A delicate balance ]en nieuwe Edward Albee Hoe is dat mogelijk? kunst kadeiöoscpQp „NIET DOEN, SNEEUWWITJE" SPEL VAN ANTON KOOLHAAS 2JIij vond zijn oude vorm niet terug BENDER WASCANA LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 9 ODE AAN DE VERVELING Nieuw schilderij van de Koningin in Delft? ADVERTENTIE Dat had mevrouw Cretier niet verwacht.... een stuk Harold Pinter, binnengeslo pen in een salonstuk, dat aan Noël Coward zou hebben kunnen doen denken als het niet zo saai was ge weest, en aan T.S. Eliott, als een religieuze of metafysische dimensie aan de verveling zou zijn toegevoegd. Voorbeeld van malaise Albees nieuwe stuk herinnert hier en daar, in een enkele puntige re pliek, nog wel aan het talent waar mee „Virgina Woolf" geschreven werd. Het staat evenwel nog verder af dan laatstgenoemde stuk van de briljante en originele eenakters, j waarmee Edward Albee zijn toneel- carière begon en het is zeker geen aanwijzing, dat hij op weg is zyn vorm terug te vinden. „A delicate balance" lykt eerder een frappant voorbeeld van de ma laise in Amerika's toneelschrijfkunst op Broadway-niveau, waardoor alle belangrijke successen van de laatste tyd buitenlandse produkten geweest zijn, zoals Peter Weiss ',,Marat/Sa- de" en op dit moment zyn „Die Un- tersuchung". Het is de malaise van het serieu ze stuk met cliché als leidende ge dachte. moeizame dialogen of mo nologen als hoofdzakelijk toneelmid del en verveling als voornaamste ef fect. Susan Sontag schrijft daarom met recht: „Op dit moment is de gewichtigheid van het Amerikaanse theater erger dan onbenulligheid". 3.7! (Van onze Amerikaanse correspondent) 2,5^et de regelmaat van een klok heeft Amerika's beroemde toneel rijver Edward Albee de afgelopen jaren geesteskinderen aan de o gpken toevertrouwd. Op het internationale succes Who is '^id of Virginia Woolf' volgde de totale mislukking ..The balad ling® sad café" en daarna met weer een jaar tussenruimte ..Tiny ce". een omstreden uitstap in de metafysica. Daarop diende ^*ee het stuk ..Malcolm" op. zo mogelijk nog een grotere mis- 8 king dan genoemde ballade. En nu is het piepjonge theater- ^^;oen in New York het toneel van weer een nieuw Albee-produkt: LEN, delicate balance". oj den. Reden: een onbestemde vage angst heeft hen overvallen in hun eigen huis. jjeen herhaling 0,0 het zien van dit jongste stuk jft men geen Sherlock Holmes te om te bevroeden dat Albee ge- beerd heeft zijn enorme succes „Who is afraid of Virgina jflf" te herhalen. Weer is het een dat speelt in een welge- buitenwijk. Ook hier leven de samen in een beklem- sfeer van rancune zowel van en geestelijk onbevredi- zijn. En evenals in „Virginia wordt ook nu weer het „pre- evenwicht" van dit samen-le- de komst van HU centrale echtpaar in het stuk, en Tobias, leeft samen met drankzuchtige zuster (Agnes), een openhartigheid het hui- evenwicht steeds schijnt te maar die in f elite haar rol Ut bij het handhaven van dit jiwicht. Uit het lood slaat het be- itte leven pas door de thuiskomst idochter Julia, die aan het schei- I jfl is van haar zoveelste man, en ral door de onverwachte komst lei de boezemvrienden van Agnes Tobien Hary en Edna. Deze laat- Jtomen niet op bezoek, maar ma- aanstalten plotseling hun intrek lemen in het huis van hun vrien- Precair evenwicht „A delicate balanoe" spitst zich dan toe op het probleem voor Agnes en Tobias of hun vriendschap voor het angstige echtpaar groot genoeg is om opeens volledige gastvrijheid te kunnen bieden, een gastvrijheid die het precaire evenwicht van hun ei gen leven zeker zou verstoren. Doch ter Julia maakt het hun niet mak kelijker. Zy krygt hysterische aan vallen en zwaait met een revolver in een poging om Harry en Edna, dlie in haar kamer logeren, het huis uit te krijgen. De op Martini's beluste zuster is al evenmin een grote hulp. Zy confronteert Agnes en Tobias keihard met hun eigen onvriend schappelijke tegenzin tegen het in huis nemen van de vrienden, die ten slotte dan ook hun biezen weer pak ken, ondanks het feit dat Tobias na een doorwaakte nacht met meer in tellectuele dan emotionele nadruk Jessica Tandy en Hume Cronyn, het echtpaar Agnes en Tobias in Edwards Albees nieuwe toneel stuk, dat de verstoring van een precair evenwicht" in het leven van een familie tot onderwerp heeft. Marian Seldes en Hume Cronyn als Julia en Tobias, dochter en vader in Albees „A delacate ba lance". hun onbeperkte gastvrijheid aan biedt. Het is Albee kennelijk om de vriendschap te doen, of liever om het gebrek er aan in de holle maar ook verstikkende atmosfeer van Ameri ka's buitenwyken, van .suburbia". Verveling, landerigheid, onmogelijk heid om enige emotie (of het vriend schap of ouderlijke liefde is) diep te ondergaan vormen het décor waar tegen hy het stuk zet. Door de ge ringe dramatiek van de intrige kan men zelfs zeggen, dat dit décor de substantie van het toneelwerk is, waarop de handeling niet meer dan een rimpeling veroorzaakt. Moeilijk wakker blijven In dit opzicht onderscheidt „A de licate balance" zich dan ook scherp van „Virginia Woolf", dat een schrijnende dialoog en een veel meer geladen handeling te bieden had. Al bees nieuwe stuk mag een „ode aan de verveling" van het leven in Ame rikaanse onbenullige buitenwijken zijn, het neemt niet weg dat die ver veling zich op een hinderlijke ma nier aan de toeschouwer mededeelt. Wakker blijven tijdens het drie bedrijven durende stuk, waarvan de acteurs zich nimmer te buiten gaan aan enige actie, behalve het in schenken van glazen met gekleurde vochten, is bepaald een krachttoer. Geboeid luisteren naar de statische dialogen, die gehouden worden in een onwerkelijke statige taal, is een onmogelijkheid. Het enige moment, waarin de New Yorkse voorstel ling boeide, was toen de vrienden Harry en Edna binnenkwam en in een beklemmende krampachtigheid van hun angst vertelden. Het leek Het college van B. en W. van Delft voert besprekingen met een kunst schilder over het vervaardigen van een portret van Koningin Juliana, dat een plaats zal moeten krijgen in de galerij van Oranjevorsten in de raadzaal van het, Delftse stad huis. Enige jaren geleden vervaardigde de Haarlemse kunstschilder Kees Verwey een portret van de Konin gin, dat echter geen genade kon vin den in de ogen van het gemeentebe stuur. Het kreeg aanvankelijk een plaats in de hal van het stadhuis, doch werd tenslotte toch in de raad zaal opgehangen. De fractievoorzit ter in de gemeenteraad verklaarde zich daar echter unaniem tegen, waarop het werd verwijderd en op geborgen in het depot van het Prin senhof. Men wenste de naam van de kunstenaar, nog niet bekend te ma ken. Volksdansgroep uit Israël in ons land Op Schiphol is de uit 23 personen bestaande Israëlische volksdans groep van choreograaf Ziv Zamir aangekomen voor een tiendaagse toernee door ons land. Het ensem ble maakt met als gast Kochava Harati zyn eerste Europese tournee. Het heeft reeds voorstellingen gege ven in België. In ons land zal men optreden in Tilburg. Sdttard, Amsterdam. Heer- jlen, Eindhoven. Rotterdam, Arnhem en Scheveningen. Daarna zal de 'volksdansgroep nog 5 dagen in Bel gië en wellicht ook in Parijs voor stellingen geven. Mevrouw Cretier in Lobith was altijd trots op haar prachtige was. En toen er dan ook een Sunil team aanbelde met de vraag of zij voor haar de was mochten doen, zei ze: „U mag het proberen dames, maar ik denk niet dat Sunil het van mij wint". De Sunil dames gingen aan de slag. Alles deden ze op dezelfde wijze als mevrouw Cretier. Ze gebruikten alleen een ander wasmiddel: Sunil. Het resul taat? Alles was witter, duidelijk wit ter... En u mag raden welk wasmiddel mevrouw Cretier nu gebruikt... Sunill Bijzondere ikonee ontdekt Bij het restaureren van twee 15de eeuwse Russische ikonen is gebleken dat één daarvan, genaamd ,,De drie-eenheidge schilderd is door de legendarische meester Paisii. Deze ikoon was in het bezit van het Sint Jozefsklooster in Volokolamsk bij Moskou. Tot nog toe had men gemeend dat er geen werk van Paisii, die Tl in eigen tijd hoog geschat werd, meer te vinden was. Daar de oude Russi sche meesters hun werk meestal niet Subsidieregeling 1967 aankoop kunstwerken Organisatoren van tentoonstellin gen van beeldende kunst, die in 1967 willen deelnemen aan de sub sidieregeling voor de aankoop van kunstwerken, kunnen een ver zoek hiertoe richten tot het ministe rie van Cultuur, Recreatie en Maat schappelijk werk. Het subsidie-per- sentage is verlaagd van 30 tot 25 en het maximumbedrag is verlaagd van f.300 tot f.250,-. Door deze ver laging wordt het aantal kunstwer ken, dat het publiek met hulp van deze regeling kan kopen, vergroot. STOMME PIANO 't Lijkt vreemd voor adviseurs in klank, maar soms adviseren wij pia no's die voor stommetje spelen: we bedoelen piano's die door gebruik van het derde pedaal vrijwel geluid loos spelen. Op deze wijze hebben wij al heel wat flatneuroses genezen, burenruzies voorkomen en de studie van menig adspirant concertpianist gered. Waarmee wij maar willen zeg gen dat U - zelfs voor een stom advies - beter naar Bender kunt gaan! deskundig in klank Toneelgroep Studio: signeerden moest het auteurschap worden vastgesteld aan de hand van de inventarislijsten. De andere ikoon, „De tenhemelop neming", was van de hand van Dio- nisius (rond 1500) die met zijn zonen Feodosii en Vladimir in genoemd klooster werkte. Het zou een werk stuk uit zijn begintyd zyn. Nog pas een klein gedeelte van deze zwart geworden ikoon is schoongemaakt. Als dochtertjes, onvermijdelijk, zich een eigen weg door het leven gaan banen, dwalen ze als het ware door een hen onbekend bos, waar hun allerhande gevaren bedreigen. Alle welgemeende en goede raad stuit af op de ingeboren drang zélf te doen, zélf te ondervinden. In dit stadium zijn de ouders niet meer in staat hen te beschermen. Voor hen is de taak weggelegd de door het leven geslagen wonden te helen, althans te verzachten. delde leeftijd op nog geen dertig jaar taxeren, wèl in, getuige de duidelijke bewyzen van medeleven tydens, en de enthousiaste byval na afloop van het spel. Er waren bloemen voor de dames. B. H. De moderne dierensprookjes-ver- teller Anton Koolhaas heeft deze ge dachte geënt op het bekende sprookje „Sneeuwwitje". Hy schreef er een spel in drie bedrijven over onder de titel: „Niet doen, Sneeuwwitje" in moderne, forse taal, die aan duide lijkheid niets te wensen laat Als ervaren stilist weet hij zijn vlotte I dialoog te kruiden met droge humor, ironie en soms bijtend sarcasme, I tegen een achtergrond van vaak 1 schrijnende weemoed. Doeltreffende regie De toneelgroep „Studio" heeft gisteravond voor K. en O. in samen werking met het Leids Academisch Kunstcentrum, onder de doeltreffen de regie van Kees van Iersel, die tevens het verrassend praktische décor ontwierp, een in vele opzichten te waarderen opvoering van Anton Koolhaas' eersteling gegeven. „De figuur", (te vergelijken met „de verteller in „Ons stadje" van Thornton Milder) die in zekere zin de scènes voorbereidde, vond in i Een scène uit „Niet doen, Sneeuwivitje"V.l.n.r. Wim de HaasHebe Visser en Marlies van I Alcmaer. Frans Vorstman een bekwame ver tolker. Marlies van Alcmaer gaf een over tuigende uitbeelding van de aan zelfverheerlijking lydende en door jaloezie verteerde Koningin, op ge lijke hoogte terzyde gestaan door Wim de Haas als de Koning. Van de overige rollen noemen wij nog Ad. Noyons en Erik Plooyer als de eerste en de tweede jager. Enthousiaste bijval Een modern toneelspel met homo- seksuële problemen is nu eenmaal „in" Koolhaas veroorloofde zich dan ook een naar onze smaak overbodig uitstapje op dit terrein. Het gaf in tussen Bram van der Vlugt als Wim gelegenheid op te vallen door deze cynicus raak en sober uit te beelden „Niet doen, Sneeuwwitje" sloeg by het publiek, waarvan wy de gemid- Spiegel Historiaal Het tweede nummer van het welverzorgde maandblad voor ge schiedenis „Spiegel Historiael" (uit gave Van Dishoeck, Van Holkema en Warendorf N.V. Bussum) bevat weer een uitgebreide serie lezenswaardige artikelen. Na een „In Memoriam" prof. dr. C. D. J. Brandt, de indertijd beken de radiospreker schrijft J. A. Faber over „De veepest in Nederland in de achttiende eeuw" Tot driemaal toe werd toen de runderveestapel tot eer kwart van zijn oorspronkelijke groot te gereduceerd. Dr. R. de Schrijver behandelt het rusteloze leven van de barokvorst Maximiliaan II Emanuel van Beieren. Prof dr. A. E. Cohen bespreekt de historische aspecten van de Arthurlegende. „Voeding en dieet in het Ancien Regime" wordt door dr H. van der Wee onder het oog gezien, dr Annie N. Zadoks-Jo- spehus Jitta levert, een bijdrage over De schatkamers van de Sowjet-Unie'. naar aanleiding van de expositie in het Haags Gemeentemuseum, dr. Isa bella H. van Eeghen een over „De gevangene van de Mont-Saint-Mi- rhel", Ph. M. Bosscher geeft een eer ste artikel over „De slag bij Jutland" „Het bedrijf van de Nederlandse schoolmeester in de eerste helft van de 19de eeuw" is het onderwerp dat gekozen is door dr. R. Reinsma. Ten slotte wijdt W J. Formsma aandacht aan het afscheid van mr. H Harden - berg als algemeen Rijksarchivaris. De talrijke fraaie illustraties ver hogen in niet geringe mate de aan trekkelijkheid van dit veelzijdige tijd schrift, waaraan de in geschiedenis geïnteresseerde een grote vreugde kan beleven. Moderne Russische «trafiek in Utrecht In het kader van het Tusse- derusse-lustrum van de Utrechtse Studentenvereniging Unites heeft de Russische tydelyk zaakgelastigde In ons land, de heer I. M. Gorochow, gistermiddag in het Universiteitsmu seum in Utrecht een tentoonstelling geopend van moderne Russische grafiek. Tot 16 november kan men hier een grote verzameling microscopen, et sen, litho's en houtgravures bewon- I deren. Voorts zijn er oude chirurgi sche instrumenten en wapenuitrus tingen tentoongesteld. Componist Roland Manuel overleden De Franse componist Roland Ma nuel, een van de bekendste leerlin gen van Maurice Ravel, is op 75- jarige leeftijd overleden. Zijn eerste opleiding kreeg hy van Albert Roussel aan de Schola Canborum in Parys. Hij schreef voornamelyk werken voor orkest en voor ballet. Op dit laatste gebied zyn bekend geworden „L'ecran des jeu- nes filles", „Le tournoi singlier" en „Elvire". Ook componeerde Manuel toneel- en filmmuziek. Zyn radio programma op zondag „Plaisir de la musique" trok veel luisteraars. ADVERTENTIE Het antwoord... melange-dek blad, Dit nieuwe dekblad - een melange van het beste uit de fijnste tabakken - maakt vol ledig automatische vervaardi ging mogelijk. Daarom is de prijs van Wascana ongelooflijk met melange dekblad extra licht, extra geurig

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 9