Decorontwerpen voor de N.T.S. NIEUW ssSiias PAPIEREN KLEREN MAKEN DE MAN Straat met zes bomen Julienne van der Erve houdt niet van huishouden Crunch-crunch ZATERDAG 19 NOVEMBER I960 LEIDSCH DAGBLAH W>.»H De Naardense decoront werpster Julienne van der Erve ontvangt ons ln haar kamer en suite. Een deur naar de tuin staat open en de wind laat een lange witte vitrage opbollen. Twee parkietjes vlie gen buiten hun kooi. ..Het ziet er hier wel gezellig uit, maar wij zijn bezig de kamers te veranderen. Dat Is begonnen met de verplaatsing van de televisie. Die stond in de voor kamer. Iedereen was verplicht er naar te kijken en daar be gon ik mij aan te ergeren. Maar toen wij hem in de ach terkamer zetten, bleef er een kale plek over en zijn wij alles gaan veranderen." ADVERTENTIE tl ovenre>n'ge';erWoutó hoogst spuiten oven Da^ven v^, vochtige d°^0n brand- oven <Len spehe* schoon. te be- geen stne|n «at ook z° speuren. E-n foorp. IS biponder banden. veilig ^Ignmetboe- SWP ïSen, pen, botster Pen,SXn prakbsob® nu zo 7 r spuHbusl „KUk, op de vloer komt een groen kleed, de gordijnen worden blauw, de muren wit en het pla fond is al olijfgroen. De boekenkast wordt ook doorgetrokken. Die twee grote spiegels blijven natuurlijk, zo lijkt het net of de kamer groter is. Ik heb ruimte nodig om in te leven". „Wilt u een kopje koffie?" vraagt mevrouw Van der Erve. „Als u ten minste genoegen wilt nemen met oploskoffie, ik ben nog maar net thuis". Zo zal het vaak gaan in huize Van der Erve. De vrouw des huizes moft naar besprekingen over decors of gaat controleren of die volgens haar schetsen gemaakt worden. „Ik werk voor de NTS", vertelt zij, „free-lance hoor, ik wil vooral niet gebonden zijn". Zij wijst erop, dat de NTS als overkoepelend orgaan studio's en materiaal beschikbaar stelt aan de omroepen. Decorontwerpen is voor een buitenstaander een moeilijk beroep. Het is anders dan bij het toneel, omdat daar het publiek al tijd maar aan één kant zit. Bij de televisie worden andere eisen ge steld. Mevrouw Van der Erve is al zeven jaar decorontwerpster. „Na de kunstnijverheidsschool, een reclamebureau en losse les sen op de Normaalschool en nog wat dingetjes, kwam ik bij de NTS terecht", vertelt zij. ,JIet is eigenlijk wel gek gegaan. Ik zocht steeds ander werk, omdat ik vind dat zo gauw je iets onder de knie hebt, je maar wat anders móet gaan doen. Steeds zocht ik naar wat nieuws. Ik ben jong getrouwd en heb twee kin deren en dan moet je wel thuis blijven, vind ik." *cr PRODUCT N.v. ONDER ONS/DE KRIM (O) TEL. 05247-241 Op de vraag of zij nooit pro blemen heeft met het huishouden, antwoordt zij„Daar heb ik ge lukkig nooit iets mee te maken. Drie middagen in de week komt een meisje alles schoonmaken. Ko ken vind ik heerlijk om zelf te doen, dat is echt creatief bezig zijn. Maar verderals ik des morgens mijn toilettafel-spiegel heb schoongemaakt, vind ik dat ik meer dan genoeg heb gedaan". Toen de kinderen naar school gin gen (nu is Michèle veertien en Ro gier dertien) kreeg Julienne van der Erve meer tijd en stapte zij op een goede dag bij de NTS bin nen. „Toevallig trof ik daar Peter Zwart, de „baas" van de decoraf deling. Hij zei: laat maar wat van je werk zien. En ik mocht begin nen. Ik wist totaal niets van de corontwerpen en hij heeft mij helemaal opgeleid". Het is ook onvoorstelbaar wat die mensen toen wisten te maken van die kleine ruimte. Er werkten ook veel minder mensen. Ik kan geen getallen onthouden, maar laat niniW!IIIIIW!WII!ll!«llllllllllllllllllllllW!ll>IUllllllW!lllllll Wie dit seizoen in tijdschriften, dagbladen en televisiejournaals de creaties van beroemde modehuizen heeft bewonderd, kan zich nau welijks voorstellen, dat binnen niet al te lange tijd de vrouw des huizes haar nieuwe (papieren) jurk aan het eind van de dag in de vuilnisemmer kan gooien, zoals thans in Amerika reeds gebeurt. De kostbare stoffen die door de modeontwerpers worden gebruikt lijken weinig overeenkomst met papier te hebben. Van concurren tie tussen de materialen zal dan ook wel geen sprake zijn. Beide stoffen bieden totaal verschillende mogelijkheden en het is duidelijk, dat papieren kleding voornamelijk praktische voordelen biedt. Papie ren jurken kosten in de Verenig de Staten ongeveer dollar 1,25 per stuk en toen dit voorjaar de eerste artikelen de orders bij duizen den tegelijk binnen. Er bestaat al papieren werkkleding. De stewar dessen van een der grote Ameri kaanse luchtvaartmaatschappijen dragen ï-eeds aantrekkelijke schortjes van papier. Zij pas sen uitstekend bij de lichtblauwe uniformen en worden na gebruik even zorgeloos weggeworpen als papieren servetten. De markt voor papieren gebruiksartikelen is veel groter dan men aanvankelijk zou denken. Een Amerikaanse papier industrie vervaardigt reeds de zogenaamde wegwerp - labora torium jassen, stofjassen voor wer kers in de levensmiddelenbranche en papieren schoenhoezen (vier miljoen stuks per jaar) om het in lopen van vuil en stof in zieken huizen tegen te gaan .Trouwens, ook artsen maken in de Verenig - de Staten meer en meer gebruik voor papieren jassen, korte jasjes en operatielakens. De voordelen lig gen voor de hand. Een wegwerp- jas kost vijfentwintig dollarcent; het stomen van de gewone jas vijf endertig dollarcent. Zelfs toga's worden, evenals studentenbaretten, reeds van pa- peirweefsel vervaardigd. Boven dien worden thans ook zwem broeken van papier geleverd, die verscheidene keren kunnen worden gedragen. Motels kopen deze zwembroeken per dozijn in voor een prijs die rond de dollar 8,50 ligt. De gasten kopen deze dan weer van het motel of krijgen ze cadeau. Lakens, babykleertjes, hoezen voor hoofdsteunen in treinen en vliegtuigen, kussenslopen, het zijn allemaal de moderne wegwerpar tikelen van de toekomst. werkten, dan zijn het er nu 3 000. Ik interesseer me niet voor de or ganisatorische kant van de tele visie. Mijn werk is creatief". Voor wij verder praten over haar werk wordt boven ln de ruime werkkamer eerst een foto gemaakt. „Ik mag die toch wel eerst zien", vraagt mevrouw Van der Er ve, „ik ben helemaal niet foto geniek en ik sta er soms zo af schuwelijk op". In de kamer liggen een paar oude ansichtkaarten. „Leuk hè, die wil ik ophangen". Aan de muur herin neringen aan haar werk: een ma quette van de eerste Willy Alberti- show waar zij de decors voor maakte, figuurschetsen. Tegen de wand staat een schildersezel, het doek is nieuw en ongebruikt. „Vroeger schilderde ik veel", ver telt zij, „maar nu heb ik er geen tijd meer voor. Ik zou het wel graag weer gaan doen". „Toen ik zeven jaar geleden begon had ik soms vijf program ma's per maand te doen. Dat is wel veel. Maar het ging vlot. Te genwoordig komen er meer pa pieren en meer besprekingen aan te pas. Eerst vond ik die veran deringen niet leuk, maar het is toch wel beter. Nu is het zo dat 4k een plattegrond ontwerp en van de decors situatieschetsen teken, die dan worden uitgewerkt door eeri detailtekenaar. HU zet er precies de maten bU". STIJL Een ander aspect van haar werk is dat wanneer 'n pro gramma in een bepaalde tijd speelt, daar rekening mee moet worden gehouden. „Dat vind ik leuk werk", vertelt Julienne van der Erve. „Het is je in een be paalde stijl verdiepen, bijvoor beeld wat voor stoelen en ver lichting er in een bepaalde tijd gebruikt werden. In een stuk over Multatuli waar ik de decors voor heb gemaakt, heb ik ge zorgd voor veel franje aan de stoelen „Dat was in 1850 zo, bemerkte ik bU mUn onderzoekingen in het to neelmuseum en de bibliotheek. Naar aanleiding van deze dingen ben ik me meer in vakliteratuur gaan verdiepen. Ik lees veel en het is zo dat ik geen romannetje ga lezen als ik nog een boek van Sar tre heb liggen. Ik houd ook veel van drama's. Als er een toneelstuk op de televisie komt, kijk ik altyd". Gaat mevrouw Van der Erve veel naar de schouwburg? „Ik zou wel vaker willen", antwoordt zy, „maar mijn man houdt helemaal niet van toneel. Ik heb nu een vriendin, gevonden die dezelfde smaak heeft als ik en deze winter zullen wU vast veel gaan". Lang geleden had 't gemeentebe stuur in een zeker dorp een kardinale fout gemaakt. Een straat-in-aanleg had een naam gekregen, laten we zeggen: de Rijnstraat. Er werden huizen ge bouwd mooie huizen, met voor tuintjes en garages, en op het rechter trottoir kwamen bomen. Het zag er gezellig, bewoonbaar, aantrekkelijk uit en de huizen wa ren al verkocht eer ze boven de grond kwamen. De Rynstraat werd een groot succes. Tien jaar later richtten enkele bewoners een verzoek aan de nieu we gemeenteraad om de toevoeging „straat" te veranderen in „laan". Zy wezen daarbU op de rij bo men, die goed was aangeslagen, op de tuintjes, de open bebouwing en het zonnige aspect van de straat, die in feite geen straat was doch volgens de bewoners een laan. Die dus ook laan moest hé ten! Maar ging het werkelijk om de taalkundige benaming? Natuurlyk niet. De zes bomen uit de RUnstraat stonden allen aan één kant; by het woord laan denken we aan dubbele rUen zware bomen, aan een groen bladerdek des zomers, dat het zonlicht zeeft en met gou den vlekjes op de bodem schatert. Het woord laan wekt gedachten op aan iets heel deftigs, eerbied waardigs, betoverends. De Rijn straat was 'n nuchtere woonbuurt, prettig weliswaar, maar noch eer biedig, noch deftig. Wat volgde was een grote klucht. Het voorstel kwam in de gemeen teraad en werd van voor tot ach ter, van boven en onder be keken, besproken, becommen tarieerd weerlegd, verdedigd, uit- De iiiiraiiiiiiiiiiiiiiiniHimininiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii (W)ETE NS WAARD CREATIEF Hoe gaat een decorontwerpster te werk? „In de eerste plaats", al dus Julienne van der Erve, „zyn er vaste punten waar rekening mee moeten worden gehouden. De be schikbare ruimte natuurlijk, waar altyd een meter afgaat voor de brandgang. Het aantal man-uren dat beschikbaar is voor het ma ken van de decors voor een pro gramma is ook een belangrUk punt. De decors worden opgebouwd uit vaste eenheden die elk een bepaal de afmeting hebben. Die eenheden zijn opgeslagen bU de NTS, even als een enorme hoeveelheid ver schillende deuren, ramen en ande re basis voorwerpenDaar kies je uit, maar het is ook mogelUk dat er apart iets wordt gemaakt. Ook is er een afdeling waar de rekwi sieten uitgezocht worden". „Een ander punt waarmee je re kening moet houden bU het ont werpen van de decors, is dat de camera's overals by moeten kun nen komen. Soms moet daarom een spiegel weggeklapt kunnen worden of wordt een klapluik ont worpen. Ook moeten we rekening houden met de geluids- en belich tingsmogelijkheden. Dat lUkt alle maal erg technisch en dat is het natuurhjk ook wel, maar ik zie mUn werk in de eerste plaats crea tief. Ik begin eerst met de platte grond. Dan maak ik een schets van de decors, bUvoorbeeld een woonwagen voor een Swiebertje- programma. Als de decors ge timmerd worden, ga ik altUd kU- ken, soms wordt er dan nog wat veranderd. Laatst heb ik een stuk uit een spiegel laten slaan, om die echt oud te laten lUken, dat kan gelukkig." Crunch-crunch-kiezeltjes die je kunt eten, kiezeltjes van havermout. Uw kroost kan het op een regenachtige mid dag zélf maken. Hier komt het recept (en daaronder nog een paar voor moeder): Per persoon: 50 k (6 eetl.) havermout; 50 g (4 eetl.) suiker; 4 eetl. water. Roer de havermout, de suiker en het water door elkaar. Doe dit mengsel in een braadpannetje. Laat het, onder af en toe roeren, op een lage warmtebron korrelig en droog worden. Goed laten af koelen. Serveren in een diep bordje en vlak voor het gebruik koude melk erover gieten. (Ook kan een grotere hoe veelheid gemaakt worden. In een goed gesloten fles blijft de crunch- crunch lange tUd goed). Ananas suprème Maak drie bananen fijn met een vork en roer en 1 pakje vanillesui ker en het sap van een halve ci troen door. Laat 4 plakken ananas een uurtje in rum met suiker lig gen. Serveer de ananasschijven in een wijd coupe-glas; leg in het midden een bergje bananencrème. Strooi er chocoladevlokken over en geef er sour-cream bij. Italiaanse pizza Maak voor een platte boterkoek- vorm van 20 cm middellijn een pie- deeg van 10 g bloem, 50 g boter, dl water en iets zout. Vet de vorm in en bestrooi ze met bloem. Be kleed deze met het piedeeg en vul ze met 200 g in plakjes gesneden jong-belegen kaas en vier in plak ken gesneden tomaten Besprenkel ze met iets olijfolie en garneer de pizza met driehoekjes kaas en eventueel ansjovisfilets. In een ma tig heten oven in ongeveer 30 ten gaar bakken. Warm met sla. Kwark-cake 125 gr. boter, 250 gr. basterdsui ker, 5 eieren, 500 gr. kwark, 1 ci troen (rasp sap), 4 eetlepels griesmeel, 50 gr. rozijnen. Roer boter en suiker tot room. Meng steeds roerende de eierdooiers, kwark, citroen en -rasp, griesmeel en rozynen door dit mengsel. Schep de stijf gesla gen eiwitten erdoor en stort de massa in een beboterd en met bloem bestrooid bakblik. Bak de kwark-cake in een voorverwarmde oven bU een matige temperatuur in ongeveer 50 minuten gaar. Kwarkpannekoek jes 250 g bloem, a 3/4 liter melk, zout, 4 eieren, roomboter. Voor de vulling: 500 g kwark, 2 eieren, 4 eetlepels suiker, sap van 1 citroen en melk. Maak van melk, bloem, zout en eieren een mooi glad pan nekoekenbeslag, waarvan dunne pannekoekjes worden gebakken. Roer kwark met eigeel, citroensap, suiker en iets zout glad. Eventueel iets melk toevoegen Sla de eiwit ten stUf en meng dit voorzichtig door de kwark. Leg in elk panne- koekje 1 a 2 eetlepels kwark, rol ze op en leg ze in een vuurvaste schotel dicht tegen elkaar aan. Het restant kwark over de pannekoekjes leggen en het geheel met suiker bestrooien. De schotel ongeveer 16 minuten in een voorverwarmde, matig hete oven plaatsen. c.v.) die allen een a of kinderen op de re school hebben, kun je zjjjj Nog terwijl de debatten raadszaal raasden, kwam n zijde van enkele andere bei opnieuw een requ Want die hadden ontdjj naamsverandering van hm onvermijdelijk onkosten brengen: geen enkel brij zou meer kloppen, alle relatb den bericht van adresverat moeten ontvangen, de telefo zou een jaar lang le vrienden, familieleden ég ties zouden zich zeker gemia vergissen, hetgeen weer ver? voor de posterijen meebracht veel moeite hadden déze er niet voor over, ze voorkeur aan alles bU het a laten. Moederlij] de bomen was niet weg te praten, het feit dat ze alle zes aan één zyde van de straat stonden evenmin. En dan. Kun je de mensen die in een eigen huis wonen (met garage en Intussen was er aa zUde van het dorp evenee rust ontstaan. Ook daar wi gebouwd, waren nieuwe wili de grond gestampt en stelji daar woonden de mensen pel op het Toepad, een i reminiscenties opriep a gende landarbeiders, modó sen, krotten en aardaj wUl er in werkelUkheid n eengezinswoningen waren met keurige gordUntjes, maten en koelkasten. Het was sedert jaren niet achteraf weg je dat het eei weest: het was een welvaai Waarom moest de oude, waardige naam dan gehat blijven. Zoiets diende de Mi of de Glorieweg te heten. Een wanhopige wethouder, met het voorstel dan mete hele dorp te herdopen er straat, ieder pleintje of 1 een fraaie, van status geb te De rij schrok zich een hoedje men zou het gevoel krijg men collectief was verlui alle ingewikkeldheden van d 't handjevol bewoners i straat, dat al de kriebels fa de gedachte dat s zouden ontwaken in de B Het voorstel der werd daarom snel a!i haalbaar" weggestempeld. De burgemeester W; man. Hy stelde voor nog eens met vereende del probleem straat of pad of de koelkast tot iemand een afdoende 0| hebben gevonden, iedereen lanen, wegen, paden bleven] gedoopt waren. Toepad. Ook d met-de-zes-bomen, boven het dorp. En de 1 de voeten. En de bloemethj wei. Alles bleef zoals hetfc was: een vreugde voo: genot om er te won spel met een happy-? tot over tien jaren plotse! bewoner van het Varkenswi de ontdekking komt dat z wordt aangetast door de naam en dat daar nodig I moet worden gedaan, beginnen we weer van va aan. Zelfs op het platteland wereld rond, en draait. THEA BEC je van alles in kunt die jaren meegaat.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 10