l»a SCHEEPSK^BERICHTEN
Het land
j achter
j de bergen
5DAG 10 MEI 1966LETDSCH DAGBLAD
lies Nederlandse
schepen
k 7 470 m OZO Guardaful
7 v Ganua te Port Said
9 v Amst. tc Zaebrugga
9 v Liisabon te Amsterdam
8 v Hamburg ta Rotterdam
3 v Volos n Herakllon
P 7 Kiel n Lidkoping
m P 9 Ouessant n Bilbao
8 v Dan-ig te Wiïbach
7 Hamburg te Rottardam
8 v Rottardam ta Granville
P, Kial n Skutikar
"•k# 7 v Montreal n Engeland
8 v Londen te Rotterdam
8 v Alicante te Carthagena
8 te Delfiijl
7 v Deltziji te Laar
kNw Orleana
Bremerheven
7 v Bordeaux n Kan
ta Rotterdam
p 9 Mas
Zppslei'pvuart
iAGEUJKS VERVOLGVERHAAL
PANDA EN DE WEGDOENER
38. Het is jammer, maar Panda kreeg van de scherpzinnige aan
klager Mr. Knerpstra geen kans zijn verhaal te vertellen. Het ergste
ivas nog dat hij zelf merkte hoe ongeloofwaardig het klonk en daar
door steeds verwarder werd. Het loas dan ook voor iemand die, zoals
Knerpstra, de colleges van de grote Domper had kunnen volgen, een
eenvoudige opgave om de zaak vernietigend samen te vatten.
„Edelachtbare"riep hij uit, „het geval is duidelijk. Wij weten:
a - de verdachte werd tot driemaal toe op verdachte wijze nabij of
in bankgebouwen aangetroffen; b - tot tweemaal toe pleegde hij
verzet, mishandelde een politiebeambte en vluchtte, wat wij mogen
zien als een bekentenis van schuld; en c - hij werd op heterdaad
betrapt. Bij een zo in- en inverdorven individu kunnen we geen
verbetering meer verwachten; verwijdering uit de maatschappij is
geboden. Edelachtbare, ik heb de eer levenslang te eisen!"
„Net goed", meende de dame op de tribune.
En wat doet Joris Goedbloed? Is de lafaard nu tevreden, heeft hij
genoeg gehoord? Of kan het zijn dat zijn beknelde geweten hem
naar buiten zendt?
RECHTER TIE EN DE MOORD OP DE LOTUSVIJVER
3. Enkele uren later rijden drie ruiters in rustige draf over de
weg die langs het meer van Mien-yuan loopt. De rode gloed van de
dageraad schijnt op hun bruine jachtgewaden en zwarte kappen,
en een koel ochtendbriesje doet het water van het meer vriendelijk
rimpelen. De ruiters zijn Rechter Tie, zijn trouwe helper Tsjiao Tai
en de apotheker Kai, die terugkeren van de eendenjacht. De apo
theker die een groot jager is, had de Rechter en Tsjiao uitgeno
digd om hem eens te vergezellen, maar ondanks zijn grote ervaring
keren ze met lege handen naar huis terug. Rechter Tie heeft zich er
niet door uit het veld laten slaan en zegt opgewekt tot de apotheker,
die naast hem rijdt: „Onze jachtpartij heeft me in elk geval een
manier geleerd om misdadigers te vangen. Stel dat de dader van
een misdrijf onbekend is, dan zet je ergens een lokvogel uit, je
houdt je verborgen met je net, en zodra het wild zich laat zien,
klap je het dicht". Tsjiao Tai echter kan zijn teleurstelling over de
mislukte jacht niet goed verkroppen. „Twee uur lang hebben we
met onze netten door het riet gezwaaid, en ive hebben niks dan
waterplanten gevangen", bromt hij. Het drietal passeert twee boe
ren, die in de gebaarde ruiter Rechter Tie hebben herkend en eer
biedig langs de kant van de weg zijn neergeknield. Ze naderen nu
het bos dat grenst aan de stad Mien-yuan.
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
514. Zodra Bram en zijn vrienden dichterbij waren gekomen
bemerkte zij, wat het oploopje had veroorzaakt.
Op de hoek van de straat stond een boeienkoningzo'n knappe
artiest, die altijd weet vrij te komen, hoe stevig hij ook wordt ge
bonden. Bram zou Bram niet zijn, als hij niet spoedig vooraanstond
om met kennersblik de knopen te bekijken, welke twee mannen uit
het publiek aan het leggen waren.
Nu, dat waren mannen, die de kunst verstonden. Zij gebruikten
zelfs de Overgehaalde Mastworp, waarmee Bram op zijn stuurmans
examen heel wat moeite had gehad. Het zou een wonder zijn, als de
boeienkoning daaruit wist te ontsnappen.
Maar de artiest had zulke dingen meer meegemaakt, en zijn
lachje was vol zelfvertrouwen. Doodstil werd het, toen de man als
een postpakketje op de grond werd gelegd en zich langzaam uit de
knopen ging loswurmen.
Het kostte hem kennelijk wél moeite en de zweetdruppels parelde
op zijn voorhoofd. Bram keek vol belangstelling toe. En h\j merkte
niet eens, dat het teertouwtje zich stiekem van de tas had losge
maakt
i Oorspronkelijk verheel door JOHN BOLAND
[nore wiste zich het zweet van
Bicbt en rukte aan de boord
dikke hals, terwijl h^j de
bestudeerde. Er stonden talrij
ken blauw op. Er moest op
(en en tientallen plaatsen upen
jiggen, met daartussen in alle
gen verlopende rivieren,
tomel, hoe wil jy daar be-
voeren?"
«eenvoudig. Er is daar een
je Lone Peak, ruim veertig ki-
if pal ten oosten van de blok-
pne Peak is tegen de twee-
f meter hoog. Al zit de lucht
je komt by de blokhut, je
t op die berg oriënteren." Hy
i een cirkeltje op de kaart.
de Lone Peak. Je kunt de
|et missen, hy staat veel oos-
dan waar de Roc key Moun-
)eginnen. Vlieg van de Lone
ïl oostelyk en het eerste open
dat je ziet is het Caribou
leek werkeiyk heel eenvoudig,
er Leary tydens de vlucht
jrkomen, Claymore zou zelf de
iar de hut vinden, nam hy
je soms nog een of ander
nore keek snel op. De stem
piloot had sarcastisch ge-
l Met een rimpel boven zyn
jrdiepte de Engelsman zich
t de kaart. „Nee, nee, verder
Hoof ik niets".
htig.. Wanneer gaan we?" Hy
Claymore's protesten af.
laid, ouwe Jongen, ik weet dat
pruldig voorbreid moet wor-
nar we moeten niet nodeloos
spillen. We hebben niet veel
tr, zie je; als we te lang aar-
al het te laat zyn. Zodra de
|s ingevallen, bereiken wy die
niet meer".
|a dat weet ik. Maar we moe-
isoluut zeker van onze zaak
l geringste fout kunnen wy
t verloven".
kd nooit gedacht, dat het een
fcg zou kunnen zyn, samen
vakantie te houden. De-
[was het dat. Hy moest zyn
programma zo zorgvuldig
k afwerken en hy vond het
ademing, de bank en de Ca-
Lchter te laten, ook al bete
rt twee weken lang het groot-
van de dag met Helen op-
k is het ontstaan?
Dit w<xr.d: GESCHIL
det een ge«chil verstaan
en onenigheid tussen twee
en over een bepaald punt.
6 wel duideiyk dat er ver-
ichap bestaat met verschil,
el gebruikt de beide woor-
loor elkaar, maar reeds in
t eeuw begon de betekenis:
te overheersen. Ook in de
an: lawaai, rumoer kwam
ivoord geschil toen voor.
»m kan ook worden ge-
aan verwantschap met
in de betekenis: luid klin-
en de daarvan afgeleide:
ïeschil zou dan oorspron-
hebben betekend: luid
en vandaar: ruzie. Dat
verschil als schel de be
is heeft beïnvloed is wel
daardoor is echter moei-
te stellen welke de
betekenis is ge-
gescheept te zyn. Voor het eerst se
dert maanden sliep en at hy goed.
Hy wist niet wat hy hoorde, toen
Helen hem haar mening over zyn
veel gezonder utterlyk liet weten.
„Je had te hard gewerkt", zei ze.
„Al die avonden, dat je er voor za
ken op uit moest! Nu je vakantie
hebt, UJk je jaren jonger".
De verbetering hield evenwel niet
lang stand, nadat hy na terugkeer
te Fay ton weer contact met Leary
had gekregen. De Canadees was bij
die gelegenheid meer dan half dron
ken en in een kwalyke bui. Nadat
hij een uur ruzie had gemaakt, be
gon hy plotseling te dreigen.
„Verdomme, man!" barstte hy uit.
„Als Je niet van plan bent door te
gaan, zeg dat dan. Maar weet wel
wat je doet. Het zal je loopbaan be
slist geen goed doen, als je bazen er
achter komen, dat jy van plan was
hen te bestelen!" Hij boog zich naar
voren en keek de bankdirecteur
kwaadaardig aan. „Voor je het weet
zit Je tot aan de oren in de last, als
ik dat wil. En reken er niet op, dat
ik niet zal willen. Ik laat me deze
kans niet ontgaan."
In ontzetting staarde Claymore in
het gezicht tegenover hem, dat een
mengsel van haat en hebzucht uit
drukte. Plotseling en voor het eerst
zag hy de Canadees zoals hy was.
Hoe had hy zo dwaas kunnen zyn
zich aan die Leary uit te leveren?
De piloot was inmiddels geen on
aantrekkelijk, maar onmisken
baar werktuig meer; hy was een
gruweiyke bedreiging geworden.
De bankdirecteur voelde, dat de
zweetdruppels hem op het voorhoofd
stonden. Hy had in him gesprekken
heel wat dingen gezegd, die alleen
d-e bankleiding kon en hoorde te we
ten. Ja, Leary kon hem zeer gemak
kei yk te gronde richten.
Die nacht kwam Claymore in zyn
bed tot het besef van een waarheid
die hy nog niet eerder onder ogen
had gezien: de bankroof was onver-
mydeiyk geworden. Hy kon het plan
niet meer laten varen zonder last
te krygen of risico te lopen. Leary
zou hem bhjven opjagen tot de mis
daad was gepleegd. En als de bank
eenmaal was beroofd, vroeg Clay
more zich af, hoe veilig zou hy dan
zyn? Afgezien van het gevaar dat
hem van de zyde van de politie
dreigde, hoe zou Laery zich gedra
gen? Zou hij eerUjk spel spelen en
zich met zyn aandeel in de buit ver
genoegen of zou hij proberen alles
voor zichzelf te houden? In de duis
ternis lachte Claymore verbitterd.
Hy stelde niet veel vertrouwen in
dieveneer.
Welke garantie had hy dat de pi
loot en die vrouw met haar harde
gelaatstrekken zich niet van hem
zouden ontdoen, als het geld een
maal veilig aan de overkant was?
(Wordt vervolgd
Maandblad
„Ouverture''
Dat men in Rotterdam staat te po
pelen om de, naar onlangs uit een
enquête gebleken is, over het alge
meen niet bijzonder muzikale Rotter
dammers meer voor muziek te inte
resseren, blykt o.a. uit de verschijning
van het maandblad „Ouverture", een
orgaan van het Rott. Philh. Orkest,
het Concert- en Congresgebouw „De
Doelen", de Roterdamse Kunststich
ting en de Ver. tot instandhouding
van het R. Ph. O.
Het eerste nummer, verlucht met
talryke foto's, maakt een voortreffe-
lyke indruk. Vele beelden van het
nieuwe Concertgebouw „De Doelen"
en portretten van de talryke voor
aanstaande dirigenten en musici, die
hun medewkerking zullen verlenen
aan de komende concertenserie's i
luchten 't geiheeL Voorts wordt aan
dacht gewyd aan de komende Rot
terdamse wereldpremière van Haydns
"Esterhazy Te Deum", alsmede aan
die van de herontdekte "Missa Hipa-
nica" van Johann Michael Haydn, de
jongere broer van Joseph, waarvan
de wereldpremière eveneens in Rot
terdam wordt gegeven. Het bevat
voorts een gesprek met Jurriaan An-
driessen, de componist van "Concerto
Rotterdam" en een beschouwing over
de componist Kees van Baar en (van
dr. Jos. Wouters), wiens "Mucica per
Orchestra" geschreven werd in op
dracht van de Rotterdamse Kunst
stichting. Diverse Rotterdamse mu
ziekcritici geven hun mening weer
over de wyze, waarop het Rotterdam
se muziekleven gestimuleerd dient te
worden. Op de omslag een fraaie fo
to van de dirigent Eduard Flipse, die
jarenlang zoveel heeft gedaan voor de
Rotterdamse muziekwereld.
over'n béste geiser gesproken...!
Beknibbel niet op 'n radiator,
één Junkers cv-gasgeiser
heeft capaciteit voor een héél
huls. Warm in een wip, goedkoop f
in aanleg en tevreden met een I
plaatsje in een kast! Verwacht u I
ónders van Junkers (met 86 jaar
ervaring in geisers, geisers,
geisers, geisers, geisers...)?
