wm=-
mm.
KVP SNIJDT BAND
MET KERK DOOR
Jüi!
so&es
mmm
\xr
,de zilveren hamer"
DAG 20 SEPTEMBER 1966
LEIDSCH DAGBLAD
dagelijks vervolgverhaal
Uit het noors
vertaald door
S. T. v. d. Nolle-
Oomkens
I droeg een zwarte rok, afgezet
kleurig band, en een wit linnen
J De grote bronzen gespen, waar
de banden van haar rok op de
>rs bevestigd zaten, wa-
jchtig versierd met vlecht-
fvan zilverdraad. Om de hals
ze veelkleurige kralen ket-
en in de halsuitsnijding
jjet witte hemd prijkte Tores
sierspeld. Hild had haar ge-
i met haar kapsel. Het zat on-
jelijk in een wrong achterin de
[en was bedekt met een wollen
ze moest vluchten.
Was dat je zuster? hoorde ze
een vreemde stem vragen, terwijl ze
voortrende, en tegelijkertijd Tores
verbijsterde kreet: Sigrid!, waar
op de vreemdeling antwoordde:
Neen, blijf hier. Dat wild vang ik
het liefst alleen!
Het duurde niet lang, of hij had
haar ingehaald, maar ze waren een
flink stuk van huis geraakt,
greep haar bij de arm, maar
wrong zich los. Daarop pa
hij haar stevig bij de schouders
draaide haar naar zich toe.
Sprakeloos staarde hij haar aar
Verbazing en bewondering spral
uit zijn blikken.
Sigrids haarnet was omlaag ge
zakt, de kam uit het haar gegleden
dat nu in een gouden stroom
haar schouders golfde.
in lve Grjotgardsson was met twee
'Dweil aangekomen en nooit had
:e prachtige zijden zeilen ge-
die waarmee het eerste
uitgerust was. Een goed zee-
was hij ook, dat had ze vanaf
ivel kunnen zien. Op de fjord
om het hardst gezeild met
het was een prachtig gezicht I 771717.7.
maar helaas moest ze naar Toetend van woede
irug, voordat de wedstrijd af
was.
keek om zich heen. Alle
jn waren op haar best uitge
ven zagen vol spanning uit naar
on5Jjmst van de hoofdman, die Si-
echtgenoot zou worden. Sigrid
gfeijfr^rchter stond daar in haar
als vrouw des hui-
tÜld en de anderen hielden zich
op de achtergrond: Hild, een
donker vrouwtje met felle don-
ogen, die overal rondspiedden.
[n zei, dat ze Fins bloed had;
n noemden haar wel „de
ges0c8stPr"- Zeker was dat
^bepaalde dingen meer afwist
.een gewoon mens. Ze had ver-
J^idene malen de toekomst voor-
.j ook Sigrid had dikwijls ge-
"8 ft, iets over haar levensloop te
te komen. Veel wijzer was ze
etólter niet van geworden.
fje zult in je leven oogsten, wat
gezaaid hebt, had Hild ge
ilt maar ie zult geduld moeten
n.
als ze al meer wist, dat was
wat ze los wilde laten,
het gesprek van Sigrid met
hun laatste vertrouwelijke
)je had ze zich met haar aan
huwelijk verzoend. Maar
late de tijd naderde, dat de
in uit het zuiden verwacht
i worden, ging ze zich
meer afvragen, wat een aan-
jk hoofdman als Olve toch kon
in een kind zoals zij. Soms voel-
zich volwassen en in alle op-
rijp voor het huwelijk, maar
dan haar geztchtje in
[water weerspiegeld zag, zonk
de moed in de schoenen. Het
al erg genoeg, dat haar ogen
poot en kinderlijk waren, maar
ergst* was het haar. Op de een
ndere manier slaagde ze er nooit
aet netjes opgemaakt te houden,
pelijk maakte ze zich zorgen, dat
i bij het zien van zo'ii kinder-
iige bruid, de broers hartelijk uit
lachen en weer rechtsomkeert
Troundheim zou maken.
meer ze aan deze mogelyk-
dacht, des te vaster raakte ze
overtuigd, dat het werkelijk
Du gaan. En nu stond ze dus op
'erf te wachten, uiterlijk een
deniyke, beheerste jonk vrouwe,
inwendig vol angstige onze-
eid. In de verte hoorde ze Si-
stem. Ze waren dus in aan-
Opeens kon ze de gedachte
dat al die nieuws-
Ze bood inderdaad een vreemde
aanblik zoals ze daar stond, stamp
vernedering
Ga terug naar Trondheimriep
ze opgewonden, ik weet best, dat
ik een onnozel wicht ben, maar ik
wil jou ook niet hebben!
Er kwam een plagende uitdrukking
in zijn ogen.
Zo, wil je my niet! zei hij,
en als ik me daar nu eens niets van
aantrok?
Ze wilde iets terugzeggen, maar
voordat ze haar mond kon openen,
waren zijn armen om haar heen en
drukten zijn lippen zich op de hare.
Ze beukte met haar vuisten tegen
zijn lichaam, ze wilde los, maar hij
hield haar vast, totdat ze haar weer
stand opgaf.
Ga nu als een gehoorzaam
meisje mee terug naar huis, zei
hij vriendelijk.
Maar Sigrids woede was nog lang
niet bedaard, tranen van drift spron
gen haar in de ogen.
Neen, ik wil niet, laat me los!
riep ze heftig.
(Wordt vervolgd)
Negen Vlaamse
extremisten
gearresteerd
(Van onze Brusselse correspondent
In de vroege morgen van gisteren
/•ijn in Brussel negen Vlamingen, le
den van extremistische Vlaamse or
Tanlsaties, zoals „Vlaams Verweer'
•n het „Vlaamse Vrijheidsleger" ge-
rresteerd. De politie ontdekte tege
lijkertijd wat in een officieel com
muniqué „een opslagplaats van
springstoffen" wordt genoemd. Deze
was ondergebracht in een fabriekje
i Molenbeek, een van de gemeenten
in de Brusselse agglomeratie.
De negen aangehouden Vlamingen
wouden, nog steeds volgens dat com
muniqué van de gerechtelijke politie
te Brussel, tijdbommen in ontvangst
hebben moeten nemen. Deze hadden
zij vandaag of morgen op verschei
dene plaatsen in België tot ontplof
fing willen brengen, teneinde de aan
dacht van de bevolking te trekken
voor de eisen van de Vlaamse extre-
sn bekend, dat or
ganisaties als de Volksunie, Vlaamse
Leeuw. Vlaams Vrijheidsleven en
dergelijke voor zulk een actie niet
terugschrikken. Zij hebben vaker
tijdbommen tot ontploffing gebracht,
zoals onlangs nog in de brievenbus
van de vice-premier van de huidige
Belgische regering. Meestal hebben
die niet meer dan vrij geringe ma
teriële schade aangericht.
Prins Bernhard
in Tanzania
Prins Bernhard is gisteren per
--liegtuig in Dar-es-Salaam aangeko
men om zijn jaariykse vakantie in
'Ianzania door te brengen. Hij werd
by aankomst begroet door president
Julius Nyerere. De Prins heeft van
nacht ten huize van de president ge-
icgeerd, waarna hij een kort bezoek
aan Iringa in centraal Tanzania, zou
tiengen. Daarna zou hy naar zyn
toerdery by het Manyare-meer in
het noorden van het land gaan.
waar hy een week zal biyven. Prins
Bernhard verliet het koninkiyke va-
kantieverbiyf in Porto Ercole voor
deze reis.
RECHTER TIE EN DE MOORD IN HET FORT
30. „Tja" zegt kolonel Mow, enigszins in de war gebracht door
de vraag van de Rechter, „het is inderdaad een vreemde zaak dat
Soe's zegel niet in zijn etui zat. We hebben het gevonden in zijn
bureaula, en het zit dus in de tweede enveloppe. Zal ik die voor u
openmaken?" ,JDat is niet nodig, „antwoordt de Rechter. „Vertelt
u mij eens, was het in overeenstemming met Soe's karakter zijn
zegel te laten slingeren? Was hij nogal slortig in die dingen?"
„Juist niet", moet Moto toegeven. „Hij was het toppunt van stipt
heid en discipline. U weet dat hij luitenant Kao wilde degraderen
omdat zijn koppelriem niet deugde. Welnu, hij was even streng voor
zichzelf als voor anderen". „Dan weet ik wel genoeg zegt Rechter
Tie. ,Ms het enigszins mogelijk is, zou ik nu graag de commandant
willen spreken." .Maten we gaan kijken of hij vrij is. .zegt Mow.
„Waarschijnlijk is de conferentie net afgelopen.'' De kolonel brengt
Rechter Tie en Tsjiao Tai naar de grote vergaderzaal. Tot een van
de wachters die bij de deur op post staan zegt Rechter Tie; „Vraag
commandant Fang of hij mij ontvangen teil. Ik heb belangrijke
nieuwe aanwijzingen verzameld inzake de moord op ondercomman
dant Soe, waaruit zal blijken dat kapitein Tsjeng onschuldig ver
oordeeld is. De zaak gedoogt geen uitstel."
ffiadw?stenall«en heel' zekerst
(Van onze parlementaire redacteur)
Elke verwyzing naar het leerge
zag van de Rooms-Katholieke Kerk
I ?.«ekt men vergeefs in het ontwerp
^oor een nieuw basisprogram voor
cu Katholieke Volksparty, dat
structuurcommissie van de K.V.P.
heeft opgesteld en dat dit najaar
door de partyraad van de K.V.P. zal
worden vastgesteld.
In he* nieuwe ontwerp, baseert de
K.V.P. xich op de grondslag van
„haar christelyke opvattingen over
oe mens en de samenleving. Het
meest wezenlyke van deze christe
lijke opvattingen is gelegen in de
opdracht van liefde tot God en lief
de tot de medemens, welke wel te
onderscheiden maar niet te scheiden
zijn".
Iri het thans van kracht zynde
„algemeen staatkundig program'
gelden nog als grondslag voor de po
litieke activiteiten „de beginselen
de natuurlyke zedenwet en de
goddelijke openbaring". Voorts wordt
dat de K.V.P.
in rooms-katholieke kring worden
aangehangen. Maar dergeiyke arti
kelen, by voorbeeld dat de staat de
kerk rechtsbescherming moet verle
nen en haar werkzaamheden moet
Devorderen „mede omdat het welzyn
uei staatsgemeenschap krachtig be-
\orderd wordt door de gondsdientzin
der burgers", zoekt men in het nieu
we ontwerp tevergeefs.
In het ontwerp voor het nieuwe
basisprogram wordt gepleit voor ver-
dia&gzaamheid en voor geiykberech-
ing voor alle gondsdienstige en le-
vensbeschouweiyke groepen in ons
land. De noodzaak van een staats-
\erband en van een staatsgezag
wordt gebaseerd op de uitspraak, dat
jet tot de aard van de mens be-
noort, te leven en te werken in ge
meenschap met anderen. Men stelt
:*.ch voorts duidelyk op democrati
sche grondslag. Over het koning
schap schryft het program, dat de
K.V.P. van oordeel is. „dat het aan
le grondwet gebonden koningschap
an het Huis van Oranje van grote
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMET JE FOK
599. Met de grootste deftigheid richtte de man op het vlot zich
tot Bram Fok, zodra de twee vaartuigen langszij waren gekomen.
„Sta mij toe, gezagvoerder, mijn verontschuldigingen voor dit op
onthoud aan te bieden. Nooit zou het in mijn gemoed zijn ongeko-
men u lastig te vallen, als zich niet een nare omstandigheid had
dame en twee vreemd uitgedoste kinderen kwamen als duveltjes
uit een doosje tevoorschijn.
„Bonjour. Gutentag. Hallo. Gossentag. Daag" zeiden ze allemaal
tegelijk in allerlei talen. Bram schoot in de lach.
„Dat lijkt wel een goocheltruc".
„Maar dat ben ik ook", zei de man met een diepe buiging. Ver
oorloof mij, dat ik mij voorstel: ik ben de grootste magiër van deze
wereld, gedecoreerd door vele gekroonde en ongekroonde vorsten.
„Bram Fok", zei Bram, „en ik heb de re<
fïSSSGf'
at, ?r% ussr*
M.Ï "ES5 ïï"TsO m ZW Mon,
svsafrsL.
mum!': 'l« ""pjlumV
£Ji''rsTsi;
if°ssu
i'
f'*é. y«nérik II t« HwÉiira
1» UW. M„,u„
1. Cru*
SSïEiSS
a jzrvurj,!-!
