politicus Findlay: leider an een oppositiepartij in Suriname 1AVID ONTRA 0 P I E 'LENA, KOM KIJKEN DE KONINGIN IS HIER' Ptcve VEN DOOR SIG. W. WOLF afdeta ^^^TTIÏÏW llllllll II IIIHII IIMI1II Illl fj mUUUnrinrTÏÏTnÉ Y6WTgTITTT'llTirTTÏ«M«TTrifmF^I~^:r^-T1 ^~z3jcr.zzr-r*-z-*~nBmF! J |«ni« ll—li III ill -mamamz-r?***a -^-1 n. Voc me ki .30—5 >ede r wor^ nkele ons lie bluft, Jopie zegt maar wat als hij rond ba- dat Suriname spoedig onafhankelijk wordt. Hij nel beter dan wie dan ook wat de consequen- illen zijn van een spoedige onafhankelijkheid", lavid George Albert Findlay (53 jr.), bij de van enkele duizenden lichtkleurige, weinig mi- Surinamers uit de middenklasse, leider van ositiepartij Surinaamse Democratische Partij itaten van Suriname. Findlay is in de broeieri- inaamse politieke rim-ram een veel omstreden Enerzijds wegens zijn politieke opvattingen, houdend jegens het onafhankelijkheidsstreven iet conservatieve-reactionaire af, anderzijds de felle soms rancuneuze wijze waarop hij assieve tegenstander premier Johannes (Jopie) i\, te lijf gaat. In zijn krant, dagblad De (oplage 9000) hakt hij dagelijks in de rubriek sche Commentaren" fors in op de toestan- lisstanden en scrabuleuze vrij standen van het e Pengel. Voornaamste handelsmerken van deze k: verdachtmakingen en ongenuanceerdheid. zich zelf te kort te doen zou Findlay deze on gevoeglijk kunnen noemen: Spuit elf geeft mod- het Surinaamse parlement veegt hij op agres- wijze de vloer aan met Pengel en zijn kamera- Jit de begrotingsbehandeling op 16 november an Pengels departement van Algemene Zaken: schijnt tegenwoordig op de departementen anbeveling te zijn fraude te plegen. De betrok- maken zelfs promotie na hun daden. De he- linisters laten geen gelegenheid voorbijgaan om nkomsten te verhogen. Dit is bij voorbeeld ge- idoor de overneming van auto's die aanvanke- rivé-eigendom waren, daarna door een aanzien- verhoging van representatiegeldenTer pen van de gehele bevolking offers eist, de be- gen worden verzwaard, geeft de minister-presi- voor tal van onbelangrijke zaken het geld op stische wijze uit. Als de premier in Nederland et hij in het duurste hotel logeren. 'ge week heeft Findlay als lid van de Surinaamse dele deelgenomen aan het overleg tussen minister Luns en me over de grenskwestie met Brits Guyana, Surina- "oordelijke buur die op 26 mei onafhankelijk wordt. Het de eerste maal dat premier Pengel zijn grote opponent tode in een officiële delegatie. Findlay bescheiden: ,,Ik zelf een beetje verrast over. het betreft een natio- ^ang, in Suriname zijn er weinig mensen die zo goed toogte zijn over de situaties aan de grenzen met Brits- ia en Frans-Guyana als ik. Leg hier niet te veel na- °P anders zeggen ze straks in Suriname. wij hebben afgevaardigd en nu gaat hij nog opscheppen ook. f me dus. Zeg maar: het ging om een nationale zaak. tilt zwaar aan de nationale taak die hem in dit ka- en. Het is voor hem een in de schoot geworpen er zich achter te verschansen wanneer wordt ge- zijn beschuldigingen die hij royaal in zijn krant en in mlement uitstrooit met concrete feiten te staven. ^ptie? Daar spreek ik niet over. Nepotisme? Geef *eo commentaar op. Verspilling van gelden? Man schei grover hoef ik toch niets te vertellen. dat is toch Nee, ik gedraag mij nu netjes. Ik heb nu een offd- ie. de met veel fanfare aangekondigde onafhankelijkheid, slimme Pengel hanteert als een dreigement? ft ben ook voor onafhankelijkheid, maar niet vandaag en n|et morgen. Man, economisch financieel kan Suriname Afhankelijkheid niet aan. Nederland betaalt momenteel )r°cent van de Surinaamse rekeningen in de vorm van het iJJaren Plan, technische bijstand. je moest eens we- toneel Hollandse ambtenaren op kosten van Nederland m werken. lasten van defensie. Als wij onafhanke- lijk worden zullen wij al deze gelden zelf moeten opbrengen en andere kosten zoals bij voorbeeld buitenlandse vertegen woordigingen moeten betalen. Detze dure gelden kunnen beter besteed worden aan zaken die belangrijker zijn: olie-exploita tie, volkswoningbouw, wegenaanleg. de landbouwers schreeuwen om meer ontgonnen gebieden. Als je in het Ko ninkrijk blijft kun je gemakkelijker geld lenen. Als je on afhankelijk bent kun je aan de geldschieters niet gemakkelijk een garantie bieden. Ze zijn niet gemakkelijk man. je moest eens weten dat Nederland voor ons nu steeds garant moet staan Money business is a hard businessToen Pengel in Duitsland was om besprekingen te voeren over de bouw van een nieuwe dam was het eerste wat de Duitsers zedden. nur wenn die Hollander zeichnen wollen. Wij hebben nu niet eens voldoende geld om de pensioenen te betalen en de sala rissen van de onderwijzers tijdig te voldoen. Aan alle kanten moeiten wij om voorschotten bedelen. Wij moeten onze ener gie in de eerste plaats besteden aan de economische proble men en dan pas moeten we gaan denken aan de kwestie van onafhamkeli j kheid Juist als Findilay op dreef schijnt te komen zwakt hij weer af. Hij kijkt zwaarmoedig. Waarschijnlijk denkt hij aan de verkiezingen die volgend jaar in Suriname worden gehouden of aan een verzoening met Pengel waarover hij zonder een spier op zijn gezicht te vertrekken graag praat. „In feite is met betrekking tot de onafhankelijkheid niet veel verschil van inzicht tussen Pengel en mij". Met een stevige slok werkt hij een glas tonic naar binnen. Er zit geen alcohol in. „Bij al zijn idealisme ziet Pengel ook de realiteit. Hij weet dat Suriname de onafhankelijkheid eco nomisch niet aan kan. Daarom durft hij geen termijn te noe men binnen welke de onafhankelijkheid tot stand komt. Hij kijkt wed uit. Natuurlijk, voor de buitenwereld maakt het in druk als je onafhankelijk bent. Maar de arme mensen uit de achterbuurten die hun vertrouwen in je hebben gesteld laat je in de misère achter". Findlay zakt aohteruit in zijn stoel en maakt een gebaar dat duidt op een omvangrijke postuur. „Als Pengel overmoe dig op Schiphol zijn topic aansnijdt weet hij zieer goed dat hij het daar kan doen maar niet in Paramaribo, want dan vallen zijn coalitiegenoten (Hindostanen) en partijmen sen hem fel aanTrouwens, je kan van een premier van een autonoom land moeilijk verwachten dat hij gaat zeggen: Mensen, wij zijn nu zelfstandig, wij laten de zaak maar zo doorsudderen. Van onafhankelijkheid komt voorlopig geen fluit terecht. Als het land tijdens de onafhankelijkheid eco nomisch in het slop geraakt is het zowel voor Pengel als voor mij gemakkelijk naar Nederland te komen, hier een baantje te zoeken en verder lekker te leven. Maar die arm»» néné (oud vrouwtje) in haar bijna door houtwormen opgevre ten krot, is de klos. Ze zit dan alleen nog met haar bordje batjauw en alesie (gedroogde zoute vis en rijst)". Zenuwachtig wrijft hij zijn handen over elkaar: „Man, je krijgt moord en doodslag tussen de bevolkingsgroepen. De Hin- dostanen en creolen. Zeg het niet zo cru, zeg: je krijgt ra ciale moeilijkheden. Ik ben nu in een officiële functie, spaar meMan, houd op, Jopie is niet gek. Hij moet iets zeggen, en daarom bluft hij over onafhankelijkheid". ORANJE KRANTEN Ook over de verhouding Suriname en het Oranjehuis heeft Findlay een geprononceerde mening: „Kijk, de bevolking houdt van de koningin. Je had moeten zien hoe ze vorig jaar tijdens haar bezoek aan ons land door de straten sjouw de en de bush-bush nam. hoe ze het onmenselijk zware pro gramma afwerkte met al die ontberingen in de districten g'een enkele Surinaamse minister trok langer dan een dag met haar mee omdat ze het niet aankonden. Die vrouw was bek af. Kijk, en dat heeft nu indruk gemaakt. De Kouin- gin heeft daadwerkelijke belangstelling getoond, en daar houdt ons volk van. Zal ik je iets vertellen. Tijdens haar bt- zoek is ze op een dag met de vrouw van de gouverneur in cognito op stap gegaan. In een Engelse sportauto. de vrouw van de gouverneur aan het stuur. ze bezochten een paar van die verschrikkelijke achterbuurten waar de mensen wo nen in een poel van ellende. Niemand had het gemerkt. Tot dat een oud vrouwtje in een toestand van opperste gelukza ligheid riep: Lena, kom kijken de Koningin is hier. Kijk. dat maakt indruk". Alles wat met Oranje iets te maken heeft staat in Surina me hoog genoteerd. Verjaardagen van leden van het Konink lijk Huis worden gevierd als een flink stuk folklore. Enkele jaren geleden ging men ertoe over de van huis-uit gele Suri naamse sinaasappelen oranje te verven. Een handige winke- Her probeerde het eens met oranje-beddelakens. Binnen eer dag was hij door zijn voorraad van tweeduizend stuks heen. Findlay weifelend: „Moeilijke vraag, spaar me. ik ben in een officiële functie hier. Er zijn ook in Suriname mensen die dolgraag een grootkruis weet-ik-veel willen hebben". Om zijn Oranjegezindheid duidelijk te laten blijken is De West een keer zelfs op oranjepapier verschenen. Findlay lacht en reageert fel: „Man ik verkoop kranten. Als anderen met smokkelen geld verdienen, mag ik dan met kranten. INTEGER Snel draait hij het gesprek over op de nationalisten die lie ver vandaag dan morgen een Surinaamse republiek willen oprichten. „Hun invloed neemt sterk af. Hun leider, de advo caat Bruma, wil in feite ook nu geen republiek. Hij wil van Suriname geen tweede Brits-Guyana maken waar de twee belangrijkste bevolkingsgroepen, Creolen en Hindostanen, el kaar vorig jaar bijna hebben afgeslacht. Bruma is een knappe, bijzonder intelligente jongen. En nu glijdt Findlay uit: „Knappe mensen zjjn vaak domme men sen. De twintig jaren actieve deelneming aan de ondoorgron delijke Surinaamse politiek hebben Findlay duidelijk gesloopt. Van de levenslustige, felle strijder die hij kort na de ooi log was, een man wiens ideeën voor een zelfstandig Suriname zo revolutionair waren dat zijn krant van 1946—1948 niet ems in de kazernes van de Nederlandse militairen gelezen mocht worden, is niet veel meer over. Findlay schijnt soms uitgeblust te zijn, ondanks zijn twijfel achtige aanvallen in het Surinaamse parlement en in zijn be ruchte rubriek in De West. Hij schijnt er zelf ook van over tuigd te zijn. Vaak troost hij zijn slachtoffers in particuliere gesprekken: „Man, forget it". En zijn slachtoffers accepte ren het van hem, evenals vriend en vijand het van hem waarderen dat hij gedurende zijn gehele politieke carrière en in zijn persoonlijk leven blijk heeft gegeven volstrekt integer te zijn. De naam Findlay is nooit en te nimmer verbonden geweest met een schandaal op welk gebied dan ook. En dat is een ongekende prestatie in een samenleving waar de grens tussen oirbaar en niet-oirbaar zo gemakkelijk vervaagt. Findlay: „Man, je kunt veed versieren in Suriname, als je wilt". Hij draait terug op Pengel: „Op het ogenblik is er een langzame toenadering tussen ons". De „nationale taak" die Findlay nu in Nederland heeft ver vuld, komt weer om de hoek kijken. „Mijn benoeming in de ze delegatie is een mijlpaal in het politieke denken van Jo pie". Maar dan wil hij ook nog even kwijt: „Jopie maakt het zich zelf enorm moeilijk door de image van dictator op te houden. Als vreemdelingen op ons vliegveld' aankomen is het eerste wat zij vragen: Waar woont jullie premier. Zijn huis is een toeristische attractie geworden door de veiligheidsmaatrege len die hij heeft getroffen. Een leger politieagenten bewaakt zijn villa. Als iemand voorbij fietst en zijn band zou ploffen springen die kerels op zijn nek, omdat ze denken dat hij een schot heeft afgevuurdJopie laat zich overal verge zellen door bodyguards. Zelfs als hij tijdens een vergadering in het parlement naar de w.c. gaat. Dan staat altijd een van zijn bodyguards, Ulsen heet hij, gereed om de w.c.-deur open te houden. Stel je voor

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 17