TIJDELIJK WONEN pen echte snipperdag Er is weer biest fdtOAO t» APRIL 1999 LBTD8CH DAGBLAD Er zijn in Nederland heel wat mensen, die tijdelijk wo nen. Er zijn net zoveel mensen, die dénken dat zij tijdelijk wo nen, maar dat „tijdelijk" kan zo lang duren, dat het op per manent gaat lijken. Voor het merendeel zullen deze tijdelijke bewoners bestaan uit jongge huwden, die niet langer wilden wachten met trouwen en er gens zijn gaan wonen met de gedachte: „Zo kan het wel voor de eerste paar jaar en dan zien we wel verder". (W)ETENSWA ARD In het voorjaar is er op de boerderij weer vol op biestmelk en misschien is het mogelijk dit heerlijke produkt eens te bemachtigen. Biest is de eerste melk van een koe na het kalven. Ze heeft een zeer hoog eiwitgehalte, zodat bij het koken de kans op schiften groot is. Daarom wordt de biest geweld, hetgeen wil zeggen: on der voortdurend roeren tot plm. 80 graden ver hit. Van biest kunnen verschillende smakelijke gerechten worden gemaakt, zoals biestebrij, biestkoekjes en refoelen. Refoelen Bak op de gebruikelijke wijze flensjes aan een zijde. Meng ge welde biest met bruine suiker, ge welde rozijnen en krenten, verkrui meld roggebrood en kaneel en leg dit mengsel op de ongebakken zijde van de flensjes. Biestebrij Meng gewelde biest met maïzena (40 g op 1 liter biest) en bindt dit onder goed roeren. Geef de bieste brij met boter en witte basterdsui ker. Stokvis a la Mornay -3oe onderin een vuurvaste scho tel een laag aardappelpuree. Maak van bloem, boter, bouillon en mos terd een mooie gladde mosterdsaus en maak deze af met een paar le pels geraspte oude kaas. Rol de ge weekte stokvis op en leg de rolletjes 20 a 30 minuten in water dat te gen de kook gehouden wordt. Leg de rolletjes op de saus in de schotel en dek deze af met een laag gebak ken uien. Doe hierop een laagje gare rijst en tot slot weer aardap pelpuree. Strooi er wat geraspte kaas overheen en gratineer de scho tel in een matig hete oven In on geveer 45 minuten. Misschien zegt u: „Heel eenvou dig, een opklapbed"Zo eenvou dig is dit echter nu ook weer niet, want in de eerste plaats moet u wandruimte hebben voor een op- Jdapbed. Veel leuker is eigenlijk een gewone zitbank met verstel bare zitting, die 's avonds tot een twee-persoonsbed kan worden om getoverd. Die banken zijn zo uit gevoerd, dat de visite echt niet in de gaten heeft dat ze op de slaap plaats van gastheer en -vrouw zit. Terwijl een opklapbed hoe mooi u het ook heeft verstopt achter een ombouw of fleurige gordijnen, al tijd zijn bedoeling verraadt! Het is belangrijk om uw huwe lijk in uw eigen spulletjes te be ginnen, te meer omdat dat tijde lijk wonen zoals we al zelde vaak veel langer gaat duren dan was voorzien. Schrijft u dus alle aanstaande gulle gevers van oude crapauds, kastjes en tafels, een vriendelijk briefje, spaar nog een klein beetje harder en schaf uw eigen meu beltjes aan. Het eenvoudige tenen kuipje en de kokos of twistedmat zullen zoveel méér voldoening schenken dan de oude fauteuil van oom Jon en het kleedje van tante Marie We twijfelen er geen moment aan, dat ze zich best een paar jaar kunnen redden, maar dat „dan zien we wel verder" kan later grote problemen geven. Men moet er bU de aankoop van zijn meubelen re kening mee houden, dat men tij delijk woont en dat die meubelen later in een ander huls ook tot hun recht moeten komen. Vier sinaasappelkistjes en een oude emmer als zithoek zullen de eerste paar maanden misschien voldoen en iedereen vindt het wel grappig, maar al gauw zal men tot de ontdekking komen, dat de stoel van „thuis" toch beter zat. Er zijn ook Jonge mensen en dat is het andere uiterste die tijdens hun verlovingstijd allerhande meubilair kopen en hele bankstellen en grote leasten worden dan opgeslagen in een pakhuis ef op zolder bij de ouders. Natuurlijk is zoiets niet verstandig als zij niet weten, waar zij later terecht zullen komen. Het zou dan best kunnen, dat het leuke bankstel, waar zo ijverig voor is gespaard, met de beste wil van de wereld niet te plaatsen ls in de beschikbare woonruimte. Het gevolg is, dat het heel anders neergezet moet worden dan de bedoeling was of misschien gaat het wél weer terug naar de zolder, totdat de tij delijke woonruimte geruild zal kunnen worden tegen een perma nente woongelegenheid. Een derde mogelijkheid voor tijdelijke bewo ners is het bijeenschrapen van af gedankte familiestukken om dan „later" als het felbegeerde huls rea liteit wordt over te gaan tot eigen aankopen. Nog afgezien van het feit of Juist in die tijd het geld wel daarvoor beschikbaar zal zijn, is het geen ideale oplossing. Natuurlijk moet u geen grote meubelen aanschaffen als u tijde lijk gaat wonen of wanneer u zelfs nog niet weet, waar u zult belan den. Dit geldt vooral voor slaap- kamerkasten en omvangrijke berg meubels. Smalle hoge bergmeu bels zijn hiervoor veel meer ge schikt, omdat zij weinig wand- ruimte vragen. Wandrekken en aanbouwmeubelen zijn ronduit ideaal voor mensen, die weten dat zij een tijdelijk nestje gaan bou- Komt men later in een grotere woonruimte, dan kunnen deze meubelen op velerlei manieren wor den uitgebreid. STRAKKE MODELLEN Heeft u weinig ruimte voor een bankstel, neem dan een paar tenen kuipjes, die later altijd goede dien sten zullen bewijzen op een slaap kamer. Indien het bankstel beslist niet van de verlanglijst mag wor den geschrapt, kies dan een strak eenvoudig model, dat desnoods in een hoek van de kamer kan wor den geschoven. Dat is niet moge lijk met een bank, die fraai gebo gen lijnen of mooi gemodelleerde armleggers heeft. De ronde tafel moet u maar vergeten, als u tijdelijk woont. Ten eerste neemt een ronde tafel veel ruimte in en een ronde tafel kan maar op één manier worden geplaatst, n.l. in de vrije ruimte. Een rechthoekige tafel kunt u echter op verschillende manieren plaatsen. Hoewel het vaak zo ls, dat u zich niet het hoofd hoeft te breken over vloerbedekking, als u tijdelijk woont, omdat kamers veelal gestof feerd worden verhuurd, kan het toch zijn dat u in uw geval wel vloerbedekking moet aansohaffen. U kunt dan het beste losse banen linoleum of llnofelt nemen of ko kos van plint tot plint. Sisaltapijt of een goedkope bouclé of niet te vergeten de goedkope en zo gezellig Dit kan....maar voor de afwas tijn ze ideaal! DDDDD fotdotken, tm product van Hedman-Almtlo noeg" „Ons gazon is naar de knop pen", vertelde ik mismoedig „Mijn man heeft geen tijd om t< spitten en opnieuw in te zaaien dat moet ik straks doen." „Ja, aan een huis schijnen w< nog niet genoeg te hebben, w moeten er ook zo nodig een tui bij," knikte ze. Het niveau van de wijnfles daal de. de helderheid van onze geeste nam toe. „Zeg eens", riep lk ge schrokken. „Zei JU vanmorgen nie zoiets vanvan een snipper dag?" „Huh?" „Nu weet ik het weer". Juichte ik. „Jij kwam binnen, om half tien, Je zag mU ramen lappen en Je Tenen kuipjes, bewijzen ook later nog goede diensten. Barnin een voorbeeld van een strakke bank die ook in een hoek van de kamer kan worden geschoven. OUDE KRANTEN Eenzelfde probleem vormen de gordijnen. Irma la Douce gebruik te oude kranten, maar we nemen aan dat u dat gemier met knijpers 's avonds laat veel te veel werk zult vinden en liever gordijnen dicht trekt. Dan kunt u natuurlijk een heel goedkoop stofje nemen, met de mogelijkheid, dat u gedurende uw tijdelijke wonen alweer aan vernieuwing toe bent. De beste op lossing is: lange gordijnen en voor elk raam in uw woonruimte dezelf de. Dan heeft u de meeste kans, dat de gordijnen in uw nieuwe huis ook nog dienst zullen kunnen doen, al zullen naald en draad er misschien wel aan te pas komen. Heeft u in uw tUdelijke woon ruimte een aparte slaapkamer, dan zal de inrichting hiervan geen pro bleem zUn. Anders wordt het als u uw nach telijk onderkomen moet zoeken in de woonruimte. Boven: een hoed uit de voorjaarscollectie van Roberto Capulli. Hij is gemaakt van sto[ en overtrokken met een laag glanzend plastic. Rechtsboven een Londense kop-en-schotel-hoedeen creatie van Nina Ricci. ge maakt van bloemen en diamanten op zwarte tule en nog een Londens ontwerp. en warm aandoende twistedmat- ting, zullen ook voldoen. Deze ma terialen kunnen, wanneer ze nog redelijk goed zijn als u gaat ver huizen, altijd in een slaapkamer worden gelegd. Er zal immers al tijd wel een slaapkamer bij zijn, die kleiner is dan uw huidige woonkamer! aim „Tjonge, wat ben jij ijverig", Ut i riep mijn vriendin, die onver- 18,0 wachts door de achterdeur K binnenstapte en mij aan de an dere kant van de kamer als een vlieg tegen de ramen ge plakt vond, bezig met het on vermijdelijke karwei van ze men. Ik sprong van de ven- iterbank en wuifde naar een Itoelde enige, die niet op de gang stond. „Ga zitten. Heb Je een snipperdag lenomen?" ,Mag ik alsjeblieft, na zo'n win- Moederlijke .Allicht. Wil Je koffie?" Ik rende naar de keuken, zette tater op en tuurde naar buiten, raar de zon scheen. Daarna sleur de ik een stoel uit de puinhoop in gang, viste een tafeltje en trachtte het hoekje bU de nog altijd brandende haard een beetje fezellig te maken. .Niets voor jou om zo vroeg aan :t ie schoonmaak te beginnen", zei de iriendin. ,Dlt is geen schoonmaak, dit is fewoon de kamer doen". ,Op dinsdag?" vroeg ze ongelovig. „Tja, hoe verklaar je zo iets? Ik had opeens genoeg gekregen van het stof, de doffe ruiten, het ver pieterde aanzien van een huiska- la vijf maanden winter, en s domweg begonnen, zonder of doel, alleen maar om- in de zachte lucht had ;efd, dat me geïnfecteerd had". Ta het derde kopje koffie en het rde roddelt je, zei de vriendin: i jij maar verder met die rui- lk zal je stoelen wel even uit en in de was zettenr\ ik kom nooit vóór uur klaar", zuchtte ik dank- hervatte mijn imitatie van twijfelde vlieg. was een betere huisvrouw ik. Ze droeg de stoelen naar tuin. klopte, stofte, boende dat t een lust was; ze haalde alle eken uit de boekenkasten klopte e matjes en kleedjes uit, hielp f het bureau verplaatsen, schep- een emmer kolen en ik nodigde ^overpeinzing j haar uit voor de lunch, die ze gro tendeels zelf klaarmaakte. „Zullen we de keuken ook met een maar onderhanden nemen?" vroeg ze toen we de kopjes en bord jes hadden omgewassen en zy de vetspatten achter het fornuis ont dekte. „We zijn nu toch bezig". Ik had er al schoon genoeg van. Maar omdat ik bewondering had voor haar enthousiasme, durfde ik niet tegen te stribbelen en dus werden ook de keukenkasten, leeggehaald, de tegels afgeboend, de kookplaten geschuurd, de deuren gesopt, de pfoe, het is ongelofelijk wat één kleine keuken aan arbeidsvermogen kan opeisen. Om vier uur waren we klaar. De huiskamer glom, de keuken glansde we waren bek-af en om het te vie ren maakten we een fles landwijn open en stuurde ik Marian naar de bakker om zoutjes. Nu we ein delijk en definitief mochten ruster voelden we beiden dat onze twin tigste verjaardag lang geleden was herdacht. „Ik zie zo tegen de schoonmaak op", zuchtte de vriendin. „We moe ten behangen en de trap verven en Kees wil nieuwe vloerbedekking in de slaapkamers en lk heb nog gordijnstof liggen, al twee Jaar, die moet ik nu toch eens gaan benut ten Ik voélde met al mijn gemartel de spieren met haar mee. „We zijn dwazen, dat we ons elk voor jaar in de ellende va/tl de schoon maak storten", ging ze voort. „Waarom geven we onszelf niet vrij-af als de lente komtf 's Win ters hebben we het al moeilijk ge lachte me uit. Je zei, dat JU wijzer was en jezelf een snipperdag had toegestaan, omdat de zon scheen". „Goeie genade, Je hebt gelijk! En, inplaats daarvan inplaats daarvan zitten we nu wijn te drinken na een dag ar beid onder verzwaarde omstandig heden! 't Is waar, we zijn stapel gek". De vriendin keek op de klok, werven de wijzer naar de vijf toekroop. „Geef me nog één glas uitgeperst zonlicht", zei ze, „dan ga ik naar huis, lk moet zelfs de bedden nog opmaken. En dan te bedenken dat ik als Jong meisje ervan droomde boekhoudster te worden. Elke dag om vijf uur k!**r. zittend werk". „De bedden", kreunde ik, de fles uitwringend. „Da's waar ook, die liggen nog allemaal afgehaald!" „Dat doe Je dan morgen maar", zei ze moe. „Ik ga naar huls". „Morgen?" riep ik fier. „Ik dénk er niet over. Morgen neem ik een snipperdag. Maar dan een échte!" 't Is er niet van gekomen. De volgende dag liet ik in de keuken een pan gesmolten vet uit mijn handen glippen en toen kon ik he lemaal van voren af aan beginnen. Maar dat heb ik mijn vriendin nooit durven vertellen. THEA BECKMAN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 11