POSTSPAARBANK
RENTE TOT
„de zilveren hamer"
HEREN
HANDSCHOENEN
9,95
22,50
ONTBIJT- EN
TAFELSETS
pflj dacht veel aan Olve, zoals die
op de laatste dag tn de kerk
lover hem had gezeten. Anund
toen gemeend dat Olve hem wel
te vinden, als hij hem iets te
had. Maar toch werd
voortdurend vervolgd door
[gekwelde uitdrukking, die hij in
ogen gelezen had.
nacht lag hij urenlang ge-
oor het altaar in de kerk,
[toch had hij het gevoel alsof de
hem gesloten was. En ie-
dag wijdde hij zich aan zijn
iten tegenover zijn parochianen,
hem vereerden, maar steeds
lijker drukte hem het besef
zijn eigen onwaardigheid,
j dagen kwamen en gingen. Voor
rtd waren allemaal even leeg
lüeurloos. Het liep nu al tegen
tomer: men kon de mannen lang-
nerhand terug verwachten. Toch
it Sigrid die' gedachte maar lie-
van zich af. Ze leefde maar het
st bij de dag en zocht afleiding
bet werk, want er was meer dan
K>eg te doen op de hoeve,
m, waa bemind bij het personeel
al vreesde men haar scherpe
g en snel gewekte toorn. Maar in
t tijd Joeg ze de meisjes zo op,
ze begonnen te klagen. Hoe ze
N haar best deden, het was nooit
i genoeg naar de zin van de
Bteres.
ora vond, dat ze Sigrid eens op
t r verkeerde houding moest wij-
het ging niet aan, dat ze zich-
en de meisjes zo afsloofde. Si-
li wees de terechtwijzing kort van
X hand.
i Hoe kan ik anders 's avonds in
W. p komen als ik er niet voor zorg
r dmoe van het werken te zijn?
ora sloeg een arm om haar
juder.
je moet Je krachten sparen voor
Olve weer terug is, zei ze harte-
Aid keek verrast op. Een derge-
opmerklng had ze van haar
noeder zeker niet verwacht.
P-u Tora glimlachte, terwijl ze
'l]f bemoedigend toeknikte en het
i Sigrid op hoe sterk ze nu op
i zoon leek.
;it Sigrid ook hinderde, was het
f, dat haa~ kinderen niet in staat
haar het gemis van Olve te
eden. Wanneer ze hen gade
bij hun spel, kromp haar hart
ineen bij de gedachte dat ze
vader misschien niet meer te-
fzouden zien. Maar ze deed haar
opgewekt te zijn.
it was goed. dat Tore zijn zoon
meegebracht naar Egge. Hier
jongen tenminste speelgeno-
hü bU familie. De jonge
;u «voo geweldig veranderd tij-
zijn verblijf op Egge. De eerste
vas hij stil en verlegen en luis-
hij maar het liefst in eeft hoek-
„aar de verhalen van Kjartan.
deed ook nooit mee als Olves
j i en Harald, de zoon van Gut-
i, met elkaar stoeiden en over
pond rolden. Hij speelde het
t met de kleine Gudrun of met
LI aa, het dochtertje dat Torberg
lil Egge had achtergelaten.
wnd had de moeder
aa' ie naam geholpen. Maar op een
2i«o had een schampere opmerking
een van de oudere jongens doel
offen. Sigurd zat buiten op een
toen Guttorms oudste zoon
kwam en met een hatelijk
je uitriep: Kijk, daar zit Si-
m 1 weer bij de andere meiden!
T dereen lachte. Maar Sigurd keek
i aan en uit zijn blik sprak be
de trots en ongeloof. Hij stond
liep op de jongens toe en plantte
L' vuist midden in het gezicht van
itgard, die hem het hardst had
elachen.
iet
20 Hallfax
Etlanna
113 m ZYJ
Johannoa Fran* 21 y Santo» n Papa!
Kalrdon 22 900 m W Madaira
Katcivfia 22 IJyagp» n Hamburg
kO£»UhT, 22S S
73 mb*ZO
Krypto»^ 23 Smgeoora
BongVoW
vlhSÜ* 23* J»
KMpUYor*
Zeesleepvaart 1
C'oo* 1000bm W La""? ,E*port*f"j
pONDERDAG 24 NOVEMBER 1966
ADVERTENTIE
Nappa gevoerde
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
680. Het was Bram net zo goed bekend als zijn mede-gevange
nen, dat een rechtstreekse aanval op een Eierman niet mogelijk
was. Je kunt nu eenmaal niet iemand raken, die al je gedachten
kan lezen.
Maar Bram kwam op een ander ideeen hij voerde het meteen
uit, voordat de Eierman in de buurt was om het te verhinderen.
Met een wip dook hij dat ene stenen huisje binnen, dat nog geen
bewoner had gevonden. Als hij de stenen deur liet vallen zou de
ander zijn gedachten niet meer kunnen lezen!
„Open laten!" riep de Eierman. „Help!"
Maar de andere Eiermannen waren heerlijk alleen met hun ge
dachten en konden hem dus niet horen.
Plotseling opende Bram het stenen deurtje weer ...en hij hoopte
maar dat Karo, wiens brein voor de Eiermannen ondoorgrondelijk
was, intussen had begrepen wat hij van plan was.
De scheepskat stelde hem niet teleur. Met aüe kracht die in hem
was, gaf hij de Eierman een zet waardoor deze in de handen van
Bram terechtkioam. Tutu doorzag nu ook het plan en voegde zijn
geweldige kracht bij die van zijn vrienden. Bram vloog naar buiten,
smeet het deurtje dicht en schreeuwde de verblufte schipbreuke
lingen toe:
,,Snel, snelhoud die deurtjes dicht. Ze mogen er niet uit...!"
Een fikse vechtpartij was het ge
volg waarin Sigurd tenslotte het on
derspit moest delven. Maar hij had
bewezen geen meid te zijn en vanaf
die dag was hij door de jongens
aanvaard als een der hunnen.
Eind mei kreeg Sigrid bezoek van
Ingerid, die zich ook eenzaam voelde
en behoefte had aan een praatje.
Sigrid nam haar mee naar de ou
de hal waar ze aan het weven was.
Ingerid zag er slecht uit bleek met
kringen onder de ogen, en Sigrid
raadde al half, wat voor nieuws In
gerid te vertellen had. Inderdaad
vertrouwde Ingerid haar al speodig
met een innige glans in de ogen toe,
dat ze een baby verwachtte.
Vanzelfsprekend was er veel te
doen geweest over de geruchtmaken
de verzoening tussen Ingerid en
Finn, maar over het geheel genomen
waren de mensen grootmoedig ge
weest, en hadden ze Ingerid niet
lang met hun praatjes geplaagd. Si
grid had haar niet meer alleen ge
sproken sinds de avond van het of
ferfeest en eigeniyk brandde ze van
nieuwgierigheid, maar ze wilde In
gerid niet uithoren. Ze was blij toen
Ingerid uit zichzelf begon te vertel
len, wat er zich tussen haar en Finn
had afgespeeld na hun ontmoeting.
Je had gelijk toen je beweerde,
dat Finn een echte man geworden
was, begon Ingerid. Ze glimlachte,
maar er klonk een ondertoon van
weemoed in haar stem. Hij heeft
me alleen geen kans gegeven om te
bewijzen dat ik ook anders gewor
den ben.
Hoeveel heb je hem verteld van
ons gesprek op Hovnes?
Alles wat ik me herinnerde.
Dat dacht ik al. Hij wist zo
goed hoe het met my gesteld was.
Heeft hij je ruw behandeld?
vroeg Sigrid. Ze had gezien dat In
gerid na haar samenzijn met Finn
op Egge blauwe plekken had ver
toond.
Eerst wel een beetje, bekende
Ingerid maar later niet meer. Er
kwam een afwezige blik in haar
ogen, maar toen vermande ze zich
en toonde belangstelling voor Si-
grids weefwerk, dat ze buitenge
woon prees. Sigrid onderdrukte een
glimlach; het lag er zo dik op, dat
Ingerid nauwelijks zag, wat het werk
voorstelde.
Wordt vervolgd
tot
bü ons keuze uit
HONDERDEN.
Haarlemmerstraat
172 - 174 - 179
MIDZA
De voetbalbond van de Sow jet
Unie heeft bepaald, dat in de toe
komst bij de wedstrijden in de eer
ste divisie de trainer zich niet meer
op het reservebankje langs de lijn zal
mogen bevinden. Alleen de doktoren
en de masseurs mogen zich nog bin
nen de afrastering direct bij het
speelveld ophouden.
De Belg René Frank is in Caïro
gekozen tot president van de inter
nationale hockey federatie (FHI). Hij
wordt daarmee de opvolger van jhr.
L. J. Quarles van Ufford, die sedert
1945 president van de FIH was, doch
zieh dit jaar in verband met zijn
leeftijd terugtrok.
HIJS Hokij heeft gisteravond
in de Haagse Houtrusthal de ijshoc-
keywedstrijd tegen de Tsjechische
kampioen Brno met 5—8 verloren.
De tussenstanden van deze door ruim
3000 toeschouwers bijgewoonde wed
strijd waren: 1—2, 3—1, 1—4.
PANDA EN DE MEESTER ETER
15-91. Joris Goedbloed liet zich van het hek zakken, waar hij
op had zitten broeden en stapte de weg op.
„Het probleem is groot!" mompelde hij. „Hier loop ik, zoekend
naar de persoon die mij wil helpen. Het moet iemand zijn met
voortreffelijke eigenschappen... Iemand met geld bijvoorbeeld!
Zoals, om maar eens een persoon te noemen, eh zoals
Panda!"
Getroffen door deze gedachte bleef hij even staan. Vervolgens
greep hij zijn rottinkje beet, draaide er peinzend kringetjes mee
en vervolgde toen, lichter van tred, zijn ivandeling.
Men moet toch over een geniale geest beschikken"prevelde hij
„om uit zijn uitgebreide kennissenkring diegene te kiezen, die het
meest van pas komt! Het Panda-baaske! Maar natuurlijk! Zijn
kluis ivas welgevuld de laatste keer dat ik hem bezocht! En als ik
me niet vergis, beschikt hij over een zilveren theeservies! Welnu
wat wil men nog meer? Maar ziedaar! Het huis van deze kapitaal
krachtige komt reeds in zicht! Zie de kostbare lijn van het Go
tische metselwerk en de dure afwerking van de raamkozijnen
Doch dat viel tegen. Dat bleek toen- hij dichterbij kwam.
„Wel, wel, welmompelde de wandelaar. „Heb ik mij vergist?
Ik ontwaar verval! Hoe dat?"
RECHTER TIE EN HET ANDERE ZWAARD
31. Tsjlao Tal, de hoofdman en de oudste klerk zijn naar de
kerker gegaan, waar Hoe Ta-ma in de ketens gesloten zit. „Zo,
hondezoon, ben je daar!" begroet Hoe Tsjiao Tai, als hij hem door
de tralies ziet naderen. ,,Ik zeg het niet graag, maar ik moet toe
geven dat het een mooie rugworp van je was". „Ik ben er kapot
van", antwoordt Tsjiao Tai koel. Ze betreden de kerker en de oüdste
klerk zet zich in postuur om alles op te tekenen wat er gezegd
ivordt. „Vertel me maar eens wat meer over die roofoverval die je
verknoeid hebt", begint Tsjiao Tai het verhoor. „Och, waarom
niet', zegt Hoe Ta-ma. „Het enige dat jullie me kunnen maken
osities Nederlandse
schepen
is dat ik een karrevoerder een tik op zijn kop heb gegeven. Aan
het stelen was ik nog niet eens toegekomen"Hoe had je gedacht
de rijst van de hand te doen?' vraagt Tsjiao Tai. „Elke koopman
van het gilde zou toch hebben willen weten waar je die rijst
vandaan had?" „Niks van de hand doen", antwoordt Hoe. ,,Dat
ivas juist het mooie. Ik hoefde die balen alleen maar in de rivier
te smijten, de hele mikmak. Het was bedorven rijst, zie je. De
snuiter die 't verkocht, zou de partij vergoed hebben gekregen van
zijn gilde. Maar omdat ik de zaak verknoeidewerd de rijst keurig
afgeleverd bij de koper, en toen moest de eigenaar natuurlijk zelf
het hele zootje vergoeden"
