l Het land
achter
j de bergen
Persoonlijke
leningen
a contant
vanaf f400.-
,tot f3000.-
voor
elk doel
ZWAARDEMAKER
INSDAG 18 MEI 1966_
LEroSCH DAGBLAD
dagelijks vervolgverhaal
Oorspronkelijk vertaal door JOHN BOLAND
«ast, rukte het masker af. dat
«more doorgaans droeg. HU gil-
iLeary's naam en stompte en
L hem zonder hem wakker te
men maken. Toen stiet Claymo-
het slappe lichaam van de piloot
D Radeloos probeerde hU het toe-
1 hoger te krUgen. maar ook dat
■kte hem niet; de naald van de
«temet-er daalde tot op nul en
JL tot rust. Terwyl het angst-
et hem uitbrak wachtte Robert
*en kermend, op de klap, die een
aan zijn leven zou ma-
I Steeds opnieuw begon hU zyn
ken metgezel te verwensen. Als
Keest hem niet in verleiding had
licht, zou de heer Robert Clay-
K op dat ogenblik veilig in zyn
m bed thuis liggen te slapen, in
tts van een wisse dood tegemoet
pan.
[verloop van een kwartier was
Cnore zover, dat hy niets meer
■e; hij vloekte ook niet meer.
beende dat het toestel nog steeds
gte verloor. De kompas
L draaide nog dol. Daarna kwam
Eet het verstryken van de mi-
nieuwe hoop by hem op. Kon
jtemeter defect zyn ge-
'Goed was het instrument
landers was hy nu dood geweest.
X juist terwyl hy begon aan te
k, dat hU nog een kans had,
gde bakboordmotor kuren.
[g eens zette hij alles op alles
kt toestel hoger te krygen. Bui-
vas het iets lichter geworden.
Mjs op de vleugel leek niet meer
dik tezyn. Maar waar bevond
in vredesnaam? Nog boven
i^uid of boven de Oceaan? Hij
Set uitmaken hoe lang hij ge
had en of zyn horloge was
staan. Vragen raasden hem
de gedachten en werden plot-
1 weggevaagd door een allesover-
•nde angst, toen de bakboord
tweemaal hikte en uitviel. Het
.J ging scheef hangen en ver-
[snel hoogte in een steile, wer-
je glijvlucht. Volmaakt onver-
kwam het uit de wolken. On-
ch zag Claymore ruim duizend
in de diepte een groen land-
Vlak land was het, in
verdeeld door een brede ri-
en doorsneden met irrigatieka-
vas te verbysterd om over
Ier na te denken en zocht
landingsterrein. Het land-
,»s boomloos en geen twee ki-
vooruit lag een brede strook,
len een grasstrook. Het ter-
!k vlak genoeg en Claymore
de landing voor. Zyn keel
als hy de eerste keer
had, zou hy geen twee-
ios krygen.
{toestel kwam zwaar neer, de
en gierden en joegen het stof
■uop. Het vliegtuig stond al by-
|[k toen een van de wielen in
"^liepe sloot gleed. Het toestel
hij naar voren werd geworpen, ter-
wUl het toestel kantelde. Nu lag hy
in de een of andere ziekenzaal in
bed. De man naast hem had Engels
gesproken op een zonderlinge manier
alsof hy opzettelijk langzaam sprak.
HU had een licht accent, maar was
goed te verstaan geweest. En volgens
zUn zeggen was dit het land Yade-
mos! Yademos? Het zou wel een van
de metereologische stations zUn, die
schaars binnen die poolcirkel ver
spreid lagen.
Claymore herinnerde zich vaag,
eens een artikel over dergelUke pos
ten te hebben gelezen. Het had in
een magazine gestaan. Het schoot
hem te binnen, dat weerstations al-
tUd van die vreemde namen hadden.
TerwUl hU het artikel las, had hU
nog gedacht dat er meer dan een
gekke naam nodig zou zUn om het
personeel aangenaam bezig te hou
den tUdens de barre weersomstan
digheden, waaraan zU in die woestU-
nen van kilte waren blootgesteld.
Maar het toestel was niet in een
kille woestUn geland. HU had het
aan de grond gezet op een stuk land,
waar het gras welig groeide.
Zouden sommige streken van
Groenland in de zomermaanden wer
kelijk groen zUn? Er moest toch een
reden zUn, waarom men het grote
eiland zo genoemd had. Overigens
werd daardoor de naam Yademos
niet verklaard.
Met gesloten ogen bleef hU liggen;
zijn brein werkte koortsachtig. Hoe
lang was hU buiten kennis geweest?
HU had het gevoel, dat het niet
lang geweest kon zUn hU meende
bUgekomen te zUn kort nadat hU in
bed kwam te liggen. PUn had hU
niet en voor zover hU kon nagaan,
had hU geen verwondingen opgelo
pen. HU deed zUn ogen open en keek
weer in het lachende glad geschoren
gezicht boven zich.
„Hoe lang is het ongeluk
leden?"
„Uw vliegmachine is nog geen uur
geleden geland".
De spanning viel van hem af en
de hoop kwam weer boven. ZU kon
den dus nog niet weten dat hU een
oplichter was dat Leary en hU ge
zocht werden door de politie; dat
zU althans gezocht zouden worden,
zodra de bank ontdekte dat er een
roof was gepleegd. Dat kon nu nog
niet bekend zUn. „Hoe zei u, dat het
hier heette?"
„Yademos".
„Yademos? Dat ken ik niet".
(Wordt vervolgd
Wettelijk geregelde
voorwaarden
Geen kosten vooruit
Vlotte, discrete afwikkeling,'
geheel schriftelijk
n.v. Financiering-Maatschappij
ALCO
Postbus 3078-Rotterdam
Zoon mishandelde
zijn vader: boete
van f500 geëist
Een geldboete van f 500 en twee
maanden voorwaardelUke celstraf
met een proeftUd van twee jaar, eis
te gistermiddag de officier van justi
tie bU de rechtbank in Maastricht
mr. J. Wolfs tegen een 51-jarige in
woner van Kerkrade die op 31 ok
tober zUn bejaarde vader zo ernstig
mishandelde, dat deze enkele da
gen later in het ziekenhuis overleed.
De ruzie was ontstaan toen de va
der de bU hem inwonende zoon uit
het huis wilde zetten. Verdachte
wond zich daarover zo op, dat hU
zUn bejaarde vader tegen de grond
sloeg en vervolgens twee keuken
stoelen op het hoofd van zUn vader
verbrUzelde. De man liep zeer ern
stige verwondingen op, maar de ge
rechtsarts dr. J. Hollman uit Maas
tricht, verklaarde op een door de
president mr. H. Disch met nadruk
gestelde vraag, dat deze verwondin
gen niet als uitsluitende oorzaak van
de dood van de man moesten wor
den beschouwd. De man zou zieke-
lUk zUn geweest. Een rapport van
een zenuwarts concludeerde, dat de
verdachte in sterke mate verminderd
toerekenigsvatbaar was geweest.
„Vader maakte me vaak dol van
woede", zo verklaarde hU tUdens de
zitting.
Uitspraak op 31 mei.
PANDA EN DE WEGDOENER
45. „Hoe de Wegdoener in het bezit van een inbreker is geko
men -prevelde Professor Kalker peinzend. „Eh ja hoe inder
daad? Merkwaardig, hoogst merkwaardig
Gestolen", fluisterde de ervaren raadsman achter de hand
kuchend.
„Aha!" zeer juist!" riep de hoogleraar opgelucht. „Gestolen!" Hoe
helder herinner ik me alles weer. De Wegdoener is op een nacht uit
mijn huis gestolen, ja heel vervelend. Iemand stal hem, bah!"
„Ha," viel hier de wakkere Officicier van Justitie, mr. Knerpstra
in. „En wie zou dat wel geweest zijn! Wie anders dan deze verach
telijke Panda, die als uio studejit de beste gelegenheid tot zo'n
diefstal had, en dus ongetwijfeld uw vertrouwen in hem beschaam
de!"
„Dat is mooi gezegd! Nu zitten ze vast!" fluisterde een dame op
de publieke tribune: en ook haar echtgenoot meende: „Ja, die Of
ficier, dat is me er eentje. Heel gestudeerd en toch zo verstandig!"
RECHTER TIE EN DE MOORD OP DE LOTUSVIJVER
10. Yuan Kai brengt de Rechter en Tsjiao Tai, die zich intussen
ook heeft omgekleed, via een stijl omlaaglopende weg naar het
landgoed van dichter Meng. „U hebt de dichter dus gekend", zegt
Rechter Tie tot de apotheker. „Misschien kunt u mij iets meer over
hem vertellen". De apotheker denkt even na en zegt dan: „Ik kende
hem niet erg goed. Edelachtbare, maar ik bewonderde zijn gedich
ten en zocht hem weieens op. Hij maakte op mij de indruk van een
hoffelijk, bescheiden man, die tevreden was met zijn sober leven".
„Was hij getrouwd? Had hij kinderen?" vraagt de Rechter, die met
welgevallen naar de fraaie wilgen kijkt die aan de rand van het
meer groeien. „Hij was weduwnaar toen hij hier kwam, Edelacht
bare", antwoordt Yuan Kai. ,Maar verleden jaar ontmoette Meng
een mooi dansmeisje in de Wilgenwijk. Hij kocht haar vrij en
trouwde met haar. Het scheen een heel gelukkig huwelijk te zijn, al
ivas Meng natuurlijk veel ouder dan zij". Al gauw bereikt het drietal
het eind van de Wilgenlaan. Ze kunnen het landhuis van Meng al
zien liggen, dat door de hoge eiken van de Wilgenwijk gescheiden
wordt. Rechter Tie strijkt over zijn baard en mompelt voor zich
heen: „Eerst een overval, dan een moord, zo kort na elkaar. Ik
vraag me af of er verband kan bestaan tussen die twee misdaden".
Advertentie
1 SEV1LLA
ORANGE
MARMELADE
Bokaal bracht
bijna f 100.000 op
Op een veiling in Londen heeft
een glazen bokaal uit 1590 9.500
pond (bUna f 100.000) opgebracht.
Dr. A. G. J.
- 71 - overleden
Op 71-jarige
den dr. A. G. J,
rouwvolle teertouwtje na niet al te lange tijd bij het circus. Aarze
lend bleef Bram even bij het loketje staan.
Iee" ferrei"-' Maar°P W eiSen"
binnen." zei Bram en al waren alle sterke
dan zou hij tóch niet meer
luut zette Bram zijn voet op het trapje ran
wat hij daar zag deed hem vei
