Schommel wieg
|net tule of
„stijfselkissie"
J
Katoenen kleertjes
ZE BEGRIJPEN NIET WAAROM
fat krijgt de baby?
Slaatjes ook in
het voorjaar
En wat krijgen kleuters
*0*©A0 1
LETDSCH DAGBLAD
«I
Als een meisje gaat trouwen
leleeft zij bij het kopen van de
littet het meeste plezier aan
ladhanddoeken, dat is alom
lekend. Zodra zich de baby
Beidt, duikt de vrouw met
venveel plezier in de luiers,
lemdjes, truitjes en al wat
Daar wollig, schattig en piep-
s. De eerste maanden
:an ze daar mee toe, maar
laarna moet ze gaan denken
>ver de grote stukken: wieg of
door:
Coks van Eysden
ledikantje, commode, kinder
wagen.
Bij die keuze van de wieg kan
een wouw zich laten leiden door
al haar liefdevolle en romantische
gevoelens: de houten schommel-
wieg, het rondom met tule en kant
beklede roten kuipje, het ranke
model van wit smeedijzer met ma
jestueuze hemel en vele andere
schattige, snoezige, lieve en leuke
wiegjes, die wedijveren om de
voorkeur. Wie oordeelt: voor mijn
kind is het mooiste niet goed ge
noeg, dient de praktijk van een
baby-in-de-wieg niet uit het oog te
verliezen. Al na een paar maan
den komen grijpgrage handjes
over de rand, bij de eerste gymnas
tische toeren al wentelt baby zich
op z'n buik.
(W)ETENSWA ARD
Hoewel de belangstelling voor slaatjes in de
zomermaanden uiteraard groter is dan in het
voorjaar zorgt een koud voor- of tussengerecht
ook nu voor de nodige afwisseling. De groen
ten, die hierin rauw worden verwerkt leveren
ons de nodige vitamines. Vooral knolgewassen,
geraspt en aangemaakt met wat zure room, zijn
heerlijk evenals rauwe zuurkool (rijk aan vita
mine C), die hierdoor zacht van smaak wordt.
Garnalenhapje
Boven: Pyjama's van wollig en elastisch
katoen zonder knoopsluitingen.
Links: een jongensregenjas met teddyvoe
ring middenvoor.
Onder: een fijngeribde katoenen knicker
bocker met bijpassende pet.
hondsveoege lesjes ge-
j ven wordt een aangenaam
I kwartiertje J
Conclusie: geen ondiepe bak, dot
Is gevaarlijk.
Conclusie nummer twee: dat
helle frêle stippeltjes - gordijntje
leeft hooguit vijf tot zes maanden,
daarna kan het beter weggehaald
worden of het gaat aan flarden.
Lange vrouwen kopen bij voor
keur een hoge Engelse kinderwa
gen, daar passen ze achter en dat
staat goed. Waarom kopen die
zelfde lange vrouwen vaak heel
lage wiegjes? Zeker de eerste
maanden doet al dat bukken een
toch al gauw vermoeide rug geen
goed. Zelfs een commode zou
voor zon extra lange moeder zou
beetje op maat gemaakt moeten
worden, zoals we ook aangepaste
aanrechten op werkhoogte ken
nen.
Ledikantjes met verstelbare
bodem worden wel gekocht; dan
zie je Het Kind immers goed en als
ie later groter dus gevaarlijker
wordt, laat je hem diep in z'n bed
wegzinken. Die zichzelf wegcijfe
rende moeders toch! Zo'n hoge
slaapplaats voorkomt bukken en
als 't kind in de diepte ligt is ie
al weer groot genoeg om zelf wat
overeind te komen, zodat de af
stand moeder-kind toch niet zo
groot blijkt.
Wie kans ziet bij alle vreugde
en vertedering om de aanstaande
nakomelingschap nuchter te blij
ven, realiseert zich gemakkelijk,
dat een reiswieg op rijdend onder
stel een bijzonder praktische op
lossing is voor de eerste maanden.
Niet zo lief? Kom nu, ook het ver
guisde „stijfselkissie" is een schat
tige wieg, wanneer daar een hef
pril kopje boven de geborduurde
lakentjesrand uitsteekt.
En de grote ruime ledikantjes, die
vaak uit praktische overwegingen
al voor een pasgeborene worden ge
bruikt, vallen eveneens altüd mee
zodra ze eenmaal aangekleed en
bewoond zijn. Maar die kun je niet
even in een zonnige kamer of op
het balkon zetten, dat is het niet
te verwaarlozen pluspunt van welke
vorm van rijdende wieg ook.
Met snufjes moeten we soms wat
conservatief-terughoudend zijn.
Een ledikantje met los bovenblad
als aan kleedtafel is handig, maar
maakt een kastje voor luiers en
kleertjes niet overbodig. Een bed
dat tevens als box dienst kan doen,
lijkt het ei van Columbus. Dat is
het ook voor angstig klein behuis-
den die werkelijk met elke centi
meter ruimte moeten woekeren.
Dan tel je het nadeel van kind
wakker, beddegoed er uit; kind
moet slapen, speelgoed weg en bed
degoed er weer in, waarschijnlijk
minder zwaar dan een extra sta-
in-de-weg. In andere gevallen be
tekent dat verhuizen alleen maar
dubbel werk. Grootouders, die zich
opnieuw voor kleinkinderen gaan
inrichten, komen echter weer wèl
bU dergelijke vernuftige meubelen
terecht.
Snoezige bedjes zie je, met nog
snoeziger (plak) plaatjes er op,
maar tegen de tijd dat uw kind
zich het kaboutertje of beertje
op z'n ledikantje bewust wordt,
kunt u het plaatje niet meer
zien. Lekker felle verf of een an
dere voorstelling over het afge
leefde beertje heen, zou in zo'n
geval de oplossing kunnen zijn.
Waarom geen hoofd- of voeten
eind met schoolbordenverf (zo
zijn ze zelfs in de handel) of
met een plaatje kurk of zacht-
board, zodat het kind al van
jongs af aan z'n fantasie en z'n
prentbriefkaarten kwijt kan?
Een kinderbedje dat een beetje
hoog op de poten staat, is fijn
om speelgoedkisten onder te schui
ven. Misschien kunt u het met
kant-en-klaar materiaal af, zoals
de voordelige spaanplaatdozen. Een
klein opstaand randje of een blokje
aan weerszijden houdt ze dan als
laden op hun plaats. Wanneer u
kisten op maat laat maken houd
uzelf dan wel in toom. Als je op Je
buik op de grond liggend die zee
van ruimte onder de kinderslaap
plaats aanschouwt is het meer dan
verleidelijk dat vacuum helemaal
te willen benutten. Blijf redelijk:
zo'n kist mèt inhoud moet te trans
porteren zijn van boven naar be
neden of van links van 't huis
naar de woonkamer rechts. En tus
sen de twee of drie kisten in er
gens een opening van vijftien tot
twintig centimeter om bij het toe
dekken van Klaasje de tenen on
der het bed te schuiven is echt niet
zo gek. Waar huisvrouwen in de
woningbouw iets in de melk
te brokkelen hebben, pleiten zij ook
voor een terugspringende plint bij
het aanrecht.
Evenals de keuken mag de kin
derkamer bekeken worden als een
werkruimte die zo praktisch moge
lijk moet worden ingericht.
Maar we hébben hier met le
vend materiaal te doen en nog
wel met een baby en dan wordt
de grootste cynicus gemakkelijk
onpraktisch romantisch. Een
wieg en een commode in dat ka-
4 beschuitbollen, boter, bloem,
14 liter melk. 150 gr. garnalen, 50
gr. geraspte kaas, kruiden, peterse
lie.
Hol de beschuitbollen uit en leg
er een paar kleine klontjes boter
in. Maak van boter, bloem en melk
een dikke, gladde saus. Maak deze
op smaak af met zout en kruiden
en roer tot slot de garnalen en fijn
gesneden peterselie erdoor. Vul de
beschuitbollen met deze ragoüt en
strooi er de geraspte kaas over. Zet
de bollen enkele minuten in een
voorverwarmde oven.
mertje, leuke gordijnen, doude-
rideine prentjes aan de muur:
kom maar lieve kleine. Als het
een minimaal hokje betreft rei
ken de mogelijkheden niet ver
der. Maar in ruimere vertrekken
zou het ook anders kunnen.
Een wieg of ledikantje, natuur
lijk, maar in plaats van de zelden
onoverzichtelijke en toch nooit zo
overdadig royale commode een gro
te tafel met daarop een aankleed
kussen. Bij baby's bad beurt passen
alle benodigdheden en de kleertjes
gemakkelijk naast het kussen, de
was die van de UJn geroetsjt is
komt op die tafel om op te vou
wen, het nylon net van de luier-
was-centrale wordt er op leeg ge
schud, zodat het niet overdreven is
van een werkblad te spreken. On
der die tafel kan een ladenkast
staan, een oud, weer fris geschil
derd schrijfbureau of een rasechte
oommode. In een flinke kamer
komt misschien een echte halfhoge
ladenkast die samen met het ledi
kantje in dezelfde uitvoering de
eerste aanzet vormt tot een kom
pleet kinderkamer-ameublement.
Het bijpassende stoeltje naar
maat kan nog even wachten
Voorlopig is het belangrijker dat
de moeder een gemakkelijke zit
plaats heeft, liefst met armleunin
gen. Het hondsvroege en zielig-late
flesjes geven of voeden kan door
een ontspannen houding een aan
genaam kwartiertje worden. Later
denkt mama met weemoed terug
aan dergelijke momenten in zo'n
speciaal baby-kamertje, dat eigen
lijk altijd een zonnige aanblik
biedt zo lang het kind er gedij dt
en z'n tevredenheid uitkraait.
Een tailleur in de zomercol
lectie van Carven.
In mijn achterhoofd duikt
plotseling een herinnering
op: Henk was nog maar Hen-
kie, een klein, eigenwijs knaap
je van een jaar of zes, mollig,
naïef en grappig. Met een ern
stig gezicht deelde hij mede:
.Mammie, als ik later groot
ben, neem ik de baby mee".
Die baby was Marian, ons
aankomend tienertje van nu.
„Moet dat kind nou altijd zo hin
derlijk vlak voor de kachel zitten?"
gromt Henk op een kille avond. „Ze
denkt alleen aan zichzelf. Vooruit
meid, schik een eindje op, Je bent
hier niet op een onbewoond ei
land!" „Kan dat kind nou niet eens
haar kop dichthouden", jammert
Adriaan. „Ik zit te lezen!" Neen,
het klinkt niet vriendelijk meer en
ik vraag mij af: waar is die verte
derende broederliefde van tien jaar
geleden voor het kleine zusje ge
bleven? Voor de baby smolten ze
weg, die twee grote broers. Aan het
schoolkind ergeren z© zich paars.
Toen droegen ze het zusje op han
den, nu prevelen ze ontstemd: „De
vent die zusjes heeft uitgevonden
hadden ze moeten vierendelen".
Overigens was de baby niet het
enige wat mijn zoons wilden bewa
ren en meenemen later. Adriaan
had op zijn bed een roze dekentje,
waaraan hij bijzonder gehecht was
en waarvan hij zich voorstelde dat
het hem zijn leven lang zou bege
leiden. Adriaan echter groeide flink,
het dekentje niet. Ten slotte be
landde het in de doos van onze
poes, diende als kraambed en eind-
digde in de vuilnisemmer.
HOEVEEL dingen waren er
niet waaraan zij tien jaar gele
den hingen met heel hun hart,
waarop zij doodzuinig waren,
waarnaar geen vinger mocht
wijzen en wat zij in elk geval
Moederlijke
ligt voor de hand In Ieder huls
zouden „meenemen"? Speelgoed
jes, bepaalde boeken, tekenin
gen, foto's verzamelingenHet
spul ging in de loop der jaren
de weg van alle stof: regelrecht
naar de vernietiging en ze den
ken er nu nooit meer aan terug.
Als kind kun Je Je blijkbaar niet
voorstellen dat je ooit van iets wat
je dierbaar is, afstand zult moeten
doen. Je begrijpt nog niet dat leven
ook verliezen betekent. Dat alles
om Je heen verandert, verslijt, ver
oudert. Je gelooft dat Je eeuwig
zult voortleven, dat je altijd Jong
zult blijven, dat Je tot in lengte van
dagen van diezelfde dingen zult hou
den en dezelfde denkbeelden zult
blijven koesteren. Kortom: Je
zweert bij de verstarring. Maar dan
vallen de eerste klappen en
meestal komen ze hard aan. Je ver
liest Je poes met wie Je opgroeide
en die je speelkameraadje was. Het
beest sterft van ouderdom, doch je
begrijpt het niet en dat maakt het
verdriet des te heviger. Je verliest
een dierbaar speelkameraadje, met
wie Je Jaren had opgetrokken en
alles gedeeld omdat het gaat ver
hulzen. Je verliest gaandeweg Je
belangstelling in speelgoed, in boe
ken die je enige jaren tevoren
placht te verslinden, in spelletjes
die Je eertijds in een roes van ge
lukzaligheid brachten en die je nu
opeens gaan vervelen. Opgroeien
wil zeggen: interesses en bezit
tingen opgeven. Groot worden be
tekent: afstand doen, verder gaan,
achterlaten.
Dat schept een leegte. De nieuwe
interesses komen moeizaam naar
boven, de oude sterven snel af. Je
bevindt Je in een niemandsland van
onzekerheid en een vertwijfeld zoe
ken naar waarden. De oude dingen
boeien niet meer, de nieuwe zijn zo
erg nieuw, zo weinig vertrouwd, zo
griezelig. Je hebt het feit dat alles
om je heen voortdurend verandert,
dat je zelf bezig bent te verande
ren nog niet geheel kunnen ac
cepteren, en telkens vlucht Je te
rug in de kinderachtigheden van
je jeugd, die toch niet meer bevre
digen. Of om het met een geleerd
woord te zeggen: Je zit midden in
de pre-puberteit, die bijna nog
moeilijker te doorstaan is dan de
echte puberteit.
DAT is het onbehaaglijke tijd
vak waarin onze dochter, de
voormalige snoezige baby, zich
nu bevindt Ze zoekt. Ze speelt,
maar tamelijk lusteloos. Ze rede
neert, maar heel naïef. Ze rebel
leert, omdat ze de overgang voelt
aankomen maar er nog niet
voor klaar is. Dat maakt haar
lastig, onhandelbaar, oneven
wichtig. Dat maakt dat de gro
te broers zich aan haar ergeren,
want zij hébben dit stadium al
lang achter de rug, ze zijn het
zelfs weer vergeten.
Nog houdt Marian vast aan de
dingen uit haar prille jeugd: een
pop, een doosje met kralen, een
plakboek, een winkeltje. Nog grijpt
ze er soms naar om aan de eisen
van het nieuwe leven te ontkomen.
Maar de geestdrift is er uit; voor
goed. Ze begrijpt alleen niet waar
om. En wie zal het haar duidelijk
kunnen maken?
THEA BECKMAN
(Advertentie)
Dit kan....maar voor de afwas
zijn ze ideaal! DDDDD
Uutinhn, tm ftmliirl na HtJmm Almlo
