tad
de
des levens
DONDERDAG 24 MAART 1966
oorspronkelijk verhaal van Joseph I. einander
jechnisch en commercieel onver
hoord," zei George droog. „Als u
dit gebied revolutionair werk ver-
it, kunt u uw geduld wel tot
jet oneindige op de proef te stel-
Dat komt nooit."
Ie duur.te oneconomisch.be-
nert de snelheid, enzovoorts,
iwens, denkt u dat zoiets hel-
kan? Bij de tegenwoordige snel-
jn.."
kweet het niet", zei dokter Mal-
iy peinzend. „Doch ik weet wèl
ding: tenzij men inderdaad re-
itlonaire middelen toepast, wordt
verkeer mensenvijand nummer
Hij vouwde de brief open, die
boud haar onder strenge con-
zoals we hadden afgesproken."
■ge drukte de hand, die hem
toegestoken. „Ik dank u," zei
net warmte. „En hy aarzel-
loekend naar woorden. „Kijk,
dokter Malloway, ik kan het
aal niet zo goed onder woorden
en als u, maar ik voel dat. ik
dat uw denkbeelden juis zyn.
dat verkeer betreft, bedoel ik.
ngeluk heeft ook mij een soort
it gebracht. Ik bedoel och,
hien komt het nooit zover,
als u en die Galotti iets wil-
loen, iets van plan zijn dan
k u beiden graag helpen. Als
ie weet," zei dokter Malloway.
rraag me af wat Galotti zal doen
Hj. terug is".
it Galotti deed toen hij terug
betekende niets meer en niets
ier dan een sensatie voor de
Yorkse zakenwereld. En hoe hij
slaagde de zaak op poten te
ran dringende uitnodiging van
Zuid-Amerikaan om met hem te
sen. Zy zaten nadien in Galot-
Newyorkse flat.
lokter Malloway kon niet nalaten,
ra dan met grote verwondering
ïjjn gastheer te kijken. Ga-
was veranderd. Zijn bruine ge
had een zachtere, mildere uit-
liing gekregen en zijn bewegin-
waren beheerster dan voorheen,
was zo stelde de dokter vast,
gierigheid gewekt werd in
met de ophanden zynde or
gen van Galotti. Want dat d<
alsof de Zuidamerikaan menselij
ker, begrijpender en nadenkender
was geworden en dokter Malloway
vroeg zich af, of dit wel uitsluitend
het gevolg kon zijn van Galotti's
bezoek aan zyn vaderland en zyn
ouderiyk huis. Hy vermoedde dat de
schok van het ongeluk met Susan
by deze man eigenschappen naar
voren had geroepen, die totdantoe
in zyn binnenste gesluimerd had
den. of wellicht door de harde
praktyk van het Amerikaanse za
kenleven waren onderdrukt. De dok
ter interesseerde zich zeer voor dit
probleem, enerzyds doordat hy zich
als medicus altyd verdiepte in de
psychologische verschynselen by
zijn patiënten en by degenen, met
,m, doch
nieuws-
verband
onthullin
gen van Galotti. Want dat deze man
hem deze avond onthullingen zou
reeds ge-
arop Ga
de Zuid-
,1 van het
!eft niet
zou kun-
r ons bei-
ep op uw
,al thans
1 zal ik u
vertellen".
een roepstem uit het raadselachtige
niemandsland en zyn zieleleven en
tenvolle bereid was zyn ganse ener
gie en kracht te geven aan datgene,
wat hem als taak geopenbaard was.
Hij hoorde het enigzins onsamen
hangende, doch daardoor niet min
der boeiende relaas van een dolzin
nig lykenöe kruistocht door Europa,
een dwaze reis in een krankzinnig
tempo, ondernomen met één en
kel fascinerend doel; namelyk om
een antwoord te vinden op de vraag,
die Galotti aló een obsessie vergezel
de: Waar ligt de oplossing van het
conflict tussen mens en verkeer?
Galotti had de drukste steden van
het oude Europa bezocht: Parijs, Ber-
lyn, Marseille, Rome, Milaan, Lon
den, Amsr.evdam, Kopenhagen, Oslo,
Brussel en tientallen andere. Hy had
gesproken met burgemeesters en po-
litie-commissarissen, ingenieurs en
directeuren van vervoersmaatschap-
pyen. Hy had statistieken verza
meld en toto's gekocht, tekeningen
Een kwestie van
koel bekijken
en dan een
AEG
Santo koelkast
kopen...
AMSTERDAM
PANDA EN DE WEGDOENER 88
1. Op een dag liep Panda nadenkend over een ééns idyllische
landweg, die juist bezig ivas ten offer te vallen aan de bevolkings
aanwas. g
„Och, och, wat is het toch jammer allemaal," dacht Panda. „We
haasten ons echter de sociaal-voelende lezer te verzekeren, dat hij
met deze diepe gedachte niet de verwoesting van de landweg be
doelde. Neen; hij dacht over zichzelf.
Het is al lang geleden," dacht hij, dat mijn vader me de wijde
wereld inzond om een goed vak te leren en een mooie toekomst
op te bouwen; en wat is daar nu eigenlijk van terecht gekomen?
Niets! Alles schijnt altijd mis te lopen als ik een betrekking heb
en op die manier leer je geen vak. Het is maar goed, dat mijn vader
niet weet dat ik hier weer werkeloos rondloop, zonder toekomst
In zijn mistroostigheid lette hij nauwelijks op de omgeving, tot
het luide geraas alom hem er opmerkzaam op maakte dat hij het
centrum van de wegwerkzaamheden bereikt had. En daar viel zijn
oog op een pakkend opschritf: „Bij de Breek Ratel's Wegwerk
Maatschappij vinden FLINKE KRACHTEN een MOOIE toekomst.
Solliciteert alhier!"
„Nou, nou!" dacht Panda, terwijl hij hoopvol de ophitsende re
clameprent bekeek „dat is nu toevallig net wat ik zoek!"
Castro zuivert
gelederen van
pleziermakers
Raul Roa jr. zoon van de Cubaan
se minister van Buitenlandse Zaken,
is uit zyn functie aan het Cubaanse
ministerie van Buitenlandse Handel
gezet als onderdeel van de zuive
ring door het regime van Castro van
„zachte revolutionairen".
De jonge Roa is een van de tien
tallen Cubaanse functonarissen
naar wie op bevel van premier Pi-
del Castro een onderzoek is inge
steld op grond van beschuldigingen
van luxueus leven, veel drinken en
„onwettige en immorele activiteiten".
Dt wordt voor revolutionairen ontoe
laatbaar geacht. Tegen Roa sr. zou
geen klacht aanhangig zijn gemaakt.
Van- de onderzochten zijn vele ge
arresteerd en anderen zijn afgezet
of in rang verlaagd met de waar
schuwing, dat ze hun leven moeten
verbeteren. Roa jr. moet volgens be
trouwbare zegslieden een onbekende
tyd militaire dienstplicht vervullen
waarschijnlijk in een speciale bri-
RECHTER TIE EN HET SPOOK VAN DE TEMPEL
59. Terwijl Rechter Tie en Tsjiao Tai van het huis van de schil
der Lie Ko naar het gerechtsgebouw terug wandelen, is de rechter
erg zwijgzaam. Hij is diep in gedachten. Opeens zegt hij „Ja, Tsjiao
Tai, dat ebbehouten doosje werd in de onmiddellijke nabijheid van
de verlaten tempel aangetroffen. Alle draden leiden op de een of
andere manier naar die tempel! Ik zal bij het avondeten mijn da
mes wat meer over de geschiedenis van die tempel vragen. Aange
zien de abdis haar geregeld komt les geven in het bloemenschikken,
zal die wel zo het een en ander hebben verteld". Als ze voor de
poort van het gerechtsgebouw staan, zegt Rechter Tie: „We hebben
met een ontvoering en vermoedelijk met chantage te maken, Tsjiao
Tai. Dat zijn twee zaken waarbij de onderwereld betrokken moet
zijn. We hebben hier toch een zogenaamde Koning van de Bede
laars, is het niet?" .Jawel", grinnikt Tsjiao Tai, „ik heb horen
zeggen, dat die vent een prachtige schavuit is, de leider van al het
gespuis hier in de stad!" „Goed zo. Die weet stellig van alle duistere
zaakjes die hier omgaan, af. Ga jij vanavond maar eens een praatje
met hem maken, Tsjiao Tai. Maar vermom je dan als bedelaar of
als boef, want als hij in de gaten krijgt dut je bij het gerecht hoort,
laat die vent natuurlijk niets los!"
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
477. Dromerig lagen de lage huisjes van het havenstadje aan de
kade. Vredig dobberden de boten op het watermaar dommelen
deed men daar niet. Aan dek van het goede schip Kokanje was
Bram tenminste druk bezig met schrobben en boenen en poetsen,
en zijn vrienden Karo en Tutu hielpen hem zoveel zij konden.
Het weer was schoon en het leven goed.
Hoe laat zou het zijn?" vroeg Karo en Bram keek op zijn hor-
„Vijf over drie", zei hijen meteen hoorde hij ergens een klok
drie uren slaan.
„Hé, je gaat achter", riep hij luidkeels.
„O, bedankt', antwoordde iemand. ,JJan zal ik de klok even gelijk
zetten."
Tot verbazing van Bram kwam die stem niet van de landzijde,
maarvan het water. En toen hij terzijde keek geloofde hij zijn
ogen niet. Daar dreef een zeeman rond op eenklok
