Kit:
Vis werd duur
betaald
SCHEEPS
ERICHTEN
ÏÏBSL.
§1igiS
-gas*"
mm£.
„de zilveren hamer"
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA '15
dagelijks vervolgverhaal
Uit het noors
S. T. v'. d. Nolle-
Oomkens
door Vera Hendriksen
21)
Behalve Olve en haar eigen
dienstbode Gyda wist nog niemand
van Signds toestand af.
De feesten in Maerin zouden ver
scheidene dagen duren en hoewel Si
grid het niet prettig vond, Olve zo
lang te missen, genoot ze ervan tij
delijk van haar schoonmoeder ver-
ost te zijn.
Tora had de sleutels aan
Ragnhild willen overdragen, maar
ïoor deze ene keer was Olve flink
tegen zijn moeder opgetreden. En
Tora had toegegeven, toen ze zag dat
het Olve ernst was.
Het ging beter met het personeel,
dan Sigrid had durven hopen. Het
gehoorzaamde haar zonder tegen
stribbelen en het werk op de hoeve
werd net als anders gedaan. Sigrid
1 cgreep al spoedig, dat haar eigen
personeel van Bjarköy zich niet
fcileen door werken hier nuttig
rn maakte, doch ook door goede dingen
ik ever haar te vertellen, hetgeen de
.'temming onder Olves dienstvolk
er verbeterd had. Ingebjörg was bij
haar gebleven, maar Gyda had toe
stemming gekregen met man en
kind mee te gaan naar de offerfees
ten.
In de laatste nacht, voordat allen
veer terug zouden komen, werd Si
grid gewekt door Ingebjörgs wanho
pige kreet: Sigrid. -"ordt wakker!
Ragnhilds kind moet men!
Half in haar slaap drong haar
stem tot Sigrid door. Het kind werd
niet voor de volgende nieuwe maan
verwacht en er waren dan ook nog
geen voorbereidingen voor de beavl-
U.g getroffen. Sigrids handen beef
den bij het aankleden en ze voelde
zich weer onpasselijk worden.
Ragnhild lag in het vertrek ach-
lei de keuken en bood een jam
merlijke aanblik, toen Sigrid daar
binnenkwam.
Half liggend, half zittend klemde
ze zich aan haar man, Guttorm
vast. Haar nagels grolven zo on
barmhartig in zijn arm, dat het
bloed door zijn hemd heen zichtbaar
werd en haar gezicht stond onher
kenbaar verwrongen.
- Wat kan zo'n kind als jij bent
me nu helpen! kreunde ze bittor,
toen ze Sigrid zag.
Sigrid besefte zelf wel, dat ze hier
weinig kon uitrichten. De enige
kraamhulp, die ze ooit verleend had,
was vroeger op Bjarköy geweest,
toen de zeug moest biggen. Maar er
was op het 'ogenblik niemand in
huis, die hier hulp kon bieden en
op de naburige hoeven was ook al
les uitgestorven, doordat -vrijwel ie
dereen naar de offerfeesten was
De enige was misschien
De jar) Svein was thuis in zijn
hoeve, Steinkjer. Ze wist dat hij
christen was, dus zou hij en zijn
personeel zeker niet naar de offer
feesten zijn. Ze wist alleen niet, of
zt een dergelijk aanzienlijk man wel
in zijn nachtrust durfde storen
Hoewel, hij was immers familie van
Olve
Ragnhild stootte een schorre
schreeuw uit.
Sigrid voelde de misselijkheid in
zich omhoogslaan en ze greep zich
aan een stutbalk vast, om niet te
vallen, maar ze beet de tanden op
elkaar. Ze moest, ze wilde hier de
helpende hand bieden. Haar stóm
klonk dan ook vastberaden en gebie
dend, toe ze Guttorm beval, naar
Steinkjer te rijden om daar bijstand
te vragen.
Hi) wilde protesteren: Maar
Niets maar. beet Sigrid hem
toe, het is de enige hoeve in de
buur' ■•aar we hulp van kunnen
verwachten. Hij boog het hoofd en
verliet de keuken.
Ragnhild gilde opnieuw, zodat het
Sigrid door merg en been ging. Wan
hopig trachtte ze zich het beetje, dat
Hild haar van kraamhulp geleerd
had, voor de geest te halen.
Zijn alle banden van haar kle
ren losgemaakt? vroeg ze, zodra ze
zich verstaanbaar kon maken. De
dienstmeisjes haastten zich alle ban
den en knopen los te maken. Ragn
hilds haar hadden ze al direct ont
bonden, dat hing los over haar
schouders.
Ragnhild merkte nu pas, dat haar
man weg was.
Guttorm! riep ze wanhopig.
Guttorm!
Sigrid ging naast haar zitten.
Heb je al weeën? vroeg ze. Zo
veel wist ze er wel van, dat ze wist,
dat die de spoedige verlossing aan
kondigden.
Ragnhilds-ogen fonkelden van
wiede.
Ga toch' weg onnozel kind! riep
ze fel. ga terug naar waar je
vandaan komt!
Sigrid werd woedend. Voordat ze
oesefte wat ze deed, had ze de
vrouw een klinkende oorvijg toege
diend. Een ogenblik bleef Ragnhild
doodstil liggen, maar toen de volgen
de wee zich aankondigde, hield ze
zich kalm.
Het zijn nog geen persweeën,
zei ze zacht, toen het voorbij was.
Dan kun ie je krachten beter spa
ren vond Sigrid kortaf. Er zal
nu wel spoedig hulp van Steinkjer
komen en tot zolang moeten we de
goden om bijstand bidden.
Tabel geeft
sterkte van
bont aan
Er is een bontsterktótabel opge
steld voor de Stichting Bontwaar-
borg, die nog geen twee jaar gele
den werd opgericht. De tot nog toe
gebruikte sterktótabel was meer
dan veertig jaar oud en de opgege
ven waarden waren voor een groot
aantal bontsoorten onjuist geworden.
De onjuistheden namen toe in de
mate waarmee in de loop der jaren
verbeteringen werden ingevoerd in
de bereiding van bont. Ook veran-
derae het gebruik van bontkleding.
Dcbontsterke liet de Stichting Bont-
waarborg testen door het T.N.O. Uit
de tabel, blijkt dat de bontsoort otter
dc sterkste is met een gemiddelde
levensduur bij normaal gebruik en
behoorlijk onderhoud van 25 jaar.
Een haas gaat nog geen twee jaar
mee, een mol ruim twee jaar. Van
81 bontsoorten heeft het T.N.O. de
sterkste bepaald.
Bij de Stichting bontwaarborg
zijn thans 42 zaken in Nederland
aangesloten. Er zullen ongeveer 200
bcntspeciaalzaken in ons land zijn,
van wie er naar het bestuur van de
stichting veronderstelt 75 in aanmer
king komen om lid van de stichting
tc zijn, waartoe aan een reeks voor
waarden moet worden voldaan
Twaalf zaken, die zich hebben aan
gemeld, konden niet al deelnemers
worden geaccepteerd.
De Stichting garandeert klanten
van leden, dat een bontartikel van
goede kwaliteit tegen een redelijke
prijs is geleverd. Bij geschillen kun
nen leverancier en klant naar
commissie stappen, die het geschil
zal beslissen.
Nieuwe uitgaven
I)e Nederlandse
Boek I Nieuw B. W. vijf voordrach-
H. Cohen Jehorf
(Wordt vervolgd) luitg.: A. E. Kluwer, Deventer.
Staatsvissershavenbedrijf in IJmuiden
M
Het staatsvissershavenbedr'f in
IJmuiden kreeg In de maand juli
een visaanvoer te verwerken van
6.004.832 kg .Dit is 1.639367 kg min
der dan in juli 1965, toen de aan
voer 8.244.199 kg bedroeg. De oor-
zaait van deze teruggang ligt voor
namelijk bij de schelvis en de ma
kreel. Desondanks vertoonde de op
brengst een stijging met f 470.717,
waarvoor in hoofdzaak de tong zorg
de. De opbrengst was namelijk
f 5.142.495, tegen f 4.671.778 in juli
1965.
De aanvoer van verse naring gaf
een stijging te zien met rond 150.000
kg, waardoor de opbrengst f 56.000
hoger was. Ook kwam er wat meer
gezouten haring de de afslag van
IJmuiden zonder dat dit invloed had
op de gemiddelde prijs De aanvoer
van makreel daalde echter van
695.139 tot 232.485 kg. Ondanks een
hogere gemiddelde prijs per kg daal
de de opbrengst van f 256.870 tot
f 160.303.
De schelvisaanvoer viel tot min
der dan de helft terug, nJ. van
2 636.497 tot 1.265.774 kg, hetgeen
niet van de opbrengst kan worden
gezegd, want deze daalde slechts van
f 591.108 tot f 447.813. De aanvoer
van kabeljauw daalde met rond
65 000 kg, de opbrengst met f 60.000.
Ook de aanvoer van koolvis en wij
ting liep wat terug. Bij de wijting
sieeg desondanks de opbrengst met
f 55.000, waaraan de schaarse schel
vis mede debet was. Roodbaars, vorig
jaar juli vertegenwoordigd met
245.094 kg en f 106.212, liet nu ver
stek gaan.
i schol steeg met
22 000 kg tot 871.129 kg, maar de
opbrengst daalde van f 694.461 tot
f 666,136. Aanvoer en opbrengst van
schar werden verdubbeld. De aan
voer van tong werd verdrievoudigd
en bedroeg f 656.344. Van de op
brengst kan dit niet gezegd worden,
hoewel deze niet onbelangrijk steeg,
nl met f 850.000 tot f 2.083.150-
De esultaten van juli hebben de
totalen over de tot nu toe verstreken
maanden nog verder uit elkaar ge
trokken. Gedurende de eerste zeven
anden van dit jaar bereikte de
het totaal van 52.089.278 kg.
Dit is 3.770.415 kg. minder dan in de
overeenkomstige periode van 1965,
toen de aanvoer 55.859.693 kg was.
De opbrengst was over de eerste ze-
maanden van 1966 f 44.096.679,
zijnde f 7.952.731 meer dan In het
zelfde tfjdvak van 1965, toen de op
brengst op f36.143.948 kwam.
PANDA EN DE MEESTER KRISTAL KIJKER
1090. Joris Goedbloed verliet het krantengebouw en begaf zich
naar een dure winkelbuurt.
„Nu men mijn gaven onder het oog van het krantenlezend pu
bliek gaat brengen dien ik iets aan mijn kleding te doen!" prevelde
hij. „Van een geslaagd ziener verwacht men in deze westerse wereld
nu eenmaal een verzorgde uitzet. Hoewel dat strijdig is met mijn
afkeer van stoffelijke rijkdom. Maar helaas men moet zich aan
passen!"
En gesteund door die gedachtengang stapte hij een kleding
magazijn binnen.
,,Goedenmiddag!" sprak hij tot de winkel-eigenaar. „Ik zoek een
jas van eerste kwaliteit!"
„Wij verkopen niets anders!" verzekerde de ander. Godefridus
haal mijn meetlint!"
„Iets met een Oxford-type manchetten!" vervolgde Joris. „In
handgeweven Sublima-stof met een Bond-streepje! Let niet op de
kosten, goede man!"
GodefridusNoteer dat!" beval de winkelier zijn helper. „En de
kosten zijn niet belangrijk denk daaraan!"
RECHTER TIE EN DE MOORD IN HET FORT
39. Het definitieve bewijs tegen Shih Lang zal natuurlijk ge
leverd worden zodra zijn Koreaanse handlangers zijn gearresteerd"
zegt Rechter Tie. „Maar als hij een verwonding aan zijn voet heeft,
staat zijn schuld eigenlijk al vast."
„Goed, trek dan nu uw sandalen uit, Shih Lang", buldert de com
mandant". Bewijs uw onschuld, als u dat kunt!" Shih Lang staat op
en blijft lange tijd zwijgen. Hij leunt met zijn handen op tafel en
de gevierde atleet lijkt plotseling moe en oud. ,Jet is niet nodig"
zegt hij eindelijk met doffe stem. „Ik héb een verwonding aan mijn
rechtervoet en ik ben inderdaad de moordenaar van Soe. Het was
niet mijn bedoeling hem te vermoorden, maar ik had geen keus
meer toen hij de diefstal van zijn zegel ontdekte. Ik had grote
schulden gemaakt en mijn schuldeisers dreigden me voor het ge
recht te slepen. Dat zou mijn ondergang zijn geweest. Toen ont
moette ik die Koreanen Pak en Yie. Zij brachten me aan het ver
stand hoe makkelijk ik het fort kon oplichten. Ik bezweek voor de
verleiding Het zou maanden hebben geduurd voor het bedrog zou
zijn ontdekt. Ik zou dan allang in veiligheid zijn geweest, want ik
wilde over een week verlof vragen en nooit meer terugkomen. Alles
zou goed zijn gegaan als die Rechter zich er niet mee bemoeid
had".
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
608. De goochelaar en Tutu deinsden achteruit, toen een gele,
verstikkende rook optrok uit de verdwijnkist.
Het duurde even voor de goochelaar zich genoeg had vermand om
een hand op het deksel te durven leggen.
,,Open", kraste Tutu ongeduldig.
„Jaja, natuurlijk open zei de goochelaar en langzaam
tilde hij het deksel op.
Tutu wrong zijn kopje tussen deksel en kist.
„Verrrrrrrdwenen", zei hij schor.
Een glimlach vloog over het gezicht van Formidablo.
Jaja", zei hij verheugd, „ik ben het vak nog meester. Niet ieder
een zou dat verdwijnen zo vlug en netjes hebben afgewerkt. Het Is
eigenlijk jammer, dat er geen publiek bij is. Anders
„Laat terugkomen"zei Tutu woedend. Dat bracht de goochelaar
weer tot zijn positieven. Even was hij 'vergeten, dat het voor een
goochelaar niet voldoende is een horloge kapot te stampen, maar
dat hij het ook weer heel moet maken. En hij moet ook niet alleen
iemand laten verdwijnen, maar ook weer terugbrengen.
Zou hem ditmaal gelukken, wat de vorige keer zo grandioos was
misgegaan?
'*^1
ÏSIÜ:'Sr.*tsau.
SS&mUT',
"S„«-G
SSSSSnVL'
Zopulpppva
ar
