ENQUIRER
Mfe Buried Our 12
Before They Were a
fear Old
15'
Barbara Stanwyck Flattens a
Flirt for Decking Her Date
.But I Pray Our
Next One Lives
Teenage Wife Sees Husband
Saiesman Kill Each Other in
Gun Duel KSBBS
Jealous Maid Murders Starlet
Because the Actress JBL*
Was Too Beautiful >1
F nation ay
ilVU'ISM;. M
THE WORLD'S LIVELIEST PAPER
FEATURE
SENSATIEbladen LOCKED IN
CAGE
FORI
YEARS
3ENSATIEPERS" Is een modewoord geworden, waarop iedere
fraudeur zich beroept, zolang zijn veroordeling nog niet vast
staat, en dat door iedere minister in de mond wordt genomen, als
hij door de weergave van zijn eigen woorden in paniek is geraakt.
Het is de gewoonste zaak van de wereld geworden de rauwe waar
heid gelijk te stellen met sensatie, en het schellinkje is altijd tot
applaus bereid. Steeds meer hoort men beweren, dat ook in Neder
land een neiging bestaat tot een sensationeler behandeling van het
nieuwsen steeds opnieuw blijkt uit die kreten, dat men er geen
Idee van heeft hoe de werkelijke sensatiepers er uit ziet. Wat bij
ons op dit gebied al „erg" wordt gevonden, valt volkomen in het
niet bij datgene, wat buitenlandse bladen doen om bij een groot
publiek in de smaak te vallen. Met enkele van die bladen willen
wij hier nader laten kennismaken.
De „National Enquirer" uit New
York noemt zich „Het Levendig
ste blad van de wereld" en „Mid
night" schijnt zich niet ten on
rechte als „het snelstgroeiende
blad" te annonceren. Beide kran
ten bedrijven een onverbloemde
sensatie-journalistiek, waarbij het
in eerste instantie gaat om de lu
gubere foto's en de gore bijzonder
heden.
De dosering gebeurt volgens een
vast schema. De voorpagina van
ieder nummer vermeldt met grote
koppen één der attracties van die
uitgave: „Achttien jaar in een
kooi opgesloten" of „Rock Hudson
zegt: „Al die slaapkamerscènes
maken me slapeloos" of „Pat Neal
wilde leven voor de baby, die zij
droeg."
Het lijkt op de formule van de
Sorayabladen: kwasi-intieme ont
hullingen over personen met een
beroemde naam, en pas binnenin
blijkt het verschil. Daar komen de
gruwelfoto's voor de dag, zoals
zelfs de vrijmoedigste onzer
bladen niet zou durven (en willen)
publiceren. Groot en gedetailleerd
staat de foto afgedrukt van het af
gerukte hoofd van de verongelukte
coureur Tommy Spychinger op het
circuit van Monza, naast zijn
brandende Ferrari. Uitgespreid,
alsof ze zo voor de camera zijn
neergelegd, liggen de slachtoffers
van een bloedwraak op de midden
pagina. Kompleet met stippellijn
tjes wordt ons duidelijk gemaakt,
hoe op een smalle spoorbrug een
gezin door een naderende trein
werd verrast en gedood. Een afge
reden been ligt drie kolom groot
tussen de rails.
Dat zijn sensatiebladen.
Natuurlijk leveren de foto's een
belangrijke bijdrage tot het effekt,
dat deze kranten beogen. Door
trokken van de geest van hun op
drachtgevers werken de fotografen
welbewust naar schokbeelden toe,
hetzij in het sentimentele, hetzij in
het gruwelijke. Wij herinneren
ons, hoe tijdens de watersnood
ramp van 1953 een buitenlandse
fotograaf een koffertje met dode
honden en katten meezeulde. Als
hij ergens een kind ineengedoken
op een muurtje zag zitten duwde
hij het hond of kat in de armen
om een dramatisch plaatje te ar
rangeren. Collega's presteerden
het zelfs een verdronken paard aan
een touw in een boom op te hijsen
ter illustratie van een verhaal,
hoe het paard zwemmend was
vastgebonden en door ophanging
om het leven was gekomen, toen
het water eensklaps zakte. Tijdens
de Algerijnse crisis werden foto
grafen er zelfs van beschuldigd op
het loslaten van een gevangene
aangedrongen te hebben, teneinde
fraaie opnamen van een neerschie
ten „op de vlucht" te verkrijgen,
rpoch zou het verkeerd zijn het
sensationele karakter van een
blad puur naar het fotomateriaal
te beoordelen. Enkele jaren gele
den verscheen een kritische ana
lyse van het Engelse miljoenen
blad „News of the World", dat
zich specialiseerde in uitgebreide
beschrijvingen van misdaad en
echtscheidingszaken. Naar het
uiterlijk was The News of the
World het saaiste aller bladen.
Zelfs in de hoofdkoppen viel geen
kwaad te ontdekken. De analyse
toonde aan. dat het venijn in de
onderkoppen school. Stond in de
hoofdkop bijvoorbeeld niets anders
dan: „Man betraft bij het wegwer
pen van visafval", dan was de
kleine kop daaronder zo vriende
lijk te verduidelijken: „Hoofd van
andermans vrouw tussen de gra
ten". Misschien valt boven deze
gehuichelde keurigheid nog altijd
de directe aanpak van de Enqui
rer te verkiezen: „Meisje mishan
deld door stiefbroer", „Ik sloeg
mijn broer dood voor drie en een
halve dollar" of „Mijn vriend liet
zich door mij doden".
De geschiedenis van de sensa
tiepers begon in Amerika al
vroeg. In 1833 verscheen het eer
ste nummer van de Daily Sun, een
schepping van Henry Day, die wel
bewust brak met het Franse voor
beeld om lezers te trekken door
opwindende feuilletons een sys
teem, dat nu nog in Japan slaafs
wordt nagevolgd. Voor een cent
bracht Day nauwkeurige beschrij
vingen van menselijke drama's en
opzienbarende misdaden. Twee
jaar later nam Gordon Bennett
die formule voor zijn New York
Herald over. In de strijd om de
gunst van het publiek werden
steeds sensationeler methoden
aangewend, die tot weerzinwek
kende dieptepunten leidden.
Het was in het jaar 1894, dat
in de New York World de strip-
fgiuur Yellow Kid verscheen, ge
tekend door Richard F. Outcoult.
Het giftige kleutertje van de Gele
Jongen bezorgde spoedig de gehe
le sensatie-journalistiek de naam
Yellow-Press. Maar het was die
zelfde Gele Pers, welke hoogte
punten van journalistiek kunnen
mogelijk maakte zoals de reis van
journalist Stanley om de verdwe
nen ontdekkingsreiziger Livingsto
ne op te sporen of de reis om de
wereld van de vrouwelijke repor
ter Nellie Bly. in navolging van
Jules Verne's roman.
A Is we de dieptepunten noemen,
is het met meer dan billijk
ook de hoogtepunten te vermel
den. Ronduit weerzinwekkend
waren veelal de verslagen van
gangsterdom, corruptie en lieder
lijkheid. Maar door onthullingen
over allerlei verborgen praktijken
werd de Amerikaanse gemeen
schap tegelijkertijd gediend. Door
verslaggevers, die niet voor inti
midatie weken, werden wantoe
standen aan de kaak gesteld tot
in de hoogste regionen. Het is een
voudig om dit af te doen als een
zucht naar sensatie, welke toeval
lig ook een goed doel diende.
Maar de bewijzen zijn voorhan
den, dat verslaggevers zich noch
door aanzienlijke geldsommen,
noch door aanslagen op hun leven
lieten afbrengen van hun eerste
plicht: het nieuws te brengen, zo
als zij het nodig achtten. Menig
autoriteit wenste ook toen al de
macht om die vrijheid van me
ningsuiting te beknotten maar
zijn motieven waren dikwijls even
duister als van de bladen, die van
die vrijheid misbruik maakten.
Onthullingen spelen nog altijd
een grote rol in de Amerikaanse
populaire pers. Bladen als Confi
dential werden er indertijd van be
schuldigd TV-sterren via gehuurde
krachten in compromitterende po
sities te brengen om er later ar
tikelen over te kunnen publiceren.
Daartegenover staat een modern
verslaggever als James Ridge-
way, verbonden aan de New Repu
blic, wiens opzienbarende reporta
ges tot menige hervorming heb
ben geleid. Hij bewees in een
reeks van artikelen, dat water
goedgekeurd om in te zwemmen
levensgevaarlijk besmet was.
Dit leidde tot nieuwe verordenin
gen. Diezelfde Ridgeway toonde
het belachelijke aan van psycholo
gische tests voor overheidsperso
neel, waarin de meest intieme
vragen ten overstaan van niet-me-
dici moesten worden beantwoord.
Hij had de primeur van een fede
raal rapport over inferieure auto
banden. Hij vond uit, dat super
markets in de armste negerwijken
schandelijk misbruik van hun
speciale positie maakten.
Een man als Ridgeway schrikt
niet terug voor een sensationele
behandeling van zijn stof, daar
hij meent slechts op die manier
Kunnen ïren/fT'lBj b®weï'«ï te
sensatie niet „mwiïte brenet
«t(e. maar Mte LT de «®-
Plan sensationele fei?e„ dT' V""
zoetsappige aanpak t, een
••Of is het ,„m. verzachten.
vraagt hij ais "d se"sationeel",
laren laat' zw™men°Verfteid Km-
nool. waar ™en in een open
Jijkste ziekten word afechu*e-
steld?" worden blootge-
O'blijlt niWad sensationeel j,
maai- slechts uit*d T artikeI.
ling van het blad w8ebeIe ins,e|-
aarzelen bepaald» T'n,gen zullen
He zich on ranse bladen.
waarheden rond n'Se"S en halve
roemde namenP sonen m<"t be-
bebben. „^nee 1*%°?
Reeds eerder besteeddm n.°emen
dacht aan rilt en W1' aan-
volgens een zeer dtdd p ■ptUur' dat
le tewerk gaat rrn ell,ke fo™u-
richtje over h»,- een k'ein be-
een verhaal gedistilte'T e" WOrdt
<e verifiëren óf\véf ff'T'
tegen °e
daar elke ontkpr>ëeSPl0ken w°rdt
RnU:dLrndarePïde'^wvanrh:;
een verhaal aan vast*"001"6 ei'
huiselijke ruzie t,T een
koningin en haar San- "V ng?Ise
hem immers naar d WIlde
school hebben? Nou if. ke'karde
eens!" Een naai. e Je maar
uitstel van de vakant, °Ver het
ses Margriet werd V8n p"n-
een strafmaatregel ovefTT 'ot
rapport. Nadat v.i S en sleeht
f°t° van p,t'Ve,a bladen al de
hadden gebracht T 111 bikini
weekblad er een 'nl een Frans
dooi- mee te delen ffaf aan
ciale corresnnnri -Vdn onze spe-
dat deze foto genera al11 F Madrid">
fmitief dpprt kFranco de-
koningin van Spani^i haa' géén
Merkwaardig ïenn maken.
fort onthullingen T"}
kaanse journalistic ""f, In
gebracht tol de klein er"*-
f ..columns", waarht de"h''e v,n
de „columnisten" een strnïer°em-
nieuwtjes over hftr J 00m va"
lijkheden onderbeen Persoon-
stelbaar wss UentlT"' °nv<"""
macht van een w f" de
die door één enkJïl Winchell,
kon maken of breken"'»'®''1"'"'''8
boe hij zonder enio boort,
onwaar bericht over con'rol« een
ziekte van Bette Dav d°delijke
de, kan hem cemivv Publiceer,
ket sensatie Jk het «"li-
ken mam- fffd opplak-
deze man wereldorfm" 8 bracM
beime defenJïwï fUrs 0ver «e-
hoofdbewijs in deP°faak OV" "et
Undberghbaby 0f va" de
bereidingen voor voor-
slachtpartij. w.ïe dT fangste"
kunnen voorkomen aTT'ff
'ichten ernstig had genomen
0P dat niveau wordt door bla
gewerkt Zor™u?" Na"Mal
pen, dat er niet lukraak geplaatst
wordt, maar dat er wel degelijk
systeem achter de inhoud van één
nummer schuilt. Het is een behen
dig mengsel van humor, roddel,
sex en sadisme. Maar zelfs de hu
mor is bedoeld om de sadistische
eindindruk te versterken.
Betrekkelijk onschuldig is het ko
mische verhaal over een recht
zaak om het bezit van enkele oli
fanten en achter de story, dat een
jonge echtgenoot zich met hand
boeien aan zijn vrouw bond om
tegen de wil van de dokter bij de
bevalling aanwezig te zijn, moeten
we ook maar niet teveel zoeken.
Aan de wijze van presentatie is te
merken, dat de redactie ook nog
iets geestigs zag in de dood van
24 haaien, die als figuranten mee
werkten aan een James Bond-film.
In de keuze van de cartoons komt
evenwel de ware aard van het
beestje weer boven. Een man
knipt zijn heg en per ongeluk óók
het oor van zijn buurman. Een
helikopter snijdt de hals van een
giraffe af. Een krokodil vreet zich
dik en rond aan een nijlpaard.
Een zwemmer komt als skelet uit
het water en leest dan pas het
bordje om op de piranha's te Iet-
Traditioneel zijn de roddelrubrie
ken, waarin getrouw verslag
wordt gedaan over een knetteren
de ruzie tussen Marcello Mas
troanni en Anna Magnani, over
geheime beleggingen van Charles
Chaplin of over een ontloken ro
mance tussen Brigitte Bardot en
haar chauffeur.
De Sex wordt wonderlijk genoeg
(naar huidige maatstaven) foto
grafisch met terughoudendheid ge
bracht, maar in de tekst is men
minder preuts. „Jaloerse man ziet
vriend voor medeminnaar aan en
doodt hem", „Cyd Charisse gered
uit handen van aanranders" of
„Troy Donahue geeft toe, dat hij
trouwde uit verveling."
Het is allemaal slechts aanloop
en entourage voor het smakkende
sadisme, dat de kern van deze
bladen vormt. Onverholen, als het
een moordzaak vol gore details
betreft, maar veel behoedzamer
en dus gevaarlijker als het
om de beschrijving gaat van een
meisje, wier voeten geamputeerd
worden om haar langer le ma
ken of om de verhalen over
kinderen met brandwonden (in bij
na ieder nummer present), over
een jongen, wiens nek door een
leraar tijdens een worstelpartijtje
werd gebroken, of over de film
ster Veronica Lake, die na een ar
restatie wegens openbare dronken
schap meedeelt graag opnieuw be
schonken te zullen worden, als dat
haar weer in het middelpunt van
de belangstelling kan brengen.
Dat is dus de ware sensatiepers
en het zou goed zijn als degenen,
die nu zo gemakkelijk dit woord
hanteren deze beelden voor ogen
zouden houden. Waarbij zij uitein
delijk ook niet mogen vergeten,
dat een sensatiepers onbestaan
baar is zonder een sensatiepubliek,
dat bereid is er geld voor neer
te tellen.
COR DOCTER.
Sees Wile and 3 Children Uie
In Blazing Car
