8
W
mr
mmm.
Het land
achter
de bergen
Chefarine .4
ISisr
JlË
-JMNKOfr
SDAQ 14 JUNI 19S#_
LETOSCH DAGBLAD
PAGINA IS
jnefiww
YERYOLGVERHAAL
Ooofwootaüjk verhaal door JOHN BOLANO
1
onderwijs wordt geheel gere-
r oor «en elektronisch fcreln. Na-
t is dat niet altijd zo ge-
1 in de tijd van onwetendheid,
■\stnre periode, stonden er men
ieerkrachten voor de klassen,
hide opleiding bleef in gebreke.
een grotere mate van begrip
moeten aankweken en zij
verstandelijke vermogens
hebben moeten beïnvloeden,
niets van dat alles gebeurde.
\et tegenovergestelde deed zich
Teel wat leerlingen verlieten
Ie Jaren onderwijs de school
j nis analfabeten. Geleidelijk
de nonnen en diverse theo-
ferdiepten zich in de oorzaak
O. Menige theorie werd als
aanvaard en er wer-
iethoden ontworpen om verbe-
1 m ln te voeren. Maar niets
oorzaak".
wijten
a ontdekte de w
1 die was?"
wa
l leerkrachten me
more keek haar aandachtig
■|Pat begrijp ik niet".
zijn geen twee mensen ge-
|Ijder van ons verschilt van al-
ï.rige. Dat zult u met me eens
dan kunt u ook met me
fijn, dat het gedrag van een
[(fan veranderingen onderhevig
gevolge van zich wijzigende
i idigheden".
Sir zeker".
Ziet u, elke leerkracht had
U haar eigen opvattingen om-
manier, waarop de aan hun
aaevertrouwde leerlingen onder-
^moesten worden en zij maak-
ior zichzelf uit wat belangrijk
de door hen onderwezen leer
wat niet. Verder stond het
Ïvan een leerkracht onder
van kleine ergernissen, die
«n ondervinden. Dit alles
"verwarring in de.geesten van
jlingen. Men kan van het kin
zin niet vergen, dat het de gril-
to de volwassene begrijpt en
li ten volle profijt trekt vas
onderwijs.
Ira men deze waarheid had
F [end, werden de menselijke
ichten geleidelijk door ma-
vervangen. Een machine kon
„oen waartoe een mens in staat
3 in feite meer, want in een
brein kan meer kennis
1 opgeslagen dan honderd
llUjke leerkrachten in hun ge-
kunnen vastleggen,
^machine kent geen variatie,
ld dat ondeugend was bij een
ijke leerkracht, zou op ver-
"jhde manieren en zwaarder of
„f zwaar gestraft kunnen wor-
üor hetzelfde vergrijp, dat op
"Üllende ogenblikken werd be-
,,Het zou in zekere mate dupe
D worden van de gezond-
"oestand van een leerkracht en
humeur op het moment,
.,p de schuldige zijn straf moest
^gaan. „Bent u dat met me
Aan de hand van eigen
Brvaringen wist hij, dat het zo
'Mohema knikte. „Dan zult u
.pen, waarom de leerkrachten
ïi vervangen. De Heren maak-
van het probleem. Zij ont-
Pq dat kinderen een ingescha-
ftechtvaardigheidsgevoel hebben
tit zij uitzonderlijk logisch den-
J)e kinderen begonnen als spoe-
lé strikte eerlijkheid van de
j|ne te waarderen, die voor het-
vergrijp steeds dezelfde straf
Jlde. Een afstraffing door een
fine is onpersoonlijk: het onder-
i; door de machine eveneens. Het
was afgelopen met het analfa-
betisme''.
Claymore keek haar weigelend aan.
Zfj leek trots te zijn op al wat zij
hem uitgelegd had. Maar voor hem
had hé* systeem toch iets ongezonds
en onmenselijks. In letterlijke zin on
menselijk, dacht hij bitter. Maar het
was een doeltreffend systeem. De
kinderen die hij geobserveerd had,
waren nog heel jong, maar konden
volgens Mohema lezen en schrijven.
De kleuters hadden hem meer aan
automaten dan aan normale kin
deren doen denken.
Mohema hield hem aandachtig in
het oog. ,3ent u niet van mening
dat ons systeem goed is?" vroeg zij
bezorgd.
Daarover moest hij nadenken. „Ik
zie wel in, dat de kinderen er in ze
kere zin profijt van trekken" ant
woordde hij bedachtzaam. „Maar
het is me niet duidelijk, hoe u kunt
uitmaken, wanneer zij ondeugend
zijn. Niemand kijkt naar hen".
„De machine toch. De machine
merkt het, als zij zich misdragen".
Hij verkilde en rilde even. De ge
dachte dat een machine tot taak
had het menselijk gedrag te bespio
neren was walgelijk. Voor het eerst
begon hij eraan te twijfelen, of Ya-
demos wel een geschikt oord voor
een langer verblijf zou zijn. Hij
keek op en zag de blik van Mohema
op zich gericht; haar lichtblauwe
ogen verrieden geen emotie. „Maar
missen de kinderen de menselijke
leiding niet? Het feit, dat zij zich
tot niemand kunnen wendenont
neemt dat hun niet iets? Zij gedra
gen zich niet als alle andere kin
deren, die ik gekend heb. Ze doen
meer aan gevangenen denken".
„Gevangenen!" Mohema schaterde.
„Gevangenen! Wacht maar, tot u
hen tijdens de speeltijd hebt geob
serveerd. Dan praat u wel anders".
Terwijl zij het eind van de les af
wachtten, trappelde Claymore op de
maat van de muziek met zijn voet.
In het naburige leslokaal was het
rumoer niet al te hevig maar zon
der tampons in de oren zou het al
gauw onaangenaam luid zijn ge
worden.
Onverwacht vloog de deur van het
klaslokaal open en een troep gillen-
ae en schreeuwende kinderen storm
de hem voorbij; hij wankelde on
der het geweld van hun lichamen en
duwende handen.
(Wordt vervolgd;
Hoe is het ontstaan? j
Dit woord: ALMANAK
Een almanak is een kalender,
meesal opgenomen in een jaar-
boekje dat ook andere gegevens
bevat. Bekend is de Enkhuizer
l Almanak. Het woord is bekend
l in alle Westeuropese talen en
l ook daarbuiten. Het is, zoals ve
il le woorden diie met rekenen te
f maken hebben, door de Arabie-
ren naar Europa gekomen, maar
f Arabisch is het woord oorspron-
kelijk niet. In een geschrift van
t zekere Porphyrius. dat wordt
aangehaald door de in de 4e
(f eeuw levende Euseblus, wordt
f het woord almenichiaka ge-
bruikt als de naam van Egyp- f
f tische kalenders. Men neemt aan
t dat het van Koptische oorsprong
f is, maar is er nog niet in ge-
t slaagd vast te stellen hoe het is
i samengesteld. Ook is wel ge-
dacht aan samenhang met het
Hebreeuwse werkwoord manah,
delen, scheiden, tellen, maar ook
dat is onzeker.
:t een
Daags Algemeen Abonnement;
f 60.- le klasse. Kinderen 3
t/m 9 jaar half geld. Ideaal
voor uw vakantie. 8 Dagen
onbeperkt reizen door heel
Nederland. Het abonnement
is bij alle stations en reis
bureaus verkrijgbaar. Pas
foto meebrengen.
WERELDDIAKONAAT
HELPT BLINDEN
Het gereformeerd wereldd'.akonaat
is van plan het blindenwerk in Per-
zië belangrijk uit te breiden. Reeds
werkt hier dr. J. van Weelden, die
in samenwerking met het hervormde
werelddiakonaat werd uitgezonden.
Hij zette een trainingscentrum op
waar blinde mannen en jongens
landbouwwerk leren.
De mogelijkheden voor uitbreiding
worden thans in Perzië onderzocht
door ir. L. Banning van de Neder
landse Heidemaatschappij. Van zijn
advies zal het- afhangen of een twee
de landbouwdeskundige zal worden
ingezet voor uitbreiding van het
hulpwerk.
Na de training kunnen de blinden
werk vinden in de gewone landbouw,
in de amandelcultuur, de kippenfok
kerij en de veeteeelt. Aan het cen
trum is ook een brailledrukkerij ver
bonden. De machines zijn uit Neder
land afkomstig. Al het. werk gebeurt
in samenwerking met de christelijke
kerken van Perzië.
PANDA EN DE MEESTER-GELDVERZAMELAAR
14. Zodra de heer Geldmaker had vastgesteld, dat hij voldoende
schadevergoeding voor zijn hulp had ontvangen, startte hij zijn
voertuig.
„Om gindse hoek is een garage!" sprak hij tot de verblufte auto
mobilist. trDaar zal men ongetwijfeld de auto's van u en uw lotge
noten verf vrij kunnen maken!"
Met die woorden reed hij heen, ter verduidelijking bij het passe
ren op de bedoelde garage wijzend.
*,Je hebt daarnet veel kunnen leren!" sprak hij onderwijzend tot
Panda. „Niet alleen zullen ze nu gebruik maken van mijn auto
werkplaats en zo mijn geld-v er zameling vermeerderen maar
bovendien hebben ze me nog betaald voor het aanwijzen ervan!"
„Ik weet het nietzei Panda aarzelend, „maar ik heb het ge
voel dat dit ergens niet goed is!"
„Onzin!" antwoordde de géld-liefhebber beslist. „Je bent er nog
niet aan gewend om met een genie te werken dat is het! Maar
het went nog wel! Wacht ...ik ruik meer j
RECHTER TIE EN DE MOORD OP DE LOTUSVIJVER
31. „Vertel verder", zegt Tsjiao Tai. „De man met de rode hals
doek bleef alleen achter", vervolgt de herbergier, „en hij heeft wél
drie uur gewacht. Onderwijl dronk ook hij mijn beste wijn, en van
hem heb ik natuurlijk ook geen cent gezien. In kon bemerken dat
hij ongeduldig werd, maar ik hield me natuurlijk zoveel mogelijk
op de achtergrond. Eindelijk kwam er een andere man binnen die
ook zwaar vermomd was, geheel in het zwart. Ze gingen samen aan
een tafeltje zitten en bestelden een nieuwe kan wijn. Ik zag dat de
i de ander gaf, en dat hij er
een grote buidel met zilverstukken voor terugkreeg. Maar ik zag
ook nog iets anders" De oude herbergier pauzeert even en Tsjiao
Tai zegt ongeduldigVooruitvertel verder. Of wil je van mede
plichtigheid worden beschuldigd?" „Nee, heer", zegt de herbergier
verschrikt, „ik zweer u dat ik niets verzwijg. De twee mannen zaten
samen een tijdje te fluisteren. Toen de man met de rode halsdoek
zich even omdraaide, zag ik heel duidelijk dat de ander een wit
poeder in zijn wijnkopje liet glijden. Daarna hebben ze misschien
nog vijf minuten gepraat en ze zijn toen samen weggegaan. Ik weet
er natuurlijk niets van, edele heer, maar ik dacht bij mezelf: dat
poeder zal wel vergif zijn".
Advertentie
4 beroemde middelen doen
wonderen
Vier middelen in één tablet helpen
elkaar endoen wonderen l
De vier middelen, verenigd in één
tablet Chefarine „4", zijn elk afzon
derlijk in de hele wereld beroemd en
hebben miljoenen mensen baat ge
bracht. Tezamen werken zij nog
beter en doen werkelijk wonderen.
Eén der bestanddelen is het betrouw
bare maagmiddel Chefarox, dat een
teveel aan maagzuur neutraliseert.
De combinatie is ideaal om pijn of
griep doeltreffend te bestrijden.
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
542. „Het was een heksenketel," vervolgde Bram zijn vertelling,
waarnaar Karo en Tutu vol spanning luisterden. „Het schip schoof
scheef door de branding, en het leek alsof de hele wereld aan wa
ter over me werd uitgestort. Ik. probeerde te zwemmen, maar de
stroom sloeg mijn armen weg. Nu eens dook ik meters onder, dan
weer werd ik bijna uit het water opgetild."
„En het schip" vroeg Karo.
„Het schip werd te pletter geslagen tegen enkele rotspunten. Het
was een geluk, dat ik er net even tevoren door een reusachtige golf
toas afgeslingerd, want anders had ik nu niet hier gezeten. Wat er
van de masten en de reling overbleef was nog niet genoeg om er
tandenstokers van te maken."
„Alle krrrakepitteliet Tutu zich nu 'voor het eerst horen.
Zijn slimme oogjes glinsterden, want hij wistdat Karo nu spoedig
te horen zou krijgen, hoe Brammetje indertijd aan zijn papegaai
was gekomen.
En hij wist ook, dat het misschien een nog spannender avontuur
was, dan Karo ooit tezamen met Brammetje Fok had beleefd!
1 v Huil te Rotterdam
Ster
li, M-d""
