Neem twee garderobes mee Moeilijke tijd voor Spaanse haute couture NIEUW] Sr-Jf'xs- Zij nemen het niet niet zo verschrikkelijk dure Prinses Irene ambassadrice Appeltaart bakken ZATERDAG 29 OKTOBER 1968 IEIDSCH DAGBLA- L.D.-EXTRA I Ski-enthousiasten zijn het er over eens. er bestaat niets afwisselendere dan een wintersportvakantie. Overdag een zwerftocht op de ski's en 's avonds een borrel in de hotelbar, een feestelijk dineetje en daarna dansen in een Weinstube of een exclusieve nachtclub. Een wintersportvakantie heeft twee zijden en wie daar zoveel mogelijk van wil genieten moet met twee garderobes op reis. Dat wil niet zeggen dat een wintersportvakantie daardoor al te kostbaar hoeft te zijn. T *V Dit après-skipak werd getoond op een show in Parijs; het is ge- maakt van felgekleurde tricot. Rechtbovenaan de pagina: In het midden een Duitse party- dress en aan weerszijden Pa- rijse après-skimodellen. Het lin ker gemaakt van gecapitonneer de stof en het rechter van lamé met ooi en manchetten van bont. Wat de ski-uitrusting be treft: in de meeste wintersport plaatsen kan men tegen een betrekkelijk laag bedrag, onge veer f 2,50 per dag, ski's met veiligheidsbindingen huren, terwijl bij de Nederlandse sportzaken skischoenen aan merkelijk voordeliger dan in Duitsland, Oostenrijk en Zwit serland te huur zijn. Wie liever met een eigen uitrus ting op reis gaat, maar niet al te veel geld uit wil geven kan voor iets meer dan f 360 klaar zijn. Voordelige maar toch degelijke ski-artikelen, die zeker een paar jaar mee gaan zijn nl. als volgt geprijsd: Ski-jacks met voering Skitrui Totaal f 5,50 59,00 f 362,70 Ski's Skistökken Skibindingen met bevei liging tegen frontale en zijdelingse vail 54,50 17,95 Twee skipantalons 27,50 f 6.75 59,50 40 80,00 Op het gebied van de skikleding valt dit jaar weinig nieuws te mel den. Gecapitioneerde nylon capu chon jacks al of niet met bont ge voerd zijn nog steeds in. Wie een skibroek koopt twee skibroeken voor 'n tien- of veertiendaagse va kantie heeft u zeker nodig doet er goed aan geen skibroek van 100% wol of 100% nylon te kiezen, want de eerste droogt te langzaam en de tweede zal bepaald koud zijn. De ideale skipantalon is elastisch en vervaardigd van wol èn een kunstweefsel, waardoor de ski broek vlug droogt en warm is. Ver geet voor langere skitochten uw ijs muts niet. Er zijn in vrijwel alle sportzaken allerlei felgekleurde wol len en bonthoofddeksels te krijgen, die de oren warm houden. En om dat behalve de oren ook de neus wel eens wil bevriezen, ontwierp de Franse jersey-firma Korrigan een ijsmuts, die ook de neus bedekt. Bij iedere ski-uitrusting hoort een zonnebril. Skiën zonder zonnebril is vooral wanneer de zon door breekt zeer gevaarlijk en kan zelfs de oorzaak van ernstige oogklach ten zijn. Zonnebrandolie wordt ook nogal eens vergeten en toch heeft men een afdoende bescherming juist in de Alpen nodig, want dooi de ultra-violette stralen in de ber gen verbrandt men vaak sneller dan in een zomervakantie aan zee. Niets is zo onplezierig als skiën in natte schoenen. Om deze narig heid te besparen kunt u het beste skischoenen van „waterproof" leer kopen En neem cm op alle ver rassingen voorbereid te zijn nog een spuitbus met waterafstotende vloei stof mee. U kunt die bij iedere schoenwinkel krijgen. Voor wande lingen door de sneeuw heeft u de ze winter de keus tussen leren, suède, zeehond- en konijnebont laarsjes. Gaat u naar een mondain wintersportoord waar de meeste straten sneeuwvrij gemaakt zijn, dan zijn de laarsjes van konijn wel erg aanlokkelijk, brengt u uw vakantie edhter in een niet zo cen traal gelegen dorp door, dian zijn bontlaarsjes beslist niet aan te be velen. Leren eventueel met bont gevoerde laarzen zijn voor deze om geving veel geschikter. Voor het „tweede leven", dat u na afloop van het skiën leidt heeft u een paar feestelijke jurkjes nodig. Dat hoeven nu niet direct van die zeer geklede cocktailjaponnen te zijn. Aan de après-skikleding stel len de Parijse en Italiaanse coutu riers, die het vooral in de Zwitser se wintersportplaatsen voor het zeggen hebben heel andere eisen. Après-ski-kleding mag niet al te gekleed, maar moet. juist een klein beetje sportief en liefst wat ge durfd zijn, vinden zij. Een broek- pak van zwart fluweel waarin een wit kanten blouse kan worden ge dragen is daarom voor een gezelli ge winteravond in een Alpenhotel net zo geschikt als een overhemd- jurk van zilverlamé. Kon men vo rig jaar nog bij alle gelegenheden met een zwarte jurk volstaan, de ze winter bent u in een lur ex japon altijd goed gekleed. Wanneer u uw goud- of zilverkleurige creaties (met bijpassende glinsterende kou sen, die u in de warenhuizen vindt) wilt afwisselen, kies dam turquoise cerise, gifgroene, citroengele of paarse jurken, overgooiers of pan talon-ensembles, maar val alleen in noodgevallen terug op het be faamde zwarte jurkje, want het is voor de wintersport wel erg tradi tioneel. Een zonnebril is onont beerlijk voor sküiefheb- bers, maar deze bril, be- hangens met kralen, biedt niet zo erg veel uitzicht. Moederlijke urnmimmmimiI! H 'I!llmniiliüiilCli.li.lliJ,.!!,'!,:!, 'Im'hiIi i, i 1 ii.li. i. i; h li"! MARIAN vond dat de Rechten van de Mens op school met voeten werden ge treden. „Neem nou zo'n schoolreis je", betoogde ze. „Wie beslist daar over?" „O, dat kan ik je precies vertellen", zei ik. „Dat doen de leerkrachten in overleg met de oudercommissie. En de oudercommissie is een afvaardiging van de ouders. De schoolreisjes en alle andere gezellige activiteiten worden dus op de meest democratische manier „Maar wat hebben wij er over te zeggen?" hield Marian vast. „Wie, wij?" „De kinderen, voor wie het schoolreisje ten slotte georganiseerd wordt. Mogen wij zeggen: we willen liever naar Schiphol dan naar Ma- durodam of zoiets? Neen, wij moe ten maar afwachten wat de grote mensen over ons beslissen. En dat is niet eerlijk." „Hoor eens, jullie zijn nog kinde ren. Jullie mogen ook niet naai- de stembus om te beslissen over onze regering, de gemeenteraad, enzo voort. Jullie zijn minderjarig, dat wil zeggen: te weinig ervaren en te onwetend om in belangrijke kwes ties te kunnen meebeslissen. Dat lfl de wet." „Een onrechtvaardige wet. Waar om moeten kinderen maar afwach ten wat er over hun hoofden heen wordt besloten? Naar onze mening wordt nooit gevraagd, maar we héb ben wel een mening, nou en of!" Marian was nog niet klaar. „Kijk eens naar het leerplan, of alleen maar de leermiddelen. Heb ben wij daarover iets te zeggen? Of de boeken ons aanstaan of niet, daar vraagt niemand naar." „Je vergeet Puk, dat de mensen die over jouw leermiddelen beslis sen daarvoor een lange studie ach ter de rug hebben; zij hebben er verstand van. Jij en je school vriendjes nog niet. Jullie zouden als jullie mochten meebeslissen, niet weten waarop het aankomt." „O jawel. Ik snap drommels goed dat taalboeken voor de derde klas eenvoudiger moeten zijn dan die voor de zesde. Daar gaat het niet om. Maar er zijn zoveel verschillende taalboekjes voor één klas. Het hoofd kijkt ze allemaal door en zegt dan: Die neem ik, en dan bestelt hij er een stuk of vijftig. Waarom legt hij de verschillende exemplaren niet voor aan de klas en vraagt die klas: aan welk boekje geven jullie de voorkeur? De meeste stemmen gelden." maar over hoeveel dingen die ons rechtstreeks aangaan mogen we eigenlijk meebeslissen? Zo eens in de vier jaar mogen we gaan stem men, op partijen die mooi weer en villa's en wereldvrede beloven en die na de verkiezingen zeggen ,,'t Spijt me jongens, 't gaat niet". Altijd worden we teleurgesteld, in het groot en in het klein. Misschien omdat we te lang in onze jeugd als „kleine kinderen" werden behan deld en er daardoor te veel aan gewend raakten om énderen ons leven te laten regelen? Laten we aannemen dat Marians dagdroom in vervulling ging en dat de grote schoolkinderen mochten bepalen waarheen het schoolreisje zou gaan. Uit de bestaande mogelijkheden kiezen ze Valkenburg. Dan breekt de grote dag aan, de bus rijdt weg vol zingende kinderen en onderweg krijgen ze te horen: ,,'t SpUt me jongens, 't gaat niet. Valkenburg is te duur, we rijden maar naar Ar- tis." De opening van de Spaan se textiel jaarbeurs in Barcelona is door de grote moeilijkheden waar mee de Spaanse modewereld te kampen heeft met veel minder luister dan andere jaren gevierd. Verschillende modehuizen zijn ge sloten, mannequins ontslagen en couturiers hebben geweigerd in eigen land hun voor- en najaars shows te houden. Zij beklagen zich over de hoge belastingen die hun het werk onmogelijk zouden maken. Een feit is dat de Spaanse haute couture door de opkomst van de Spanje zijn grenzen voor buiten landse invloeden heeft geopend, is daarmee ook de confectie het land binnengeslopen. Daardoor zijn de topzware particuliere modehuizen met hun neus op nieuwe realiteit gedrukt. In de toekomst zullen zij zich op een veel selecter publiek moeten richten. De crisis waarin zij zich thans bevinden is dan ook wellicht alleen een overgangsfase. Als het nieuw tje van de relatief goedkopere con fectie er af is, zullen veel Spaan- sen terugkeren tot haar oude ge woonte en weer de exclusiviteit als de best geklede vrouw van dit feest betiteld. In haar hebben de Spaanse modekoningen een niet te onderschatten ambassadrice ge vonden. De haute couture is een interna tionale aangelegenheid geworden. De modekoningen en hun quins vragen officiële steun, die volgens hen het prestige van het land ten goede zal komen en er toe by zal dragen dat de gezameniy- ke Spaanse haute couture met vol gende shows weer als vanouds de internationale belangstelling op wekt. ADVERTENTIE THEA BECKMAN (W)ETENSWAARD Ze zouden het niet nemen, de lieverdjes. Zij niet! Ik zweeg verbijsterd. Ik zag het al: een vijfde of zesde klas die en bloc werd geraadpleegd bij het kie zen van een nieuw taalboek. Vijf exemplaren liggen opengeslagen op de lessenaar, vijf-en-dertig (ja, de klassen zijn schandalig groot!) hoofdjes buigen zich er overheen. Dan wordt er gediscuteerd, de een wil boekje a, vanwege de geestige illustraties, de ander wil boekje b, omdat dit het gemakkeiykste lijkt, een derde wil boekje c. omdat het lettertype hem aanstaat, ten slotte wordt er gestemd en boekje b. komt uit de bus. Boekje b. wordt dus aangeschaft. Het is de keuze van <Jp de fruitveilingen zien we een groot aanbod de klas zelf. Het komt me zo voor van appelen; vooral Cox d'Orange is volop te dat de klas geweldig trots is op dat verkrijgen. En deze appel is bij uitstek geschikt 2a! vrii- voQr bakken van een appeltaart (beter dan de meestal gebruikte Goudreinet, die zo snel „Allemaal goed en wel", zeg ik gaat moezen). Probeert u onderstaand recept eindelijk, „maar hoe moet dat dan van appel-rozijnentaart eens. Uw huisgenoten De eerste klassers kunnen nog niet eens lezen." „De eerste drie klassen zyn te klein voor zoiets", geeft Marian toe. „Maar de vierde, vijfde en zesde klas moeten een vinger in de pap krijgen. Laten we zeggen: alle kinderen boven de tien jaar moeten kunnen meebe slissen in schoolzaken daar hebben ze recht op, daar zijn ze knap ge noeg voor en het zou ook veel leu ker worden op de school wanneer je niet maar moet afwachten wat je krijgt voorgeschoteld. Ik krijg het onbehaagUjke gevoel dat Marian ergens geiyk heeft. We zyn geweldig trots op onze demo cratie en democratische instellingen confectie-industrie een groot deel van zijn vertrouwde cliëntele heeft verloren. Tot voor kort was con fectie zowel voor mannen als voor vrouwen volslagen onbekend. Tot 1960 was elke Spanjaard op zyn kleermaker en elke Spaanse op haar couturier of haar eigen naai machine aangewezen. Sedert met de kleintjes? De eerste klassers ir.,nnsn t,™ r»« zullen ervan smullen. Appeltaart Maak van 150 gram bloem, 100 gram boter en 75 gram basterd suiker, zout, vanille een zand taartdeeg. Bekleed hiermee een in gevette springvorm. Vul deze daar na met schyfjes friszure appel, dakpansgewys over elkaar gelegd. Strooi er wat rozijnen over. Klop 2 eieren met 50 gram suiker los en een weinig kaneel. Giet dit mengsel over de vulling. Snyd van restanten deeg reepjes, die als een netwerk over de vulling worden gelegd. Vouw de rand van de taart om tot de vulling, bestrijk het netwerk met ei en bak de taart in ongeveer drie kwartier in een ma tig hete oven goudbruin en gaar. Gemberspecialiteit Snyd 5 bolletjes gember heel klein. Roer 1 pakje Mon Chou kaas me' 1 flesje Bulgaarse yoghurt romig. Voeg de gesneden gember met 2 lepels rozynen en een scheutje kirsch toe. Eventueel suiker of een beetje gemberstroop om dit heeriyke nagerecht op smaak te maken. zoeken. Want de beter gesitueerde Spaanse vrouw wil het als modieus verschynsel opnemen tegen elke buitenlandse. Zy valt op door haar uiterst stylvolle en modieuze ma nier van kleden. De byzon- der mooie kwaliteit van de stoffen die zy gebruikt accentueren niet alleen de goede snit, ook de war me, aparte kleuren zyn een lust voor het oog. Zelfs de grootste Spaanse mode huizen hebben nu hun man nequins naar huis moeten sturen. By de laatste grote mode-show gehouden op de vooravond van de textiel jaarbeurs in Barcelona, showden maar drie van de meest onbelangryke modekoningen. De grootsten ontbraken. Er werd zeer weinig nieuws getoond en behalve overheerste kwaliteit en eenvoud. De nadruk werd gelegd op de rij ke stoffen en diepe, gloedvol le kleuren. Schokkende nieuwtjes of extravagante modellen waren niet te bewonderen. Jammer, de belangrijkste modekoningen waren hier duideiyk gemist. Spanje heeft altyd, in tegenstelling tot de Ita liaanse en Franse buitensporighe den, de nadruk gelegd op kwaliteit en draagbaarheid. Maar by deze laatste grote show in Barcelona was de glans van de Spaanse mo dewereld er duideiyk af. Welk een belangryke plaats de Spaanse haute couture in de we reld heeft ingenomen, kwam naar voren by het huweiyk van prin ses Beatrix. De gehele aanwezige adel had zich door de meest be roemde internationale modekonin gen laten kleden. Prinses Ire ne stak iedereen de loef af door haar Spaanse haute couture modellen. Deze creaties werden door iedereen geprezen en zy werd flitst uw oven schoon! Voor**" «kil*»110 meteen v0CW«ee ^0on brand ove" ,geGeen schoon. meer geen srne,L t ook z° speuren. S». foom e by,zonder banden. ve«<8 ^len ^*?06- P^$nVtisd* uhud PRODUCT N.V. ONDER ONS/DE KRIM (O) TEL.05247-241 ^TT— I ■«—■II

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 11