„de zilveren hamer"
Renniesjll
WOENSDAG 30 LEIDSCH DAGBLAD
dageïyks vervolgverhaal
Uit het noors
vertaald door
S. T. v. d. Nolle-
Oomkena
door Vera Hendrlksen
91)
Finn had Tore gadegeslagen, ter
wijl hy sprak. Tore was veranderd
de laatste Jaren zijn gezicht had een
lombere uitdrukking gekregen en
men vond, dat hy by zonder moei-
ïyk in de omgang was.
Er zyn belangryker waarden
dan rykdom! waarschuwde Finn.
Tore keerde zich met een snauw
naar hem toe.
Ben je van plan de eed van
trouw aan Olav af te leggen uit
puur eigenbelang? Olves stem klonk
yskoud.
Inderdaad, antwoordde Tore
even koel. Ik ben niet zo'n idioot,
dat ik me om een waanidee de dood
op de hals haal. Ik kan Je echter
wel verzekeren, dat al leg ik ook
de eed aan de koning ai, myn trouw
in de eerste plaats uitgaat naar myn
familie en naar de eer van de fa
milie. Zo is het van oudsher geweest
en zo zal het biyven.
Een eed is een eed. Als Je daar
op terugkomt, zul Je Je te verant
woorden hebben, meende Olve. Wie
zijn woord breekt zal gestraft wor
den.
Tore vloog overeind.
Ik ben geen woordbreker! riep
hy heftig uit, en ik zal dat ook
nooit zyn!
Ik vraag me af of Je Je laat
leiden door Je verstand of door je
zucht naar geld, zei Olve.
Tore werd vuurrood.
Als Slgrid er niet was, zou ik
Je tot een tweekamp uitdagen voor
deze woorden, zei hy fel. Ik merk,
dat ik al te lang van Je gastvry-
heid gebruik maak.
Hy wendde zich af en verliet met
opeengeklemde lippen de hal.
Sigrid kon zich niet beheersen. Ze
stond op en liep hem na, en er was
niemand, die haar terug riep. Buiten
op het erf haalde ze hem in.
Waar ga Je heen? vroeg ze ang
stig.
Ik ga myn mannen wekken, we
vertrekken meteen van hier. De ben
niet van plan nog een nacht onder
Olves dak door te brengen, gromde
hy.
Tore! smeekte ze. Bevend stond
ze voor hem, haar handen maakten
een hulpeloos gebaar. Hy legde zyn
handen op haar schouders en de
boosheid in zyn blik doofde.
Je begrypt toch wel, Sigrid, dat
ik nu niet langer kan biyven, zei hy.
Ja, dat begreep ze wel. Maar de
tranen kropten haar in de keel. To
re en zyn bezoeken hadden altyd zo
veel voor haar betekend. Zy vorm
den de band tussen haar leven van
nu en haar zorgeloze jeugd ginds in
het noorden.
Ze begreep, dat ze elkaar nu mis
schien nooit meer terug zouden zien.
Het enige was, dat ze Sigurd nog
had, maar met hem had ze nooit
veel contact gehad.
Tore, zei ze met verstikte stem,
kom Je nooit meer op Egge?
Neen, zei hy. niet voordat Olve
zyn woorden intrekt. Maar wel moet
Je goed onthouden, dat ik kom zo
dra jy me laat roepen als je moei-
ïykheden hebt, of als Olve Je op eni
ge wyze te na komt. Voor jou sta
ik altyd klaar.
Ze nam zyn gelaat in zich op, als
wilde ze de trekken ervan in haar
geest griffen. Ondanks de hardheid
en de verbittering, die er duideiyk
op te lezen stonden, toonde hy zich
voor haar open en welwillend.
Wanneer ze nu terugdacht aan
vroeger, herinnerde ze zich eigeniyk
alleen maar de prettige dingen van
hem: de goede kindertyd, die hy
haar gegeven had, later zyn trouw
en steun, en nu had hy zelfs om
harentwil een belediging ongewro
ken gelaten. Ze voelde, dat ze nu
ook iets voor hem moest doen, hem
een bewys van haar liefde schen
ken.
Even aarzelde ze. Toen maakte ze
de ketting los, die 2* om de hals
droeg en waaraan de Torhamer
hing. Zonder iets te zeggen, bond ze
die haar broer om de hals. Hy keek
naar de amulet met de geheimzin
nige tekens, en zag haar vragend
Dit heeft my vele jaren be
schermd, zei Sigrid ernstig, vanaf
het ogenblik, dat Hild het my op
BJarköy gaf. Nu wil ik dat het jou
voortaan zal beschermen.
Hy weigerde haar geschenk niet.
Ik zal het altyd dragen, beloof
de hy, en hy voegde eraan toe: Ver
geet nooit, Sigrid, dat de banden des
bloeds sterker zyn dan alle andere.
Ook ik zal daaraan denken, als eens
de dag mocht komen, dat jouw zoons
myn steun nodig hebben.
Maar toen ze zich eindeUjk om
wendde om naar huis terug te gaan,
en het donkere bospad insloeg, brak
opeens het angstzweet haar uit. Ze
voelde, hoe haar tanden klapperden,
zonder dat ze er iets aan kon doen.
Gewoontegetrouw ging haar hand
naar haar hals, om de beschermen
de amulet aan te raken, maar met
een schok besefte ze, dat die er niet
ADVERTENTIE
O ja, even naar Prononce
voor een
St. Nicolaas cadeau
Aantal arbeiders
van Vaseomij kan
weer gaan bouwen
Tachtig tot negentig voormalige
Vasco-arbeiders zullen aan het ein
de van deze week of uiteriyk begin
volgende week weer wan het werk
kunnen. De beheerstiohting van de
Vasco heeft namelijk rijksgoedkeu-
rlng ontvangen om de werkzaamhe
den aan een Vasco-project in Heer-
lerheide te hervatten
Dit project bevat driehonderd wo
ningen. die reeds geruime tijd op af
werking wachten.
De ontslagen beambten van de
Vascomy zullen alsnog uitkeringen
krijgen ter compensatie van de door1
deze maatschappy niet betaalde sa-
larissen. De uitkeringen zullen wor
den verstrekt door het Sociaal Fonds
Bouwny verheid.
Brandend maagzuur?
helpen direkt!
Plotseling had ze het gevoel, alsof
e door talloze geesten en kobolden
omringd was. Ze leken uit alle hoe
ken en gaten te voorschyn te ko-
om zich op haar te werpen. Ze
wilde wegrennen, maar bleef als In
droom, aan de grond vastgena
geld staan.
Op dat ogenblik ging haar hand
naar haar voorhoofd, aarzelend en
onzeker, maar dan met overtuiging
Sigrid maakte het teken des kruises,
zoals ze het Olve had zien doen en
zoals Anund het haar geleerd »*ad.
Op hetzelfde moment verlieten
angst en wanhoop haar. Ze wierp
nog een schuwe blik om zich heen
zette het dan op een hollen
weg uit het bos, naar de veilige be
slotenheid van haar huis.
EINDE
(Dit was een boek van de Zuid-
hollandsche Uitgevers Maatschap-
ZOLTAN MAAKT
HET NU GOED
Het 6-Jarig zoontje van de Ameri
kaanse actrice Jayne Mansfield, her
stelt zich van zyn tweede ernstige
operatie nadat hy door een leeuw
was aangevallen, aldus deelt het zie
kenhuis in Tousand Oaks Calif or-
nië) mee.
De doktoren hebben by de tweede
operatie zyn milt weggenomen na
dat geconstateerd was dat deze door
de leeuw onherstelbaar was gekwetst.
De woordvoerder zei, dat andere
organen de functie van de milt zul
len overnemen. Het kind, Zoltan,
maakt het goed na deze operatie.
Zoltan werd afgelopen zaterdag
door een leeuw, die aan een ketting
lag, aangevallen in een dierentuin
terwyi zyn moeder poseerde voor fo
tografen. Zaterdagavond onderging
hy een operatie van vyf uur vooi
rytwonden en een schedelfractuur.
RECHTER TIE EN HET ANDERE ZWAARD
36. Rechter Tie heelt snel een bad genomen en zijn ambts
gewaad aangetrokken. Binnen een half uur na zijn terugkeer,
begint hij met de verhoren in de grote ontvangstzaal, die helder
verlicht wordt door zilveren kandelaars. Seah, zijn vrouw, zijn
dochter en de oude muzikant staan voor Rechter Tie's tafel. Achter
hen staan de twee arrestanten, beiden geflankeerd door twee ge
rechtsdienaar s. De oudste klerk zit aan een tafeltje apart, om alles
op te tekenen wat er gezegd wordt. Tsjiao Tai en de hoofdman
staan achter de stoel van Rechter Tie. Het valt de Rechter op hoe
moe en overspannen de toneelspelers eruit zien. Ze hebben een
vreselijke dag achter de rug, en eigenlijk stuit het de Rechter
tegen de borst dat hij ze nu scherp moet ondervragen. Maar er zit
niets anders op. Jk heb gehoord, mevrouw Seah", begint hij op
rustige toon, „dat uw zoontje, het slachtoffer van de moord, uit
een vroeger huwelijk stamde. Waarom hebt u hem pas tot u ge
nomen toen hij al zeven of acht was?" „De vader had beloofd voor
zijn opvoeding te zorgenEdelachtbare"antwoordde mevrouw
Seah vermoeid, „en ik wilde mijn man niet aan mijn vroeger hu
welijk herinneren. Maar toen ik bemerkte dot de vader mijn
zoontje schandelijk verwaarloosde, heb ik met mijn man gepraat,
en hij vond het goed dat we hem bij ons namen".
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
6S5. Vreemder sleep had het goede schip Kokanje zelden ge
trokken. Op allerlei vlotjes, die haastig in elkaar waren gespijkerd,
hadden de schipbreukelingen plaats genomen. En over een vredige
zee voeren ze de vrijheid tegemoet.
Je zou verwachten, dat er dankbaarheid was tegenover Bramme-
tje Fok, die de mannen van een treurig lot had weten te redden.
Maar inplaats daarvan was er alleen maar leedvermaak. Achter
Brains rug schalde telkens een honend lachje op. En de zeelieden
spraken luidkeels, om toch maar vooral door hun redder gehoord
te worden:
„Die dacht eventjes over ons de baas te kunnen spelen. Die dacht,
dat uij de Eiermannen zouden bevrijden. Die dacht dat het erg
zouden vinden, als ze in hun celletjes omkwamen van honger en
dorst".
Bram keek stug voor zich uit en deed alsof hij niets hoorde. En
dus klonk het nog harder:
„Maar we hebben die Bram Fok laten zien wie de baas is. Hij
heelt onze zin gedaan en die Eiermannen blijven ten eeuwigen
dage opgesloten".
Een schipbreukeling slaakte een kreet en wees naar de kust. En
nu keek Bram wel glimlachend om.
PANDA EN DE MEESTER ETER
20-91. Joris Goedbloed nam afscheid van Panda en spoedde
zich heen, de geldzak in de ene hand en Hapwap in de andere
arm torsend.
,Met lijkt me dat ikjne eerst van de overtollige ballast moet be
vrijden!" prevelde hij onder het gaan. „Want dat remt slechts de
voortbeweging! Als ik nu een aantrekkelijke stoep vind, of een
komfortabel portaal, kan ik Hapivap daar
Doch hij werd in zijn gedachtenloop gestoord door de geluiden van
een meningsverschil achter hem.
„Hoe kunt u!" hoorde hij Jollipop roepen. „Ons Hapwapje mee-
aeven aan die niksnut! De schurk zal het tere kinderzieltje bescha
digen!"
Na deze woorden zette de knecht de achtervolging in. Maar hij
was te laat. De ander was met kleuter en geld op de laadbak van
een voorbijkomende vrachtauto gesprongen, en maakte daardoor
de of stand snel groter
