bos zijn, zal ik u meer ver
tellen". Rechter Tie weet niet wat hij ervan denken moet. Als hij
inderdaad als dokter geconsulteerd wordt, zal hij zo goed moge
lijk moeten proberen zich eruit te bluffen. Maar misschien heeft
de hofdame hem wel voor iets heel anders nodigIntussen heb
ben de dragers er flink de pas in gezet. Ze verlaten de stad en
bereiken het bos.
„Mannen", zei hij met een sluwe blik, die zelfs door zijn donkere
brïlleglazen heenkwam, „jullie weten wat er op het spel staat.
Samen hebben we de storm doorgemaakt. Ik heb jullie er veilig
doorgebracht"
De matrozen keken elkaar eens aan, maar zeiden niets. Zelfvol
daan vervolgde de kapitein:
„Jullie zijn dus wel verplicht mij te helpen om de wedstrijd te
winnen. Die lui aan de andere kant kunnen ons niet zien. Laten
we dus nu het anker hijsen en vertrekken, dan hebben we dét
uurtje tenminste al gewonnen".
Van 4 maart tot 30 april zal
in het Stedelijk Museum in
Amsterdam een overzichtsten
toonstelling worden gehouden
van het gehele oeuvre van Pi
casso. Honderdvijfentwintig
schilderijen, iets minder dan
de helft van de werken die in
Parijs zijn geëxposeerd ter ge
legenheid van de 80ste ver
jaardag van de kunstenaar,
zullen naar ons land worden
overgebracht. Het zal de eerste
keer zijn, dat het Nederlandse
publiek een dergelijk over
zicht van het levenswerk van
Picasso van 1895 af te zien zal
krijgen.
