5CH
JhBERICHTEN
de
tad C oorspronkelijk verhaal van Joseph I. einander
des levens
NI?VEA1
BEDRIJFSGROEP
SPOORWEGEN
AKKOORD MET
3-JARIGE C.A.O.
Nog geen advies
minimuminkomen
Rijbewijs in België
in '67 verplicht
Minder „gorilla's"
rond De Gaulle
«t na,
/y'OZ'WL/
doet u goed,
elke dag wéér
De bedrijfsgroep spoorwegen van
de Protestants Christelijke Bond van
Vervoerspersoneel gaat akkoord met
de ontwerp-c.a.o. met een looptijd
van drie jaar, die een commissie van
directie en personeelsleden heeft op
gesteld. Tijdens een vergadering in
Utrecht hebben vorige week op drie
na alle 120 afdelingen hun fiat er
aan gegeven. Vandaag en morgen
zullen de twee andere erkende bon
den zich over het ontwerp buigen.
Nog n de loop van deze week be
paalt vervolgens de personeelsraad
zijn standpunt.
In het ontwerp komt niet alleen
de normale loonontwikkeling (7%)
ter sprake, maar is onder meer ook
het inhalen geregeld van de negen
procent achterstand die het spoor
wegpersoneel heeft. Volgens het ont
werp dient deze achterstand in drie
fasen ingelopen te worden en wel met
vijf procent per 1 januari 1966 en
met twee keer twee procent respec
tievelijk in 1967 en 1968.
De afdelingen van de protestants
christelijke bond spraken er hun te
leurstelling over uit dat het inhalen
van de achterstand in fasen zal ge
beuren. Zij waren echter bereid zich
by deze fasering neer te leggen. Drie
afdelingen wilden dit niet doen.
S.E.R.
De Sociaal-Economische Raad is er
vrydag in zyn besloten vergadering
nog niet in geslaagd aan de minister
van Sociale Zaken en Volksgezond
heid het door hem gevraagde advies
over een wettelyke regeling van het
minimuminkomen vast te stellen. Het
ontwerp-advies, voorbereid door een
commissie onder voorzitterschap van
prof. P. de Wolff, is naar de voor
bereidingscommissie terugverwezen.
Het is de bedoeling dat de materie
opnieuw aan de orde komt op 20 mei
wanneer de SER er zich, wederom
in besloten vergadering, over zal bui
gen.
De SER heeft by het begin van de
besloten vergadering en in afwezig
heid van drs. J. W. de Pous, unaniem
besloten de heer De Pous voor de
zittingsperiode van 1 april 1966 tot
1 april 1968 aan de Kroon voor te
dragen voor benoeming als voorzitter.
De heer De Pous was in de afgelopen
zittingsperiode reeds voorzitter.
De Belgische ministerraad heeft
thans besloten het „rybewijs" op
1 januari 1967 in België in te voeren.
Verreweg de meeste Belgen zullen het
bewys zonder het afleggen van een
examen kunnen krijgen. Voor 18-ja
rigen geldt, dat zij een getuigschrift
van een erkende autorijschool moeten
kunnen overleggen.
,n gehuurde agent?"
I zeg ik!"
is het verschil tussen ie
die bereid is voor een onkos-
Jjoeding van vyftigduizend
een karwei op te knappen en
•i die gehuurd wordt voor vyf
jtnd dollar?"
p» begon Rabinsky, zichtbaar
wr.
jtuige hoeft niet te antwoor-
jei MacReally kalm. „Wy we-
ut antwoord al. Er is geen ver
klonk een onderdrukt gemom-
jjt aanhield tot de naam van
rjgende getuige werd afgeroe-
;tt was een zekere dokter Flo-
I uit Pittsburgh,
kleine, gezette man met een
raardig scherpgetekend gezicht
in de getuigenbank. Hy was
.dig, bijna sjofel gekleed en
sn verward© haardos, die in
ien niet gekamd moest zyn.
i naam is dokter R. Michael
uson?" vroeg MacReally.
It."
oefent uw praktijk uit in Pitts-
het State Hospital," verdui-
iê dokter Flowerson. Ik ben
d en plastisch specialist",
jju ons een beknopte beschrij-
'tan uw werkzaamheden ge-
behandel voornameiyk zwaar
s eerden, die verwondingen
aan ledematen of beender -
Uiteraard zyn dat meestal
joffers van verkeesrongelukken
ier geweld. Myn specialiteit is
Hstellen van ogenschyniyk on-
dbaar vernielde beenderen en
is, ik heb een eigen laboratori-
cft tien assistenten. Wanneer
mogelijk is om door transpan-
of anderzins de patiënten het
ijste lichaamsdelen terug te
j gebruik ik prothesen van een
side plastic-soort, zowel in- als
•i cdig".
ii is uw indruk van de verhou-
fissen gemotoriseerd verkeer en
I weggebruikers wat betreft
j recht om zich over de weg
bewegen?"
hebt het reeds van uw emo-
dokter Malloway, wiens initia-
a strijdbaarheid ik ten zeerste
sderd gehoord: wy dokters zijn
ien tot de overtuiging, dat de
I als een dictator heerst op de
en niet alleen het geluk doch
iven der mensen ernstig be-
Ik wil niet zover gaan dat
in de schuldvraag verdiep,
lit blijft het echter, dat de si-
tot noodtoestand is uitge-
ien dat het menselijk gesalcht
I Is zichzelf in een positie te
ten, die zijn waardigheid en de
;*insmogelijkheden aantast",
lat is uw ervaring ten aanzien
ide invloed dezer situatie op de
aelljke psyche?"
Wel, ik ben geen psychiater, doch
ten er vele en zy zyn unaniem
Protest!" riep Stephenson.
rechter was het met hem eens.
Uiige moet de vraag beantwoor-
niet vertellen wat anderen er
denken. We zullen die anderen
m als we het nodig vinden", zei
Es eigen mening graag, meneer
■erson", verzocht MacRealley.
Mijn mening klopt met die van
meeste psychiaters, die ik ken",
Flowerson handig. „Ik ben van
g dat psyche van de mens ge-
st wordt door een voortdurende
ij ^bedreiging, niet alleen ten op-
üe van zichzelf, doch ook ten
Échte van degenen die hem dier-
i zijn. Hierin ligt volgens my de
Haring voor het feit, dat de om-
ais 1945 ingetreden, verbazing-
ikende toeneming van neuroses en
stelyke ziektegevallen zich in ver-
H tempo heeft voortgezet en ook
tel nog voortgaat. Dat zich intus
sen een natuurlyke afweer in het
menseiyke wezen heeft gevormd,
vind ik niet meer danwel
natuuriyk. Die afweer bestaat, zoals
iedereen in tal van wetenschappeiy-
ke publikaties heeft kunnen consta
teren, in een onverschilligheid, harte
loosheid, individualiteit en egocen
triciteit, welke steeds meer de maat-
schappelyke verhoudingen kenmer
ken".
„Is de psychische verandering btj
de kinderen al te constateren?"
„Juist en vooral by de kinderen.
Jarenlang zyn de kinderen argeloos,
en zonder te beseffen waarom, in
steeds grotere aantallen doodgereden
op de straten. Zy werden doodgere
den omdat zy kinderen waren, dat
wil zeggen zich gedroegen als kinde
ren in normale omstandigheden. Deze
normale omstandigheden zyn reeds
sinds 1925 ongeveer verdwenen. Toen
tertyd konden zy zich buiten de
ouderlyke woning nog als normale,
lichtzinnige, speelse kinderen gedra
gen. Nadien werd dat strafbaar
met de dood. Het is te begrijpen dat
de kinderen jarenlang nodig hebben
gehad net als byvoorbeeld de hon
derden om zich aan te passen.
Thans hebben wij merendeels kinde
ren, die geen echte kinderen meer
zyn. Ze zyn hun kinderlyke arge
loosheid kwyt, zyn wantrouwend en
op gevaar beducht, denken eerst en
vooral om zichzelf en hun eigen vei
ligheid, hebben afgestompte zenuwen
en zyn veel minder gevoelig dan
vroeger. Het resultaat daarvan kun
nen we thans nog niet volledig over
zien, doch de specialisten vragen zich
af, wat voor mensensoort uit hen
uiteindeiyk zal goroeien
„Zeer interessant", zei MacReally.
„Dr. Flowerson kunt u ons een idee
geven van de wyze, waarop deze
problemen zouden kunnen worden
opgelost, zuiver gezien uit het stand
punt van medici en psychiaters?"
„Ik kan niet namens psychiaters
spreken, aangezien ik er zelf geen
ben. Maar ik heb ik Pittsburg een
aantal medici van uiteenlopende spe
cialiteiten mogen aanhoren in een
byeenkomst, die gewyd was aan dit
probleem. Dat was in het voorjaar
van vorig jaar. Men kwam algemeen
tot de conclusie, dat de volksgezond
heid ernstig benadeeld werd door de
toeneming van het gemotoriseerde
verkeer. De bezwangering door uit
laatgassen van de atmosfeer in be
bouwde kommen was daarby ook
niet onbelangryk, meende men.
(Wordt vervolgd
De lijfwacht van president De
Gaulle zal voortaan uit twee man
bestaan. Vroeger vergezelden vier
gorilla'szoals de sterke man
nen in de volksmond worden ge
noemd, de Franse president als
deze zich in het openbaar ver
toonde. De vermindering valt sa
men met de bekendmaking van
een amnestie op grote school voor
personen die in de gevangenis za
ten wegens het plegen van terro
ristische daden in Algerije.
Sanaiogen
het versterkend
middel voor jong em_
oud voor lichaam
en geest. 1%
iogek|
Neem het elke dagi I
Poiilipn Nederlandse
schepen
It
!UJ Winkurjh p
Amitardam
22 Wight 27
Msrsellh
liWHllt
22 op 500 m W Plnl*t«
Marseille te .Genua
21 v Las Polmas n Roll
'na 22 y Nordenham n Rotterdam
1 5 22 v Dordt n Felixatowi
Oimhof p 22 Petten n
Gent te Hansweert
«»H» 22 v Londen te Gent
}®lwk p 22 Gibraltar n Duinkerken
"'I 22 op 100 m N Reclk
}™i» 22 te Montevideo
1»®on 22 v Sto. Domingo n porr
m Mnee
22 Ouessant n Cristobal
d 23 te Kaapstad
«Htilkroon 23 op 200 m Z Guam
""telsluli 24 te Bueno» Aires vorw
Mm p 22 Lliiabon n Amat.
Christina 22 v Paranagus n
orlolk
JJM Hérhirth p 23 Alglsrs
«Mnkerlc 22 90 m WZW Msjorcs
Kin"1» 22 te Rotterdam
Mills 23 te Terneuzen verwacht
22 70 m NiNO San Juan
a» 200 m ZZW Les Palma*
J?" 22 v Gibraltar te Savono
lü! *;2 Hamburg n Antwerpen
IJ*» v Lelxoei n Hsvre
«Maul 22 v Rott n Avonmouth
htah'eS ®k,9,n n p,r0#r
Tenerlte verwacht
*«h«n p 22 Kaap Ie Nao n Vak
«rrrt.. jj K|ap Qr|( N#J
n1 Valencia
Artemli 22 701
!Kon,2.2 °p 80 m N Tensrife
?2 v Fowey n Rotterden
t Intrepid 23 100 m Z E
Guad.loup.
v Mi»
Huil
Seoatland 22 op 880 r.
Ge]a 21 te Frederlkiund
Gleetenkerk 22 v Barcelona n Ant
2 v Brussel te Rotterdam
22 op 200 m NO Azorer
Gooiland p 22 de Cosquets n Bahh
redyk 22 op 480 m ONO Kaai
juth
Tankvaart
Abida 22 op 200 m ZO Galipagos
AcUa 22 op 460 m ZZW St. Helena
Acmeae p 22 Cape Breton Island
Ameland 22 ten anker Calcutta
Anco Spray 22 650 m W Flnlstei
Atys 22 v Norrkoplng n Rotterds
Avedrccht 22 op 400 m W Mani
Zeesleepvaart
LEIDSCH DAGBLAD
PANDA EN DE WEGDOENER
26. Panda begreep, dat hij geen gehoor kon geven aan Brigadier
Brakhouts uitnodiging om mee te komen naar het bureau. Immers,
intussen liep Joris Goedbloed ergens vrij rond met de Wegdoener,
waarschijnlijk rovend en plunderend, maar zich niet bewust van
het feit dat hij opgeblazen zou worden als Knop C niet tijdig werd
ingedrukt
„Neem me niet kwalijk, mijnheer de agent," riep hij dus, terwijl
hij het op een lopen zette, „ik heb nu echt geen tijd - een kennis
van me is aan het inbreken en die moet ik gaan waarschuwen
Brigadier Brakhout zette met grote tegenwoordigheid van geest
de achtervolging in. Hij deed dit met zo'n vuur, dat hij de bananen
schil niet opmerkte die daar deze middag was neergegooid door
de kleine Maarten Meelsop, en nu ziet men maar weer eens ivat een
verschrikkelijke gevolgen zoiets kan hebben.
„O, wat een vak," mijmerde H. Brakhout; ..en dan moet je straks
thuis Engelina horen als ze mijn vuile spullen ziet
RECHTER TIE EN HET SPOOK VAN DE TEMPEL
84. De abdis schudt haar hoofd. Het is doodstil in de tempelhal.
Rechter Tie vervolgt: „Yang had zijn slachtoffers echter onder
schat. Het schuldige paar lokte hem en Seng-san hier in een val en
vermoordde hen. Aangezien de bijgelovige Seng-san het profiel van
deze tempel op zijn rug had laten tatoeëren met het bijschrift dat
hier goud te vinden was, hebben zij de twee lijken onthoofd en
verwisseld. Tevens legden zij een vals spoor naar de vagebond Ah-
lioe die op die avond Seng-san naar de tempel had vergezeld. Nu
hadden die twee misdadigers alles dus prachtig geregeld. Ik zou
denken dat Seng-san door zijn kornuit was vermoord en dat Yang
met de noorderzon vertrokken was. Nu kon het tweetal dus rustig
hun nasporingen naar de schat voortzetten. Toen heeft Jade ech
ter gesproken"De schilder Lie Ko dringt zich naar voren. „Jade?"
schreeuwt hij. „Leeft zij???" „Neen", zegt de rechter. „Maar soms
spreken de doden, meneer Lie. Ze heeft in haar laatste uren in de
crypt met haar eigen bloed een brief geschreven en die naar buiten
geworpen". „Onzin!" zegt de Prefect. Een crypt heeft vensters
noch deuren!" Maar wel een luchtkoker, meneer Woe. Het ebbe-
houten doosje met haar briefje erin is door een opkoper bij de
uitmonding van de luchtschacht op de helling gevonden. We zulleji
nu de crypt openen".
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
502. Het lag niet in de aard van Brammetje Fok om lang boos
te blijven. Bovendien was het er de tijd niet voor. Want nóg was
er een héél klein kansje, dat ze een ereplaats in de wedstrijd voor
gekke vaartuigen konden bereiken.
In de verte zagen zij als stipjes de vaartuigen van de andere
deelnemers, die hen voorbij waren gevaren. De dobberende laden
toerden toeer opgevist en met één man meer de clown werd de
strijd voortgezet. Maar de jasjes vormden slechts ongelukkige zeil
tjes. En de wind blies bovendien nog dwars door de mouwen en
de knoopsgaten heen.
„Hup, hup", riep de clown moedig.
Maar Bram schudde het hoofd.
„Als het zo doorgaat winnen we nooit. Dan mogen we nog blij
zijn, als we niet achteruit varen.
Karo toilde daar wel om lachen, maar hij durfde niet goed.
Schuins keek hij omhoogen daar zag hij, dat ook op het ge
zicht van Bram eensklaps een lach was verschenen.
„Jongensik weet wat", zei Bram. „We moeten een groter zeil
hebben en ik geloof, dat ik weet hoe we dat kunnen bemach
tigen."
