MATRASSEN
LEDIKANTEN
„de zilveren hamer"
SNEEKWEEK
Wielernieuws
-RUSDAG
10 AUGUSTUS 1965
LEIDSCn DAGBLAD
dagelijks vervolgverhaal
door Vera Hendriksen
UK het noors
vertaald door
S. T. v. d. Nolle-
Oomkens
- Ben je daar zo zeker van? vroeg
j, met een blik op Sigrid, die aan
'andere einde van het vertrek
n haar weefgetouw zat.
t vuur uit de haard wierp een
weerschijn over haar blon-
7haar en het bezielde gezichtje,
hid was het gelukkigst aan haar
fefgetouw; ze was werkelijk onge-
i bekwaam in de kunst van het
Zelfs de overbekende voor-
i uit de godenwereld kregen
(Thëel eigen karakter onder haar
vooral door de wonderlijke
mengingen, die ze zelf samen-
sloeg haar peinzend gade.
jleed een bittere trek over zijn
:ht, alsof hij aan iets onaange-
ms herinnerd werd. Toen knikte
Misschien zou het toch wel goed
als hij haar eens zag, voordat'
over de bruidsschat gaan on-
fcandelen, sprak hij.
'r' r volgde nu een drukke tijd voor
rid. Halldor koos reeds de volgen
zee om een boodschap aan
e óver te brengen. En Hild, die
met angst en beven de mogelijk-
onder ogen had gezien, Sigrid
meesteres in de eigen hoeve te
gen, beijverde zich om haar al-
d huishoudelijke zaken bij te
l(i jgei
eitf,
Igurd meende, dat het wel goed
zijn, als zijn eigen vrouw, Sigrid
Trondaroes overkwam om toe-
it op de gang van zaken te hou-
Laten we hopen, dat onze Si-
alleen de goede dingen van
j overneemt, zei hij, met een
poog naar Tore.
igrid Skjalgsdochter en Tore
iten elkaar helemaal niet, en die
lerzijdse antipathie dateerde al
Xix laf hun eerste ontmoeting. En ook
id Toresdochter kon weinig ge-
enheid oprengen voor haar
jonzuster, een grote, grove vrouw
i een scherpe tong. Ze probeerde
II ook uit alle macht haar komst
Verhinderen.
Het is helemaal niet nodig, dat
haar lastig vallen, ik heb Hild
ners, vond ze.
laar Sigurd luisterde niet en voor
ene keer stond Tore niet naast
Ook hij vond, dat een vaste
wel gewenst was in hun huis-
ling.
id Skjalgsdochter deed met
drukte en deining haar in-
op Bjarkoy in een schip bela-
met eigen dienstmeisjes, met
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllin.
Hoe is het ontstaan?
i Dit woord: BEHANG
Onder behang of behangsel E
het laatste vooral in de samen- e
telling behangselpapier) ver-
'K taat men thans het bekleedsel e
j,. ran papier dat op de wanden
ran vertrekken wordt geplakt.
Vroeger kwam het woord in veel e
ütgebreider betekenis voor. Toen |j
Terstond men er namelijk al dat- ee
Jet gene onder waarmee iemand of e
iets behangen was. Behangen
was ongeveer hetzelfde als: met EE
tóeraden opgetooid. De dames e
waren met juwelen behangen,
gei men. In een verhaal uit de. s
17e eeuw leest men over een zaal EE
„verciert en behangen met wel- E
nriekende bloemen". Ook werd
4 behang gebruikt voor de gordij- e
nen om ledikanten en het tapijt E
dat men vroeger tegen de ka-
^taerwanden hing. Daarmee zijn e
we al dicht bij de huidige bete-
eten en drinken, potten en pannen
en stapels wollen en linnen goed. En
op het achterdek stond haar zootn
Asbjörn woedend te schreeuwen, om
dat hij wilde sturen.
Ze nam haar intrek in de hoeve
met een voorkomen, dat duidelijk
haar vastberadenheid orde op zaken
te stellen, te kennen gaf.
Sigrid Skjalgsdochter was niet
jong meer, toen ze intertijd aan Si
gurd uitgehuwelijkt werd.
Er werd verteld, dat haar broer
Erling de bruidsschat aanzienlijk
had moeten verhogen om Sigurd
voor zijn zuster te interesseren. De
jonge Sigrid herinnerde zich nog
heel goed, hoe dikwijls het jonge
paar het aan de stok had, toen ze
eenmaal getrouwd, op Bjarkoy inge
trokken waren. Haar leven lang zou
ze zich de jammerkreten herinneren,
die haar in die tijd op een nacht
uit de slaap gewekt hadden. De dag
daarop was de jonge vrouw in bed
gebleven en toen ze weer op was,
droeg haar lichaam duidelijk sporen
van mishandeling. Hierna was ze
haar man zeer onderdanig gewor
den, maar voor het huispersoneel en
Hild was ze een helleveeg. Kort erop
hadden de broers het vaderlijk erf
deel gescheiden en waren Sigrud en
zijn vrouw naar Trondarnes vertrok
ken.
Niemand had meer rust, sinds de
oude Sigrid haar scepter zwaaide in
de hoeve. Het kostte haar moei
te haar teleurstelling te verbergen
toen ze Hilds beleid in de huishou
ding onberispelijk in orde bevond.
Nergens viel iets op aan te merken.
Doch dit belette haar niet zich
overal mee te bemoeien en iedereen
lastig te vallen, zodat de dagelijkse
bezigheden wel verdubbeld leken. Het
meest legde ze zich toe op de op
voeding van haar schoonzuster.
De gehele dag klinken haar beve
len door het huis: Sigrid, kom
hier, Sigrid, kom eens kijken! Si
grid, je luiert weer! En de arme Si
grid draafde maar van de kelder
naar de zolder, van de hal naar het
kookhuis.
Hild liep in zichzelf te mopperen,
terwijl ze zo kalm mogelijk haar
gang ging temidden van de drukte.
Jarenlang had ze gewerkt aan Si-
grids uitzet, zodat de grote kisten
op de bergzolder nu helemaal vol
waren met gewven stoffen. Er was
meer dan genoeg van alles, alleen
moesten de stoffen nog geknipt en
genaaid worden. Maar dat zou gauw
genoeg gebeurd zijn met al het perso
neel dat nu op Bjarkoy huisde.
Ook de voorraadkasten waren
jed gevuld. Bier en mede stond in
tonnen klaar en er was volk genoeg
om te helpen bij de slacht. Aan niets
zou gebrek zijn, wanneer men op
Bjarkoy een gastmaal gaf.
(Wordt vervolgd)
ADVERTENTIE
Grote keuze - Lage prijzen.
De derde dag van de Sneekweek
1966 ls er een met ideaal zeilweer ge
worden. Er stond een stevige bries
die de zeilers alleen bU de start en
bij het ronden van een bovenwindse
boei moeilijkheden opleverde.
In de ruim dertig klassen zijn gis
teren enkele zeer boeiende wedstrij
den gezeild. Vooral bi) de Finnzeilers
werd er felle strijd geleverd. Van de
groep van vijf, die op de finish af
kwam, werd Wichers uit Hengelo ten
slotte winnaar.
De Regenboogzeilers, die met deze
wind een spectaculaire aanblik bo
den, hebben geen gemakkelijke mid
dag gehad. Van Wijk, die al niet fit
in de boot stapte, moest er na afloop
ziek worden uitgehaald. Desondanks
had hij gewonnen, want na een ma
tige start was hij steeds verder naar
voren geschoven en ging tenslotte on
der de zeilen van Bakker door, die
tot dan toe op kop had gelegen. Bak
ker werd later gediskwalificeerd, om
dat hij te vroeg door de start ging
en niet bemerkte dat zijn terugroep-
nummer aan de starttoren hing. Hof
land, die als enige op bakboord
startte en daardoor achterop raakte,
zeilde ook zeer sterk en werd tweede.
De uitslagen luiden: Groepswed
strijd 16 m2 klasse: 1. Groningen 58.1
ponten, 2. Friesland 37, 3. Overijssel
22. Flying Dutchman: 1. Smit, 2.
Theunissen (Did.). Regenbogen: 1.
Van Wijk, 2. Hofland. Vrijheid: 1. De
Haas jr. 2. Zweep. Valken: 1. De
Vries, 2. Pon. Finjollen: 1. Wiegers,
2. Kruyer. Pampus: 1. Jongejans, 2.
De Haan. 22 m2: 1. Schaap, 2. Lint
horst Homan. 30 m2: 1. Van der
Meer, 2. Oosterhuis. Schakel: 1. Roo-
zen, 2. Sloot. Flying Junior: l. Hei-
neke, 2. Van Hellemond. O.K. Jollen:
1. Wester, 2. Vryling. Stern: 1. Ko
ning, 2. Bartels. Vaurien: 1. De
Groot, Swart
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Alan Ball, een van de ster- E
ren van het team dat Enge-
e land de wereldtitel bracht, is s
E voor een recordbedrag over-
e genomen door Everton. De
ploeg uit Liverpool betaalde
E aan Blackpool, waarvoor Ball e
e uitkwam, 110.000 pond ster- |j
ling, rond 1,1 miljoen gulden.
Het is het hoogste transfer- e
bedrag bij de overgang van
ie ene naar de andere Engel- e
=e se club betaald. Geruime tijd =s
e had de Engelse binnenspeler E
plannen Blackpool te veria-
e ten. Het hoge transjerbedrag E
dat de club eiste, schrok de
E gegadigden echter aanvanke- e
e lijk af. E
e Ook voor het oude „record" e
was Everton, winnaar van de e
e FA-Cup, verantwoordelijk.
Twee jaar geleden betaalde e
de vereniging uit Liverpool e
e namelijk 80.000 pond sterling E
e voor Fred Pickering van e
Blackburn Rovers.
Alan Ball is echter niet de
e allerduurste speler die er op e
de Britse voetbalvelden rond-
loopt. In 1962 telde Manches- E
ter United namelijk 116.000 e
E pond neer toen Denis Law j|
werd overgenomen van To- e
rino. e
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Leo van Velzen uit Zoeterwoude
heeft bij zijn debuut als amateur
een goede indruk achtergelaten. Na
;estig kilometer slaagde hij erin een
voorsprong van een halve minuut op
t ebouwen. Hij leek op weg naar de
overwinning, maar moest de strijd
staken wegens een aflopende achter
band. Winnaar werd nu de Rotter
dammer H. Vogelaar. In de gisteren
erreden ronde van Boxtel moest
Van Velzen eveneens de strijd sta
ken. De sterke Utrechtenaar Leen de
Groot ging hier als eerste over de
streep.
PANDA EN DE MEESTER GELDZAMELAAR
62. De heer Pannekoek zoas op weg om zijn geld op nuttige wijze
te besteden aan opvoeding en klasssering. Maar zijn prettige ge
dachten over dit edele doel werden ruw verstoord, toen Hyacinth
hem de hoed over de ogen beukte.
„Dat zal je leren om de natuur te verpieteren!" riep de ruwaard
verbolgen. „Geld verzamelen en de planten vertrappen! Ik zal je!"
„Dat had u niet mogen doen!" zei Panda bestraffend. „Die arme
meneer toil alleen maar helpen! Ik vind dit heel onaardig van u!"
Hij boog zich over de ambtenaar, die een hoofdpijn voelde opko
men en hielp hem uit zijn hoofddeksel.
„Wordt u maar niet boos op Hyacinth!" zei hij sussend tegen de
beambte. „Hij is een heel knappe dichter, die erg van de natuur
houdt, maar hij denkt wat eenvoudig".
„Eenvoudig stamelde de getroffene, zijn gedachten verzame
lend. „Een dichter natuur achtergebleven Een onderont
wikkelde!
RECHTER TIE EN DE MOORD IN HET FORT
26. Kolonel Mow brengt Rechter Tie en Tsjiao Tai naar de kamer
van de vermoorde onder commandant, maar het is duidelijk dat hij
er zelf het nut niet van inziet. Mow is de man die het onderzoek
inzake de moord op Soe heeft geleid en tot nu toe heeft Rechter
Tie inderdaad niets ontdekt dat zijn conclusie ontzenuwt. Met te
genzin verbreekt hij het opnieuw aangebrachte zegel op de deur
van Soe's kamer, terwijl hij mompelt: „Ik hoop dat u een goede
reden hebt om dit te vragen. Edelachtbare. „Als de deur open is,
betreden ze het vertrek, waar alles nog precies eender is als een
half uur geleden. „Het spijt me dat ik u lastig moet vallen, kolonel
Mow,,, zegt Rechter Tie, „maar ik heb een theorie, die ik graag op
haar juistheid wil toetsen. Ik zoek een klein scherp voorwerp op de
vloer. Een spijker of misschien een splinter van een beetje groot
formaat." De Rechter wijst een gedeelte van de planken vloer aan,
ongeveer twee vierkante meter groot. „Op deze plek zou het moeten
zijn, ,jzegt hij. Kolonel Mow blijft met een schamper glimlachje toe
kijken terwijl de Rechter en Tsjiao Tai zich over de vloer buigen en
de playiken aftasten op zoek naar oneffenheden. Het is Tsjiao Tai
die plotseling uitroept: „Hier heb ik wat, Edelachtbare, een uit
stekende kromme spijker!"
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
595. In de torenkamer teruggekeerd begon Bram. die juist voor
de bedankjes van de anderen ivas gevlucht, nu zelf Tutu te bedan
ken.
„Gooi 't maarrr in m'n pet", kraste Tutu, die een blos op de veren
kreeg van verlegenheid.
„Nee, gekheid, je hebt me reusachtig geholpen zei Bram, terwijl
hij op zijn gemak tegen de zandloper leunde. Als jij er niet geweest
teas om die raaf tegen te houdenen als mijn goede schip Ko-
kanje me niet had geholpen door die zandloper om te trekken...*
dan zou het heel slecht met me zijn afgelopen
Al sprekend leunde Bram steeds verder tegen de zandloper aan,
die eensklapt omdraaide.
Meteen begon het water weer te stijgen. Ergens in het kasteel gaf
Aquamarinde een gil.
„Grutekans daar is het water weer. Nu kunnen we straks weer
dweilen. Ofofof zouden we tóch weer betoverd worden? Net,
nu we zo ontzettend gelukkig zijn?"
Opnieuw stroomden haar tranen, wat het waterpeil in het kasteel
alleen maar verhoogde.
Portier* (M) 0»„n.
