wedekinds Fruhlingserwachen ongecensureerd in Den Haag ZIJN ER NOG SAAIE OVER JASSEN! ROBLEMEN VOOR OPGROEIENDE JEUGD Provoceertdiscussie, woede, angstgeen genoegzaamheid Van Otterloo naar Jap an Wessel Couzijn kreeg David Röell-prijs Naaldwerk-droogboeket fijnzinnig geëxposeerd Gedenkteken voor joden in Leipzig /.- fltfJDAG 11 NOVEMBER 1966 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 19 ADVERTENTIE (Van onze kunstredactie) Het toneel van de Koninklijke Schouwburg in tn Haag op een door-de-weekse middag. Repe- ie van de Haagse Comedie. Een droeve aange- lenheid, deze scène: er wordt een schooljongen graven, die zelfmoord heeft gepleegd. Terwijl ouderen in de bekende „doffe verslagenheid" n laatste afscheid nemen staan zijn klasgenoten de rij voor het graf elkaar duwtjes te geven, tfzand te gooien, te „jennen". Na afloop van de )etitie zegt regie-assistent Dolf de Vries, lichte- verbijsterd, tegen regisseur Peter Zadek: in dat nou ivel, die grapjes aan een graf?" chter klinkt het antwoord: ,,Dat is je sentu aliteit. Begrafenissen zijn niet serieus. Je ge- lagt je er alleen maar serieus, omdat dat van wordt verwacht". let is een antwoord dat geen twijfel openlaat r de zienswijze, die Zadek heeft op ,,Frühlings- erwachen" van Frank Wedekind, het stuk dat hij op 26 november met het Haagse gezelschap in première gaat brengen. „Het is het probleem van opgroeiende jongens en meisjes, die voor het eerst kennismaken met de realiteit van de seksualiteit en daar geen weg mee weten. Ze worden beheerst door onzekerheid, die bij de jongen Moritz tot zo'n grote levensangst ivordt, dat hij zelfmoord pleegt. Dat moet je niet sentimenteel brengen, maar héél analytisch. We dekind heeft het ook analytisch geschreven" Het wordt nagenoeg dezelfde voorstelling als die welke Zadek met het Theater van Bremen (waaraan hij vast verbonden is) heeft gemaakt, nu twee jaar geleden. Hij ging er met succes mee naar de Festwochen in Berlijn en het World The atre Season in Londen. is hU in zyn oorspronkelijke vader land gebleven. HU werkt daar nu vijf jaar asmen met de décoront werper Wilfrid Minks, die ook de Haagse voorstelling van „Frühlings- erwachen" zal aankleden. Met het Bremer Theater maakte hij naam met „The hostage" van Behan en met „Held Henry", een bewerking van Shakespeares „Henry V", waar in deze wordt gezien als een soort Kennedy-figuur. Hiermee ging hU ook naar Parys. In Berlyn zag Paul Steenbergen zUn produktie van We dekind en zo kwam hy voor deze gastregle naar Den Haag. ADVERTENTIE Gastregisseur Peter Zadek temidden van Guido de Moor en Marijke M er ekens. Niet om te klappen Voor we in Bremen begonnen zijn sèholen gegaan om met Kngen te praten, die dezelfde hebben als die kinderen in ihlingserwachen". Het stuk is uim 60 jaar oud. Maar de pro- en van die jongens en meisjes nog geen cent veranderd. Ze volkomen onwetend over de rea- van het seksuele. Ik heb me asd afgevraagd „Kan dat wel zijn?" Maar het is nog steeds egt Peter Zadek. 'edekinds analyse van deze pro- len is zo naakt en direct vlak/ voor de eerste wereldoor- toen het stuk in Berlyn zyn première beleefde, stormen van test opstaken. Verscheidene men- weriaen er zo door aangegrepen de hand aan zichzelf sloegen. Ie wetenschap weerhoudt Peter ek niet te zeggen: „Dit is een jongelui moeten zien. Zij en het begrijpen. De houding van jeugd van toen is de houding de jeugd van nu. Het is geen om voor te klappen en dan te a eten. Het provoceert discussie, ;t, alles, behalve zelfge- paamheid". Gesprek met de jeugd jj heeft ontdekt dat het in Ne- and. al niet anders .is dan in Ulaild: de jeugd komt maar wei naaf de schouwburg, gaat liever r de bioscoop („en daar heeft ze jk in, daar hebben ze contact hun eigen wereld"), nar naar deze Wedekind zullen omen kijken. De generale repeti- op vrijdagavond 25 november ADVERTENTIE BH snelwegers wordt een openbare: de hoogste klassen van de middelbare scholen zyn ervoor uitgenodigd. Na die voor stelling hoopt Zadek op een discus sie met zyn jeugdige publiek. Licht, licht, licht ,Jk heb al gezegd dat het stuk scherp analytisch is. Het speelt deels overdag, deels 's avonds. Maar ik breng het helemaal met vol licht. Als in een operatiekamer. Ook het licht in de zaal blijft de hele voorstelling door branden. Zo probeer ik bU het publiek het idee weg te nemen dat het stiekum door het sleutelgat mee kykt. Toneel is helemaal niet myste rieus. Toneel wil klaarheid, direct heid en intelligentie". Niet alleen voor het publiek, ook voor zyn acteurs werkt Zadek met dit vele zelfs neon licht. „In dit stuk wil ik de spelers niet in het donker houden zodat ze de zaak kunnen verdoezelen. Altyd, maar juist in een stuk als dit pro beer ik de acteurs exact hun emo ties en gedachten te laten spelen, liever dan dat ze van de buitenkant er alleen maar wat emotie tegen aangooien". Wie is Peter Zadek Peter Zadek is zelf nooit ac teur geweest. Hy werd in 1926 in Berlijn geboren. Met zijn joodse ouders moest hU in 1933 vluchten voor de bruine nazi-horden en kwam zo in Londen terecht. Na de oorlog kwam hy in het artistieke vlak, was o.m. „filmcutter", in 1948 voltooide hy zijn studie aan de regieschool van „The Old Vic" onder Michel St.- k, modern van lijn en uitgevoerd Bellige kleuren. Grote, duidelijke ilverdelingen, onmiddellijk aflees- t(zonder schuiven met gewichten). fittweegschaal Ijvermogen 2 kg. Onderverdeling "D gram. Kleurenrood, wit en f 23.75 Per DC-8 straalvliegtuig van Ja pan Air lines is Willem van Otter loo, dirigent van het Residentie Or kest, gistermiddag van Schiphol naar Tokio vertrokken, waar hU »n de ko mende vier weken gast-dirigent zal zyn by het Japanse Yomiuri Sym fonie Orkest. Op het programma staan zes concerten van Westerse muziek, waarvoor uiteraard vele re petities nodig zullen zyn. „De Westerse muziek is in Japan sinds de tweede wereldoorlog enorm populair geworden", aldus de heer Van Otterloo, die voor het eerst een bezoek aan Japan brengt. Veel tijd voor dit soort contracten heeft hy niet, want 's winters dirigeert hij in Nederland het residentie-orkest en 's zomers reist hij de laatste jaren naar Melbourne in Australië om daar het plaatselijke symfonie-orkest te leiden. Het muziekseizoen valt in Melbourne, waar het dan juist winter is, gedurende onze zomermaanden. Onze landgenoot is tegenwoordig de vaste dirigent ven dit orkest. Hy wordt op vrijdagochtend 9 de cember op Schiphol terugverwacht. Denis, de enige regisseursopleiding die er in die jaren bestond. Tot 1959 bracht hy in Engeland veel stukken op zijn naam en verwekte hy ver maardheid met de oer-opvoering van „Het balcon" van Genet. Over olie wordt nïet gerept. Hoeft ook niet. Het laatste woord over motorolie is al gezegd. Er is nu één olie voor alle typen auto's... voor alle temperaturen... voor alle rijstijlen... voor alle rij-omstandigheden. Alleen Shell Super Motorolie geeft permanent de maximale bescherming. Dat is ook een stuk zeker heid voor mensen die geen verstand van autotechniek hebben. Shell Super Motorolie - voor smering in veelvoudl SHELL BIEDT MEER! Praktisch niet meer, (tenmin ste niet bij ons). Overjassen zijn zeer gedistingeerde jassen geworden of heel erg sportieve. Beide zijn slank, licht en soe pel. In de meer geklede zowel als in de sportieve jassen heeft U bij ons een keuze uit de mooiste Engelse stoffen. Wy laten ze U graag zien. Loop, als U kunt, morgen e De 54-jarige Amsterdamse beeldhouwer Wessel Couzijn heeft gis termiddag in het Rijksmuseum uit handen van de voorzitter van het Prins Bernhard-fonds, prof. mr. W. F. de Gaay Fortman, de David Röel-prijs 1966 in ontvangst genomen. Schilderij gestolen uit kasteel Grünewald Uit het museum Jagdschloss Grü newald in West-Berlyn is een schü- derij verdwenen, „Dame met twee anjers", dat wordt toegeschreven aan Bartholomeus Bruyn de Oude (1493- 1555). Het is op eikenhout geschil derd. het paneel meet 32 bij 24 cm. Op de achterzijde is een 2de schil derij te zijn waar op een doodskop voorkomt. De politie vermoedt dat het schilderij al woensdag is gestolen. Het Prins Bernhard-Fonds heeft deze tweejaarlijkse prijs, groot f 6000. in 1963 ingesteld ter bekroning van het gehele oeuvre van een Neder landse kunstenaar voor uitzonderlijke bijdragen aan onze cultuur en er de IN KUNSTZAAL HEUFF Een expositie, die speciaal de dames met voorliefde zullen bekUken en hun genoegen aan zullen beleven is die gewUd aan de bUzon- der beeldende naaldwerken van Hanne MeyerDe Heer en de charmante, artistieke droogboe- ketten van MarUn Eschauzier, waarmee de wanden van Kunstzaal Heuff In Wassenaar thans getooid zyn. Hanne Mey er-De Heer. dochter van de kunstschilder De Heer, heeft haar geprononceerde tegengaven in dienst van het wandkleed gesteld. Zin voor het illustratieve, heeft zU mede door middel van smaakvolle kleurencombinaties, daarop fijnzin nig uitgeleefd. Een carnavaleske wereld boeit haar speciaal: daar zijn impressies van „Mensen en maskers", narren, dansers, paljassen, soms geestige scènes, maai- ook een uit 1960 da terende „Kruisdraging", waarin van een diepe, devote sfeer sprake is. Hoe poëtisch de kunstenares ook te werk kan gaan, blijkt uit het intens gevoelige „Groei" (met het jubelende vogeltje in het centrum) en de weel derig uitgebeelde plantenwereld ln „Saltimbanque". Zij beheerst het handwerk tech nisch vakkundig en maakt daarbij gebruik van by uitstek geschikte materialen (geweven stoffen en wol). Van totaal andere aard zijn de prachtig gecomponeerde droog-boe ketten van Maryn Eschauzier, uiterst verfijnd geschikt met gebruikmaking van zich hiertoe speciaal geëigende bloemen als roosjes (in velerlei kleur), Judaspenningen en Ita liaanse grasjes, die reminiscenties aan struisvogelveertjes oproepen. Deze bloemen en gewassen worden door haar speciaal voor het doel ver zameld en gekweekt. Men kan hier van een versieringskunst spreken, die meer en meer aantrekkingskracht verkrijgt voor de velen, die aan hun salon of huiskamer een apart cachet willen verlenen. Met bijzondere zorg naam aan verbonden van de in de cember 1961 overleden hoofddirecteur van het Rijksmuseum in Amsterdam en lid van het dagelijks bestuur van het fonds jhr. dr. D. C. Röell. In een voorafgaande lezing be lichtte prof. Hammacher de ontwik kelingsgang van Couzijn en de ken merken van zijn werken. De onder scheiden beeldhouwer dankte allen die er toe hebben bijgedragen dat hem deze bijzondere eer is te beurt gevallen en ook voor de, na zUn te rugkeer, van zo vele zijden ontvangen steun en stimulans. Daarna kreeg Arturo Varela gele genheid Couzijn op de foto links de gelukwensen van diens leerlingen van het Haarlemse atelier aan te bie den in de vorm van een boek met foto's, etsen, tekeningen en tekst van en over dit atelier. Gisteren is In Leipzig op de plaats van een verwoeste synagoge een ge denkteken onthuld voor de 14.000 Joden uit Leipzig die door de nazi's zjjn vermoord. De gedenksteen werd onthuld op de 28ste herdenking van de „Kristall-nacht", toen de nazi's in heel Duitsland synagoges en win kels platbrandden en plunderden. Daarby ging ook de synagoge in Leipzig in vlammen op. Voor de oorlog had Leipzig een joodse bevolking van ongeveer 18.000. Nu wonen er 115 Joden in de Oost- duitse stad. ADVERTENTIE HALF ~1C HALF Een manlijke sigaret Pittig en toch zacht Zangersavond ring Leiden N.H. Kerk Hazerswoude De oproep tot de aangesloten koren van een Zangersavond, uitgegaan van de Ring Leiden van de Chr. Bond voor Zang- en Oratoriumverenigingen, is ditmaal niet slecht beantwoord. Zeven ensembles hadden zich ervoor gemeld in de Herv. Kerk van Ha- zerswoude. zijn de bloemen uitgekozen. De re sultaten van de uiteenlopende sa menstellingen verraden een talent volle hand en een aristocratische visie. Mensen en maskers" Na inleiding van Ring-voorzitter Wernecke en samenzang opende ..Sassenheims Mannenkoor" van Job de Vries met een koraal en met het motet „Popule Mens" van Pales trina De Vries is een fynzinnig koorleider, die uit zyn mannen haalt wat zy geven kunnen en die op een uitste kende wijze de polyfone verhoudingen weet te regelen. Het motet leek ons wat tam, de tekst roept sterk verle vendigende tegenstellingen op, die er niet waren. Schuberts „Deutsche Mes- se" liet nog eens te meer horen, tot welk een vloeiende orgelende zang dit koor in staat is en met welk een soe pele stembuiging alles bereikt wordt. De meisjes van „Zang en Vriend schap" van Hazerswoude (dirigent D. M. Klip) zingen aardig tot zij de middenligging verlaten. Dan zat niet alles meer in de kern van de tonen en bij eenvoudige liedjes als van De Wolff en Cath. van Rennes mag ver wacht worden dat geen stemmetje uitspringt. Het grote koor zong ver- zorgd en toegewijd ,De Grenzen" van Kools. een compositie die zeker pal na meesterwerken van Mozart en Haydn aandoet als een zinloze breedsprakige vormloosheid. Een goed figuur maakte Arnold us aan het hoofd van het Alphense koor vaji de Ned. Prot. Bond in een drie tal motetten en in een luchtiger iets. Met een bedwongen en lichte toon- kracht en alle begrip voor de eisen van het a eappella lééfde hetgeen tot klinken werd gebracht. slotkoor uit de „Johannes Passion* op het programma zagen staan, vreesden we. Bach zelf had er hoog stens twee dozyn knapen voor. Maar het klonk niet maasaal en het toon- behoud bleef gehandhaafd. In een „Introitus" van Smilde kreeg diligent Siem Cok de kleur en de klankver smelting erin; het zou mooi geweest zUn als hiervan ook wat ln het ko raal gedreven ware geweest. Nog resten de twee koren van San- der Visser: .Excelsior" van Nieuw - Vennep met oa. Kyrie en Gloria uit Mozarts onvolprezen „Kröningsmes- se". Dit Is een delicate opgave, die resulteren moert ln een zwevende lichtheid, ook in de luidere delen. Hoewel een goed idee van het werk gegeven is, het pianissimo lieel mooi kon klinken en ook wel een gelukkige kleuring ontstond, mocht hier niet van een eindstadium gesproken wor den, maar eerder van een fase in de bestudering. Burgerveens „Advendo" bewees zich te kunnen laten stuwen op de wieken van een oude routine. Men reageert uitstekend op de klankvoorstellingen van de dirigent. Heldere, gladgepo- lijste zangUJnen. niet zonder span ning, zjjn het resultaat, stoer of licht naar nodig is. Van Haydn werd het „Komm holder Lenz", voorafgegaan door het breed uitgesponnen „Licht* van J. P. Wierte „O Signore" uit Verdi's J. Lom. bardl" hebben we moeten vanwege de laatste bus

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 19