Qiisbert
mt het
„Uw beider geluk en liefde
yormen hechte basis"
i pONDERDAG 10 MAART 1966
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 3
Het publiek op de Dam krijgt
om tien uur de beloning voor het
0Ilange wachten. Voorafgegaan
ut door 24 motorrijders rijdt een
?)jelftal auto's voor en men herkent
1 in de eerste gasten, die het paleis
>rsverlaten, Prinses Armgard en
3nPrins Aschwin.
Bij de volgende wagens moet
llmen bij elkaar te rade gaan wie
de inzittenden zijn, maar bij de
^vijfde auto is men weer thuis.
lUfi„Öom Julius" gonst het als ba-
j^ron en barones Von dem Bus-
Jsche Haddenhausen instappen.
^Prinses Alexandra van Kent
vnjwordt niet door iedereen her-
r tkend, maar dr. Drees en zijn
^echtgenote worden uiteraard
1€"'snel opgemerkt.
Het duurt daarna enkele minuten
>r®oor het tweede deel van de stoet
"paar het stadhuis vertrekt Deze
Vordt voorafgegaan door vier ruiters
^van de bereden politie, 34 landelijke
«kuiters met provincievlaggen en een
commando rijkspolitie te paard. De
eerste drie koetsen zijn galarijtuigen,
v*Vaarin o.a. wordt plaatsgenomen door
Prinses Margriet en Pieter van Vol-
'jïenhoven, Prinses Irene en Prins
roCarel Hugo en twee van de zes
ra|)ruidsmeisjes, t.w. Christina von
Amsberg en jonk vrouwe Eugénie
i Loudon met de bruidskinderen Daph-
ru#«, Carolijn, Joachin en Markus,
'tsfrelke laatste duidelijk veel zin heb-
nJien in het uitstapje.
B Prinses Margriet is gekleed in een
a (aiige getailleerde mantel met kraag
manchetten van wHte nerts. Ook
hoofdtooi van de Prinses bestaat
lit witte nerts. Onder de mantel is te
tien, dat zij een roze japon draagt
net broderie aan de kraag en aan de
Enthousiasme
Het enthousiasme van de menigte
meeweegt zich wat het volume be-
i; treft in snel stijgende lijn. Als de
luto's zijn weggereden en de koet-
a:jen voorrijden worden de toe
juichingen steeds uitbundiger. Groe
ien mensen heffen het „Oranje bo
ten" aan en donderend gejuich
tijgt op, als Koningin Juliana, mé-
trouw Gösta von Amsberg en Prins
$ernhard naar de koets lopen. Zij
ultappen in een galarijtuig met een
nePierspan.
9' De Prins draagt het ceremoniële
r- fcetnue van generaal van het garde-
^•tegiment grenadiers.
"j Orkaan
1.1} Als de met zes paarden bespan
den goude koets voorrijdt en het
islcbruidspaar het paleis verlaat de
1 prinses ernstig glimlachend, Claus
/on Amsberg bescheiden knikkend
^jn voorzichtig lopend is er een
30)rkaan van toejuichingen. Mensen
[ingen en scheeuwen doo% elkaar:
tiweer „Oranje boven" en nu ook
9;',Lang zullen ze leven". Een serie
Spontane hoera's stijgt op. Lang
haam rijdt de koets weg, terwijl de
potarillons van vier Amsterdamse to-
gefens hun klanken over de binnen-
tiftad uitstrooien. Op weg naar het
Jjjtadhuis met ongeveer tien mi
nuten vertraging op het tjjdsche-
ltaa begeeft zich dan de koets,
'nJën geschenk van de Amsterdam-
uit 1898, een geschenk dat zjj-
Dgf*elf maar zo zelden hebben kunnen
nuaanschouwen.
Escortes
va, De gouden koets is van de glazen
tJCoets gescheiden door een escorte
€(jjvan officieren der cavalerie en wordt
ragevolgd door eenzelfde excorte.
jj De vier overige bruidsmeisjes
;nfnoeten haastig in het vierde gala
at- rijtuig stappen om de voortgang van
de stoet niet teveel af te remmen.
Een commando Rijkspolitie te paard
Deen een viertal Amsterdamse bereden
deagenten besluiten de bruidsstoet, die
in berst veel later op de route zijn
lelcspectaculaire aanzien zal krijgen.
vf De oorlogsinvaliden, die tussen de
-enjeeuwen van het nationaal monu-
rtinent staan opgesteld, krijgen de
vsvolledige aandacht van het passe
rende bruidspaar, dat op de weg
X#aar het stadhuis slechts "-weinig pu-
db&liek ontmoet in de voor deputaties
defeereserveerde, smalle Damstraat.
iiistii
Drukte aan
de grenzen
Aan de doorlaatposten langs de Ne
derlandse grenzen bleek vanochtend
dat vele en vooral verder van Am
sterdam wonende Nederlanders de
vrije dag hebben willen gebruiken om
een dagtochtje over de grenzen te
maken.
Bij de Belgische grens, met name
de doorlaatposten Wernhout en Nis
pen, was de stijging merkbaar maar
niet overweldigend. Bij Vaals en Ven-
lo echter passeerden er zo velen dat
men zich bij de douane afvroeg of
„er in Duitsland wat te doen was of
in Nederland".
te aandacht trok, is het nu mogelijk
bduidsstoet in de juiste volvorde
raadzaal binnen te leiden. In het
stadhuis waren reeds eerder gearri
veerd de minister-president, de voor
zitters van de beide Kamers, de mi
nister-presidenten van de overzeese
rijksdelen, de vice-president van de
Raad van State en enige ministers.
De niet op dergelijke
ten berekende raadzaal van het Am
sterdamse stadhuis is zo klein, dat
zich afvraagt hoe iedereen een
plaats had moeten krijgen als de
gemeenteraad voltallig zou zijn ge
weest 18 raadsleden hebben van
hun uitnodiging geen gebruik willen
maken.
Onwennig
Burgemeester mr, G. van Hall, wat
onwennig in zijn nieuwe funotie van
ambtenaar van de burgerlijke stand
hij heeft tot nu toe nog slechts het
huwelijk van een nicht van hem vol
trokken geeft eerst een overzicht
van de historie van het sbadhuds
„Honderdduizenden huwelijk m zijn
hier voltrokken, maar nog nimmer
het huwelijk van een Prinses van
Oranje. We zijn er blij om maar voor
u, bruidspaar, geldt natuurlijk een
andere, belangrijker vreugde". De
burgemeester begint dan de officiële
plichtplegingen zoals die voor leder
bruidspaar gelden met het vragen
De zuster van Prins Claus
(links) en jkvr. Eugénie Loudon
leiden de bruidsmeisjes en
bruidsjonkertjes uit het Paleis op
de Dam naar de rijtuigen voor de
rit naar het stadhuis.
van de toestemming aan de ouders
van de bruid. Vast klinkt het „ja"
van Prins Bernhard door de zaal,
even vast het toestemmende woord
van de Koningin, die overigens een
nerveuze indruk maakt. Geïnteres
seerd en opgewekt kijkt Prinses Irene,
in een adembenemende donkerrode
jurk, toe.
De gang van zaken is niet veel an
ders dan die bjj de voltrekking van
de „kosteloze huwelijken" aan de
andere zjjde van de binnenplaats. Na
het ja-woord van bruidegom en bruid
klinkt de stem van mr. Van Hall:
„Dan verklaar is, in naam der wet,
dat gjj door de echt aan elkander
verbonden zljt".
Langer
De acte wordt, na voorlezing, gete
kend. Vele minuten verstrijken als
i.e getuigen hun handtekeningen zet
ten ©n daarna houdt de burgemeester
een redevoering. (Men zie elders)
Lang en nadrukkelijk schudt hij ver
volgens de handen van de echtelie
den, als hij een in schoonscshrift ge
stelde huwelijksacte symbolisch heeft
overhandigd.
De huwelijksplechtigheid in de
raadzaal blijkt vele minuten langer
dan het geplande half uur te hebben
geduurd. Het hoogtepunt van de dag
moet voor het bruidspaar nog komen.
Vervolg op pag. 5
Burgemeester Van Hall:
Voor de tweede maal in
zijn, zoals hij het vanochtend zelf
zei korte carrière als ambte
naar van de burgerlijke stand"
heeft Amsterdams burge
meester mr. G. van Hall een hu
welijk gesloten. Een bijzondere
plechtigheid, want zo zegt
hij ,,naar ruwe schatting zijn
hier reeds honderdduizenden pa
ren in de echt verenigd, maar
het is de eerste keer dat hier het
Stinkbom
tori
hf Voor de ingang van de Damstraat,
stilaan de achterzijde van het Natio-
rltfiiaal Monument, verlaten tientallen
e ^mensen bij het passeren van de gou-
»den koets hun plaats. Oorzaak: de
uitwerking van een stinkbom,
'u: De rit duurt minder dan tien ml-
lajnuton. Nooit heeft Amsterdam een
bruidspaar zo feestelijk op het stad-
wffhuis ontvangen. De gewoonlijk met
hte auto's volgepakte binnenplaats is
in'herschapen in een onherkenbaar
s?binnenplein met planten en bloe
ed men en een fraai baldakijn. Het
>rp bruidspaar, dat bijb de poort van het
stadhuis uitstapt, begeeft zich tus
sen een erehaag van adelborsten en
kadetten van land- en luchtmacht
ajnaar de hoofdingang.
Ach, laten we
dat het „rotje", dat naast
gou-
den koets ontploft en dat kennelijk
.J vanaf de overzijde van de gracht
'Wj Wordt geworpen, een uiting van
Huwelijk
lct Dankzij de generale repetitie met
J werkstudenten, die vorige week gro-
nPrinses en Prins verlaten de
1J Gouden Koets bij het Amster-
.rs damse Stadhuis,
huwelijk van een Prinses van
Oranje-Nassau wordt gesloten".
Deze woorden, aangehoord door
miljoenen in Europa, leiden het vor
stelijk huwelijk in, dat in de hoofd
stad van Nederland werd gesloten.
Terwijl de 150 aanwezigen in de war
me, van bloemengeur doortrokken
raadszaal ademloos toekeken, krasten
de pennen voor de handtekeningen
op de huwelijksakte. „In naam der
wet" zijn een man en een vrouw door
de echt aan elkaar verbonden. Bea
trix en Claus.
Groeiende eenheid
Toen hij volgens de bepalingen
de schriftelijke stukken in ont
vangst had genomen, sprak mr.
Van Hall zijn gelukwens uit.
Bruid en bruidegom. Als eerste
heb ik het voorrecht het jonge
paar geluk te wensen. Ik wens u
toe, dat u tezamen er in zult sla
gen uw huwelijk tot een hechte
en gelukkige eenheid te maken,
dat u samen zeer gelukkige men
sen zult blijven. Het geluk in en
van het huwelijk is geen vanzelf
sprekende zaak. Het is een ont
wikkeling die men als man en
vrouw bewust met zorgvuldigheid
en liefde voor elkaar moet leiden
en stimuleren. Dit geluk is de be
leving van de groeiende eenheid,
welke op zijn beurt weer inniger
liefde doet ontstaan. Die eenheid
moet geschapen worden, omdat
zowel man als vrouw stamt uit
een ander, een eigen, onafhan
kelijk leven, een ander, vreemd
milieudat een heel complex van
eigenschappen, belangstellingen,
wensen en idealen met zich
brengt".
Zware opgave
Daarna richtte mr. Van Hall zich
met een persoonlijk woord tot de
bruid, Prinses Beatrix. HU herinnerde
aan de historische band tussen vor
stenhuis en Nederland en de beslis
sende rol, die deze band in kritieke
momenten heeft gespeeld. „Het is wel
een voorrecht tot zo een familie te
behoren, maar het is een zware op
gave. De leden van deze familie moe
ten met hun tijd meegaan, nooit mo
gen zij bij de evolutie der tij dan ach
ter blijven, maar zij mogen er ook
niet teveel op vooruitlopen. In dit, en
in nog menig ander opzicht, wordt
veel van u verwacht, voor een mens
misschien soms teveel om geheel aan
te kunnen voldoen".
Sprekend over het feit, dat de
Kroonprtntu niét woelt ton ander
meisje zelf haar leven kan uitma
ken en dat een deel van haar per
soonlijke vrijheid verloren is ge
gaan, meende mr. Van Hall: „Er
kan zoveel over u gezegd en ge
schreven worden, het verhelde
rende gesprek, de verduidelijken
de ontmoeting is zelden mogelijk.
U moet volstaan met de hoop, dat
u steeds juist wordt begrepen en
dat er door misverstanden geen
belemmeringen in het contact
zullen ontstaan. Ik wens u veel
wijsheid en innerlijke kracht toe".
Tot de bruidegom, de nieuwe Prins
der Nederlanden, zei mr. Van Hall:
„De menselijkheid, de waardigheid en
het begrip voor gevoelens die in ons
volk leven, welke u hebt getoond
sinds de komst naar ons land, heb
ben op degenen die u reeds hebben
mogen ontmoeten, een bijzondere in
druk
Waardering
Herinnerend aan de eerste samen
komsten „urenlange bijeenkom
sten, die voor u niet gemakkelijk wa
ren" verklaarde de burgemeester,
dat hij op deze momenten grote
waardering heeft gekregen voor de
persoonlijkheid en de eigenschappen
van de bruidegom. „Als men nagaat
voor welke problemen u zich onmid
dellijk gesteld zag en de wijze waarop
u deze tegemoet bent getreden moet
men wel constateren, u en uw bruid
gadeslaande, dat uw beider liefde en
geluk een hechte basis vormen voor
uw verder leven. Ik ben er zeker van,
dat narmate meer mensen u ontmoe
ten en ons volk u beter leert kennen,
het vertrouwen en het respect voor u
zullen groeien, en dat u niet alleen in
toenemende mate een krachtige steun
zult zijn voor uw vrouw, maar ook
zelf een belangrijke plaats in ons
midden zult verwerven".
Voordat mr. Van Hall de plech*
tigheid beëindigde en het bruids
paar de gecalligrafeerde exempla
ren van de huwelijksacte over
handigde, gaf hij Prins en Prinses
een laatste heilwens mee.
„Bruidspaar, u gaat nu uws weegs
als man en vrouw, samen een
nieuwe levensperiode tegemoet.
Het is ons aller wens, dat u daar
in heel veel geluk beschoren zal
zijn".
Met koffie van een vrien
delijke omwonende werden van
nacht de twee eersten langs de
route van de huwelijksstoet in
Amsterdam wakker gehouden.
