a
de
des levens
Istod
hi
Moutbrood
-vLflffDERDAG
14 APRIL 1966
LEIDSCH DAGBLAD
oorspronkelijk verhaal van joseph I. einander
I jffec aankomenden bestegen de
O en passeerden hen zonder op
loway greep Galotti by de arm.
eens!" zei hij zacht. Hij wees
lange slanke man die hen voor
lig. „Dat is Lemban Foot van
junior Car Company". Galotti
de wenkbrauwen op. „Foot is
"van de geldschieters van de
zei hy. „Waarom rijdt hy
[•wagen bovengronds? Zou hij
impulsieve Galotti volgde on-
Jijlc een invallende gedachte en
achter de twee mannen aan.
►er Foot!" zei hy. „Een ogen-
Foot keek om. Zyn gezicht
somber. Malloway ging lang-
trappen op naar de drie
•n, die nu by elkaar stonden,
jt spijt me. Galotti", hoorde hy
zeggen. „Ik heb weinig tyd,
ik moet naar de burgemeester",
ik zijn metgezel aan. „Dit hier
heer Rabinsky. Publicity mana-
Oftlotti".
blnsky was een kleine, magere
met een muizengezicht en ver
rekkende scherpe oogjes, die
grote snelheid van de een naar
inder gingen. Zyn glimlach was
lend en by na onderdanig, toen
li: „Ik ben belast met de cam-
i „Airdale", waarvan u van-
de eerste hebt meegemaakt. Ik
op namens een aantal invloed
figuren en myn opdracht is,
City terug te brengen in de nor-
situatie van een voor iedereen
mkelyke, vrije stad. Ik geloof,
(ve aardig op weg zijn naar suc-
fat bedoelt u? Wat is de cam-
e „Airdale?" Wat moet er ge
en?" Galotti raakte buiten adem
onding.
sky boog lichtelyk. „Zoals ik
i, een normale stad maken van
bespottelyke dictatoriale ge-
at Life City heet", zei hy vrien-
„De automobilisten hebben er
g van gekregen, ondergronds te
d en zich bloot te stellen aan
alrpe gevaren van de tunnel-
Life City is een ratten-
yoor automobilisten gebleken,
dodencijfer gedurende de laat-
rnanden is er hoger geweest dan
elke stad ook. En de slachtof-
waren automobilisten, geen
angers. Daaruit blykt, dat het
jevaariyke stad, voor autory-
Is en daar moet een eind aan
akt worden. Bovendien worden
g bedreigd door de verstikkings-
Al die uitlaatgassen in de tun-
Jhu leidt de campagne?" vroeg
langzaam. Rabinsky knik-
Inzaam. „De invasie van van-
was myn werk. En hier hy
op zyn binnenzak, „heb ik de
e stukken uit Washington, die
City zullen verlossen van de
De stad wordt ook boven-
ds opengesteld voor autoverkeer,
trouwens in iedere andere nor-
stad. De tunnelstraten kunnen
tatief gebruikt worden." Hij
t tevreden tegen Foot, die een
luldig gezicht trok.
om", zei de autofabrikant ge
il, „hou ons niet langer op, Ga-
'Je weet dat ik by gedragen heb
het krankzinnige idee om die
'straten aan te leggen. Ik heb
ijt van gekregen en sta geheel
aan de kant van de combi
die de operatie „Airdale" or-
ert." Hy keerde zich om.
lacht even, meneer Foot", zei
tti langzaam. Hy veegde met zyn
;k over zyn voorhoofd. „Als u
ie kant van de combinatie staat,
kunt u my misschien inlichten
ae manier, waarop al die on-
•ndse ongelukken zyn gebeurd?
Hebt u wellicht een idee waarom
gangsters aan te pas zyn gekomen?
„Deze meneer is vry nieuwsgierig'
glimlachte Rabinsky.
„Bovendien suggereert hy gevaar-
lyke dingen. Dingen die hem last
kunnen bezorgen."
Hy nam zyn hoed af en boog op
nieuw. Toen liepen hy en Foot sa
men het gebouw binnen.
Malloway en Galotti keken hen
na, tot de zware deur achter hen
was dichtgevallen.
„Wy worden geconfronteerd met
een verschynsel, dat wy in onze
berekeningen hadden moeten opne
men", zei Malloway peinzend. „Ga
lotti, wy hebben met één ding geen
rekening gehouden: er zyn automo
bilisten, voor wie de veiligheid van
anderen niets betekent en van geen
belang is in vergeiyking met hun
behoefte om zich te doen gelden.
Dat zyn de mensen, die in de auto
een machtsmiddel zien. Zy hebben
zich verenigd en Rabinsky in dienst
genomen om hun belangen te ver
dedigen. Het is een geraffineerd kom-
plot, waar veel geld achter zit. Het
zal moeilijk zyn hen te verslaan"
Galotti zweeg. Zy liepen naar de
dichtstbijzynde ingang van de onder
grondse stad om hun auto te be
reiken, die beneden geparkeerd
stond. De straten van Life City
wemelden van mensen, die op trot
toirs samengroepten en naar de voor-
byrazende auto's keken. Het was een
vreemd gezicht, de plastic straten
bedekt te zien door honderden auto
mobielen, die zich met veel getoeter
en gierende banden in grote snel
heid door de stad bewogen.
By de ingang van de ondergrond
se stad stond een agent, die hun de
toegang versperde. „Het spyt me,
heren',, zei de man, „maar u kunt
nu niet naar beneden. De luchtver
versingsinstallatie is defect en de
tunnels zyn vol giftige gassen".
„Maar onze auto is daar beneden",
protesteerde Malloway. „We moe
ten
„U kunt een bus nemen," zei de
agent. „Sinds vandaag rijden de
stadsbussen weer in de vrye lucht.
Kyk, daar is een halte."
Verbijsterd begaven zy zich in de
aangewezen richting. Er was een
provisorisch bordje aangebracht te
gen een van de tuinhekken, waar
op de buslynen stonden aangegeven.
Er stond een tiental mensen te
wachten, uit wier conversatie was
e maken dat het hele onder
grondse busnet van Life City was
uitgeschakeld. Biykbaar waren er
slachtoffers gevallen door de defec
ts luchtverversingsinstallatie. Galot
ti en Malloway vingen brokstukken
van gesprekken op, waaruit viel op
te maken dat de meningen over de
laatste gebeurtenissen in de stad ver
deeld waren. Men wist niet precies
aan welke kant men zich moest
scharen. De snelle loop der dingen
had de massa overrompeld en de
ongelukken in de tunnels hadden
een grote indruk op het publiek ge
maakt.
(Wordt vervolgd»
muf/ »=J ||H
- «1
mk lm
0^
Een echte GEYSER
heet altijd VAILLANT
Vanouds ligt In de merknaam GEYSER
do technische perfectie van VAILLANT
uw garantie voor trouwe dienst.
Heet water in een handomdraai, maar
ook warm. lauw of nóg wormer water,
het gemak van water-op-temperatuur,
dank zij een VAILLANT-Geyser In uw
keuken, badkamer of douche
in heel Europa:
VAILLANT
Geysers
Schonewelle N.V.
Keizersgracht 701,
Amsterdam, Tel.020-237364, 241257 SI
Vrouw na drama
overleden
Een 72-jarige vrouw uit de Leidse-
kruisstraat in Amsterdam, die gister
nacht door haar 75-jarige man met
benzine werd overgoten en in brand
gestoken, is gisteravond in het Wil-
helminagasthuis aan haar verwon
dingen overleden.
Nog steeds staat de politie voor een
raadsel. Zowel de buren als de kinde
ren van het echtpaar hebben ver
klaard, dat het byzonder lieve men
sen waren, die nooit met anderen of
met elkaar ruzie zochten. „Uit de
verklaringen krijgen wy de indruk
dat zy als tortelduifjes samenleefden"
aldus de politie. Toch had het drama
plaats na een heftige ruzie. „De ware
toedracht kan alleen uit de mond van
de bejaarde man komen" zegt de po
litie. Die ligt echter ook met brand
wonden in het ziekenhuis. Zyn toe
stand is kritiek.
Nini Boesman
over Drakensberg
De Nederlandse ballonvaarster Nini
Boesman is gisteren als eerste in een
ballon over het Drakensbergmassief
van Oranje Vrijstaat naar Natal ge
vlogen. Haar oranjekleurige ballon
steeg in Harrismith op en werd door
een krachtige zuidwestelykc wind
over de diverse toppen gevoerd, waar
van de gemiddelde hoogte 3.000 meter
bedraagt. Precies een uur na het op-
stygen werd de grens van Oranje
Vrijstaat en Natal bereikt. Het
einddoel lag in de buurt van Lady-
smith. De ballon werd op de gehele
vlucht gevolgd door een chartervlieg
tuigje.
Advertentie
PANDA EN DE WEGDOENER
17. „Joris Goedbloed, je deugt niet!" riep Panda boos tot de ge
vangen indringer. „Met stelen en bedriegen aan de kost komen,
dat is wat je prettig vindt! Inbreken!"
„Och baaske hoe miskent ge toch uw oudere vriend!", protes
teerde Joris. ,Jk kwam hier met de edelste motieven en wat ge
beurt er? Mijn kleine beschermeling, in plaats van me met tranen
van dankbaarheid te verwelkomen, overlaadt me met onverdiende
verwijten! Inbreken? Kom, kom nu toch! Ik mag dan in mijn on
bezonnen jeugd wel eens een kleine misstap hebben begaan, maar
wie heeft dat niet? Moet ge me daar nog steeds bitter aan herin
neren? Neen hoor toe; ik merkte op dat ge bij deze professor in
dienst zijt getreden. En hoewel ik hem grote achting toedraag,
weet ik ook dat academici er vaak slordige levensgewoonten op na
houden. Daarom maakte ik me zorgen over u. Krijgt, zo vroeg ik
mij af, Panda wel de voeding die hij in de jaren van zijn groei be
hoeft? Is zijn beddeke zacht en wordt er op zijn verschoning toe
gezien? Maar ik kon moeilijk aanbellen en navraag doen dat zou
te kwetsend zijn voor de geleerde Kalker. Niets restte mij dus, dan
mij in het geheim te overtuigen. Och ventje op dat gindse scha-
kelbord is stellig wel een schakeling die me uit deze onwaardige
positie bevrijdt. Haal deze over, wat ik u bidden mar, en laten uw
alles nog eens rustig bespreken
En Pajida, beschaamd omdat hij tot zulke overijlde gevolgtrek
kingen was gekomen, deed wat hem gevraagd werd.
RECHTER TIE EN HET SPOOK VAN DE TEMPEL
75. De oude schrijver van het gerecht wenst Rechter Tie eerbie
dig goedemorgen. „Je bent eerder terug dan ik dacht!" merkt de
rechter tevreden op. „Vertel maar eens wat je dienstreis naar ons
buurdistrict heeft opgeleverd!" „Helaas niet zo veel, edelachtbare.
Maar u moet bedenken dat het al bijna een jaar geleden is dat de
Keizerlijke Schatmeester daar verbleef en het was maar voor één
nacht. Hij heeft daar maar één bezoeker gehad. Hij was moe van
de reis en „Wie was die bezoeker?" onderbreekt de rechter ge
spannen. „Alleen maar een goudsmid, edelachtbare. Mijn collega
van het gerecht daar heeft me geholpen die man op te snorren.
Hij zei dat de Schatmeester hem in zijn logement heeft ontboden
om een goudstaaf vakkundig in kleine stukjes te zagen, zonder dat
er iets van het goudzaagsel verloren ging. Die goudsmid herinnerde
zich dat nog precies, edelachtbare, want door de openstaande slaap
kamerdeur zag hij naast het bed een kistje staan van rood leer,
met opengeslagen deksel. En dat kistje zat boordevol met prachtig
blinkende goudstaven! Toen begreep de goudsmid waarom hij die
staaf moest stukzagen: het kistje zat zo vol dat die grote staaf er
anders niet in zou kunnen".
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
493. Met grote snelheid naderde de clown het ladenkastje.
Boem
Krachtig dreunde het boomstammetje tegen de achterzijde van
het kastje ...en door de schok vlogen de laden er alle drie uit.
„Hé", riep Bram, „dat is toch zeker geen ongelukje meer?"
Triomferend greep de clown het kastje.
„Nee, dat was opzet, Brammet je Fok, schreeuwde hij vinnig. „Die
laden mag je houden, als je mij het kastje maar geeft!"
Karo keek bedenkelijk over de rand van de lade. Als kat was hij
niet erg op water gesteld en hij hoopte maar, dat zijn vaartuigje
van waterdichte schotten was voorzien.
Gelukkig was de kwaliteit van het meubel uitstekend, zodat er
geen gevaar was in dit verraderlijke water onder te gaan.
Maar wat wilde die clown toch met dat kastje
110 mW Br#*t
