achter de bergen 30) De twee vliegers klauterden uit it boot en haastten zich naar het verongelukte toestel. Zij klommen in de cabine. Tot hun grote verba- fjig was het geld er nog; de koffers stonden als tevoren in de bergruimte üe ogenschijnlijk niet open was ge west. Leary grinnikte schor. „Wat ttn sukkels, wat een ongelooflijke sukkels! Ligt daar een vermogen voor het grijpen en ze nemen er ?jen cent van". Hij bulderde van net lachen. „Eerlijk gezegd, Bob, had ii plet verwacht de buit terug te iitn". itNu ja, met het geld is het in orde. Hoe staat het met het vlieg- tuig? Kun jij het oplappen?" Leary onderzocht het toestel van tUe kanten; de uitdrukking van zijn vertelde Claymore al, dat de herstelwerkzaamheden veel tijd vergen. In één opzicht hebben ve geluk; er is geen benzine ftlopen", zei Leary eindelijk. „Maar vat de reparaties betreft, schudde somber het hoofd. „Dat kost rel tien dagen". De bodem begon te golven, het isndschap leek rond te wervelen Chymore klampte zich aan de rand vleugel vast. De uitspraak, te rijn laatste hoop vernietigd had, vas bijna de aankondiging van een endergang. Zijn brein werkte ge ragd en wanhopig, terwijl hij zich iivroeg wat hem te doen stond. Vol gas zeggen van die Lydda lag Ya- ctmos in het noorden van Groen land. Zouden zij te voet de kust kunnen bereiken? Of mogelijk langs de rivier, die toch ergens in zee moffit uitmonden? Het drong tot sem door dat Radroff geen meter ichter hem stond en hem aandach tig observeerde. De Derde Dienaar keek hem nu met een lach op het gezicht aan. Alles aangetroffen zoals beloofd is?" vroeg hij. „Heeft niemand itls aangeraakt?" Geen van beide l iiegers gaf hem antwoord en ver- baasd keek hij van de een naar de "oder. „Alles is in orde hoop !9 Hebben wij goed voor u ge it ntgd?" Hij keek Claymore aan en bezorgde trek vaagde de glimlach die hem op het gezicht bestor- i had geleken. Opeens klaarde zijn geacht op en hij zuchtte hoorbaar 'floe is hel ontstaan? Dit woord: MEDELIJDEN Het Nederlands heeft mede lijden, het Duits mitleid, he* Frans compassion of pitié, het Engels compassion of pity, het Italiaans compassione of piëta. Ia het klassieke Latiji. komt compassio niet voor. Men sprak toen van misericordia. samenge steld uit miser; ongelukkig en oor: hart. Het Latijnse compassio is veer een vertaling uit het grieks Daar luidde het sympatheia, het woord dat wij mennen als sym- ipathie, maar dat precies als eompassio en als medelijden be staat uit een deel dat betekent: met en een afleiding van het werkwoord lijden, in het Grieks; pathein in het Latijn: pati. De woorden pitié en pity zijn ont leend aan het Latijnse pietas: plichtsgevoel, liefd medelijden. van opluchting. „Vanzelfsprekend! Uw communicatiemiddelen werken n;et meer. U kunt uw vrienden in de Buitenwereld niet laten weten, dat u ongedeerd bent". zyn stem kreeg een spijtige klank. „Jam mer, dat we u niet kunnen helpen. We onderhouden geen verbindingen met de Buitenwereld". Het duurde enkele ogenblikken oer de betekenis van Radroffs laat ste mededeling tot de Engelsman doordrong. Toen vroeg hy haastig. ..Hoe bedoelt u dat: geen verbinding met de buitenwereld?" Radroff maakte een gebaar, waar in hij de aarde leek te omvatten. „Aan alle kanten om ons heen ver heffen zich bergen, vele bergen. We kunnen niet in verbinding komen met de Buitenwereld". „Ook niet per radio?" De Derde Dienaar haalde schouders op. „Soms vangen wij wel eens uitzendingen uit de Buitenwe reld op". Laeray mengde zich in het ge sprek. „Laten we even precies na gaan, hoe de zaken staan, vriend," zei hjj. „U zegt dat u niet in con tact staat met de rest van de we reld. Maar hebt u er werkelijk geen contact mee?" ,Neen. wy zijn door de bergen ingesloten; zij sluten ons af van al wat daarbuiten plaatsvindt. Alleen wanneer vreemdelingen uit de Bui tenwereld, mensen zoals u, toevallig land terechtkomen, krijgen wij te horen wat er daar buiten ge beurt". De twee vliegers, nauwelijks in staat te geloven dat het hun zo mee liep, keken elkaar in stille triomf Heel wat dingen vroegen nog opheldering, maar het voornaam- was, dat zij veilig waren. Zodra het vliegtuig hersteld was, konden zij hun tocht voortzetten en er zou geen haan naar kraaien. Radroff wachtte hoffelijk en nam de veranderende gelaatsuitdrukkin- zan zijn gasten aandachtig „Wat betreft het contact met de Buitenwereld kunnen wij u dus helaas niet kn dienst zijn, merkte hij op, „maa. mogelijk kunnen wij u helpen naar uw land terug te komen. De Heren hebben verklaard u be hulpzaam te zullen zijn bij de her stelwerkzaamheden aan uw vlieg machine". „Ja, de herstelwerkzaamheden", ze Leary. Nu de kwestie van zijn lijfe lijke vrijheid hem niet meer plaagde kreeg hij zorgen van andere aard. Hoe lang zou Hilda in de blokhut op hem blijven wachten? Zij zou dat hij verongelukt was. Hij keek van het vernielde toestel naar Derde Dienaar van Yademos. „Willen uw mensen ons helpen?" „Dat hebben de heren beloofd. In hun edelmoedigheid zijn zij bereid alle schade te herstellen, indien u dat wenst". Radroff boog. „Verontschul digt u my, ik zal hen gaan halen". Hy boog weer, ging naar de rivier- :ver en stapte in de boot. De twee mannen keken de Derde Dienaar na, terwyi hy weggeroeid werd; zwygend bleven zy staan tot inzittenden van de boot goed en wel buiten gehoorafstand waren. „Je bent toch niet van plan, die lui aan het toestel te laten knoeien? vroeg Claymore. „Ik wel. Waarom niet?" ,Ze zouden waarschynlyk meer kwaad dan goed doen". (Wordt vervolgd' GENEVER In de handige kneepfles De borrel die u „toelacht" Geniet met uw gasten van die tongstrelend zachte WF genever. Een rondje WF Daar is iedereen vierkant voor! Jonge WF Genever t. 10.45 per hele liter WYNAND FOCKINK „Izweslia" tegen dronkaards en straatschenders Het Sowjetrussische regeringsblad „Izwestia" heeft gisteren gepleit voor een krachtiger houding van de poli tie, de rechters en het publiek tegen straatschenders en dronkaards en een strikter toepassing van de wet by het straffen van dergelyke wetsover treders. Het blad publiceerde een brief van een weduwe, wier zoon, een agra rische student, op een boererij dus danig was afgeranseld dat hij voor het leven verlamd is. Het incident vond plaats aan het einde van de oogst. Al de mannen waren dronken en begonnen de leerlingen af te ran selen. De plaatselijke politie die te hulp was gekomen, had zich terugge trokken toen ook zij bedreigd werd. Toen het tenslotte tot een rechtszaak kwam was het incident op de boer derij vergeten en ook de rechter had geklaagd dat het te lang geleden was. Eén man was tot drie jaar gevange nisstraf veroordeeld en een ander tot jaar, terwyl de overigen werden vrijgelaten. De straffen hadden veel zwaarder moeten zyn, zegt de „Izwes tia". PANDA EN DE WEGDOENER 49. Het zogenaamde Kalker-effect, veroorzaakte niet zozeer een explosie, maar een zeer krachtige windstoot. Dit verschil is meer van wetenschappelijk dan van praktisch be lang, behalve dan dat de Wegdoener zelf heel bleef. Overigens speelden zich taferelen af die nauwelijks met de waardigheid van de rechtszaal te rijmen viel. Bijzonder vervelend was het gebeurde vooral voor het personeel van het Bankierskantoor Z. de Luur Zn., dat gecollecteerd had om de direktie een kostbaar borstbeeld van de oprichter te kunnen aanbieden. Wij hopen maar dat het kunstwerk verstandig verzekerd was. Het voorval mag ook onaan- RECHTER TIE EN DE MOORD OP DE LOTUSVIJVER 14. Terioijl de apotheker Yuan Kai zich achterin de tuin terug trekt, gaan rechter Tie en Tsjiao Tai naar het huis en kloppen aan. De deur wordt niet meteen geopend, zodat de Rechter gele genheid heeft om zijn trouwe helper een paar dingen te zeggen: „Ga naar de gerechtsdienaar bij de poort, Tsjiao Tai, en laat ze de wijkmeester waarschuwen om een draagbaar te brengen en het lijk naar het gerechtsgebouw te vervoeren. Lijkschouwer Wang moet een grondige sectie verrichten. De doodsoorzaak staat wel vast, maar misschien brengt hij nog iets nieuws aan het licht. Als DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAM MET JE FOK 525. Stampvol zat die avond het kleine circus, toen de directeur op een wit paard in het licht van de schijnwerpers kwam binnen rijden. Een muzikant blies vals op zijn trompet. Hij kon wel beter spelen, maar in het circus moest het een béétje vals klinken. „Hooggeëerd publiek," riep de directeur, terwijl hij met een piek fijn gebaar groette. „We hebben de eer u te presenteren een pro gramma vol afwisseling en sensatie. Wij hopen, dat u zich vanavond goed zult amuseren." DINSDAG 24 MEI 1966 LEIDSCH DAGBLAD genaam genoemd worden voor Panda's rechtskundige adviseur. Door de windstoot werd hij niet alleen beroofd van verscheidene tekenen zijner waardigheid, maar ook van zijn actetas, die geheel met geld gevuld bleek te zijn. ..Wacharme!' klaagde hij. „Mijn zuur verdiende sommetje". Van verder klagen kwam niet veel, want nu riep een zojuist nog gebro ken stem met kracht: „Dat is hem! Dat is de persoon die óók in de bajikkluis was!!" En ja: het was Joris Goedbloed, dat valt niet te betwijfelen. En het was Brigadier Brakhout, die hem herkende. Een op zichzelf be wonderenswaardige prestatie voor een beambte, die de explosie toch ook niet geheel onverlet had doorstaan. je die boodschap doorgegeven hebt, breng je mevrouw Meng bij mij. Dan heb ik intussen gelegenheid om de bediende te verhoren". Hij is juist uitgesproken als de deur door de huisjongen wordt geopend. Het is een knappe, maar stuurs kijkende jongeman en de rechter vraagt zich meteen af of hij misschien meer van de moord zou kunnen weten. Misschien was hij verliefd op de vrouw van de dichter. Onbewust van deze verdenking laat de huisjongen Rechter Tie binnen in de ruime maar spaarzaam gemeubileerde hal. Ter wijl Tsjiao Tai weer naar buiten gaat, zet de Rechter zich aan de eenvoudige bamboetafel. Diefstal kan in elk geval geen motief zijn geweest, peinst hij. Zo te zien leefde de dichter heel sober. Nu, dat zou wel lukken. Om de clowns werd tenminste al flink ge lachen maar wanneer het aan Bram lag, die in de schaduw zijn nederige arbeid vervulde, dan zou er strakjes nog veel harder ge lachen worden. Bram had intussen een plannetje gemaakten hij kon nauwe lijks het moment afwachten, dat de fakir met veel geschetter van trompetten zou binnentreden. t Oorspronkelijk verhaal door JOHN BOIAND oageujks vervolgverhaal

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 19