BEJR±CJ±TEjN
„de zilveren hamer"
^JTOEBDAG 11 AUGUSTUS 198#LETDSCH DAGBLAD
Nederlandse
schepen
9 850 m O K. Gusrdaful
Wllpo 9 v Kopm«n»ho!m«n n Dor-
Wonortto 340 m W Mlnlkoi
inoiarl 10 tt Rotterdam
alborg 9 ta Mantyluoto
rroom 11 Laith varwachf
instroom 10 ta Goola varwacht
iburgh 10 ta Antwarpan
Zaamaauw 9 Aarhuu» n?
Zeester 9 v Vlaraggio n Liverpool
Zephyr 9 v Liverpool n P. Talbot
k 10 ta Durban vtrwachl
- Port Talbot ta Londan
Zwaantlana p 9 Holtanau n 1
Zwijndratht 9 y Cassblenca n Durbar
Tankvaart
Anco «pray 9 180 m O Miami
Area 9 v Punta Cardon ta R'dam
«hl 9 v Singapore n d Per
dagelijks vervolgverhaal
ADVERTENTIE
ituurlijk was ze lichtzinnig ge-
l jt en ze zich aan een spelletje
aagd, waarvan ze de gevolgen
had kunnen overzien, maar dat
kende nog niet, dat ze het liefje
zjjn van een van hun eigen
•hts! Ze voelde zich beledigd in
r trots en draaide zich met een
naar Tore toe. De felle woor-
bftstierven haar echter op de lip-
toen ze hem zag zitten, zo won-
Uk en afwezig opeens nu, alsof
gedachten zich met heel ande-
ingen bezighielden. Het leek zelfs
of het hem niet interesseerde,
ze te zeggen had.
was naast haar gaan zitten, de
jogen op de knieën gesteund, de
;ers in elkaar gevlochten. Hij zag
r niet aan. Zijn blikken onder
zware, borstelige wenkbrauwen
alden ver weg van mensen en
■derijen, over het water, waar zij
©en te rusten op iets, wat voor
r onzichtbaar was.
jjn manier van zitten herinnerde
p aan de tyd, dat hij nog een
jen was, en al haar oude liefde
hem kwam weer in haar boven,
was vader en moeder tege-
haar geweest, vanaf de tijd,
vader stierf en haar moe-
waanzinnig was ge-
toen drie jaar oud.
geplaagd en uitge-
die haar had leren
en zelfs zeilen, hoewel
niet gebruikelijk was,
zich met dergelijke
zaken inlieten,
die haar slechts zelden en
nog met tegenzin strafte, als ze
was, die haar versehrik-
verwende en er zich niets van
de mensen hoofdschud-
afvroegen, wat er toch
kind moest terechtkomen,
so'n opvoeding!
kon die treiste, vermoeide uit-
op zijn gezicht niet langer
ze goed besefte, wat
had ze haar arm al om zijn
en zich tegen hem
Lieve Tore!
wendde hij het hoofd
richting en hun ogen ont-
elkaar. Dan liet hij zijn
een ogenblik op haar schou-
Vertel me nu eens, wat er ge-
is, zei hij.
beet zich op de lippen, en be-
hortend en verlegen, maar
vlotter te vertellen wat 1
haar en Erik voorgevallen
dat werkelijk alles? vroeg hij,
ze uitverteld was. Is hij niet
gegaan in zijn vrijheden te-
jou?
Dit is alles, antwoordde Sigrid,
recht aanziend. Ze aarzelde een
en hij wachtte, wat ze nog
te biechten had.
Erik is een knappe man en ook
man, vervolgde ze,
ik heb er geen ogenblik bij
dat de mensen hier zou-
ïnken, dat ik zijn liefje ben.
moest me zeker beter ken-
lat je me daarvan verdacht!
rat ik ervan denk, komt er nog
op aan, zei Tore kortaf,
ze zag wel, dat hij een stuk
was.
heb Erik van vanmorgen
af voor me gehad, om hem te
ragen, ging hij verder, en
erhaal klopt met het jouwe,
toen ik jou zoëven in je slaap
lam hoorde mompele was ik
lat hij meer voor je betekende
verwachtte.
huiverde: ze kon zich wel
hoe het tijdens dat ver-
toegegaan,
t.
niet vee} beters ver-
vond hij, het was nog
een geluk, dat hy het er levend af
heeft gebracht!
zyn oog viel op de gouden spang,
die in het gras was gevallen.
Die ben je zeker verloren, of
wilde je hem aan; de berggeesten
cadeau doen? zei hy op gemoede-
lyke toon.
Neen, maar ik dacht, dat ik
daarmee Erik zou kunnen helpen, de
boete te betalen, die jy hem hebt
opgelegd.
Het is niet de bedoeling, Sigrid,
dat je myn geschenken aan myn
knechts geeft. Bovendien geloof ik,
dat Erik Torgrimsson zich liever als
lyfeigene zou aanbieden, dan dat hij
iets van jou aanvaardde.
Ze zwegen beiden. Toen ging Tore
verder, en hy sprak meer tot zichzelf
dan tot haar.
Je bent nu vyftien jaar. Veer
tien was je, toen ik in het voorjaar
op reis ging. Ik had natuuriyk moe
ten bedenken, dat je langzamerhand
volwassen ging worden, maar het
kwam eenvoudig niet in me op. Tot
nu toe was je net een halve jongen,
zo wild en speels.
Zyn blik bleef even op haar rus
ten met een mengeling van ernst en
tederheid.
Opeens viel hy heftig uit: Je
begrypt heel goed dat jy je misse
lijk gedragen hebt! Het was een ge
mene streek van je, om Erik zo uit
te dagen. Ik hoop in ieder geval, dat
het een les voor je geweest is! Maar
ik ben bang, dat de moeilykheden
hiermee nog niet opgelost zyn. Ik
moet bekennen, dat dit gedeelte van
je opvoeding my heel zwaar valt.
De schrik sloeg Sigrid om het hart;
op die manier had Tore nog nooit
tegen haar gesproken. Ze wilde niet
naar hem luisteren, ze had een voor
gevoel, dat hy zinspeelde op een na-
bye, onverbiddellyke toekomst, waar
ze nog niet aan toe was.
Tore, onderbrak ze hem, wat
ben je van plan, met Erik te doen?
Erik? herhaalde hy wat afwe
zig, ja, wat zullen we met hem be
ginnen! Wat my betreft kan hy
gaan, waai* hy wil, als hy maar uit
de buurt van Bjarköy blyft!
Sigrid slaakte een zucht van ver
lichting, en bleef stil naast haar
broer zitten.
Hy gaf haar de gouden spang te
rug, die hij nog steeds in de hand
hield.
Je moet er beter op passen, het
is een kostbare spang.
Dan kwam opeens het hoge woord
eruit: Sigrid het wordt tyd, dat
je trouwt!
Het was zo onverwacht, ze wist
niet, wat ze er op moest antwoorden.
Naderhand ergerde ze zich er
over, dat ze hem niet een rustig en
waardig antwooord had gegeven, in
plaats van hem verbysterd aan te
staren en bang te stamelen.
Met wie?
(Wordt vervolgd)
Nieuwe appelsoort
geïntroduceerd
Op de fruitveiling in Kapelle-Bie-
zelinge is gisteren een nieuwe zomer -
appel geïntroduceerd en wel het ras
„Discovery", ontdekt en naar Neder
land gebracht door de heer Linden-
bergh van het fruitbedryf „Ostrea"
in Wemeldinge.
De „Discovery", waarvan de naam
wettig gedeponeerd is, zal in de
komende jaren in de handel worden
gebracht. Een aantal Nederlandse
boomkwekers gaat reeds dit seizoen
het nieuwe ras in zyn sortiment op
nemen. De „Discovery" is een hel
derrode appel van zeer goede kwa
liteit. De boom is weinig vatbaar voor
ziekten en zeer vruchtbaar.
De handel toomde zeer grote be-
Geluidskrant
voor de
zeevarenden
De eerste aflevering van een maan
delijks uit te geven geluidskrant voor
Nederlandse zeevarenden is gisteren
verschenen. Het is een geluidsband
met een speelduur van een uur,
waarop een samenvatting is gegeven
van populaire radio- en t.v.-pro-
gramma's in de maand juli.
„Met het toenemen van de luister
en kijkmogeiykheden aan de wal via
Hilversum 3 en het tweede t.v.-net
dreigden de zeevarenden op het punt
van informatie-overdracht steeds
meer in de achterhoede te geraken",
aldus het studiecentrum, dat enkele
jaren geleden reeds voor een wereld-
primeur zorgde door een luchtpost
krant uitsluitend voor zeevarenden
te gaan uitgeven.
„Phonomar" heeft de sympathie
van de binnenlandse omroepvereni
gingen en moet gezien worden als
een aanvulling op de programma's
van Radio Nederland Wereldomroep,
waarvan het beluisteren aan boord
van schepen door allerlei omstandig
heden is beperkt.
De toezegging van de banden ge
schiedt per post aan iedere zee
varende. die daarvoor twintig gulden
stort op girorekening 15493 van de
penningmeester van de stichting
„Studiecentrum voor Zeevarenden"
in Schiedam.
„Phonomar" ontving een startsub
sidie van de Centrale van Zeevaren
den ter Koopvaardy en Vissery en
van de Stichting Zeemanswelzyn
Nederland, het financieringsorgaan
voor de zeemanszorg, waarin de
organisaties van zeevarenden en
reders, alsmede de ryksoverheid,
samenwerken.
langstelling voor deze aantrekkelyke
appel en betaalde voor de grote
maten f. 0,95 tot f. 1,05 per kg., de
middelmaat deed f. 0,83 en de kleine
maat f. 0,58 per kg.
Belangryk by deze zomerappel is,
dat ze rypt in een periode tussen
twee belangryke rassen in, namelijk
juist na de „Stark Earliest" en vóór
de „James Grieve".
PANDA EN DE MEESTER GELDZAMELAAR
6489. De heer Geldmaker begreep, dat hij weer goede maatjes
moest worden met Panda, als hij nog ergens een basis voor zijn
geldverzameling wilde houden. Daarom droogde hij zijn tranen en
wendde zich tot zijn leerling.
Panda, mijn vriend", sprak hij, „ik benoem je tot mijn partner
mijn compagnon. Van nu af aan delen wij winst en verlies en
onze geldverzameling behoort voor de heljt aan ieder van ons toe!"
„M-maar u had me toch ontslagen?" vroeg Panda onzeker. „En
bovendien geloof ik niet dat meneer veel overlaat voor een verza
ling".
En zo was het. De inspecteur had alle verschuldigde belastingen
bij elkaar opgeteld en was druk bezig het geld in een tas te doen
waarin het verdween als in een bodemloze put.
„Prima!" kon men hem tevreden horen mompelen. „Tot op de
laatste cent! Mijn taak hier is voorlopig voltooid. Tot volgend jaar,
meneer Geldmaker".
„Hola! Stop!" riep de aangesprokene. „Dat kan toch niet zomaar!
Al mijn kostelijke munten en biljetjes! Wat moet er van mij wor-
ien! Hoe kan ik zo nu verzamelen? Help?"
Maar de inspecteur trok zich niets van de ongelukkige aan
RECHTER TIE EN DE MOORD IN HET FORT
22. Na enkele minuten keert de wachter terug en overhandigt
commandant Fang een opgerold stuk uit het archief. De comman
dant vouwt het open, kijkt het even in en geeft het aan de Rech
ter. „Een simpele routinezaak", zegt hij. „Niets bijzonders"Rech
ter Tie laat zich door deze woorden niet weerhouden de twee vellen
nauwkeurig te bestuderen. Hij ziet dat vel 1 handelt over de be
vordering van luitenant Kao en twee andere luitenants tot kapi
tein. Het is voorzien van Soe's zegel. Op vel 2 staan alleen enkele
regels van de commandant, waarin de hoop wordt uitgesproken dat
het ministerie de zaak snel zal afwikkelen. Vel 2 is voorzien van
het grote zegel van de commandant. Daarnaast staan de datum en
het nummer B-404. De Rechter kijkt op en zegt: „Er moet een ver
gissing in het spel zijn. Het ontbrekende stuk handelt over bevoor
rading. Dat weet ik, omdat B-405 er naar terug verwijst, en B-405
gaat over de aankoop van gordelriemen"Heilige hemel", roept
commandant Fang uit". ,,U zult toch ook wel weten dat de klerken
zich wel eens vergissen. Dit is wel een typisch staaltje van ambte
lijke haarkloverijMoeten we ons bezig houden met dit soort beu
zelarijen?" Beuzelarijen blijken soms de sleutel te vormen tot
de merkwaardigste moordzaken"antwoordt Rechter Tie minzaam.
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
591. Met brullende golven .en schuimende draaikolken kwam de
oceaan terug op de plaats van het kasteel.
I Alleen de torens staken nog boven het zeeoppervlak uit. Lang zou
het niet duren of het goede schip Kokanje, dat zolang hoog en
droog op de toren had gebivakkeerd, zou weer in het natte element
I dobberen.
Maar het zag er naar uit, dat er geen Bram Fok meer aan het
roer zou staan
De raaf probeerde met sterke nagels de hals van Tutu te om
klemmen. Maar de papegaai scheen telkens te raden, wat de zwarte
tegenstander van plan was.
Bram hield zijn adem in.
Lang zou het niet duren of de laatste lucht zou de longen ver
laten
Machteloos was Brammetje onder water geraakt, terwijl Tutu e.
de raaf zelfs in de golven nog hun vreselijke strijd voortzetten.
