2
Het land
achter
de bergen
na hst zonnebad
Vrijdag 8 JULI 1966
LEIDSCH DAGBLAD
oageujks vervolgverhaal
Oorspronkelijk verhaal door JOHN BOLAND
1
®Vilt u soms een grotere kaart zien
Beg Ilred. „Ik zal u de grootste la-
ijzien, die we bezitten". Zy wenkte
met zich mee. „Volgt u me
Voor hen uit liep zy naar
Hl grote katheder.
Bteary greep Claymore bij de arm.
geloof dat we heel hard boffen,
i%ap," fluisterde hij.
|j)ok Claymore was van vurige
ap vervuld, terwijl hy zich by II-
jfll naast de katheder voegde. Er
gnd op de katheder een grote pro-
>r en Ilred schakelde het instru-
in. Een geweldig grote kaart,
kaart van het hele land, ver-
vaag op de wand voor de
j en werd duideiyker, terwyi het
Jit in de bibliotheek geleideiyk
ïjrfde. De twee vliegers hadden een
gr gedetailleerde kaart voor ogen.
jpretlg bestuurde Leary alle by-
Hderheden. Hy wees naar de
Kalverdeling in de hoek van het
gild. Hoe verhoudt die schaal zich
ten opzichte van kilometers?"
Ured was niet tevreden, eer zy
een nauwkeurige kaart in kilo-
>rs had voorgelegd. „Onze vori-
jasten hebben ons deze gegevens
zei zy. Leary verklaarde
voldaan en zy schakelde de pro-
>r uit. De verlichting in de bi
theek werd geleideiyk weer fel-
lerna nam Ilred uit een lade in
itheder een dun boek. „Dit is
verslag over onze voorlaatste be
ters uit de Buitenwereld", zei zy:.
[twee mannen stonden over haar
ten, terwyi ze de ene bladzyde
[de andere omsloeg. Het gaf Clay-
even een schok, toen hij de
van Engelse namen zag staan
;n bladzyden volgedrukt met de
landstaal. Er stonden
jg illustraties in, die de bemaiv
en de Lancaster bommenwer-
[afbeeldden.
lymore voelde kramp in zyn
die angst was. Niet een van
tjonge mannen in vliegeruitrus-
Sg leek ouder dan vyfentwintig
te zyn geweest, zy zagen er zo
iwust uit, alsof zy zich onkwest-
achtten en toch waren zy
hun poging Yademos te verla
den om het leven gekomen. Hy
Ie zich om en begon doelloos in
van de boeken te bladeren, die
de katheder opgestapeld lagen,
waren anders dan de boeken,
hy Leary had zien openslaan,
waren normaal gedrukte boeken
;st, zwarte letters op wit papier,
had hy een boek in handen met
htige druk op roze papier,
lred keek om. „Vindt u dat niet
fressant?"
Ik vraag me af, waarom een boek
deze kleuren wordt gemaakt" zei
,De druk is heel moeiiyk te
ïn". Dat was by zonder zacht uit-
jrukt. Nadat hij een paar tellen
ide druk had getuurd, begon het
flltn voor de ogen te dwarrelen.
-.Wij Dienaren vinden dit ook
Hjeilijk leesbaar", zei Ilred. „Wy
i niet in staat de gedrukte tekst
waarderen, waarvan de Heren ge-
.'/laymore sloeg de blik neer. Weer
geschiedenis. „Wilt u zeg-
;efk dat de Heren al hun boeken zo
en drukken?"
°'JJa. Elk boek dat geschreven
>?rdt, is bestemd voor het genoegen
en de informatie van de heren. Wy
^-Snaren moeten een bewysexem-
ar in de bibliotheek bewaren,
maar wy bezitten niet het ontwikke
lingsniveau om het genoegen van
lezen onder speciale omstandighe
den, zoals zy door de Heren zyn ge
decreteerd, te kunnen ondergaan.
Daarom zyn wy op speciaal voor
ons gedrukte exemplaren aangewe
zen".
„En al die boeken hier Heeft
Herpoli daarvan ook exemplaren?"
„Natuuriyk". Even drukte het op
gewekte gezicht van Ilred ergernis
uit. „U denkt aan censuur? Maar
dat is iets gruwelyks. Alle mensen
moeten alles wat er geschreven is
ter beschikking krygen. De boeken
dienen binnen bereik van elke man
en elke vrouw in de samenleving te
zyn. Hoe kan er anders vryheid be
staan?"
Een uur later wandelden de twee
vliegers langs de rivier heen en
weer over een pad, dat door vele
voeten in het oevergras was ingelo
pen. Aan de overkant van het wa
ter konden zy nog vaag de omtrek
van het toestel onderscheiden, zy
meenden dat zy er beweging zagen.
De boot lag niet aan de steiger en
zy waren op het ogenblik alleen.
Leary leek slecht op zyn gemak
en keek elk ogenblik om zich heen,
alsof hy vreesde iemand te zien na
deren. Maar het vlakke landschap
was verlaten; de zuil van de Verbiy-
ven en verderop de kleurige gebou
wen van Herpoli legden alleen na
druk op die verlatenheid. De piloot
wees een plek langs het pad. „Ga
zitten, maat". Zy lieten zich op de
grond vallen. Het was een goed ge
kozen plek, waar zy niet overrom
peld konden worden. Zodra Leary
zich daarvan overtuigd had, haalde
hy iets uit zyn binnenzak. Het was
een boek. een van de boeken die zy
in de bibliotheek hadden ingekeken.
„jy stomme hond!" zei Claymore
driftig. ,Wat wil je nog meer last
krygen? Kun je dan nergens met
je vingers afbiyven?"
De piloot schudde het hoofd en
lachte gemoedeiyk. „Ik ben gek op
verzekeringen, Bob", zei hy. „En dit
lijkt me een heel mooi polisje".
„Wat kun je daar nu beter van
worden? Denk je werkeiyk, dat we
er iets aan hebben? En als ze nu
eens merken, dat jy dat boek gesto
len hebt?"
„Je maakt je veel te bezorgd. Bob.
Heb ik je al eerder gezegd". Hy
sloeg de atlas open by de kaart van
heel Yademos en de randen van het
omringende gebergte en draaide de
kaart, tot hy ongeveer goed georiën
teerd was. Met zyn wysvinger tikte
hy op de kaart en zei, „Ja, dat ïykt
precies te kloppen". Hy bleef de
kaart nog een ogenblik bestuderen.
„Kun je me zeggen of dit dezelfde
kaart is, die jy in Lydda's kamer
hebt gezien?"
„Wat bedoel je?"
„Dit, dat de Dienaren een speciale
kaart voor ons eetekend kunnen
hebben. Je begryp wel een kaart,
waarop de pas verkeerd staat aan
gegeven".
„Waarom zouden ze dat gedaan
hebben?" zei Claymore uit de hoog
te. „We hoeven niet door de pas te
vliegen om uit het land te komen.
Ruimte in overvloed om rond te cir
kelen tot we voldoende hoogte heb
ben om de bergen te missen".
(Wordt vervolgd)
Adverteot»
verzachtend en verkoelend
Glyzerona Milk verzacht zonnebrand,
voedt, versterkt de huid en voorkomt
vervellen!
Geboorteregeling
in Frankrijk
Dr. Henri Fabre, die in 1961 de
eerste Franse kliniek voor geboorten-
regeling in Grenoble opende, heeft
op de vyfde Europese conferen
tie van de internationale federatie
voor geboorteregeling in Kopenhagen
gezgd dat de Franse medische raad
weigert zich met seksuele vraag
stukken bezig te houden. De raad be
schouwt het gebruik van voorbehoed
middelen als een niet-medisch vraag
stuk.
Het gevolg hiervan is dat duizen
den vrouwen jaarlyks naar Zwitser
land gaan, „gewapend" met door
hun huisarts ondertekend verzoek tot
abortus, aldus dr. Fabre, die in mei
van dit jaar geen toestemming kreeg
een rapport aan de Franse medische
raad te overhandigen.
Britten erkennen
nieuw bewind
in Argentinië
De Britse regering heeft gisteren
bekendgemaakt dat zy het nieuwe be
wind van generaal Ongania in Ar
gentinië erkend heeft.
De Verenigde Staten hebben de re
gering van Ongani, gevormd na de
staatsgreep van 28 Juni, nog niet er
kend.
Op de Argentynse ambassade in
Londen zit geen ambassadeur, sinds
Alejandro "Lastra het voorbeeld van
zyn collega's in Bern, Madrid en Mos
kou volgde en op 29 juni zyn ont
slag indiende.
De Engelsen hebben nooit officieel
te kennen gegeven dat zy de diplo
matieke betrekkingen met Argenti
nië hadden verbroken, maar het is
gebruikelyk dat Engeland zich enige
tyd beraadt voor het een nieuwe re
gering erkent.
PANDA EN DE MEESTER GELDZAMELAAR
35. Hyacinth was erg hoos geworden, toen er zomaar een raar
wagentje over zijn mooie bloempje was gereden. Hij sprong grom
mend op en greep het voertuigje hij een uitsteeksel.
„Ik zal je leren!" riep hij, terwijl hij het karretje driftig boven
zijn hoofd begon rond te draaien. „Dat is de laatste keer geweest,
dat je de natuur verwoest!"
„Ho!" riep Panda, geschrokken naderbij snellend. Niet doen! Ik
moet deze muntenverzamelaar naar meneer Geldmaker brengen!
Niet kapotmaken
Maar de ander luisterde niet. Met een hese brul sloeg hij het
apparaat tegen de grond, zodat de inhoud in het rond spatte.
..Daar!" schreeuwde hij. „Net goed!"
Maar toen betrok zijn gelaat. Hij liet zich op de grond zakken en
greep voorzichtig het gehavende bloempje.
„Arm, onschuldig groeiseltje!" prevelde hij met trillende lippen.
Slachtoffertje van de zogenaamde vooruitgangMaar ik heb je
gewroken, hoor!"
„Wat???" stamelde Panda. „Heb je dat wagentje kapotgemaakt
om die bloem? Alleen maar daarom?"
RECHTER TIE EN DE MOORD OP DE LOTUSVIJVER
752. Na enkele minuten komen de bedelaars pratend en
lachend naar buiten. „Wie zal ons ooit geloven als we vertellen wat
er gebeurd is?" zegt Ling, de achterste bedelaar. „Je zou haast
denken dat Rechter Tie een beetje malende begint te worden. De
laatste keer dat ik met het gerecht te doen had, kreeg ik twintig
stokslagen, omdat ik een oude man een handje geholpen had met
het geven van een streng koperstukken. En nu ontvangt hij ons
alsof we z'n oudste dochter ten huwelijk kwamen vragen"! Prijs de
dag niet voor het avond is, en de avond niet voor het weer ochtend
is", zegt zijn kameraad Tsjang. „Bij die hoge omes weet je nooit of
er niet wat achter steekt. Eerst gebak en wijn om ons in slaap te
wiegen, en straks een pak slaag. Wie weet verdenkt hij ons wel van
goudroof". Zo pratend verwijderen de bedelaars zich van het ge
rechtsgebouw. Tsjiao Tai, die zich met zijn drie dienders verdekt
heeft opgesteld, volgt onopvallend. In zijn hart is hij niet gerust op
de goede afloop van deze opdracht. Hij moet iedereen arresteren
die in contact probeert te komen met de bedelaars. Maar als een
onschuldig burger ze nu eens aanspreekt, iemand die alleen maar
een beetje nieuwsgierig isGelukkig blijft het viertal bijeen, dat
maakt het volgen heel wat gemakkelijker dan als ze zich zouden
verspreiden.
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
563. „Als ik er zelf niet zo naar aan toe was geweest", vervolgde
Brammetje Fok, „dan zou ik hard hebben moeten lachen om het
gezicht van die wildemannen, nadat de ijsberg het eiland door
midden had gesneden. Droevig stonden zij hun kampvuur na te
kijken, dat op de andere helft van het eiland w eg dobber de."
„Toen kregen ze het ook erg koud natuurlijk", verkneuterde Karo
zich. „Nou en of. Hun tenen speelden de kleppermars en de man
nen met de grootste voeten begonnen al over wintertenen te klagen
Maar de kou was het grootste gevaar nog niet. Veet erger ivas het,
dat er steeds meer ijsbergen aankwamen. En de meeste waren mes
scherp, de kleintjes als aardappelmesjes en de grotere als vlees-
messen. Er waren zelfs ijsbergen met golfsnede bij".
Bram kon zijn lachen niet bedwingen. ,,Al die ivildemannen gre
pen zich aan elkaar vast en riepen, dat ze verloren waren. Toen
schreeuwde ik, van mijn plaatsje af, dat ik een oplossing wist".
TTw" D".v.r
Tyne met 2 bakken 6 275 m N
