&175jaar „de zilveren hamer' PAGINA 21 LEVENSVERZEKERING SCHADEVERZEKERING I Vrouw Holmfrid die over enige maanden een kind verwachtte, kon de reis niet meemaken; zij kwam met haar dienstvrouwen naar Egge. Ook priester Anund, die zyn kleine gemeente niet in de steek wilde la ter, bevond zich in haar gezelschap. Er werd bericht gestuurd naar alle bereikbare hoeven en binnen niet te lange tijd had zich een aanzienlijke versterking op Egge gevormd. Sigrid zat in de hal met Holmfrid en Tora, toen het bericht kwam, dat het schip van de koning in zicht was. Een gemompel steeg op onder de samenscholende lieden: de jarl was nu Sigvat, wat had ze in haar j nog maar kort geleden vertrokken. Nadenkendheid op het spel gezet! Het kon bijna niet anders, of hy gedachte Joeg haar het bloed i moest onderweg het schip van de toe langer ze erover nadacht, des jbeer raakte zij ervan overtuigd, ze meer voor die jonge vreem- bg voelde dan ze beseft had, dat langzaam maar zeker iets tussen beiden gegroeid was, dat er niet |oorde te zyn. Ipeens dook voor haar geestesoog gelaat op, waar ze in vele ja niet meer aan gedacht had: Ei- Torgrimsson van Bjarköy. Eens zij hem aangemoedigd, zonder de gevolgen te denken, om hem even snel weer te vergeten. V- y |r de wangen en onwillekeurig ze zich dichter tegen Olve i ze wist welk gevaar haar be- Sjde, wist ze ook, hoe ze het moest sren om niet haar en Olves ge- rerstoord te zien. vroeg zich af of Olve, die haar |r zover ze wist, al die Jaren trouw nest was, het net zo voelde als [Ze was hem nu dankbaar, dat •EFOfoaar gewaarschuwd had, voordat koning zijn tegengekomen. Hoe zou die ontmoeting afgelopen zyn? Holmfrid sloot de ogen en vouwde de handen in gebed samen. In Gods naam laat het goed af lopen, fluisterde ze. Sigrid wilde haar graag troosten, maar ze voelde zich zelf even machteloos. Dit alles was zo onwezenlijk, ze kon nauwelijks begrijpen, dat het ditmaal ernst was. te laat was en zei hem dat ook. man voor de mensen uit de streek Het kan soms nuttig zijn eens boos te worden, zei Olve, je moet voortaan wat voor- „ger zijn en niet meer met Sig- praten dan beleefdheidshalve je verwacht wordt ?rid verborg haar gezicht tegen schouder. Voel jij het net zo? Hoe bedoel Je? Dat je Je ook tot anderen aan- okken kunt voelen, als Je niet ast. Van die kant heb ik het nooit n 61 sken, antwoordde Olve. maar irobeer liever het goede, dat ik te houden. Ik hoop, dat ik nooit Ollf stond. Ze had snelle boden zien uit rijden om de verafgelegen streken op de hoogte te brengen van de toe stand. En nu wemelden hun erf van gewapende mannen met verbeten gezichtener waren vele vreemde ge zichten bij. maar ook bekende en zelfs die boezemden haar angst in. Het was alles als een boze droom. Olve stond met een groep man nen te kijken hoe het schip van Olav Harraldsson koers zette naar Steinkjer. Voor zover ze konden zien, bevond de jarl noch iemand van zijn gezelschap zich als gevangene aan boord. Hij vroeg zich af, hoe het hem wel gelukt kon zijn buiten r I bereik van de koning te blijven. De te zetten voor iets, dat daarkoning voerde een aanzienlijke r niet tegen opweegt, liep tegen het einde van de itmaand, toen er op zekere dag boodschap van Steinkjer op Eg- •bracht werd, of Olve by de Jarl l komen. en Olve terugkwam van zyn be was hy somber gestemd. r Haraldsson is in Trondheim voorgekomen, zo vertelde hy Sigrid. ~~*~tEinar Tambarskjelve heeft alle Is boeren en ïyfeigenen uit de 1 eving by eengeroepen voor een ireking. Als ze het nu maar eens nen worden. Hy was niet gerust afloop en sprak de wens uit, de jarl ook oproepen tot verster- ;en zou uitzenden, aangezien er Steinkjer en Egge niet genoeg uen waren om een eventue- lanval het hoofd te bieden. eeds drie dagen later kwam er 1 1 cht van Einar Tambarskjelve, de boeren het niet eens had- kunnen worden over de keuze een hoofdman. Het gevolg was, Olav hen met mooie praatjes dito beloften overreed had, hem hun koning te erkennen. Hy zou dezelfde rechten schenken als 1 Tryggvason destyds verleend rder 4 Het slot was, dat de boeren hem lledifp gezworen hadden. De goden mogen ons büstaan, re net zo'n tyd krygen als Olav ^vason ons bezorgd heeft! Ol- *as boos en opgewonden. Zul- de mensen dan nooit wyzer wor- strat et 'cwaa<* was ecllter geschied en 7 Haraldsson was al op weg naar e streken. Hy moest zich al in de _|d bevinden. I Svein, die niet genoeg man zoel^PP611 hac* om de koninkiyke |pen gewapend tegemoet te tre- moest in alleryi de wyk nemen *^lhad een van z(jn schepen klaar voor de winter. Dit schip liet [zeilklaar maken, waarna hy zee laai.] krygsmacht met zich mee, zoals te verwachten viel. Men was daarom overeen gekomen, niet als eersten naar de wapens te grijpen, zolang er niet meer versterking uit de om liggende gebieden was aangekomen. Niet lang nadat de manschappen c1jÜJJ van de koning by Steinkjer aan onBeveer 260 demonstranten die b« land gegaan waren, kwam er iemand Kadar herdacht opstand van 1956 De Hongaarse regering heeft gis teren voor de eerste maal de opstand van 1956 herdacht. Premier Janos Kadar, die aan de macht kwam na dat Russische tanks de opstand had den neergeslagen, legde kransen bU monumenten en graven van de „slachtoffers van de tegenrevolutie", zo meldt het Hongaarse persbureau MTI. Het Hongaarse partyblad schreef in een hoofdartikel dat de meeste schuld voor de opstand lag by de „vergissingen en misdaden" van de vroegere communistenleider Rakosi en diens medewerkers. Het blad spreekt ook van „het ver raad zonder weerga" van de terecht gestelde premier Nagy, kapitalisten, „reactionaire mislukkelingen als kar- j dinaal Mindzenty en internationaal imperialisme onder leiding van de V.S." De „ware vriend van Hongarye, de Sowjet-Unie, waarvan de soldaten hun bloed gaven voor herstel van het bewind" wordt geprezen. In Parijs kwam het gisteravond tot een treffen tussen de politie en PANDA EN DE MEESTER KRISTAL KIJKER 66-90. Zodra Panda door de rechter ivas vrijgelaten, draafde hij het gerechtsgebouw uit om Joris Goedbloed te gaan zoeken. Die was echter reeds een eind weggesloft, zodat zijn leerling hard moest hollen om hem in te halen. „V/acht even!" riep hij. „Joris! Stop!" „Wat is er, baaske?" vroeg de aangeroepene stilstaand. „Had je me nog iets te zeggen?" „Nou en of!" zei Panda. „Anders denk je maar dat ik boos op je benMaar ik begrijp nu dat je écht eerlijk bent geworden'. Anders had je al die lieden niet op de goudwagon gewezen, maar was er zelf mee vandoor gegaan! Ik hoop dat ik bij je in dienst kan blij ven dan kan ik veel leren van die Puthra-wijsheid van je!" Helaassprak de Ster van Puthra-Puthra. ,Jk moet je ont slaan baaske! Je hebt me reeds teveel geld gekostI En bovendien ga ik mij terugtrekken om opnieuw tot inkeer te komen. Dit laatste avontuur heeft mij een geestelijke klap gegeven waar ik slechts na veel moeite overheen zal komen. naar Egge. Het was een van de IJs- landers, die daar onderdak had ge vonden, een reisgenoot van Sigvat en Gissur. Hy vertelde, dat de koning van de IJslanders het gedeelte van de lan dingsrechten wilde hebben, dat fei- telyk aan de jarl Hakon toekwam volgens onderlinge overeenkomst van de Joris. De IJslanders voelden, er echter niets voor te betalen aan hoofdman van wie ze zo weinig afwisten, als van deze Olav Haralds son. Maar hun schip bevond zich nu het hoofdkwartier van de communis tische party protesteerden tegen de manier waarop de opstand in Hon garye is onderdrukt. De politie had de betoging verboden. Weldra gesprek met Spanje inzake E.E.G. De Spaanse ambassadeur by de RECHTER TIE EN HET ANDERE ZWAARD 15. „Je weet natuurlijk nooit of Seah hier niet een oude vijand heeft ontmoet, die zich vermomd had om niet herkend te worden", oppert de hoofdman. ,Jdisschien wel die zogenaamde vagebond Hoe Ta-ma". ,flet is mogelijk", zegt Tsjiao Tai, „maar ook als hij een echte zwerver is, weet hij misschien wel meer van de zaak. De trommelaar vertelde toch dat hij een oogje had laten vallen op Seah's dochter? Stel dat ze niets van hem wilde wetenAls hij laag genoeg gezonken is, heeft hij misschien op deze wijze wraak willen nemen. In elk geval was Hoe in de gelegenheid om de zwaarden te verwisselen, want toen hij ruzie maakte met Lau, stond hij vlakbij het zwaardrek. Lau zelf heeft natuurlijk ook de gelegenheid gehad, maar ik zou geen reden kunnen verzinnen waarom hij het gedaan had". Ze houden stil bij de trap van het gerechtsgebouw en Tsjiao Tai vervolgt tot de hoofdman: „Stel jij nu vast met de oudste klerk een rapport op van wat er gebeurd is. Dan zal ik proberen die Hoe Ta-ma op het spoor te komen. Als hij hier al vier dagen rondscharrelt, zullen er wel mensen zijn die weten waar hij te vinden is". Vereerd met zijn opdracht gaat de hoofdman naar binnen. Rapporten opstellen is niet iets wat hem vaak wordt toevertrouwd. Tsjiao Tai gaat zijn eigen weg. kQr""-g- en-di' hvtd Europese Economische Gemeenschap. hen voor de keus gesteld: of ze be taalden hem nu direct of ze gingen mee naar Lade. waar de zaak ver der besproken zou worden. Verder vertelde de boodschapper dat Olav aanstalten maakte Steinkjer te ver laten. want, het was hem ter ore ge komen, dat de boeren uit de omtrek zich op Egge verenigd hadden om zich tegen hem te verzetten. Wordt vervolgd Zonweringsbedrijf D. LADAN Official Luxaflex dealer MOLENSTEEG 27 (by de Doezastraat) Leiden - Telefoon 21375 Ullastres, heeft gisteren verklaard dat de onderhandelingen over het Spaanse lidmaatschap van de EEG een dringende aangelegenheid zyn geworden. De ministerraad van de EEG zal later deze maand een rap port over deze kwestie bespreken. Ul lastres verwacht dat spoedig daarna een datum zal worden vastgesteld waarop de formele onderhandelin gen zullen beginnen, zo zei hy op een persconferentie in Madrid. Hy liet zich niet uit over de voor waarden waarop Spanje geassocieerd lid van de gemeenschap wil worden. Voorbereidende besprekingen hierover zyn sedert 1962 met tussenpozen ge voerd. Hy zei wel dat de onder handelingen niet gericht kunnen zyn op een gedeelteiyke overeen komst over specifieke sectoren van de Spaanse economie. De onderhan delingen zullen alle sectoren moeten omvatten, zo meende hy. DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 664. Doodvoorzichtig kwam Bram boven de rotsrand uit. Met op zet deed hij dat vlak naast de waterval, waar het neerstromende water zelfs het lichte geritsel van takjes onder zijn handen over stemde. „Ik zie niets", zei Karo, wiens kopje naast dat van Bram eigen wijs was opgedoken. „Nee. we zijn veilig", zei Bram optimistisch. „Zien jullie dat bosje daar? Laten we daar heen hollen en tussen de bladeren verder overleggen" Zelfs Karo, die vlakbij hem stond, had moeite om zijn woorden te verstaan. Maar vele meters verder sprak de koning van de Elermannetjes: ,Ah, dat is dus de bedoeling van die zeeman. HIJ wil naar dat bosje toe. Daar moeten we hem dus opvangen". „En hij is van plan daar te bespreken, wat hij verder moet doen", zei een ander Eiermannetje. ,,Hij hoopt, dat er ook iets eetbaars te vinden is", zei een derde en dat icas iets waarover Bram helemaal niet had gesproken. Dat had hij alleen maar geddcht! We kunnen er nu niet langer aan twijfelen: die Eiermannetjes zijn in staat gedachten te lezen. Dat zal het voor Bram wel héél, héél moeilijk maken. ia tctl fosities Nederlandse schepen hiJputilborj 3 v Rottardam l öWWddyk 3 t« Savannah Jj-v op zou m ZO Socotra ■•llicborj 4 ie Del Uil* 3 v Pasajas ta Praston 5 ta Rottardam vorwacht I JWar S p 3 Kaap Juby n Lago* S ta Djibouti varwaeht Zaankerk 3 ta Port Elltabatft Zeebiirqh 4 ta Rottardam Zephyr p 3 Guarnaay n Planaburg Zwaanïhtna*3 fa^OaltiIjT Tankvaart Zeesleepvaart igen mat ..Shunwah" 4 ta mat «laap 4 Vllalngan i Haidar Carolina p 3 Ouaaaant MjÜJlDAG 5 NOVEMBER 1966 dagelijks vervolgverhaal *wr Ven Hoodriluen ADVERTENTIE LEIDSCH DAGBLAD

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 21