„de zilveren hamer"
Akt
„Rode
deken"
overleden
Mager resultaat van
'rode top' in Moskou
SCHEE P StfTTfaB ERIC HT E N
lAANDAG 24 OKTOBER 1968
LEIDSCH DAGBI.AD
dagelijks vervolgverhaal
Uit het noors
vertaald door
S. T. v. d. Nolle-
Oomkens
door Vera Hendriksen
Blotolf wendde zich nu tot hem.
- Bedenk wel, dat ik tot nu toe
;et veel anders van hem gezien
(b dan zijn gave om jonge meisjes
verleiden, beet hij hem vrij bars
Ingerid die nog steeds tegen haar
Kier aanlag, rilde toen ze hem op
ruwe manier hoorde spreken over
wat er tussen haar en Finn ge-
urd was. Finn beet zich geërgerd
de lippen. Blotolf richtte zich
ier tot Finn.
- Hoe oud ben je, jongeman?
oeg hij.
- Ik ben even oud als Haakon
iwoordde Finn.
- Zeventien winters dus, zei Blo-
en durf je dan al de zorg
or een gezin op je te nemen?
- Het is mijn grootste wens In-
rid te trouwen, zei Finn op vaste
ja.
[ngerid lichtte het hoofd op om
een gelukkige glimlach van
naar haar vader te kijken.
En het is mijn grootste wens
ids vrouw te worden, zei ook zij
[aar vader liet zijn hand liefko-
id over haar hoofd glijden.
I zei hij zuchtend, ik durf
te beweren, dat jy wel weet wat
beste voor je is. Maar het on-
is nu geschied. Van het huwe
dat ik voor je beraamde, komt
uurlij k ndets meer.
([aar ik betwijfel toch of ik er
I standig aan doe Je zo maar aan
jong jongen te geven.
Finn!
inn schrok op, toen hij ineens
zijn naam werd aangesproken.
Het minste wat je kunt doen is
me neer te knielen, sprak Blo-
kili
a. inn knielde gehoorzaam naast
'RlS'
Ik heb me slechter tegenover
6dragen, dan ik zelf besefte zei
iRS ik verdien, dat u me straft en
al me bij uw oordeel neerleggen,
las in Blotolfs ogen verdriet
teleurstelling, maar geen boos-
meer.
btolf sloeg de jongen aandach-
jade.
mg en onvolwassen was zyn ge-
t, maar de lijn van zijn kaak
ied een vaste wil en de uitdruk-
was open en onvervaard. Hij
icht hoe de jongen er in de eer
plaats op uit geweest was zijn
li iter te beschermen. En ook
^zijn daad niet goed te praten,
begreep heel goed, dat Finn
uit achterbaksheid had gehan-
Al met al was hij er nog niet
ZOl r van dat deze jongen geen
idig man voor zijn dochter zou
1 Maar hij was natuurlijk nog
ing, dat was het enige nadeel,
stamde niet uit een aanzien-
geslacht, doch daar stond te-
eer dat hij de bescherming van
itige mannen zoals Tore en Ol
ienoot. En bovendien was de
juyle op een goed huwelijk nu toch
ken voor zijn dochter.
Ik ben bereid, borg te staan
de jongen! Olve was nu ook
staan en had zich bij hen ge-
ZUn woorden kwamen als
antwoord op Blotolfs eigen ge-
hoog; het was veel meer dan hij ge
dacht had.
Waar had je het geld voor wil
len gebruiken? vroeg hij verder.
Ik was van plan handel te gaan
drijven, antwoordde Finn totdat
ik genoeg verdiend had om een klein
schip te kunnen kopen.
En wat wil je daarmee doen?
Blotolf raakte ondanks zichzelf ge
ïnteresseerd in de plannen van de
jongeman.
Ik wilde in het noorden van
het land gedroogde vis en andere
waren inkopen, en dan naar de
Trondheimsfjord, of misschien zelfs
langs de hele kust varen, om in de
binnenlanden mijn koopwaar te ver
handelen. En later, als dit goed zou
gaan, zou ik mij misschien een gro
ter schip kunnen aanschaffen, om
er andere landen mee af te reizen.
En vind je dat Ingerid waard is
dat je dit alles voor haar opgeeft?
Zij is belangrijker voor mij dan
al het andere. Ik wist niet dat je
voor de handel voelde, Finn, zei nu
Tore. Ik heb nog een goed, oud
schip, dat kim je van me lenen, als
je het zelf bestuurt.
Blotolfs blik gleed van Finn naar
Tore en bleef dan weer op Finn rus
ten.
Wordt vervolgd
Het vorige jaar was hij mee op
tftocht met mij, zei nu ook To-
- en ik heb nooit eerder een
aaat mee gehad, die zich er
ied doorsloeg op zijn eerste reis.
«b je al gezegd dat ik hem
af f elpen met zijn boete en ik ben
d ook op andere manieren bij
ringen.
tolfs blik rustte weer op Finn
steeds geknield voor hem
Hoeveel heb je in zilver?
hy. Finn noemde het bedrag,
rwpfs wenkbrauwen gingen om
Kerkelijk Leven
GEREF. KERKEN
(vrijgemaakt)
Beroepen te Dalfsen W Wlerii
Zuidbroek.
CHR. GEREF. KERKEN
Dr. Hewlett Johnson, oud-deken
van Canterbury, die ook wel „de ro
de deken" werd genoemd wegens zijn
communistische sympathieën, ls za
terdag op 92-jarige leeftijd in een
ziekenhuis in Canterbury overleden.
Dr. Johnson werd in 1931 tot deken
benoemd en heeft deze functie be
kleed tot mei 1963. Toen hy aftrad
zei hy, dat hy meer tyd wilde heb
ben om te praten, te reizen en zyn
autobiografie te schryven.
Hy was een paradoxale figuur, daar
hy als hoge dignitaris van de Kerk
van Engeland het atheïstische com
munisme steunde omdat hy geloof
de, dat de doeleinden ervan in hoofd
zaak dezelfde waren als die van het
christendom.
zyn bynaam „de rode deken"
heeft hy te danken aan een opmer
king die hy eens tegen een Journa
list maakte, die een woord wilde heb
ben dat typerend zou zyn voor de
politieke opvattingen van dr. John
son. „Noem my maar rood", aldus
Johnson. Sommige critici hebben
hem een mengeling genoemd van een
communist, een zonderling en een
heilige.
In weerwil van de kritiek bleef de
deken in functie omdat men zyn op
rechtheid waardeerde.
In juli 1952 keerde hy terug van
een bezoek aan China en verklaarde,
dat de communistische beschuldiging,
dat de VN in Korea bacteriologische
wapens gebruikten wel degelyk ge
grond was. Maar hy had deze
informatie van Chinese geleerden en
had zelf nooit Korea bezocht noch
mensen gezien, die het slachtoffer
waren geworden van kunstmatig
verspreide bacillen.
In het Lagerhuis weigerde de toen
malige premier Churchill, een tribu
naal te laten vormen om het gedrag
van Johnson te onderzoeken. Chur
chill zei, dat daardoor aan de acti
viteit van Johnson een betekenis zou
worden toegekend, die zy niet had.
Dr .Johnson heeft veelvuldige be
zoeken aan de 6owjet-Unie gebracht.
In 1951 kreeg hy de 6talin-vredes-
prys ter waarde van ongeveer
f 100.000
Tegenslag voor het Kremlin
(Van onze correspondent in Moskou)
Wanneer de indruk van de zojuist
geëindigde communistische topconfe
rentie in Moskou niet door nu nog
onbekende feiten verandert, moet
men het resultaat van de vol ver
wachting tegemoetgeziene besprekin
gen wel als uiterst mager beschou
wen. De uitgebreide voorbereidingen
en de vele publiciteit, die aan de ont
vangst van de leiders uit negen com
munistische landen waren voorafge
gaan, maken het al onwaarschyniyk
dat Moskou de conferentie tenslotte
met zo weinig publiciteit zou willen
laten eindigen
Bleef het grote ruimtevaartexperi
ment, dat tydens de conferentie
werd verwacht, uit er zyn een
paar kleinere satellieten gelanceerd,
maar dat was niets byzonders ook
op politiek gebied schynt men niet
verder dan een minimum-program te
zyn gekomen. In de door de Sowjet-
russische pers byna dageiyks gele
verde begeleidingsmuziek kon men
duideiyk beluisteren, dat het Moskou
ging om coordinering van de com
munistische politiek tegenover Chi
na, al was het dan via de omweg
der „versterking van het anti-impe
rialistische front" in Vietnam. Nog
tydens het congres schreef een ge
zaghebbend Russisch blad dat het
voornaamste doel van de conferen
tie zou zyn het bepalen van een ge-
meenschappeiyke gedragsHjn voor de
meest acute politieke vraagstukken.
En aan de vooravond van de con
ferentie was tydens het Poolse
staatsbezoek het anti-Chinese accent
nog wat verscherpt. Het zag er op
dat ogenblik naar uit dat eigeniyk
slechts één interessante vraag restte:
welk standpunt zal Roemenië inne
men? Voor de Russen kan dat stand
punt echter moeiiyk teleurstellende
verrassingen hebben meegebracht,
want allang was bekend dat men in
Boekarest van een gemeenschappe
lijk en openiyk stellingnemen tegen
Peking niets wilde weten.
Het is nog te vroeg om een defi
nitieve uitspraak over de uitkomst
van de besprekingen te doen. Het uit-
biyven van een gemeenschappeiyke
verklaring aan het slot heeft echter
tot gevolg dat men het voorlopig op
een tegenslag voor de Sowjet-Unie
houdt.
PANDA EN DE MEESTER KRISTAL KIJKER
55. De dorpssmid droogde zijn tranen en overhandigde het
ochtendblad aan zijn bezoeker.
„Hier!" sprak hij. „Op de voorpagina! Dat artikel over de trein-
roof! Moet je eens zien die foto van de verdachte Panda! Zie
je die onschuldige kijkertjes? Ean dat gaat achter de tralies! Is
het niet droevig? Lees maar even, terwijl ik een snijbrander voor
je opzoek".
Hij trok zich terug in zijn smidse en begon daar te rommelen, op
zoek naar het gevraagde artikel.
Misschien gaat hij wel voor levenslang naar de cel!" vervolgde
hij mompelend. ,J1ooit zal hij meer hoepelen of met de tol spelen.
Nee op water en brood, tussen ratten en spinnen Ik moet er
niet aan denken! Aha wacht eens! Hier is een snijbrander!"
Zijn bezoeker vouwde de krant open en trok zijn portefeuille.
Vijftien florijnen", sprak de smid. „Omdat jij het bent! Ach,
achIk zie steeds maar die droevige kijkertjes voor me van die
Panda
RECHTER TIE EN HET ANDERE ZWAARD
4. Al gauw staat de menselijke piramide overeind: mevrouw
Seah op de schouders van haar man, haar zoontje en dochtertje
met één arm en been vrij in de lucht. De oude trommelaar laat een
krachtige roffel horen. Jnderdaad een pracht van een meid, die
dochter", zegt Tsjiao Tai, die nu alle gelegenheid heeft om haar
eens goed op te nemen, „maar moeder mag er ook zijn. Niet veel
ouder dan twee-, drieëndertig, zou ik zo zeggen". De trommelaar
staakt zijn roffel en mevrouw Seah springt met haar zoon en
dochter weer op de grond. De menigte applaudisseer luid, wie het
missen kan gooit wat kleingeld op de mat, en Tsjiao Tai werpt
zelfs een halve streng koperstukken naar beneden, die door het
jonge meisje handig wordt opgevangen. Ze bedankt hem met een
lieve glimlach. ,,We zitten hier op een galaplaats", zegt Tsjiao Tai
tot de hoofdman, dus moeten we ook niet krenterig zijn". Een ge
roezemoes van spanning gaat door de menigte als de troep aan het
nieuwe nummer begint. De kleine jongen is midden in de kring
gaan staan. Vader Seah grijpt ht bovenste zwaard uit het rek op de
bamboekist, en begint er vervaarlijk mee te zwaaien, onder het uit
stoten van woeste strijdkreten. Zwaardnummers zijn altijd zeer
geliefd bij het publiek.
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
653. Op die woorden van de baron had Brammetje Spook ge
wacht. Hij maakte een fraaie vlucht over de lamp heen, alvorens
hij sprak.
„Ge hebt berouw dat doet mij goed. Maar nu moet ge ook
alles goedmaken wat ge hebt misdaan. Aan de zeeman Bram Fok
dient ge het goede schip Kokanje terug te geven".
,jZal ik doen", stamelde de baron.
„En MacDoodle krijgt zijn doedelzak terug".
Ook dat beloofde de baron. Maar hij voegde er zachtjes aan toer
,JJan zal iedereen weer rust hebben, behalve ik. Van je familie
moet je het maar hébben".
Hoe zacht hij het ook zei, toch had Bram het gehoord,
juister", zei hij vriendelijk, ,,ook daaraan heb ik gedacht. Ik
zal de menigte toespreken. Laat de slotbrug neer".
Schoorvoetend voldeed de baron aan dit bevel en tierend kwam
de menigte over de brug naar binnen.
Kim 22 v Sum n Aden
iretraoai 15 Swensoe
21 v Wl»beeh n Rotter*
Weatland 22 te Hrrllngeo
Weettend Producer 21 v Maats
n S haarnet»
Weetrldee 21 Rochet d'Ouvra
eid^Mhane» 20 to Dublin
t'ocht 21 ito» ton anker 1
Wllfo 21 v toeten n Havre
"'olanda 21 te Zaandam
'enneerl 22 v Balboe te Popoet
Wenerste 21 v Kharremther n
rubblno 21 v Aarhuue n
Veet 22 v Celche»ter fo Antwor
teanber, p 21 Snndhemm.rn 1
Utrecht
Zaalkerk 21 op 150 m N K Bla
Zeeburoh 22 v Retterdam te Ar
Zeeland 21 op 200 m NO Sab
Teeeter p 21 Vl-o n Ken.rt.rke
Zeevaart p 21 Boston n Huil
Zephyr 21 v H»n'—ooi oijon
Zulderteo 22 te Rotterdam
Zo» p 22 Kiel n Wltmer
z brafter
Tankvaart
Aclla 21 ap 260 m ONO M.
Tharoaia Rl»
lcm.ee varm. 22 v Thamethavei
Rotterdam
Alkmaar 21 aa «50 m OZO Bermuda
Zr«lffpvurt
lilies Nederlandse
sehepen
Rotterdam n Londen
21 op 570 m W Flnljtem
Belfort n Rouaan
