Nacht j
zonder
einde
Rennies®
HOOFDSCHOTEL
DONDERDAG 22 DECEMBER 1968 LEIDSCH DAGBLAD
Oiis dagelijks vervolgverhaal
door
Alislair Maclean
Brandend maagzuur?
helpen direkt!
,Gaat het wat beter met hem?'
e stewardess bevond zich zó dicht
ast me, dat ik haar aanraakte
en ik opstond.
jets", antwoordde ik, „maar over
gevolgen van de shock en de tocht
jar de hut is hij nog niet heen",
keek haar vorsend aan en plotse^
ng kreeg ik bijna medelijden met
aar. Bijna niet helemaal,
chtdng namelijk waarin mijn ge-
chten zich bewogen, beviel me niet.
lullie hebben zeker lang samen ge-
jgen, is het niet?"
Jawel". Ze ging er niet verder op
or.
„Zijn achterhoofd., eh
hater. Laat me eerst die rug van
eens bekijken".
„Mijn wat?"
,Uw rug", zei ik geduldig. „En uw
houders. Ze schijnen u nogal pijn
doen. Ik zal een scherm opzetten".
„Nee! Met mij is alles in orde".
vlug een stapje achteruit.
„Doe niet zo dwaas, kind!" Het
rbaasde me hoe Marie LeGarde er-
slaagde haar stem zo helder en
ichtig te doen klinken. „Hij
werkelijk dokter".
Jlee
haalde de schouders op en
[te mijn glas. Iemand die slecht
uws bracht, was nooit welkom en
nam aan dat de reactie van de
wardess een modern equivalent
van die van de klassieke despoot
zijn dolk uit de schede trok. Ver-
edelijk heeft ze alleen maar kneu
gen, dacht ik, terwijl ik me weer
ir het gezelschap wendde. Op zijn
ist genomen was het een vreemd
bij elkaar, maar welke groep
usen in keurige kostuums en jur-
met deukhoeden op en nylons
zou eigenlijk niet vreemd af
ten tegen die barse achtergrond
de hut, waar letterlijk niets aan
ïfort deed denken en alles on
geschikt was gemaakt aan het
iven het barre poolklimaat te
rleven. Hier waren geen gemak-
jke stoelen zelfs geen gewo-
stoelen geen vloerkleden, be-
boekenkasten, bedden, gordij-
niet eens ramen om die gordij-
voor t*> hangen. In deze kale
ite van ongeveer zes bij vier me
elde alleen het praktische nut. De
te vloer was van grenenhout en
nuren dubbelwandig met een iso-
van kapok. Onderaan waren
muren bekleed met groen ge-
ilderde asbestplaten. Tegen het
enste gedeelte en ook tegen het
waren platen glinsterend alumi-
lum gevestigd om zoveel mogelijk
nite en licht te weerkaatsen. Een
ue laag ijs die nimmer verdween,
m tot halverwege alle vier de rau-
en bereikte in de hoeken bijna
zoldering, omdat daar de warmte
dekachel niet kon doordringen
het dus de koudste plekken van
hut waren. In zeer koude nach-
zoals deze, kwam dit ijs echter
emaal tot de zoldering en begon
naar het dikke, donkere ijs te
ipen dat doorlopend de onder-
iten van onze door rijp ondoor-
lijnend geworden koekoeken be
te. In de hut waren twee uitgan-
aangebracht. De ene leidde naar
luik en de andere naar de in
euw en ijs uitgehouwen tunnel
ir levensmiddelen, benzine, olie,
terjjen, radiogeneratoren, spring-
'fen voor ons werk en allerlei an-
dingen lagen opgaslagen. Onge-
op de helft werd deze tunnel
ruist door een zij tunnel die voort
and langer werd ornaat we 'r blok-
sneeuw uithakten. Ze werden ge-
ilten en vormden onze watervoor-
d. Helemaal aan het einde van
hoofdtunnel bevond zich een pri-
Visaanvoer en
opbrengst lager
in Scheveningen
De aanvoer van vis op de Scheve-
ningse visafslag bedroeg in oktober
3.176.671 kg tegen 4.425.345 kg. Een
daling van ruim 1,2 miljoen kg. De
opbrengst in deze maand bedroeg
f 2.347.098 tegen f 2.793.774 in ok
tober 1965, zodat deze terugliep met
bijna f 450.000.
Deze achteruitgang moet vooral
worden toegeschreven aan de sterk
verminderde aanvoer van verse ha
ring. Bedroeg deze vorig jaar
2.346.500 kg, de aanvoer liep nu te
rug tot minder dan eenderde hier
van en bedroeg bijna 760.000 kg. De
opbrengst daalde met circa f 640.000.
De aanvoei- van makreel gaf een
gunstiger beeld te zien. Deze be,droeg
vorig jaar 572.500 kg (opbrengst
f 198.600) en thans 1.087.400 kg van
f 397.000.
De schelvis daarentegen vertoonde j
hoorbaar door de luchtkoker het gen grote teruggang in de aanvoer
mitief toilet. Twee van de muren van
de hut waren in beslag genomen door
onze kooien die we met zijn tweeën
boven elkaar opgesteld hadden. Bij
elkaar waren het er acht. Bij de
derde muur stonden onze oliekachel,
de werkbank, de radio en de kasten
van de weerkundige instrumenten.
Tegen de muur bij de tunnel lagen
kisten en grote blikken levensmidde
len opgestapeld die uit de tunnel
waren gebracht om te ontdooien, wat
veel tijd kostte. Het merendeel was
echter al leeg.
Langzaam gleden mijn blikken
over dit alles heen en even lang
zaam vestigden ze zich daarna op
mijn onvrijwillige gasten. Nog steeds
kon ik niet goed geloven dat ik ze
werkelijk voor me zag. Toch was het
zo en zat ik lelijk met hen opge
scheept. Niemand zei meer iets. Allen
staarden me aan en wachtten ge
spannen op het moment dat ik het
woord weer zou nemen. In een hal
ve cirkel, dicht tegen elkaar aan
gedrongen en rillend van de kou, za
ten ze rond de kachel. De enige ge
luiden in de hut waren het geratel
van de windmeterbollen duidelijk
zachte geklaag van de wind op de
ijskap en het gesis van onze druk-
lamp. Ik zuchtte en zocht een
plaatsje voor mijn lege glas.
„Daar het er naar uitziet dat u
voorlopig onze gasten bent, kunnen
we ons misschien beter eerst even
aan elkaar voorstellen. Ik begin
dan maar met cnszelf" Ik knikte
in de richting van Joss en Jack-
straw die de vernielde zender weer
op de tafel hadden gezet en ermee
bezig waren. „Links Joseph Londen
uit Londen, onze marconist".
„Werkeloos," bromde Joss.
Wordt vervolgd.
was nog geen vierde van vorig
jaar toen de aanvoer 390.000 kg
(voor f 113.606) bedroeg tegen 94.400
kg (voor f 51.050) in oktober j.l. De
aanvoer van kabeljauw liep eveneens
iets terug, terwijl die van kool vis en
wijting een stijging vertoonde.
De aanvoer van schol steeg van
350.000 kg (voor f 218.014) tot 440.000
kg (f 291.500). De tongaanvoer liep
terug van 253.000 kg tot 218.000 kg,
doch de opbrengst liep met slechts
f 20.000 terug van f 697.500 tot
f 678.500.
De garnalen-aanvoer was met
60.000 kg (voor f 68.500) meer dan
het vijfvoudige.
ROOKWORST!
Doe rookworst in ruim koud water
zonder zout, dat u tegen-de-kook i,
aanbrengt. Direct daarna de vlam P
omlaag om de worst 10 a 12 minu-
ten te laten wellen. Dus niet koken! - t.
En niet prikken! Dan blijft 't huidje
heel en el 't vleessap erin. Rook
worst is puur vlees dus rijk aan
eiwitten, vitaminen, mineralen
bouwstoffen voor blakende ge
zondheid I
Publikatia van Voorlichtingsbureau Vlees, Vleeswaren en Vleesconserven
Posities Nederlandse
schepen
Jk ben bang, dat Pandaake zipi kleutertje kwijt is!" prevelde
Joris intussen, terwijl hij zich door de stad voortspoedde. ..Dit
jongske heeft mijn belangstelling gewekt! Zijn honger voor aller
hande onverteerbaar voedsel zou ik wel eens kunnen gebruiken
het vereist alleen maar een geniale inval, om te weten waarvoor!
Ik zal mij daarom op een rustige plek terugtrekken waar ik niet
gestoord kan worden. Komaan, baasje, deze Kromme Elleboogsteeg
lijkt me juist wat we zoeken niemand zal ons hier vinden!"
Rechter, en hij schrijft zijn nieuwe naam in het register dat de
klerk tevoorschijn heeft gehaald: Dokter Liang Moe, uit de hoofd
stad. „Ik zou graag een bad nemen voor ik naar mijn kamer ga",
vervolgt de Rechter, „maar allereerst heb ik hier een paar dingen
die toebehoorden aan uw ongelukkig omgekomen kassier. Kapitein
Sioe verzocht me zijn persoonlijke bezitting bij u af te geven. Het
gaat om een telraam, een landkaart, ivat kopergeld en enkele
visitekaarten. Kunt u er verder voor zorgen, dat mijn bagage ge
haald wordt bij de smid achter de Vismarkt?" „Dat komt in orde,
dokter", zegt de klerk, „en hartelijk bedankt voor uw moeite. Als
u mij wilt volgen, breng ik u naar het gemeenschappelijk bad
wij hem hebben tegengehouden. Nee, hij kan ons nu onmogelijk
nog inhalen. Zijn schip wordt van mij
Op dat moment floot de locomotief schel en doordringend.
„Hij gaat rijden", jubelde de kapitein. .Mannenhet grote
ogenblik is aangebroken. Op dit moment hebben we eigenlijk al
gewonnen!"
Hij lachte nog, toen alle andere bemanningsleden reeds kreten
van schrik en narigheid slaakten.
Wat is er?" zeilde de kapitein zoeten.
Kapitein neem me niet kzoalijk een kleinigheid"zei de
bootsman. „Ziet u u kon dat niet weten, maar die locomotief
rijdt achteruitI We varen terug ...I"
PANDA EN DE MEESTER ETER
39-91. „Ik kom naar de stad om je te helpen zoeken naar Hap-
wap!" riep Panda opgezoonden, en hij smeet de hoorn op de haak.
„Als die mevrouzo maar niet wakker zoordt", mompelde hij, voor
zichtig de kamer uitstappend. „Ze hoeft niet te weten dat ik haar
zoontje op moet gaan zoeken omdat hij zoek is geraakt!"
„Denk er aan!" riep de dame op dat moment, „als ik Hapwap
niet binnen 24 uur hier zie, maak ik een zoroegel van je".
RECHTER TIE EN HET GESTOLEN HALSSNOER
11-14. Rechter Tie betreedt de Ijsvogel Herberg. De hal is vrij
donker, maar het schijnsel van enkele kaarsen is voldoende om te
zien dat er een sfeer van rustige zvelstand heerst, en dat alles goed
onderhouden is. Rechter Tie richt zich tot de bediende achter een
kleine houten tafel bij de ingang en vraagt of er een kamer be
schikbaar is. „Alle grote suites zijn bezet, heer", zegt de jonge klerk
die blijkbaar voorlopig de plaats van de vermoorde kassier heeft
ingenomen. „Maar zve hebben nog 'n mooie kleine kamer voor u aan
de achterzijde, op de Lweede verdieping"„Dat is prachtig", zegt de
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
704. Opnieuzo schalde de schaterlach van de kapitein over het
W°mj kon er niet over uit, dat hij zoeer zo'n prachtige inval had
gehad. Niet iedereen zou er aan hebben gedacht om zijn schip
aan een locomotief vast te maken, en zo de wedstrijd tegen Bram
te winnen.
„Het duurt zoel lang, voordat hij gaat rijden", zei de bootsman,
die altijd bezzoaren had.
,Tijd genoeg", zei Costa Plenta vol zelfvertrouwen. „Het zal Bram
al genoeg tijd hebben gekost om die giek door te zagen, zoaarmee
