zilveren hamer"
rjfSDAO 20 SEPTEMBER 1966
LEIDSCH DAGBLAD
17 90 m W Co«
Zeesleepvaart
CyclMP 19 nog M.r,.
„de
de geschiedenis van een
jpelpriester uit de tijd, dat Ha
ll Haarfagre over Noorwegen re
lde. Hi) had de oude tempel la-
afbreken en was naar IJsland
rekken met de zuilen en een zak
lie uit de grond, waar de tempel
nronkelyk gestaan had. Op IJs-
J hij een nieuwe tempel ge
il die aan het heiligdom
jin gewijd.
p Olve vertelde over zijn eigen
grootvader, die tempelpriester in
rm geweest was ten tijden van
iing Haakon.
ito was er een koning naar
rin gekomen die veel strenger in
nieuwe christelijke leer was dan
ion, en die bijzonder tegen de
gébruiken en offerfeesten ge
was. Dat was Olav Tryggvason
_jst
rst had de koning een volksver
ing in Frosta bijgewoond. Daar
e hij zich zeer verdraagzaam,
hij zag- hoe talrijk de aanwe-
i menigte boeren was, en hij had
I zelfs beloofd de midzomeroffer-
en 14 juli op Maerin te
j i bijwonen. Maar later, toen hij
M veel volk naar Lade gekomen
A had hij een aantal boeren bij
ontboden en gedreigd dat hij wel
d was te offeren, maar dan zou
-£. ten mensenoffer zijn. Daarop
hi bevel gegeven de machtigste
[mannen uit de streek gevan-
tp nemen. Het ïlot was, dat de
IP zich overgaven en zich tot het
f ft geloof bekeerden.
j volgens was de koning opge-
;v/v (I] naar Maerin en had er zo
de godsvrede als de heiligheid
tempel verstoord door op ver-
jjke wijze een der aanzienlijk-
uit de streek, de edelman Jerns-
e Asbjörnsson, te laten ver-
en. Deze was de aanvoerder
le boeren in zijn streek en de
ig rekende hem tot een geduchte
it&nder.
Jaar mijn mening behaalde ko-
O olav niet zo'n grote overwin-
r (is hij zelf wel dacht, zei Olve.
rnsskjegge stierf zijn heldhaf-
tige dood bij de tempel, terwijl hij
zijn goden verdedigde en wat hü als
ïechl en plicht, beschouwde. Zijn
aanzien onder de boeren steeg daar
door nog na zijn dood. Toch had de
koning het volk in zijn macht gekre
gen doordat ze na de-dood van hun
aanvoerder vrijwel machteloos ston
den en hij had hen gedwongen tot
hel christendom over te gaan. Hij
liat priesters uitgezonden, die het
volk in de nieuwe leer moesten on
derwijzen en dagelijks werden dopin
gen verricht. Ook Tora Olvesdochter
was in die tijd gedoopt.
Ik ben niet gedoopt, zei Sigrid.
Dat zal ook nooit gebeuren, zo
lang ik het voor het zeggen heb,
antwoordde Olve. Hij vertelde ver
der, hoe de koning Jernsskjegges fa
milie gedwongen had, een vergelijk
me* hem te sluiten en hoe hij diens
mooie dochter tot vrouw had -geëist.
Ook daarmee pleegde hij ver
raad, zei Olve, want hij had al een
vrouw, de zuster van de koning van
Dublin. En als christen mocht hij
immers niet meer dan één vrouw be-
iit ter,
Jernsskjegges dochter was van
plan de koning te doden, zodra ze
samen in bed lagen. Het plan mis
luk* e echter, ze had er te veel haast
achter gezet. Het was verstandiger
geweest als ze gewacht had, tot de
oudf schurk goed en wel sliep, maar
was misschien meer dan ze ver
dragen kon. Nu hoor je eens, zei Ol
ve, hoe lieden, die zich christenen
noemen, te keer zijn gegaan.
Het klinkt allemaal niet zo heel
'erschillend van hetgeen Je mij
laatst hebt verteld van de vikingen,
vond Sigrid. Je zou zeggen, dat de
prt de ketel verwijt.
Dat kan wel waar zijn, ant- j
woordde Olve kalm. maar er Is
éér groot verschil: ik verschuil me
niet huichelachtig achter een gebod
dat zegt: gij zult niet doden, en ik
hang evenmin een leer aan, die het
houden van meer vrouwen veroor
deelt.
Neen, dat weet ik, zei Sigrid
spits.
Olve haalde zwijgend de schouders
op
Ze stonden nu op de top van de
heuvel. Olve hield zijn paard in en
beschreef met zijn hand een wijde
boog. Sigrids blik rustte vol bewon
dering op het uitgestrekte panora
ma onder hen. Er ging iets onbe
schrijfelijk vredigs uit van de aan
blik van het landschap aan de blau
we fjord, die lag te dommelen in de
warme middagzon. De beboste ber
gen rondom tekenden zich scherp af
legen de blauwe lucht.
Geen mens kon ontkomen aan de
we'üadige invloed, die er van een
dergelijk tafereel uitging, meende
Sigrid en zij was dankbaar, dat Ol
ve haar hierheen had meegenomen.
Opkijkend, ontmoette ze Olves glim
lachende blik en ze begreep, dat zij
hetzelfde voelde.
Deze heuvel heeft zoveel gezien,
sprak hij. In oude tijden werden
hier mensen geofferd. Ook is hy ge
tuig1" geweest van menige bittere
reis van hen, die om de een of an
dere reden het land moesten ont
vluchten. Er waren koningen, die
hier hun overwinningen behaalden,
andere leden er een geduchte ne
derlaag Maar hierboven heerst de
vreac en er is nog nooit iemand
geweest die haar heeft kunnen ver
storen.
(Wordt vervolgd)
PANDA EN DE MEESTER KRISTAL KIJKER
2790. Panda had een van de onderliggers van de ophaalbrug
vervangen door de roestige balk en nu liep hij wat aarzelend terug
naar de stad.
„Ik hoop dat die brug het verkeer kan dragen! mompelde hij
onzeker. „Die balk zag er zo oud en verweerd uitt Maar ik heb
precies gedaan wat Joris zei en dan moet het dus wel goed zijn!"
Op dat moment werd hij gepasseerd door de eigenaar van de
Blanken op borg
vrij in Grenada
De federale rechter in Granada
(Mississippi) heeft 13 blanken ge
arresteerd die ervan worden beschul
digd te hebben samengezworen bij
de aanvallen op negerkinderen op
pas geintegreerde scholen.
Zij werden naar Oford overge
bracht 72 km verder, voor een ver
hoor door de Amerikaanse commis
saris, waar zij op de hoogte gesteld
werden van de beschuldigingen die
tegen hen zijn uitgebracht. Zij wer
den op borg van 3500 gulden ieder
vrijgelaten.
De procureur zei, dat de mannen
beschuldigd worden van samenzwe
ring om de burgerrechten van de ne
gers te schenden. De kinderen wer
den vorige week in Grenada gemo
lesteerd en mishandeld toen zij naar
school gingen.
De maximale straf ervoor ls 10
jaar en een boete van 5000 dollar.
De arrestaties hadden plaats na
dat de federale rechter ztfn rechter
lijk bevel permanent maakte waarbij
de autoriteiten van Grenada op
dracht hebben gekregen negerkinde
ren te beschermen tegen „wrede en
zinloze aanvallen" van blanken.
Een zwaar gewapende politiemacht
blijft de wacht houden in Grenada,
een stadje van 8000 inwoners en
reeds lang het toneel van de stryd
om de burgerrechten.
Tegen gemengde
Na het moderamen van de gene
rale synode van de Ned. Herv. Kerk
heeft ook het moderamen van het
hoofdbestuur van de „Vereniging
Protestant Nederland" zich gekeerd
tegen de zogenaamde „gemengde
doop", die vorige week zondag door
een predikant en een pater in Delft
werd verricht. In een brief aan de
provinciale kerkvergadering van de
Ne^. Herv. Kerk in Zuid-Holland
schrijft het bestuur dat het aanzien
van de kerk is geschaad en de kerk-
ordehjke bepalingen zijn overschre
den. Dit zal oorzaak zijn van grote
geestelijke schade en verwarring met
betrekking tot de betekenis van het
sacrament van de heilige doop, aldus
„Protestant Nederland".
RECHTER TIE EN HET GEHEIM VAN DE WIEROOKKLOK
16. „Jullie hebben allebei gedaan wat je kon", zegt Rechter Tie,
„nu iets anders. Vertelde je niet, huismeester, dat mevrouw Ho in
een beste stemming verkeerde tot het moment dat meneer Hwa
Min op bezoek kioam?" Inderdaad, Edelachtbare"is het antwoord.
„Zodra mevrouw hoorde dat ik de komst van meneer Hwa aan
kondigde, werd ze opeens heel bleek en trok zich haastig terug in
een zijkamer. „Ik zag heel goed, dat ze De kamenier onderbreekt
hem plotseling: „Je moet je vergissen"zegt ze. ,Jk heb haar van de
zijkamer naar het prieel gebracht, en ik heb er niets van gemerkt
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
625. „Kinderen", zei Brammetje Fok, „ik wil jullie niet bedrie
gen. Ik zou jullie wijs kunnen maken, dat ik nog wel een oplossing
weet om weg te komen maar het zou een leugen zijn. Ik kan
niets meer bedenken. Alleen een wonder kan ons nog redden".
Stille tranen gleden langs de wangen van de kinderen omlaag. Ze
dachten aan thuis, aan hun radeloze ouders, aan de honger die hen
zou kwellen
Alles zou verloren zijn geweest, als Tutu niet zo'n volhardend
dat ze uit haar humeur was". De huismeester begint te protesteren,
maar de Rechter legt hem het zwijgen op. Hij begrijpt dat de kame
nier vooral mevrouw Ho is toegeicijd, terwijl de huismeester altijd
de partij van meneer Ho zal kiezen. Hij kan ze beter apart onder
vragen. „Wijd jij je verder maar aan je dagelijkse plichten, huis
meester", zegt hij, „het leven gaat door. Als ik je nog nodig heb,
zal ik je wel laten roepen". Dan wendt de Rechter zich weer tot de
kamenier. Hij vraagt zich af of ze misschien uit liefde voor haar
dode meesteres iets voor hem verborgen houdt. Hoe kan hij haar
tong losmaken?
karakter had. Vele malen had hij tevergeefs de toverspreuk uitge
sproken. Menig ander zou de moed hebben opgegeven. Maar Tutu
redeneerde: „Het is de enige kans. Nu doe ik tenminste nog een
beetjeen anders doe ik helemaal niets."
Na een korte rust greep hij dus weer de toverstaf, die hij op de
voorgeschreven manier boven de verdwijnkist heen en weer
zwaaide.
Parrra varrra karrrrrrrama kraste hij zonder veel
overtuigingEn ineens bonkte het in de kist, alsof er stenen in wer
den gestort.
is bet ontstaan? t
Dit noord: CAFETARIA
sprak men in Neder- i
van cafeteria met een e in
lettergreep, maar on-
van woorden als ma- j)
prullaria, aquaria e.d. f
meer en meer cafetaria
Met het accent op de
ri komt het woord
in het op Cuba gesproken i
Daar betekent cafeta- f
waar men koffie en f
in het klein, verkoopt. De
naar: goed- 4
eet- en diinkgelegenheid
de klant de spijzen en
zelf aan het buffet af- 4
is bevorderd door dat het 4
deel van het woord sterk
het woord café doet den- f
Via Amerika en Engeland f
woord in Nederland ge- j
Reeds in Amerika is het 4
versprongen. De uit- 4
berust op mon-
de uitspraak cafetaria 4
iriftelijke overneming.
klomp diamant, die precies de weg volgde die Joris hem had voor
geschreven.
„Ik ben bijna de stad uit!" prevelde de automobilist..En er is
nog niets ergs gebeierd! Misschien heeft die meneer Puthra zich wel
vergist! Of misschien zei hij maar wat en heeft hij me voor de lap
gehouden met z'n voorspellerijl"
Maar juist toen hij ernstig ging twijfelen aan de waarzeggende ver
mogens van Joris Goedbloed. zakte de brugbevloering onder het ge
wicht van zijn voertuig in elkaar
Nederlandse
schepen
