Op Aubisque werd knecht
Tomasso de Pra meester
Billy Moffitt schakelt
Margaret Smith uit...
KRANTEN
BEZORGER
I DAG IN DE TOUR I
JAN JANSSEN (DERDE IN ETAPPE) ZIET ZICH NU
ALS SERIEUZE KANDIDAAT VOOR DE GELE TRUI.
Spion in het veld
Tour
cijfers
in
Nieuwe sensatie op Wimbledon
Barend
wBje
een stok
kaas
uit het
vuistje
SP OR T-n vandaag 1
miJDAO 1 SULT lWfl
tBIDSCH DAGBLAD
(door Fred Racké)
PAU, donderdag Hij heeft donkerblonde,
gekrulde haren. Hij spreekt geen woord Frans,
hii had zifn Dloealeider omstand'ia verzocht een
telefoonverbinding met Italië tot stand te bren
gen. En toen hij, wat verlegen tussen al die
mensen in dat Franse Hotel, de hoorn in zijn
hand hield, moest hij eerst goed luisteren welke
van zijn drie zusters op de oproep antwoordde.
Maar toen de lijn duidelijker werd, durfde To
masso de Pra opeens honderd uit te praten. En
aan het einde van het gesprek, zei hij: ,,Ik ga
morgen winnen". In Pau, waar de wielerwereld
wijs wilde worden uit de ravage, die de wrede
berg Aubisque had aangericht, stond Tomasso
op het erepodium. Als etappewinnaar. En als
drager van de gele trui. De meesterknecht was
meester geworden.
Tomasso de Pra is zevenentwintig jaren oud. De tourkaravaan had
nog nauwelijks van hem_ gehoord, toen Rudi Altig, de brutale Duitser
"besliste dat de brave, stille Tomasso zijn spion in het veld zou wor
den. En Tomasso had voortdurend trouw geknikt, telkens als die
^nan uit Keulen hem naar voren stuurdena die eerste dag waarop
iet leidersgewaad van de Tour in de groep der Molteni's terecht
kwam. „Er zijn renners vooruit, Tomasso", had „Der Rudi" dan ge
roepen. „Ga er achteraan en haal ze terug". En dan ging Tomasso
de Pra weer en zijn naam schalde tot vervelens toe door de tour-
T wadio's. Steeds weer De Pra, die maar geen kop wilde nemen bij de
248,<m£ snapping en. Steeds weer De Pra, die maar achterom keek, of het
peloton met de gele trui van baas Altig niet ivilde naderen. Altijd
weer die Tomasso de Pra en als 's avonds 't algemeen klassement
?werd opengeslagen, zag je die naam weer, bij de eersten. Want druk
bezig met het verdedigen van die kostelijke gele trui, was Tomasso
de Pra ongemerkt vlak achter „Der Rudi" aangeland.
toen de wegen begonnen te hellen,
toen het landschap ruwer werd
nog altijd niets werd gehoord van de
mannen voorop. Geen wondert die
hadden op dat moment 8 minuten
voorsprong. Er waren evenwel nog
steeds renners in het grote peloton
die schertsend een rustig tempo
derhielden. Straks, als er 18 km ach
ter elkaar moest worden geklommen
als er alleen maar steen zou zyn
waar bomen hoorden te staan en
gras behoorde te groeien. Straks pas,
dan kon het gevecht losbarsten. Toen
de 9 voorop aan de klim begonnen
waren de vedetten nóg niet wakker
geschud. Zelfs niet, toen een groep
15, 20 coureurs wel haastig be
gon te achtervolgen.
Onbelanrijk
„Eindelijk, de
bergen"
Op de dag dat Jacques Goddet, de
gekwelde tourbaas, had uitgeroepen:
„Eindelijk de bergen", was de brave
Tomasso maar weer eens begonnen
met verdedigen. Maar op het auto
circuit van Pau vroeg de wereld zich
Dpeens af, of niet een nieuwe Felice
Gimondi was opgestaan. Toen de
louchronometer op de hoge stalen aan-
komsttoren ijzig doortikte, minuut na
rackninuut. Toen Jan Janssen uiterst
tevreden de mond spoelde en stelde
^jdat nu voor hem de groene trui van
geen enkel belang meer was. Toen
Cees Haast, naar woorden zoekend,
vertelde dat hij uiterst geheimzinnig
uit het peloton was weggeglipt, ja.
toen mocht Tomasso de Pra zich op
maken om zelf de gele trui te ver de-
Hdigen. Omdat Jacques Anquetil en
^taymond Poulidor om onbegrijpelijke
redenen niet hadden willen aanval
len. Omdat in hun schaduw alle
andere groten in de wielersport als
vermoeide mannen tegen de Aubisque
waren opgeklommen. Omdat de moed
was beloond, op de dag waarop de
karavaan zich afvroeg waarom de
63ste Tour de France zo merkwaardig
moet verlopen.
Traditioneel
TOMASSO DE PRA
passeert in Pau als de grote
triomfator de eindstreep.
belangrijke renners wilde een lange,
lange aanloop naar de grote berg
snel mogelijk nemen. Het is een oud
principe: wie aan de voet van de berg
wat voorsprong heeft vergaard kan
wellicht zonder al te veel schade
tegen de klimmers stryden. Er wt
zo vlak buiten Bayonne, wel een paar
renners die dat wilden proberen. De
ter plaatse bekende Kazala bijvoor
beeld, en de altijd aanvallende
Luxemburger Schleck. En een paar
Belgen zoals In 't Ven. De oude Sta-
blinski voelde iets voor het avontuur
en nog een paar anderen. Waar uit
lopers zijn is De Pra te vinden er
dus besloot Tomasso dan maar weei
aan te sluiten. Zo togen 9 renners op
pad, terwijl heel in de verte de top
pen van de Pyreneeën schuil gingen
in de wolken.
Glimlach
Het peloton glimlachte erom. om
die mannen. Men riep het elkaar
toe: „Zoals elk Jaar. Laat hen maar
gaan". De 9 voorop gingen, al wer
den ze bij tyd en wijlen toch wel
afgeremd door Tomasso de Pra
natuurlijk. Het parcours bleef heel
erg lang vlak en het peloton heel erg
lang lui. En zo konden de 9 heel
uitlopen. Zover, dat een paar
in het peloton wat ongerust werden
(Advertentie)
gevraagd.
Leeftijd 1550 jaar.
«Aanmelden: Bureau LEIDSCH DAGBLAD, Witte Singel
Leiden.
Want wie waren dat nu helemaal?
Je had er onbelangrijke mannen bij
net zo onbelangrijk als de 9 voor
op. Spanjaarden zoals Diaz. En dat
Kleine Duitse klimmertje Kunde,
plus wat Franse knechten. Maar nie
mand wist, dat zeer geheimzinnig 2,
4 belangrijke lieden waren weggeslo
pen, mee in de achtervolging. Nie
mand scheen te beseffen, dat ook
Jan Janssen was verdwenen en die
kleine Cees Haast. En dat de Italiaan
De Rosso, de eigenlijke kopman van
de Altigploeg en de gevaarlijke
Belg Huysmans omzichtig waren
meegereden.
Tenslotte hebben al die afwachters,
die onwetenden wel een beetje gelijk
gekregen. Het kopgroep je van 9 viel
immers uiteen? Er bleven er maar
weinig over van dat ploegje
durvers, toen er eenmaal echt moest
worden geklommen. Toen Diaz, de
Spanjaard, verrassend kwiek als eer
ste en enige de kloof tusseh achter
volgers en koprijders had overbrugd.
Toen één voor één die dapperen te
rug moesten, totdat er nog maar drie
waren. Maar op de top van de
Aubisque reed Tomasso de Pra als
eerste onder het spandoek door, vlak
voor Willy in 't Ven en Mariano
Diaz. En daar realiseerde de brave
Tomasso zich misschien wel heel
even. dat hij nu van verdediger aan
valler kon zyn geworden, of hy dat
nu wilde of niet.
Braaf
de Rosso hun achtervolgende groep
steeds verder weggesleurd van een
peloton dat maar braaf luisterde wat
Anquetil en Poulidor dicteerden. Van
een peloton dat zich even had afge
vraagd wat er toch wel met Julio
Jeminez, de klimmerskoning, aan de
hand mocht zyn, toen die kleine
Spanjaard zo maar uit de wielen
verdween.
Drie renners waren het, die zich
als eersten in de afdaling stortten.
In 't Ven, Diaz en De Pra. En achter
hen daverde op een afstand van 2
minuten, een groep van 20 man naar
beneden. Toen al besefte de kara-
dat deze klap niet meer te
repareren viel.
De groep Janssen-Haast-Huysmans
as te sterk om nog in de laatste 15
kilometers door de dalen te buigen
de verslagen meute, die immers
zoveel voorzichtiger diende af te da
len. Op die hellingen gebeurde het
ook, dat Giorgio Albini de ploeglei-
van Molteni, opeens zoveel haast
kreeg. Een opgewonden Giorgio ris
keerde alles in een sensationele af
daling. Hy suisde met veel meer dan
100 km snelheid door de dorpen in
het dal. En hy bereikte Tomasso de
Pra. die nog steeds verdedigend voor
op reed. omdat hem nog geen andere
commando's hadden bereikt.
En plotseling zagen Mariano Diaz
en Willy In 't Ven de wereld veran
deren.
zy konden het nauwelijks geloven,
maar het gebeurde onomwonden.
Tomasso de Pra ging aan de kop van
het trio ryden. Tomasso de Pra viel
aan, omdat zyn ploegleider het had
In Soestdijk heeft gisteravond
het (betaalde) jeugdelftal van
DWS met 2-1 gewonnen van
het team der oud-internationals,
gezegd, en omdat het mocht, van
Rudi Altig. De stille Tomasso bleek
opeens een knap coureur. Hy raasde
voort naar Pau, reed Diaz uit de
wielen en stond die Belg In 't Ven
nog slechts toe, hygend aan zyn
achterwiel te blyven. Op het circuit
van Pau reed hy winnend over de
witte lyn en hy klemde de lippen op
elkaar, die Tomasso. Hy durfde nog
niet te vragen wat er allemaal ach
ter hem was gebeurd. Dat moest nog
biyken. Er waren immers nog geen
andere
Zelfverzekerd
Twee minuten achter De Pra won
Jan Janssen zelfverzekerd de sprint
van de achtervolgers, om even later
te verklaren: „Ze lieten me gaan. Dat
komt ze duur te staan. Ik wil naar
de gele trui". Jos Huysmans, de Belg,
keek op zyn horloge om te zien hoe
veel het peloton was achtergeraakt.
En Cees Haast vertelde stamelend.
.Dat die groten elkaar hadden be
loerd en dat je daar gebruik van
moest maken". Meer dan 9 minuten
De Pra rolde het peloton over de
streep en nog veel verder daarachter
de tientallen coureurs, die al in de
eerste bergetappe van de Tour jam
merend om kracht, om veel meer
kracht hadden gesmeekt. Jan Jans-
zag het aan, hoe Poulidor en
Anquetil de schouders ophaalden als
hen werd gevraagd hoe dit allemaal
mogelyk was geweest.
waarin doelman Roffel en Abe I hard de beker uit aan Wim Mui-
Lenstra de uitblinkers waren. der, aanvoerder van DWS-
Na afloop reikte Prins Bern- J jeugd.
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllini
Stamelen
Urenlang zal er nog wor
den gepraat over die vreemde
10de etappe van de 53ste
Tour de France. Een etappe,
ivaarin één lange berghelling
reputaties aantastte, hoop
vergruizelde, wonden veroor
zaakte en kansen schiep.
Aangetaste reputatie:
Anquetil, Poulidor en Gabica
waren niet slim genoeg om
te beseffen dat in de achter
volging van een groep van
Jan Jansen en Guido de Ros
so een dodelijk gevaar school.
In Pau stonden ze 7 minuten
achter op de twee gerenom
meerde coureurs. En ook op
Jos Huysmans, de Belg, de
ontdekkingvan de ronde
van Italië. Drie mannen van
grote klasse. Drie mannen
die durfden en wonnen.
Hoop vergruizeld: nog ach
ter het peloton finishte in
Pau Ari den Hartogh, die vo
rig jaar op diezelfde Aubis
que als kopman van de Ford-
ploeg buiten adem in de
berm ivas getuimeld en had
opgegeven. Ari den Hartogh
koesterde de hoop dit jaar
terug te komen. De eerste
man na Anquetil te zijn. Ten
bewijze, dat hij kon klimmen
zoals iedereen dat van hem
had gedacht, vroeger. Maar
Den Hartogh moest terug op
de hellingen van de Aubis
que. Uit de wielen, ver naar
achter.
Wonden: Leo van Dongen
aan 't einde van zijn krach
ten op de top van de berg,
Jleed na 2 km dalen van de
weg. Een meter lager kwam
hij tot stilstand, met een
bloedende ivond aan de hand
en een schaafwond aan het
dijbeen. Een gendarme hielp
hem iveer op de iveg en
uiterst voorzichtig is Van
Dongen naar het dal ge
reden.
Als een na laatste finishte
de dappere renner uit Made.
De rechterkant van zijn
stuur was roodgekleurd.
Kansen: Cees Haast is toch
weer voor in het klassement
beland. Kees Pellenaars zal
meer dan ooit tevreden zijn
geweest nu onderwerp van
zijn bijzondere zorgen eens
een keer verstandig reageer
de toen er winst te behalen
nel.
Tomasso de Pra glimlachte niet.
Hy stamelde wat woorden in de
Italiaanse microfoons. Hij beant
woordde al die vragen van al die
andere verslaggevers niet, want To
masso spreekt geen Frans. Toen men
hem tenslotte op het erepodium duw
de om de gele trui aan te trekken zei
Tomasso: „Liever niet. Al die men
sen. Wat een gedoe. Kunnen ze de
trui niet naar het Hotel brengen?
Hier heb ik het adres". Zó verlegen
is ook Felici Gimondi aan zyn blik-
begonnen
(Van een speciale verslaggever)
Wimbledon 1966 begint in zijn laatste fase op een film van
Alfred Hitchcock te lijken. Na de sensationele gebeurtenissen van
de partij SantanaDavidson woensdagmiddag volgde donderdag
op het al sterk versleten graskarpet van het in de zon badende
centrecourt, een reeks van schokkende scènes, die de lucht van
kreten vervulde en de toeschouwers het gelaat af en toe in de
handen deed verbergen.
Finale tegen
Maria Bueno
De laatste vier dames, de als nurn
mer 1 t/m 4 geplaatsten, waren aa
bod om uit te maken welke twee za
terdagmiddag de eindstryd zullen
mogen spelen. De strijd was in beide
gevaülen zo grillig a-ls damestennis
maar zyn kan, maar hoezeer ieder
een zioh op Wimbledon op verras
singen pleegt voor te bereiden, nie
mand had Billy Jean King Moffitt
een kans gegeven om de kampioene
Margaret Smith te vers1 aan, zoals
niemand tydens de partij Mar.a
BuenoAnn Jones by twee match-
punten op 98 in de tweede set en
later by de stand 50 in de derde
set nog een penny had willen geven
voor de kainsen van Ann Jones, die
ook inderdaad verloor, maar pas met
75, na acht matohpunten met koel
bloedige heldenmoed te hebben over
leefd.
Voor de zomercompetitie van de
KNZB werden donderdga de volgen
de waterpolo-wedstryden gespeeld:
DZVHZPC 2-3. MeeuwenNeptu-
nus Amersfoort 1-2.
Zenuwen
Het wordt dus een finale tussen
Maria Esther Bueno, de 26-jarige
tennisartieste uit Sao Paulo, Wim-
bledonkampioene 1959, 1960 en 1964,
die Ann Jones nu met 63, 911,
75 versloeg en Billy Jean King, fi-
naliste in 1963, die tegen Margareth
Smith maar twee sets in 48 minuten
nodig had: 63, 63.
Billy Jean King was tegen Mar
gareth Smith in haar allerbeste
vorm, maar haar zege kan niet be
oordeeld en beschreven worden zon
der de opmerking dat de titelhoud-
ster even hard tegen haar zenuwen
als tegen haar Amerikaanse rivale
heeft moeten vechten. Margareih
is eigeniyk geen moment aan haar
normale spel van sterke service en
grote aantal volleys toegenomen. De
herinneringen aan de vi-ywel altyd
moeiiyke partyen tegen Billy Jean
King, de vechtjas, gaven haar tennis
zoveel spanning dat de uitwerking
verlammend was.
In het gemengde dubbelspel ver
loren Gerrard <N. Zeeland) en Ellv
Krocké met 64. 6—2 vUn Fletcher
—Margaret Smith (Australië).
BILLY JEAN MOFFITT
sensatie op Wimbledon
De uitslag van de tiende etappe
Bayonne—Pau (234.5 km) luidt: 1.
De Pra (It.-Albani) 6 u 37 m, 2.
In 't Ven (Belg-Cools) 6.37.01, 3.
Janssen (Ned.-De Muer) 6.39.03, 4.
Perurena (Sp.-Machain) 5. Haast
(Ned.-Pellenaars)., 6. Momene (Sp.-
Langarica), 7. Huysmans (Belg-
Cools 8. De Wolf (Belg-Marien),
9. Mugnaini (It.-Nertolazzo), 10.
Aimar (Fr.-Geminiani), 11. Kunde
(Dld.-Plaud), 12. Otano (Sp.-Ma
chain), 13. Fezzardi (It.-Albani),
14. De Rosso (It.-Albani), 15. Elor-
za Sp.-Langarica)16. Lebaube
(Fr.-Caput), 17. Diaz (Sp.-Ma
chain), 18. Schleck (Lux-De Muer),
19. Uriona (Sp.-Langarica), 20. De-
lisle (Fr.-Plaud), allen dezelfde tijd
als Janssen: 6.39.03, 21. Garcia (Sp.-
Machain), 6.42.03, 22. Stablinski
(Fr.-Geminiani), 6.46.05, 23. Seis
(Belg-Marien), 6.46.18, 24. Swerts
(Belg-Magne), z.t., 35. Harings
(Ned.-Pellenaars) 6.46.18, 46. Pouli
dor (Fr.-Magne), 55 .Anquetil (Fr.-
Geminiani), 59. De Roo (Ned.-Pel
lenaars) 69. Rudi Altig (Dld.-Alba-
ni), 71. Zilverberg (Ned.-Pellenaars),
74. Van Looy (Belg-Marien), 75.
Karstens (Ned.-Pellenaars) allen z.t.
als Seis: 6.46.18. 80. Planckaert
(Belg-Driessens) 6.50.22. 87. Den
Hartog (Ned.-Geminiani) 6.54.35, 94.
Van der Vleuten (Ned.-Pellenaars),
97. Wouters (Ned.-Pellenaars), 102.
Nydam (Ned.-Pel.), 103, Geldermans
(Ned.-Albani) allen 6.54.35, 120. Van
Dongen (Ned.-Pel.) 7.03.02.
Klassementen
Algemeen klassement: 1. De Pra
(It.-Albani) 51 uur 26 min. 11.
sec, 2. Janssen (Ned.-De Muer) op
2 m 3 s, 3. Ex aequo Momene) op
Langarica), De Rosso (It.-Albani),
Husymans (Belg.-Cools). Kunde
(Dld.-Plaud), Aimar (Fr.-Geminia
ni) en Lebaube (Fr.-Caput) allen op
2 m 14 s., 9. De Wolf (Belg.-Ma-
rien) op 2 m 59 s. Ez aequo Haast
(Ned.-Pellenaars), Delisle (fr.-
Plaud), Otano (Sp.-Machain), Peru
rena (Sp.-Machain), Mugnaini (It.-
Bertolazzo), Elorza (Sp.-Langarica),
Uriona (Sp.-Langarica) en Fezzardi
(It.-Albani), allen op 3 min. 21 sec.,
18. Schleck (Lux.-De Muer) op
3.50, 19. In 't Ven (Belg-Cools) op
8.23, 20. Rudi Altig (Dld.-Albani) op
8.26, 21. Ex aequo Seis (Belg.-Ma-
rien) en Harings (Ned.-Pellenaars)
op 9.18, 23. Brands (Belg.-Driessens)
op 9.26, 24. Karstens (Ned.-Pelle
naars) op 9.28, 25, Ex qequo George
Groussard (Fr.-De Muer), Van den
Bossche (Belg.-Driessens), Anquetil
(Fr.-Geminiani), Van Springel
(Belg-Cools) en Poulidor (Fr.-Mag
ne) allen op 9.29, 38. Zilverberg
Cricketprogramma
Eerste klasse A: ACC-HCC; Quick
Hg.-HBS; Rood en Wit-Hermes DVS
VOC-Bloemendaal.
Eersteklasse B. Excelsior-De Kre
kels; HCC II-VRASCHC-Rood en
Wit II.
2de klasse B I: Ajax I-Concordia.
3de klasse C: ACC IV- Ajax II.
4de klasse A: Ajax IV-De Krekels
III (terrein P, Paaltjenspad).
4de klasse C: Ajax Ill-Victoria II
(terrein LMHC).
De moeilykheden tussen Enge-
lands stervoetvaller Denis Lw en zyn
club Manchester United zyn opgelost.
Law heeft donderdag een contract
getekend dat hem voor twee jaar aan
de United verbindt.
(Ned.-Pellenaars) op 10.14, 72. De
Roo (Ned.-Pellenaars) op 13.56, 75.
Den Hartog (Ned.-Geminiani) op
17.35, 79. Van der Vleuten (Ned.-
Pellenaars) op 18.37, 93. Nydam
(Ned.-Pellenaars) op 21.16, 99. Gel
dermans (Ned.-Albani) op 22.08, 111
Wouters (Ned.-Pellenaars) op 29.08
en 120. Van Dongen (Ned.-Pelle
naars) op 37.35.
Bergklassement: 1. De Pra (It.)
18, 2. Perurena (Sp.) 14. 3. In 't
Ven (Belg) 12, 4. Diaz (Sp.) 10.
Puntenklassement: 1. Planckaert
(Belg.) 145, 2. Karstens (Ned.) 127,
3. Van Looy (Belg.) 115, 4. Sela
(Belg.) 110, 5. Janssen (Ned.) 105.
Ploegenklassement: 1. Albanl
156.45.48, 2. Langarica 156.49.10, 3.
Cools 156.51.22, 4. De Muer 156.53.00,
156.59.59, 7. Plaud 157.01.40, 8. Ma
rien 157.02.31, 9. Geminiani 157.02.46
10. Driessens 157.06.45
