Films in Leiden Oom Toms negerhut Grote verwarring in vergadering „Flora" PONTIAC Knotsgekke kerels Vijf wagons kantelen bij treinbotsing Herv. Vrouwen Dienst gaat verdwijnen PONTIAC VRIJDAG 28 OKTOBER 1960 LEID SC H DAGBLAD PAGINA 7 FiJm gemaakt naar wereldberoemd boek LUXOR „De negerhut van Oom Tom", het beroemde boek van Harriet Beecher-Stowe, dat wü in onze jeugd reeds ver slonden, vormt een sterk plei dooi voor de afschaffing der negerslavernij in Amerika. Deze kwam eindelijk gelukkig tot stand bij proclamaties van 1 januari 1863 en 31 januari 1865 onder het presidentschap van Abraham Lincoln, onvermoeid strijder voor deze afschaffing en door een tegenstander, in casu J. Wilkes Booth op 14 april 1865 de encyclopedie spreekt van 9 april in een schouw burg lafhartig en ven-aderlijk doodgeschoten. Juist in een tijd, waarin de rassenstrijd helaas weer uiter mate actueel is, is het interes sant zich nog eens bij het zien van deze imponerende kleuren film te realiseren, welk een smartelijk, mensonterend be staan de negers in Beecher- Stowe's tijd lijdend moesten on dergaan. Daarvan geeft deze film een indringend en realistisch beeld. Misschien wel iets te „wit- zwart", want er waren gelukkig ook Amerikanen, die de negers behoorlijk behandelden, ook al was hun aantal klein. Het gaat hier keihard toe. De meedogenloze slavenhande laar Legree staat letterlijk voor niets, wanneer het er om gaat zijn eigen zak te spekken en zich ook op sexuele wijze uit leven, waartoe hij de knappe mulattin Cassey misbruikt. Te genover hem staat de plantage eigenaar mr. Shelbey. Hij be handelt zijn slaven menselijk en geeft hun zelfs de vrijheid, wanneer zijn stervend doch tertje hem daarom vraagt. Dat hij deze geste met een dodelijk schot van Legree, die vreest dat de andere slaven nu ook hun vrijheid zullen eisen moet be kopen. vormt slechts een frac- MYLÈNE DEMONGEOT een der actrices in „De negerhut" alle bewogen gebeurte- Tom, TRIANON Het is 1910 Uit alle delen van de wereld zijn de vliegeniers naar Enge land gekomen voor de eerste grote luchtrace tussen Londen en Parus. Met hun „vliegende kisten" de een nog vreemd- soortiger dan de ander doen zij allemaal een gooi naar de eerste prijs van honderdduizend gulden. Iedereen is voor zich zelf overtuigd dat hij ter meer dere glorie van het vaderland zal zegevieren.: de schurkach tige Engelsman, de wat „wilde" Fransman, die zijn volksaard niet verloochent en zijn vliegen de kist gebruikt om de mooie meisjes te observeren; de in het vliegen onbekwame Duitse kapitein, die aan de hand van Elvis a go go LIDO Men kan op zanger filmacteur Elvis Presley heel wat aan te merken hebben, een feit is toch maar dat hij zich nu al tien jaar lang voortref felijk staande houdt in het roe rige, onbestendige wereldje van de lichte muziek. Tien jaar ge leden brak hij op de hitparade door met een woest vers: „Heartbreak hotel", zó uitda gend gebracht dat alle moeders met opgroeiende dochters de schrik om het hart sloeg. Sinds dat eerste grote wereldsucces is er heel veel veranderd. De wilde haren zijn reeds lang uit Elvis' verzorgd geknipte coiffu re verdwenen. Hij zingt nu in met cliché's volgestouwde films alleen nog maar lieve, smel tende liedjes: hij is daarbij bij na voortdurend omringd door meisjes die smachtend naar hem opzien. Zo ook in Califor nia Holiday (in frappant Ne derlands „Elvis a go go" ge noemd). Elvis maakt daarin deel uit van een bandje dat van stad naar stad trekt, maar hij blijkt ook als auto-coureur zijn mannetje te staan. Intussen wordt hij nauwkeurig gadege slagen door een jonge, knappe schrijfster die hem later in haar boek tot de meest ideale man van de VS zal uitroepen. Zij poogt uiteraard een huwelijk aan die conclusie over te hou den. maar er zijn heel ve^l ka pertjes op de kust met hetzelf de ferme voornemen. De ver wikkelingen die daaruit ont staan zijn deze week te zien in het theater aan de Steenstraat. tens muzikaal gezongenspiri tuals, met het sonore, metaal achtige timbre, waarover de vrome negers beschikken. Een film, die nog eens dui delijk aantoont, welk een zware strijd moest worden gestreden om de negers waarlijk „vrij" te maken- Nu zij echter „vrij" zy'n. is er nog altijd van dis criminatie en vernedering spra ke. Ik. een vrouw tie Het einde komt en he zwaar gewonde Oom staande in het centrum van al le voorvallen, die tenslotte vre dig heen gaat in de overtuiging, dat zijn medeslaven een beter leven zullen krijgen, dan hij gehad heeft. Er wordt in deze film voor treffelijk gespeeld, met Mylène Demo ngeot. Juliette Greco, O. W. Fisher en Eartiha Kitt in de hoofdrollen. Er is een al even voortreffelijke sfeerteke ning en er wordt perfect en in- het instructieboekvliegt om dat een Duits officier nu een maal alles kan en per slot van rekening ook een bevel een be vel is. Er zijn verder nog de Amerikaanse ex-cowboy, de ondoorgrondelijke Japanner, de Italiaanse schatrijke graaf, die met zijn hele kinderschare ge komen, de Het zyn vogels van de meest uiteenlopende pluimage, die in „Those magnificent men in their flying machines" iDie knotsgekke kerels in hun vlie gende kratten) zyn samenge bracht: een slap-stick film van de bovenste plank. Trefzeker worden de eigenaardigheden van de deelnemers aan de kaak gesteld. In een wervelende op eenvolging zorgen Bert Frobe. Jean-Pierre Cassel, Alberto Sordi. Red Skelton, Terry Tho mas en Tony Hancock voor de dolste en kostelijkste situaties, waarin de mogelijkheden ten volle zyn benut. De „prachtke rels in hun vliegende machi nes" zorgen voor een uiterst plezierige filmmiddag of avond, vooral omdat de „grapjasserij" zelden vervalt tot het ruigere gooi- en smijtwerk. Slechts één kleine onvolkomenheid leeft er aan deze in 1965 in première gegane (kleuren)film: sommige scènes zijn iets te lang uitge sponnen, waardoor de vaart er wel eens wat uitgaat. Voor de rest niets dan lof. Dolce Vita CAMERA La Dolce Vita (Het Zoete leveni, de film, die de wereld zo'n zes jaar geleden in opschudding bracht, gaat al weer de derde (en laatste) week in. Het meesterwerk van Fede- rico Fellini met Marcello Mas- troiani en Anita Eckberg in de hoofdrollen, komt ongecoupeerd op het scherm (dus met de eer tijds afgekeurde 71 meter lange scènes van de zelfmoord, de séa noe der verveelde men sen het thema van de film en de striptease) en dat ver duidelijkt de film aanmerkelijk. Schokkend is La dolce vita op het ogenblik zes jaar na de uitreiking van de Oscar na tuurlijk niet meer. De tijden (en normen en zeden) zijn daarvoor te veel veranderd. In teressant is Fellini's werkstuk echter wel. STUDIO Deze film is ge baseerd op een gelijknamig Deens boek, waarin de schrijf ster de jeugdjaren van de ver pleegster Siv tekent. Siv, doch ter van een zigeunervader en een Finse moeder, is het type van een „meisje voor velen", dat zich al spoedig afkeert van de strenge secte, waartoe haar ouders behoren, en eveneens van de student uit die krin gen. met wie ze verloofd is. Ze valt van de ene intieme betrek king in de andere ,Jk hou van alle mannen op de hele we reld als ze maar het lied van mijn zinnen kennen en een wel luidend duet kunnen begrijpen", zegt ze. En even verder: ..Een zigeunerin is altijd alleen. Nooit vindt ze iemand, die haar ge heel en al toebehoort. Maar ze vindt er velen, die haar een zaamheid willen delen". De film schildert, evenals het boek. de connecties van deze nymfomane jonge vrouw met een antiquair, die ze in het zie kenhuis heeft leren kennen, net een stuurman die tijdelijk aan de wal verblyft. met een jonge ongehuwde chirurg en met een vluchtige vriend van vroeger, die bang is. dat zij hem zal inpalmen en daarmee be wijst haar heel slecht te ken- De film volgt het boek goed deels op de voet. Opmerkelijk is. dat d° scenarioschrijver een pijnlijke passage uit de roman achterwege heeft gelaten: Sivs kennismaking met Lise, een mede-verpleegster, wie ze aan raadt zoveel mogelijk van het leven te genieten. Lise wordt zwanger, haar kind sterft bij de geboorte en de Jonge misleide moeder wordt krankzinnig. Blijkbaar hebben de filmprodu centen met dit fragment geen raad geweten en zo wordt de indruk gewekt, dat de rusteloze zigeunerziel alleen maar pretjes op haar weg vindt. Postkoets REX „Stagecoach" (Post koets naar Cheyennei is een boeiende western, die een beeld geeft van een zeer gevaarlijke rit met een postkoets door een door oorlogszuchtige indianen onveilig gemaakt gebied. De tocht wordt niet alleen gecom pliceerd door de grote moeilijk heden, die de postkoets onder weg tegenkomt, maar ook dooi de hevige conflicten tussen de passagiers, die blijken te beho ren tot. de merkwaardige per soonlijkheden, die Amerika's Wilde Westen hebben bevolkt. Tussen alle gevechten en moei lijkheden door bloeit een ro mance op tussen een zojuist ontsnapte gangster en een uit haar stad verbannen meisje van lichte zeden. De film be hoort tot de betere in zijn soort. Machinist rijdt door onveilig sein nabij Maastricht E®n personentrein en een goede rentrein zijn gisteravond bij Maas tricht op elkaar ingereden. Vijf lege kolenwagens kantelden daarbij naast ie spoorbaan. De personentrein bleef wonderlijk genoeg overeind op de rails staan. Niemand van de reizi- lers en het personeel werd gewond. De treinbestuurder van de personen trein werd met een shock naar zijn woning in Eindhoven gebracht. Het ongeluk gebeurde even ten noorden van het rangeerterrein van Maastricht, waar een spoorbaan via een wissel over de hoofdsporen naar een industrieterrein leidt. De oor zaak van de botsing is nog niet pre- oies achterhaald Wel is gisteravond al komen vast te staan, dat de Eind- hovense machinist zijn treinstel door een onveilig signaal heeft gereden. De beveiliging van het baan vak Eindhoven-Maastricht gescheidt geheel automatisch vanuit Sittard „Theologie der revolutie" De „theologie der revolutie", die ook in ons land ter sprake gebracht is na de Geneefse conferentie over „Kerk en Samenleving" is scherp veroordeeld door de vroegere evange lische bisschop dr. O. Dibelus van Berlü"-Brandenburg. Een revolutie kan niet gerechtvaardigd worden door een beroep op het wezen van de kerk, aldus dr. Dibelius, want de christelijke moraal is niet revolutio nair, maar eerder een goddelijke op roep tot een nieuwe levenswijze. Deze moraal moet het opnemen tegen de bekrompen christelijke denkwijzen, maar kan niet revolutionair genoemd worden. iGod beware ons voor een theolo gie der revolutie zoals die gesugge reerd werd in Genève!". aldus de oud-bissohop. „Het geestelijk bezit van de kerk is in deze eeuw al zover afgebroken, dat deze definitieve be vestiging eigenlijk niet eens meer no dig was". De oprichting van de We reldraad van Kerken had niet de doelstelling de Johanneïsche theolo gie, die de wereld stelde onder een goddelijk oordeel, te verruilen voor een „theologie der revolutie". Inte gendeel, de Wereldraad moet blijven streven naar een verantwoorde maat schappij, ook al was dat begrip even eens een uitdrukking, die „aan de wereld ontleend was". Toch kan deze taak veel meer verstaan worden als de voornaamste opdracht van de christelijke kerken aldus de vroegere bisschop van Berlijn. Uitvaartdienst voor „rode deken" In de kathedraal van Canterbury is donderdag de uitvaartdienst ge houden voor de zaterdag op 92-jarige leeftijd gestorven dr. Hewlett John son, die eertijds om zijn communis tische sympathieën „de rode deken van Canterbury" werd genoemd. In de rouwstoet werd een grote rode en goudkleurige krans meegevoerd, afkomstig van de regering van Pe king-China. Het stoffelijk overschot dr. Hewlett Johnson is later ge cremeerd. Cadeau na 27 jaar aangekomen Een cadeau voor kardinaal Ri chard Cushing. de r.-k. aartsbisschop va.n Bostn. van een groep mis- siepriesters in China, is deze week na 27 jaar ontdekt in een pandjes huis in Noord-Italië. In 1939 besloten de priesters de kardinaal een hostiekelk te sturen die gebruikt werd bij het toedienen van de heilige communie. Zij deden dit om hem te bedanken voor zijn hulp. Maar de kelk verdween totdat hij kort geleden ontdekt werd in een pandjeshuis. Kardinaal Giacomo Lercaro uit Bologna heeft de kelk aan kardinaal Cushing gezonden. Op de kelk stond de inscriptie: „Aan de zeer eerwaarde Richard J. Cushing ter gelegenheid van uw wij ding". Cushing wist niets van het cadeau af totdat hij het deze week ontving. Een woordvoerder zei dat hU „ver- ADVERTENTIE NED. HERV. KERK Beroepen in Scherpenzeel (Fr.) T. I. Drent (Middelbert), in Melissant toezegging) P. H. Harten, kandidaat n Woubrugge. Dit was eens het horloge van koning Lodewijk Ljapoleon. Het is duizenden guldens waard. Toch loopt de Pontiac, die u nu kunt kopen beter. En er is een soort, dat Lodewijk Napoleon zeker niet kon ko pen, al had hij er zijn koninkrijk voor gegeven: de Pontiac Automatic. En als u het allernieuwste wilt, kiest u dan de koning van de automatische horloges: de Pontiac Bilomatic. Het horloge met kogellager, waardoor het spreekwoord: Pontiac tijd - juiste tijd nóg meer voor u gaat betekenen. PONTIAC TIJD - JUISTE TIJD BILOMATIC Tu-mnlt in Rijnsburg bij vaststelling statuten In een zeer verwarde en ru moerige sfeer is gisteravond in Rijnsburg de bijzondere algeme ne vergadering van de bloemen veiling „Flora" gehouden. Ruim 500 leden waren in een van de De machinist van de perso nentrein en de conducteur zagen de onvermijdelijke botsing tijdig aan komen. Door een snelle ren naar het achterste gedeelte van het rijtuig kon de bestuurder zich in veiligheid brengen net voordat zijn cabine vol komen werd platgedrukt. De conduc teur wist een paniek onder de reizi gers in de kiem te Het treinverkeer ondervond maar zeer kort vertraging, mede doordat de bovenleiding niet was beschadigd. PONTIAC HORLOGES VAN ROSSUM DU CfTATTFT FN DRTFSSEN fegjj Hofjuwelier - Breestraat 95 - Lei» De Hervormde Vrouwen Dienst heeft gisteren zijn vjjftianiacig bestaan gevierd in het recreatieoord ,,Het grote bos" te Driebergen, Het was waar schijnlijk het laatste lustrum van de Hervormde Vrouwen Dienst, want deze, in 1951 door de hervormde synode ingestelde dienst met 383 plaatselijke commissies, waaraan 15.000 tot 20.000 vrouwen deelnemen, zal opgaan in een breder werkverband van vrouwen SAMEN MET DE MANNEN Uit het landelijk overleg zal con tact met analoge provinciale groepe ringen worden opgenomen, wat ver moedelijk tot samenwerking op pro vinciaal miveau zal leiden. Via deze provinciale organen zullen de plaat selijke gemeenten worden benaderd. Gods volk onderweg Voor PONTIAC HORLOGES W. BROUWER SPECIAALZAAK IN UURWERKEN HAARLEMMERSTRAAT 23 - TELEFOON 22076 Eigen reparatie-inrichting. Leiden, over „Goda volk onderweg". De voornaamste nadruk legde prof. Berkhof op het woord „onderweg" Hij wilde daarbij niet zozeer denken aan de eeuwige toekomst als wel de roeping om op onze aardse tocht in beweging te blijven en niet in een maal ingenomen posities te verstar ren. Ook in de bijbel is Gods leiding met zijn volk uiterst beweeglijk. Wat in de éne tijd als het verlossende woord klinkt, kan in een latere holle leus worden. De snelle veranderingen van eeuw dwingen ons, dit element Gods omgang met ons grondiger te doordenken. Het kan dan lijken als of „er niets meer vaststaat". Inder daad bestaat Let gevaar dat we ons mee laten slepen door de stroom van da tijd, aldus prof. Berkhof. Maar juist als volk Gods dat on derweg is, bewaren we de samenhang met het heil en met de grote toe komst. Dat geeft ons toch weer nieu we vastheid, ook in het werk van vorming en opvoeding. Maar in een tijd als de onze vindt men de weg niet op zijn eentje, alleen samen als vólk. Prof. Berkhof eindigde met te wijzen op het vormingswerk als we zenlijk element in het moderne ge meente-zijn. veilinghallen bijeengekomen om de statuten en het verkoopregle ment beide grondig herzien en aangepast aan deze tijd. vast te stellen. Wat velen hadden gevreesd, werd werkelijkheid. De tweede en derde alinea van artikel 12 van de statuten waren voor de leden niet te verteren. Zelfs niet toen voorzitter G. v. Delft mededeelde, dal het bestuur nog voor het begin van de vergadering ge noemde alinea's had gewijzigd. In ongewijzigde vorm luidden deze: „Bü beëindiging van het lidmaat schap tengevolge van opzegging, uit gaande van hert. lid, of tengevolge van ontvetting uit het lidmaatschap, is verschuldigd een uittreegeld gelijk aan 5 van de omzet van de betrok kene via de vereniging gedurende de laatst verlopen drie boekjaren van zijn lidmaatschap of, in geval van korter lidmaatschap, gedurende dat kortere lidmaatschap. Heit bestuur is bevoegd om indien het lidmaatschap is geëindigd wegens opzegging, uitgaande van het lid, ge hele of gedeeltelijke ontheffing van de betaling van het uittreegeld te verlenen, wanneer het lid aantoont, dat de opzegging het gevolg ls van staking van het bedrijf of verplaat sing van het bedrijf buiten het werk gebied der vereniging". De wijziging ter elfder ure kwam hierop neer. dat alleen bij ontzetting uit het lidmaatschap de betrokkene een door het bestuur te bepalen per centage maar niet hoger dan 5 van de omzet van de laatste drie boekjaren als uittreegeld zou zijn ver schuldigd. Veiling H.G.B. Vrees bij bestuur Toch konden vele leden geen waar dering voor dit artikel opbrengen. De heer P. F. van der Weyde uit Noord- wijkerhout was (met velen) van me ning. dat er, na wijziging door het bestuur, in wezen geen verandering kon worden geconstateerd. Hij vond het trouwens niet erg, dat er een veiling bij kwam. Dat zou namelijk een betere afzet van de produkten kunnen bewerkstelligen. De heer Van der Weyde zei verder, dat het bestuur de leden, die weg wilden, maar moest laten gaan. Vol gens hem was het bestuur bevreesd voor de nieuwe „vrije" veiling. Ook anderen, die dit gevoel heten blijken, vonden geen weerklank bij het be stuur. Verscheidene sprekers voerden nog het woord, waarbij door de he ren Th. van Rijn (Noordwijk) en C. J. van Noort (Voorhout) om een schrif telijke stemming werd gevraagd, ten einde niet in een impasse te geraken. Stemming Voorzitter Van Delft stelde vervol gens voor, dat zou worden gestemd. De tegenstemmers moesten hun hand opsteken. Slechts een klein deel bleek tegen te zijn. Hierna werden degenen, die voor het artikel waren, verzocht j op te staan. Het waren er meer dan de tegenstemmers, wat niet wegnam, dat velen helemaal niet hadden ge stemd. Een grote verwarring volgde, toen de voorzitter de tegenstemmers in tweede instantie verzocht op te staan. Het was een groot aant-al, waarbij duidelijk bleek, dat het aantal tegen stemmers aanmerkelijk groter was geworden. Na een kort beraad deelds de heer Van Delft mede. dat het ar- produkten buiten de veiling „Flora" 12 was aangenomen. niet door het bestuur zal worden ge tolereerd en dat ontzetting van he lidmaatschap het gevolg kan zijn. Hierbij speelt op de achtergrond het feit, dat de veiling H.B.G. in Lisse het plan heeft de komende win ter bloemen te gaan vellen. Vele le den hadden de indruk, dat het uit treegeld het eventueel veilen door de leden in Lisse moest tegengaan. Voorzitter Van Delft stelde daaren tegen, dat reeds in het voorjaar van 1965 de besprekingen over de wijzi ging van de statuten waren begon nen. Toen wa6 er nog lang geen sprake van een nieuwe veiling. De heer Van Delft was overigens niet bang voor deze veiling, „die op het gebied van bloemen veilen de kinder schoenen nog moet gaan passen". HU legde er de nadruk op. dat al leen in ernstige gevallen zal worden overgegaan tot ontzetting uit het lidmaatschap. Dit zal. zoals vermeld, ook van toepassing kunnen zijn in geval van het veilen van produkten aan een andere veiling. Een groot tumult was het gevolg, waarop de voorzitter besloot een schriftelijke stemming te houden. De uitslag was 339 voor en 203 tegen, waarmee de goedkeuring werd ont houden. aangezien de vereiste 3/4 meerderheid niet werd gehaald. De overige artikelen, alsmede het verkoopreglement, gingen vlot onder de voorzittershamer door. ADVERTENTIE DEALER Drinka Leids Juweliersbcdnjf

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 7