Moekie Bosch doet alles zelf Kwade aap in de kooi (W)ETENSWA ARD Malse maatjes HEBT U HET NltUWEP£i9^im GRSFORNUIS RL BEWONDERD BIJ UW HANDELAAR? Kopen in Duitsland lATtRDAO 18 MEI 1988 LEIDSCH DAGBLAD L D -EXTRA In Doorn woont „Moekie" Bosch, een 86-)»rige humoristische Friese („maar geen stiefkop") die niet alleen de zorg heeft voor café Rust-wat, maar ook nog voor haar pleegkinderen. Haar witgeschilderde huis heeft het zelfde doel als kasteel-hotel Les Milandes in Frankrijk, dat wordt beheerd door Josephine Baker. Er worden kinderen opgenomen die alleen staan en liefde nodig hebben. Moekie Bosch houdt niet van vergelijkingen met Josephine Baker. „De enige overeenkomst is dat we allebei in een lange broek lopen en verder heet ik Hinke en geen Josephine". Moekie Bosch met pleegdochter Geertje en haar baby-kleinzoon. Over Les Milandes zijn veel verhalen geschreven. Verhalen om geld in te zamelen omdat Josephine aan de rand van een faillissement stond. Maar Jose phine heeft nog steeds het hoofd boven water gehouden omdat de acties steeds weer zoveel geld in haar kassa brachten en ze kon met al haar kinderen op het kasteel blijven wonen. Moelcte Bosch heeft nooit zoveel aan de weg getimmerd. Het gaat bij haar wat gewoner. De vorige week was het „Vlaggetjesdag": de haringloggers voeren uit om de eerste nieuwe haring te vangen. De jonge maatjesharing (Hollandse nieuwe) geldt als de fijnste kwaliteit en is zeker een de licatesse, wanneer ze met zorg wordt opgediend en er geslagen room of sour-cream bij wordt ge geven (op smaak gemaakt met paprikapoeder, zout en gehakte peterselie). Bij de afdeling vis van het Voor lichtingsbureau voor de Voeding kunt u het vouwblad „Malse maatjes" bestellen. Daaruit komen o.a. de volgende recepten: Gevulde tomaten met haring 8 vrij grote tomaten, 4 schoon gemaakte haringen, 1 krop sla, zout, peterselie en mayonaise. De tomaten wassen en een kapje er af snijden. De vruchten uithol len en van binnen eventueel met zout bestrooien als de haring niet erg zout is. De haring fyn snyden en met 2 eetlepels mayona/ise en fijn gehakte peterselie vermengen. De tomaten op 'n met sla bedekte schaal zetten en met het mengsel vullen. Haring op open broodjes 4 zoute haringen, 4 kadetjes, 2 grote augurken, 1 tomaat, 1 klei ne biet, 1 krop sla, boter of mar garine. De kadetjes halveren en met bo ter of margarine besmeren. De ha ringen schoonmaken (zo nodig we ken), fileren en halveren. De sla bladeren wassen en laten uitlek ken. De gehalveerde kadetjes met sla bedekken en op ieder een halve baring leggen. De kadetjes garne ren met stukjes augurk, biet en to- Ze zegt: ik heb al drie kinde nen in huis genomen: Uiteindelijk heeft niemand het me gevraagd. Daarom zal ilk er ook voor werken Maar ik wilde dat ik een keer op de planken mocht staan om, net als Josephine, dat geld te verdie nen. Dan zou ik ook van veel zor gen af zijn". ROMPSLOMP Ze is een keer op Les Mirandes geweest. Moekie en Josephine ont moetten elkaar in 1963, tijdens een tournee van de vedette met haar kinderen. Na de uitnodiging ging Moekie naar Frankrijk. Ze is er nogal gesloten over en zegt alleen: „Het is er erg mood. Maar ik zou nooit z'on kast van een huis willen hebben. Met zoveel rompslomp en zoveel kosten". Moekie krijgt haar steun in natura van de chauffeurs diie een „bakkie" bij haar komen halen. Van haar „jongens". Een zak cement, zand, stenen, tegels of een lift voor de kinderen naar het dorp. Ze heet twee rechterhanden die zoveel doen dat de mensen haar soms een „wonderlijke vrouw" vin den. Maar dat lacht de humoris tische en individualistische Hinke Bosch weg. Zij doet wat zij wil en ze blijft er een „doodnuohter mens" bij. „Ik moet per slot van rekening alles alleen doen". (Haar man ligt in het ziekenhuis). Ze klimt op het dak om lekkages te verhelpen. Ze verhoogde de waarde van een auto die ze voor honderd gulden kocht met enkele honderden guldens (prachtig opgeknapt), ze tuiniert, ze verft, ze schildert en zorgt naast haar huishouden en haar kinderen nog voor het café. Boven „Rust-wat" hangt echter het gemeentelijk zwaard. Toen het gezin Bosch er tien Jaar geleden introk was er geen elektra, waren de vloeren verrot en lekte het dak op verschillende plaatsen. De huis baas vertikte het er iets aan te doen. De gemeente verklaarde het café later onbewoonbaar. Toen stak Moekie zelf de handen maar uit de mouwen want ze voorzag dat ze er nog wel een aantal jaren in zou zitten. Wat moekie echter nodig heeft, en dat is haar enige wens, is iemand die zegt: „we gaan het huis voor u kopen en de hele boel restaureren"Dan pas heeft ze rust en dan pas is ze vol maakt gelukkig. „Maar waar vind je daadwer kelijke hulp? Ik verwacht niets meer van de mensen. Bovendien is het mijn eigen wil Kan moekie met haar kinde ren rondkomen? ,,We hebben het wel eens met vijf gulden moeten doen. Als het 's zomers geen regenseizoen is, weet ik dat het een rustige winter wordt. Ik heb nog nooit de hand opgehouden. Maar on danks de moeilijkheden wordt er veel gelachen omdat i k d« komische kant er van ben als ik in die tien jaar al die kin* deren niet zou hebben gehad, dan had ik Rust-wat n u kun* nen kopen. Maar als er weesr een op de stoep staat, wat do« je dan 1" Hoeveel kinderen moekie nu heeft? „Schrijf maar op: Mopje va.n zeven, het mongooltje Geer tje van elf en Roeleke ook een mongooltje van zeventien. Dan de gehandicapte, Spaanse Victo* van dertig, mijn eigen kinderen Ad van 23 en Jaaike van 21 met haar 23-Jarige man en hun baby van vier maanden en Nel (21) en Thijs (23). Je moet niet denken, wat een beste, brave vrouw. Heb zijn allemaal kinderen met een achtergrond die hier komen". Het zijn meestal tijdelijke gevallen, kinderen van zieke ouders, geschei den ouders, kinderen met moeilijk heden, van de voogdijraad. „Da deur gaart open voor ieder kind dat hier aankomt. Ik heb wel eens iemand haren zeggen: we worden geleefd. Dat is zo. Maar de kinde ren mogen hier zelf leven". Nog meer kinderen? Waarom niet. „Dan heb je tenminste geen tyd om aan je eigen zorgen te den ken: dat doen al teveel mensen". Over haar „daadwerkelijke hulp aan alle kinderen, maar vooral de opgroeiende", schrijft Hinke Bosch haar memoires. Ze is bezig aan een boek dat .Moeke waar ben je" gaat heten. Een autobiografisch verhaal over haar bezige leven, waarin mcekie zelf „de humoris tische kant" blijft. De haringen schoonmaken (zo nodig weken), fileren en in stukjes snyden. De biet, de appel en de ui schoonmaken. De augurkjes in stukjes snijden en alle ingrediënten goed door elkaar mengen. Een sausje maken van mosterd, peper, zout, olie en azijn. Dit door de sla roeren en geheel op smaak afma ken. De sla opdoen op een grote platte schaal of kleine schaaltjes, blaadjes sla of fijngesneden andij vie of Brussels lof om de sla heen leggen. De sla eventueel bedekken met mayonaise en garneren met plakjes hardgekookt ei en reepjes haring. Roerei met zoute haring 4 eieren, 2 zoute haringen, 1 klein uitje, melk (per ei een eet lepel), zout, boter of margarine. De eieren loskloppen met melk en vermengen met in blokjes gesne den schoongemaakte haring, fijn gesneden ui en zout. In een panne tje een klontje boter of margarine smelten. Het eimengsel toevoegen en de massa op een zacht vuur ver warmen. Met een houten lepel tel kens het gestolde gedeelte van de bodem losmaken tot de gehele mas sa gaar is en nog iets vochtig. Het roerei in een verwarmde schaal serveren. Desgewenst wat fijnge hakte peterselie er overheen strooi- Het succesnummer van elke dierentuin is de apenkooi, waar je naar je eigen karikatuur kunt kijken en je toch mens voelen, dat wil zeggen: een hogere diersoort, met een subliem intel lect en ontgroeid aan het primi tivisme. Marian, anders zo nuchter en te gen de draad in, is in dit opzicht precies als haar medemensen: ook zij was niet van die apenkooi weg te slaan. Het karikatuur-bedrijf was in volle gang. Acht, negen apen zaten vriendelijk bijeen, kaapten elkaar de pinda's voor de neus weg, trok ken grappige gezichtjes tegen het publiek, er was een moeder bij wier jonkie aan haar buik hing en die aller vertedering oogstte, er waren oude, dikke, jonge, magere aapjes; ze leefden kennelijk eendrachtig samen en voelden zich gelukkig. Tot plotseling uit het nachthok een grote, grijze aapman kwam stor men, die het vredige groepje krij send uiteen Joeg, de kleintjes mis handelde, de vrouwtjes bespuwde, de jonge mannetjes de stuipen op het lijf Joeg. De apen vluchtten van de ene hoek naar de andere, schreeuwden van angst, raakten zo dra hU in hun richting grauwde, volslagen in paniek. Het was hart verscheurend. Het publiek loeide van ver ontwaardiging. De „kwade aap" bleek over een geweldige eetlust te beschikken maar zijn optre den was zo rauw, dat iedereen trachtte pinda's in de richting van de opgejaagde dieren te gooien, met voorbijgaan van het schrikbewind, wat niet lukte want onder dreigementen en tandengéblikker wist hij toch wel aan zijn portie, en méér dan zijn portie te komen. Van de oorspronkelijke vredigheid was niets meer over en iedereen sprak er schande van. Ook Marian; en toen zl) een op passer in het oog kreeg eiste ze van mij, dat ik hem ter verantwoording zou roepen. „Of het nog niet erg genoeg is dat die beesten gevangen zitten", snikte Marian. „Moeten ze dan ook nog geterroriseerd worden door zo'n ellendeling?" „Ja", zei de oppasser. „Als we de kwade aap iso leren, zal het ln de grote kooi heel rustig, idyllisch en harmonisch toe gaan, maar binnen een jaar zijn dan al de apen dood. Deze ellende ling houdt hen gezond; omdat ze hem vrezen blijven ze voortdurend waakzaam, in actie, gebruiken ze al hun zintuigen en spieren. Zodra Moed erl iIjke1 Haringsla 2 êt 3 zoute haringen, 500 g (5 8) koude gekookte aardappelen, 1 gekookte biet, 1 zachtzure ap- Pel, 1 kleine uit, augurkjes, peper, mosterd, zout, olie, azijn, blaad jes kropsla of zeer fijn gesneden andijvie, Brussels lof of veldsla, (mayonaise, 1 hardgekookt ei). een aap het te gemakkelijk krijgt, omdat hij zijn dieet krijgt voorge zet, de temperatuur van zijn om geving zorgvuldig wordt geregeld en zijn natuurlijke vijanden hem niet kunnen bereiken, zal hij de genereren, gaan sukkelen aan al lerlei kwalen en spoedig het loodje leggen. In elke apenkooi hebben we zo'n kwade aap, die moet er zijn om de anderen f,it te houden". Ma rian begreep het en bewonderde de wijsheid van de oppasser. 's Avonds staat de krant weer vol klachten. De provo's hebben de orde versoord, er is een iro nisch stukje over het concert van een beatgroep, een paar demon straties zijn met knuppels uiteen geslagen, tussen de regels door kun je de angst, de onrust, de woede over de terreur van de op- standigen duidelijk aanvoelen. En opeens zie ik het. De „kwaaie apen" in de maatschappij hebben zich weer eens duchtig geroerd. Zonder hen zou de samenleving veel genoeglijker en idyllischer zijn, zonder hen zouden we knus by el kaar kunnen zitten, nootjes pel lend, keuvelend: compleet een plaatje. Maar de provo's, demon stranten, satirische t.v.-makers, beat-adepten en opstandigen gun nen ons die gezapige rust niet; ze grauwen, dreigen, boezemen ons angst in, ze jagen ons van de ene hoek naai- de andere, ze betwisten ons de vette brokken en de magere lappen, ze vullen ons leven met la waai, ontsteltenis, verontwaardiging en houden ons klaarwakker! Als echte tirannen eisen ze van de burgerij dat die alle zintuigen en hersenen waarmede zy is uitgerust, gebruikt. Rust wordt ons niet ge gund; we krygen de kans niet om in te dommelen, weg te dromen; wiegend op de cadans van de zelf ingenomenheid. Voortdurend ruk ken de kwade apen aan ons gewe ten, ons gezonde verstand, onze ge vestigde meningen. Een samenle ving die niet langer „geterro riseerd" wordt door heftige kritiek, dwarsliggerU, die niet by voortdu ring door de „kwaaie apen" ge noodzaakt wordt haar inzichten te herzien en haar eigen meningen op houdbaarheid te toetsen, zal onver- mydeiyk indommelen, versuffen tot stilstand komen en eindeiyk te gronde gegaan. De kwade aap in de kooi is een biologische noodzaak, de kwade aap in de maatschappij is een morele noodzaak. Met het isoleren of uitroeien van de „ruige elementen" graven we ons eigen graf. Provo's, satirici, lastpakken hebben een gegronde reden van bestaan; we behoren hen dankbaar te zijn. THEA BECKMAN Wat make-up kan doen In West-Duitsland, waar de be hoefte aan onderzoek van allerlei zaken nu eenmaal groter is dan waar ook ter wereld, is onlangs ook de vraag aan de orde geweest, in hoeverre het ulteriyk van de ver koopster de verkoop van allerlei ar tikelen stimuleert. Het spreekt van zelf dat een wei-verzorgde Jonge vrouw die beschaafd optreedt meer succes heeft dan een slonzige ver- schijning met slechte manieren. Daar ging het echter niet om. Men zocht twee dames uit, die naar ut terly k en optreden haast eikaars dubbelgangers waren, voorzag de één van een nogal nadrukkelijke make-up plus rode nagels en zette de andere zonder kunstmatige ver fraaiing achter de toonbank. De jongedame met de make-up wan: ze verkocht veertig procent meer en bovendien kreeg ze minder klachten dan haar minder opvallende colle ga. Zo namen psychologen, reclame experts en zakenmensen hun draagkrachtige vrouweiyke „testob ject" zeer nauwkeurig onder de loep en brachten daarby voor een deel zeer interessante en ook on verwachte koopregels aan het licht. (Advertentie) Geen progressieve kloosterkleding maar gewoon manne quins in modieuze badpakken met „nonnenkap" Dit kan....maar voor de afwas zijn ze ideaal! DDDDD theedoeken, ten product van Hedeman-Almelo Waar kopen vrouwen het liefst? Door welke reclame laten zij zich vooral beïnvloeden en op welke tijd van de dag kopen zij graag? Deze en talrijke an dere vragen moesten in het ka der van een onlangs in de Duit se Bondsrepubliek afgesloten onderzoek van experts een in zicht over de koopgewoonten van de Westduitse huisvrouwen verschaffen. Zoals men vaststel de, laten in meer dan 70 pro cent van alle Westduitse huwe lijken de mannen het huishoud geld over aan hun vrouwen en slechts iedere 13e echtgenoot vraagt aan het eind van de maand om een nauwkeurige af rekening van de uitgaven. Zo namen psychologen, reclame experts en zakenmensen hun draagkrachtige vrouwelijke „testobject" zeer nauwkeurig onder de loep en brachten daar bij voor een deel zeer interes sante en ook onverwachte koop regels aan het licht. De koop- en consumptiegewoon ten van de vrouwen zyn niet onbe langrijk veranderd. Zeer verbaasd waren de opinie-onderzoekers by- voorbeeld over het feit, dat tegen woordig in Duitsland steeds min der vrouwen nog maar 38 pro cent met een boodschappeniyst- je naar de winkel gaan. Ook de aanbevolen prysvergeiykingen zyn by de jonge huisvrouwen veel min der populair dan by hun moeders enige jaren geleden. De experts met nen echter, dat de moderne winkel straten in nieuwe stadswyken met hun geconcentreerde aanbod in en kele winkels een effectieve concur rentie en daarmee een succes be lovende prysvergelyking verre gaand uitschakelen. Bovendien ko pen vrouwen graag steeds weer in een bepaalde winkel, om van de talryke voordelen van de vaste klant byvoorbeeld goedkopere speciale aanbiedingen gebruik te kunnen maken. In tegenstelling tot. hun mannen waarvan 65 procent als uitgespro ken .snelle klanten" worden gekwa lificeerd, snuffelen de huisvrouwen graag in het uitgestalde aanbod. Vooral in grote warenhuizen gaan zij by hun keuze behoedzaam en geduldig te werk. Voor deze zorg vuldige keuze vooral bij het ko pen van japonnen of pakjes hebben zy daarom veel tyd nodig. Dat zal vermoedelijk de reden zyn, waarom slechts weinig mannen nauwelijks meer dan 14 procent hun vrouw vrywillig en graag by het kopen van hun garderobe be geleiden. Vrouwen echter zijn by- na altyd toonaangevend, als het gaat om de aankoop van °en cos- tuum of Jas voor de man. Ir ze ven van de tien gevallen beslist zelfs alleen haar smaak over de uit eindelijke keuze.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 11