,de zilveren hamer" bij honden katjesdrop PENSDAG 9 NOVEMBER 1966 LEIDSCH DAGBLAD Zeesleepvaart PANDA EN DE MEESTER ETER 2-91. Nadat de oude dame „Nimbus!" had geroepen tegen de duistere hemel, maakte ze enkele bewegingen met haar staf en sprak: ,JDaal neero bliksemschicht! Breng de wandelaar in zicht, zodat ik bijstand vind, in de zorgen om mijn kind!" De rest van haar woorden ging verloren in een rommelende donderklap, vergezeld van een bliksemflits, die precies achter Panda neersloeg. „Hoei!" riep die geschrokken. ,Au! Wat een misselijke streek! Alsof het al niet erg genoeg is dat ik ben verdwaald!" Hij keek zenuwachtig om zich heen, of hij ook ergens een spoor van bewoning kon vinden en zodoende viel zijn oog op een ge heimzinnig lichtschijnsel achter hem. „De bl-bliksem!" stotterde Panda geschokt. ,rH-hij volgt me. H-help!" Hij zette het op een lopen, zo snel zijn voeten hem dragen konden maar de elektrische ontlading volgde hem op de hielen en dreef hem knetterend in een bepaalde richting RECHTER TIE EN HET ANDERE ZWAARD 18. Na zijn gesprek met Sjeng Pa, de hoofdman van het bede- laarsgilde, is Tsjiao Tai teruggegaan naar het gerechtsgebouw om zich te vermommen. Hij heeft daar een speciale kleedkamer voor, waar hij allerlei oude kleren bewaart. In zijn officieel kostuum heeft hij geen kans om aan te pappen met een vagebond. Hij most er ook zelf als een zwerver uitzien. Als een haveloze straatslijper met een opgelapt gewaad en een doek om zijn verwarde haardos, verlaat hij het gerechtsgebouw, en loopt in de richting van een achterbuurt bij de oostelijke stadsmuur. In feite is Hoe Ta-ma tot nu toe de enige serieuze verdachte. En zelfs als hij niets met de zaak te maken heeft, kan hij misschien iets hebben opgevangen dat nieuw licht op de zaak werpt. Tenslotte heeft hij al drie of vier avonden de toneelvoorstellingen van de troep bijgewoond. Tsjiao Tai is er bovendien nieuwsgierig naar wat de eigenlijke reden was voor zijn ruzie met de rijsthandelaar Lau. Dat hij Lau op klaar lichte dag geld zou hebben willen afzetten, klinkt een beetje on waarschijnlijk. Het duurt niet lang of Tsjiao Tai bereikt het ar moedige wijnstalletje aan de stadsmuur, opgetrokken van oude planken en aan de voorzijde afgesloten met een groezelig gordijn. Als Hoe Ta-ma er nu maar is! DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAM MET JE FOK 667. „Links, rechts, links, rechts Als de E.H.B.O. in het oerwoud kwamen twee schipbreukelingen aanlopen, die een draagbaar met zich mee voerden. Het opperhoofd van de Eiermannen gaf kortaf enkele aanwij zingen: „Neem de zeeman mee, maak hem wakker en zeg hem, wat wij van hem verwachten. Ingeruktmarrrrrrs". Gehoorzaam deden de mannen, wat er van hen werd gevraagd. Het was duidelijk, dat zij bang waren voor de Eiermannen en allang blij waren dat zij zo snel weer konden verdwijnen. Lang duurde het niet of in een hut van bladeren kwam Bram- metje weer tot bewustzijn. Mannen met ernstige gezichten stonden hem aan te kijken. Waar ben ik?" vroeg Bram, want dat is de vraag die iedereen na zijn bewusteloosheid hoort te stellen. „Je bent een gevangene, net als wij", kreeg hij somber ten ant woord. „En je zult mee moeten bouwen aan de huisjes voor die rare wezens hier, net als wij. Probeer maar niet te vluchten ...ze kun nen immers gedachten lezen". „Ja, dat heb ik gemerkt", zuchtte Bram. ,JUaar toch dagelijks vervolgverhaal 'L. Wat moest ik. begon Sigrid, jar hij Het haar niet uitspreken. was er tussen jou en die zwarte iter soms ook meer, dan je mij hebt? Lachte hij daarom zo toen ik hem wegzond? Met flikkering in de ogen hij zich over haar heen. Maar Olve, weerde ze af zo dwaas! Antwoord mij! drong hij aan. Dat is niet nodig, en dat weet Sigvat en ik zijn nooit al- n ik weten dat je de spreekt? i ik je ooit iets voorgelo- Sigrid nu verontwaardigd, hij herinnerde zich cp- e hij zelf eens lang geleden vraag aan haar gesteld had ag in dat hij inderdaad on- was. Toch kon hij het niet dat ze hem buiten de van zijn moeders geheim Neen, bepaald voorgelogen heb niet, maar toch heb je wel verzwegen, en dat komt op hetzelfde neer. aan zijn ogen, dat zijn geweken was en ze besloot geen drukte over te ma- je Sigvat eigenlijk waard, >ver hem kibbelen? vroeg In dat geval betekent meer dan voor mij! Olve. gelijk en ik geloof je ik erbij, dat je je ont- voor mij had moeten tegen Joel en nog steeds een tijding van jarl Svein Toen Hilmfrid vier nach- zonnewende de kortste dochter ter wereld ze evenmin iets van was een zwak kindje dat werd. Ze kreeg de en Tora was meter, in huis was blij toen de bleek te zijn. i Sigrid het gevoel, alsof dier in deze tijd onder een onzekerheid beheerste Niemand durfde meer van de jarl te spreken n was bijna nog erger, de dag voor zonnewen- het bericht kwam dat zicht was. En toen was het zeker niet handen. Hij had een by zich en bovendien praam, die Olav Ha- van Steinkjer meegenomen die er zeker net zo volbela- als de vorige keer. niet wachten totdat de boodschapper naar hem toe- reed met enkele van zijn naar Steinkjer en stond de steiger op te wachten, schepen binnenvoeren. Zo als Svein was in de beste toen ze op Egge terug komt er wjjn op tafel!- Bier en mede zijn niet deze thuiskomst te vieren. fel kwamen ze pas te ho er allemaal gebeurd was. dc bard Berse Skaldtor- schattingen van de boeren te innen, Toen de koning van Steinkjer ver trokken was, had hij zich op Nidar- nes gevestigd, waar hy de hofste den die Olav Tryggvason daar be zeten had, weer had laten opbou wen. Toen dit Svein en Einar ter ore was gekomen, hadden ze snel een leger op de been gebracht, waar mee ze over land naar Nidames trokken. Maar Olav was tijdig ge waarschuwd. Weer kon hij ontvluch ten, ditmaal over de bergen naar het Gudbrandsdal. En de jarl had zijn geroofde eigendommen weer in be zit genomen zijn voorraad levens middelen en vele andere kostbaarhe den, die de troepen van de koning destijds In der haast gestolen had den. Daarna had hij de pas gebouw de koningshofstede in brand laten steken. Iedereen had groot plezier over Koning Olavs overhaaste vlucht en Berses gedicht werd luide geprezen. Daarom was je dus zo stil aan boord, zei de jarl, toen hij zijn bard zijn beloning in de hand drukte. De drinkhoorns gingen vele malen rond en men sprak af, dat zodra de lente gekomen zou zijn er troepen verzameld zouden worden uit Halo galand en Trondheim en Vestland. Met zo'n strijdmacht tegenover zich zou Koning Olav heel wat te stellen krijgen! Voordat de jarl naar Steinkjer terugreed, nodigde hij allen voor een groot gastmaal, zodra Holmfrad ge zond genoeg was, om naar huis te kunnen komen. Toch was Olve miiet geheel gerust op de goede afloop van dit alles. De slag om de provisiekast, zei hij half schertsend tegen Sigrid, maar er lag een ernstige ondertoon achter zijn woorden. Het was beter geweest als we de dikke Olav zelf te pakken had den gekregen. Nu schept hij natuur lijk daarginds op over zijn geluk, dat hij weer tijdig aan hét gevaar ont snapt is. Dat hij zo te pakken is ge nomen, komt geen mens daar te we ten. Maar Sigrid, wat mankeert je, je smoort me! Sigrid klemde zich aan hem vast, zodat hij bijna geen adem kon ha len. Zó opgelucht was ze, d .t de zor gen voorlopig voorbij waren en de jarl weer ongedeerd was teruggeko men, dat ze haar vreugde op storm achtige wijze moest uiten. De sneeuw, dit jaar zo vroeg ge vallen, bleef niet lang. De grond was hardbevroren, hier en daar stonden plukjes vergeeld zeegras aan de kant van het ijskoude, grauwe wa ter. Soms hingen er dichte sneeuw wolken boven de fjord, die een dik pak deden verwachten, maar veel meer dan een dunne laag kwam er niet. Soms prijkten de dennebomen met een licht sneeuwkleed, zodat het was alsof in de nacht een reus me zout had gestrooid. Een enkele maal brak de zon even door, maar meestal woei er een scherpe, gure wind* die al het leven deed verstijven. Sigrid was deze winter ten prooi aan een onrust, die ze maar niet kon over winnen. Wordt vervolgd Nederlands damteam tegen Zuiderburen Voor de damwedstrijd tussen Neder land en België, die op 20 november in Rotterdam (in de kantine van de Rotterdams Nieuwsblad) wordt ge houden, is de Nederlandse ploeg als volgt samengesteld: drs. P. Roozen- burg, T. Sijbrands, D. van der Staal, J. M. Bom, D. de Jong, F. Okrogel- nik, A. van Aalten, H. Wiersma, J. Lere en N. Kooken. Reserve is F. de Jong. Tot dusver speelde Nederland 14 wedstrijden tegen België, waarvan er 9 werden gewonnen, 2 verloren en 2 gelijk gespeeld. Linfield bereikt de kwart-finales Linfield (Noord-Ierland) heeft zich gisteravond geplaatst in de twee de ronde (kwart-finales) van 't toer nooi om de Europese beker voor landskampioenen. In Belfast speel de Linfield in de tweede ontmoe ting met 11 gelijk tegen Valeran- gen Oslo. Bij de rust leidden de Noord-Ieren met 10. De eerste ontmoeting leverde een 41 zege voor Linfield op. Amper 10.000 toeschouwers woon den de wedstrijd, door arbiter Boo- gaerts uit Dordrecht geleid, in Wind sor-park bij. Europese titels damesturnen Comité „EK 67" geïnstalleerd De Europese tumkampioenschap- pen voor dames, toegewezen aan het Koninklijk Nederlands Gymnastiek Verbond, zullen worden gehouden op 27 en 28 mei 1967 in de zuidhal van het RAI-gebouw in Amsterdam, waar tribunes worden gebouwd voor 4000 toeschouwers. Het bondisbestuur heeft een comité geïnstalleerd dat reeds de voorbereidingen voor dit turn evene ment is begonnen. Voorzitter is de heer J. D. de Jong (Leeuwarden), secretaris de heer W. J. dé Wolf (Haarlem) en mejuffrouw H. E. Fewtsahm (Zaandam) is secretaresse voor de buitenlandse verbindingen. Het comité zal werken onder de naam „EK 67 - Amsterdam". Voor lopig worden alle administratieve re gelingen verzorgd door het bondsbu- reau van het KNGV in Utrecht In een later stadium wil men een bureau in Amsterdam .vestigen. Hockeyprogramma Heren, eerste klasse west: Togo Kampong; HGCBHHCHDM LarenSCHC—HHIJC; Hilversum— Amsterdam. Overgangsklasse B: Amersfoort Hudito; KievitenPinoké; SCHC 2 —Leiden; BMHC 2—RBC. Promotieklasse B: Togo 2DSHC 3; AsvionGroen Geel 2; Amster dam 3—HDS; Leiden 2—Victoria 2. Dames, eerste klasse west: FIT Gooi; HDM—Voordaan; Be Fair- Amsterdam; RBCBDHC. Promotieklasse A: TogoHHIJC; Kieviten—Rood Wit; Ring Pass— HGC; Leiden—Victoria. om een reisverslag in ver te brengen. Het was een lang waarin nauwkeurig vermeld hoe het de jarl vergaan was zijn vertrek vaii Steinkjer. couplet eindigde met het re- jarl de koningshofstede had kans gezien met zijn een baai te vluchten, toen schepen had ontdekt en mier was hij zijn gewisse eming ontlopen. Later was baaien blijven varen om de /$r^ï'//0Q0QQ KWAUTEITSDROP

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 17