ERICHTEN
'ËMï-=
"Bi
rmr-
mimr-s:
'Am*
„de zilveren hamer"
Grote Sowjetrussisclie
order voor Oostenrijk
(ERDAG 19 NOVEMBER 1966
PAGINA 19
dagelijks vervolgverhaal
Uit het noors
vertaald door
S. T. v. d. Nolle-
door Vera Hendrik sen
|je wilt toch niet zeggen
^Jvu ongelovig, toen hy zag hoe
linden ze op hem toe kwam lo-
|jgzeker, hygde Sigrid. Inge-
t je aan je woord. Ze ls al
f. Toen ik van Gjewan weg-
het erf al af gekropen!
ch verbluft op een rol
:en en schoot toen on-
le lach.
IReken maar, dat hierover ge
it zal worden in de streek! zei
Als bij ingeving voegde hij er
mkend aan toe: Misschien
5t er nu toe te brengen zijn,
me mee te gaan' naar het noor
zei niets. Afwachtend bleef
hem staan. Finn leek in ge-
verzonken. Toen hij weer
was het hem aan te zien,
een belangrijk besluit had
get gangt er vanaf, wat je er-
wilt doen!
ft kan haar toch niet dat hele
laten kruipen! Ik wil haar te-
iet rijden en meer hiernaar toe
in was al op het erf, voordat
og maar halverwege de heuvel
hoorde het gejoel en ge-
/jfcuw nog voordat hij haar moei
\j zag kruipen. Ingerid scheen
niets aan te trekken van de
omstuwende kinderen. Ze keek
niet op toen ze paardehoeven
naderen, en ook niet toen hij
n]n paard afsprong en het aan
com vastbond. Snel liep hij op
mant
Nieuwe uiteaven
HU mi
maar h
Anund
wezen i
se goden kwade machten waren, die
wel degelijk bestonden. Hoe dikwUls
had hy strfjd moeten leveren tegen
de slechte invloed, die ze hadden op
de mensen? Het feit. dat iemand
deelnam aan een offermaaltUd en
dronk uit aan goden gewUde
hoorns, was in zyn ogen een zware
zonde.
Olve, zei hU ten slotte, ik
kan je geen absolutie schenken, als
je niet inziet, dat Je verkeerd ge
handeld hebt.
Olve bleef het antwoord schuldig,
maar wel had hU een nieuwe vraag
gereed.
Je wilt me dus wegsturen, om
dat ik niet meer aan de goden ge
loof?
nlng, door S. E. van
ledig, door P. J. Jouve.
i het water, door L. Rin-
1, door Karen Blixen
Ontmoetingen met die
weeën één. TussentUdse ba-
.n het gesprek Rome-Refor-
door Dr. H. M. Kuitert en
Dr. H. A. M. Fiolet.
^emniscaat, Rotterdam
;rpen, aanleggen en beplan-
i tuinen, door O. J. Panne-
i J. J. Schipper. Deel 2, 7e
ïerziene druk. Uitg.: Kosmos,
en bloemen en planten in
rxorger, door A. C. Muller-
Uitg.: Kosmos, Amsterdam.
Jam duurder door
„wegwerppot"
(Van onze Haagse correspondent)
De jam zal binnenkort worden ver
kocht in een „weg-werp-pot". Maar
dit gemak zal de consument komen
te staan op een prijsverhoging van
vUf cent per pot.
Industrie en handel bereiden zich
nu voor op de omschakeling van de
statiegeld-pot op de wegwerp-pot om
de handel en de consument zoveel
mogelUk te vrUwaren tegen schade
Wordt vervolgd bU de overgang.
PANDA EN DE MEESTER ETER
11-91. Hapwap was de gang ingekropen en had daar houvast
gezocht aan een tafeltje. Dat bracht echter een daarop staand
beeldje ernstig aan het ivankelen. Panda was echter net op tijd
om het kleuterje weg te trekken, zodat het marmeren beeldhouw
werk niet Hapioap trof, doch zijn eigen hoofd.
Uitmuntend gevangen!" prees Jollipop, terwijl hij het stuiteren
de beeld uit de lucht plukte. „Wij hebben nu kunnen zien, wat er
paniek geraakt! Als u uw hoofd een weinig
koel en vastberaden had gehandeld zoals ik,
,M-maar ik liet dat ding niet vallen!" riep Panda verontwaar
digd. „Het was Hapwap! Hij
„Maar meneer Panda!" sprak de bediende afkeurend. ,Foei! Wij
kunnen dit onschuldige wezentje toch de schuld niet geven van
onze eigen opwinding en onhandigheid! En dan nog wel in zijn
bijzijn! Zo'n teer kinderzieltje is zo liéht beschadigd!"
Al sprekende pakte hij een doosje van het tafeltje. Maar toen
stopte hij verrast in zijn beweging.
„Het borstbeeld!" bracht hij uit„Verdwenen! En daarnet zette
ik het hier nog terug!"
en nam haar in zijn ar-
denk dat je vlugger te paard
zult komen, was het enige
jdUJ zei. Met een zwaai zette hy
roor zich in het zadel en hU
hoe ze beefde en krampach-
ur tranen bedwong.
Dat is iets niets, dat JU niet
J tel hU-
ld zag ze aankomen en vroeg
I rtrtwUfeld af, wat ze met het
P aan moest. Finn loste die
t ikheid op met een vanzelf-
"Jfl mdheid, die Ingerid tot diep
hals deed blozen,
wil Ingerid graag onder vier
spreken, zei hU luchtig. Kun
teggen, Sigrid, waai- daar ge-
ield voor is hier in huis?
bleef lang op Steinkjer. Eerst
een uitvoerig gesprek met
en later kreeg hU gelegen-
lor een onderhoud met de
ben tot de overtuiging geko-
at ik er goed aan doe Je raad
rolgen, en vrede met de kerk
:en, begon Olve.
Anund was ernstiger dan
hem gewend was-
hoor, dat je gisteren het of-
op Hovnes hebt bij ge-
heb zelf niet geofferd, ant-
Olve.
ben er pas heen gegaan,
INQ at gedeelte voorbU was.
loch was je er en je hebt ook
offermaal gegeten, zei
steng, en Je hebt gedron-
de hoorns, die aan de goden
waren.
is allemaal waar zei Ol-
rn maar ik kan niet inzien, dat
CK verkeerd aan gedaan heb.
lis jy bij mij bent gekomen
biechten, zul je my daarover
laten oordelen.
nlni
Podgorni als stille verleider?
(Van onze Weense correspondent) en men is daarmee blUkbaar zeer
I tevreden. Het is zeker dat de Sow jet-
Geheel onverwacht heeft staats- unie op deze manier het toeristen-
president Podgorni van de Sowjet- verkeer uit het Westen wil versier-
Unie tijdens een bezoek aan een ken
staalfabriek in Linz de verrassende
mededeling gedaan dat de gas-püp-
ljjn van Siberië naar Triëst via
Oostenrijk zal lopen. Voor deze pijp
leiding zal Oostenrijk niet minder
dan 300.000 ton stalen buizen en
staalconstructies mogen leveren.
Het is inderdaad een zeer belang-
Geen EEG
Voor Oostenrijk zijn deze orders
van groot belang, maar het is de
vraag of de Sowjet-Unie niet als
„stille verleider" te werk gaat. Toen
rijk aanbod omdat OostenrUk daar- I Podgorni namelijk deze twee aanbie-
door de mogelUkheid krUgt om een- I dingen deed, wees hij voor de tweede
vijfde deel van het benodigde mate- I maal uitdrukkelijk op het gevaar van
riaal te leveren, ofschoon voor het een associatie tussen Oostenrijk en
OostenrUkse traject zelf, veel minder I de E.E.G.
benodigd is. Bovendien mogen de
staal- en stikstof fabrieken in Linz i De diePere grond voor deze waar
van deze gasleiding gebruik maken, schuwing gaf de president zelf aan
omdat ze zelf over te weinig natuur- i toen hU zei: -De ernstigste bedrei-
gas beschikken. Van het bedrag dat &nZ van de vrede in Europa komt
de Sowjet-Unie voor deze installaties 1 Ult revanchistische kringen in
aan OostenrUk schuldig is, zal een West-Duitsland. die in het bezit van
gedeelte door gaslevering wordfcn I atoomwapens willen komen en die
verdisconteerd. Toen Podgorni dit streven naar een herziening van de
aanbod deed, zei hU: „Dit is een bestaande grenzen". De OostenrUkse
eclatant voorbeeld van de voordelen regering zal nu een diplomatieke
RECHTER TIE EN HET ANDERE ZWAARD
27. Het stuk is net begonnen en de toeschouwers beginnen
samen te drommen voor het toneel van bamboestaven, dat verlicht
wordt door twee grote papieren lampions. Seah, zijn vrouw en zijn
dochter zijn uitgedost in rijke historische kostuums, en declameren
met luide stem. Door geregeld van oppergewaad te venvisselen,
kunnen ze meerdere rollen spelen. Seah's dochter schijnt een
prinses voor te stellen. Haar vader en moeder spelen op het ogen
blik een opperkamerheer en een hoge hofdame. Het stuk schijnt
te gaan over een komplot in het paleis. De opperkamerheer heeft
bewijzen in handen en vertelt daar de prinses over met heftige ge
baren. Tsjiao Tai luistert geboeid toe. Maar nu begint Seah's vrouw
een lange aria te zingen, begeleid door snerpende snaarmuziek.
Tsjiao Tai heeft het niet erg begrepen op zang en muziek, dus
kost het hem niet zoveel moeite het schouwspel de rug toe te
keren. Hij loopt naar de oude trommelaar, die naast het toneel in
een klein bamboe hokje zit, en op dit moment een soort viool be
speelt. Hij stoot hem aan en vraagt: „Zeg ouwe, waar zou ik zo-
meteen een rustig gesprek kunnen hebben met de dochter van
Seah?" De oude man kijkt niet eens op, maar wijst met zijn duim
achter zich, waar een bamboeladder naar boven leidt. Daar is dus
kennelijk het kleedhokje waarover Hoe Ta-ma vertelde.
zUn neutraliteit
Een ander aanbod van de Sowjet-
Unie bestaat uit het bestellen van
tien Donau-passagiersschepen, die op
de werf van Komeuburg in Oosten
rUk worden opgelegd. Het zUn toe
middenweg moeten zoeken, maar het
is verzekerd van de hulp uit Frank-
rUk. De Franse minister van Buiten
landse Zaken, Couve de Murville,
heeft juist in deze dagen tegenover
zUn OostenrUkse ambtgenoot ver
klaard, dat FrankrUk alles zal doen
om voor OostenrUk een oplossing te
ristenschepen met cabines voor 300 i vinden, die ook aan de wensen van
personen op het traject tussen Wenen de Sowjet-Unie voldoet. Een betere
arte Zee. OostenrUk had steun kan OostenrUk niet verwach-
jaar geleden een dergehjk j ten, omdat FrankrUk op het ogenblik
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
676. Dicht bracht de koning zijn bolle ogen bij het gezicht van
Brammetje Fok. Zijn snavel raakte bijna Brams neus. Zn kroontje
gloeide van verontwaariging.
„Zeeman", zei hij streng, „er is iets gebeurd. Je schip is ver
dwenen".
,JDe Kokanje?" Mooi zo", zei Bram oprecht, want tegenover deze
gedachtenlezers had het geen zin je gedachten te verbergen.
„Ik vind het niet zo mooi", zei de koning. „Iemand moet dat ge-
Sowjet-Unie gebouwd i nog hoog genoteerd staat in Moskou, daan hébben en jij gaat me vertellen wie dat is".
Er was maar één mogelijkheid. Bram sprak de naam niet uit,
maar hij kon niet helpen dat de koning meteen zijn gedachten las.
„Ah, Karo. de scheepskat", zei de koning. ,£)at zou kunnen de
gedachten van katten kunnen wij niet bereiken. Maar wij kunnen
hem welin de val laten lopen".
Korte tijd later kwam Karo zeer vergenoegd aanwandelen.
Nog steeds droeg hij zijn vermomming. Met een ruk stond hij
stil toen hij eensklaps tussen de struiken duidelijk een stemmetje
hoorde. En dat stemmetje zei... .M^^wwicw"
Osacndracht 17 v Wellandkana»! i
VtVEn.' Fr».*»
Stnagslkust 17 v A.ntw. Rott.
a ?',°o r-cj
Zeeeleepva
VÏA
