mm. SCHEEP E_R_[C_HTEN. stad de des levens bs,™1 kinder- aspirin Russische poging om primeur van treffer op Venus te redden ?SESt SiffSSiE. BMArtDAG 7 MAART 1966 LETDSCH DAGBLAD PAGINA 19 oorspronkelijk verhaal van Joseph I. elnander 4) ZJj zouden liefde voor dieren moeten bezitten, en overtuigd moeten zyn van de noodzakelijkheid dat hun om gang met anderen gebaseerd zou die nen te zijn op respect en liefde. Zy zouden de mensen moeten leren aan vaarden, om later zelf aanvaard te worden. HIJ zou een dochtertje kunnen hebben zoals dat kind in het rode manteltje, dat daar, ver voor hem uit, zo ferm en doelbewust voortstap te op weg naar school. En terwijl hü naar dat voort stappende figuurtje keek, kreeg hy plotseling de nare gewaarwording, dat er iets ergs ging gebeuren Een voorkomende steward tikte aan zijn pet en vroeg met monotone stem beneden aan de trap, waar langs de passagiers het. vliegtuig ver- lipten, naar meneer Richardson. In zijn linkerhand hield hij een tele gram omhoog. George Richardson nam bét telegram met bevende vin gers aan en liep onvast naar het res taurant, waar hij Elsie en Susan hoopte te vinden, nu zij zich tot zyn verwondering niet op het platvorm bevonden om hem te verwelkomen, poch terwijl hij de deur van het res taurant opende, wist hy reeds onom- itoteiyk zeker, dat zij ook daar niet zouden zijn; hij wist dat nog vóór hij een blik in de drukke ruimte hiad geworpen, waaruit een luid ge- roezemoes ran talrijke door elkaar pratenae stemmen hem tegemoet klonk. Van het ogenblik af waarop hij, hoog in de lucht en honderden kilometers van de Amerikaanse kust lijn, als bij ingeving de zekerheid van een catastrofale gebeurtenis had gekregen waren zijn gedachten geen moment weg geweest van de twee mensen, met wie zijn leven zo innig verbonden was: Elsie en Susan. Eén van haar beiden had iets met zijn onrust te maken of zijn nagels in de palmen geprent stonden. Doch de eindeloze slang van auto's trok zich niets van hem aan en bleef zich met dezelfde matige snelheid voortbewegen. George Ri chardson begon in deze ogenblikken alle andere autorijders en alle ver keersagenten te haten. Hy begon de ganse stad te haten, dat monster met haar onaandoen lijke, gelijkmatige gezicht, dat nooit een spier vertrok en in koude on persoonlijkheid onbeweeglijk bleef onder de vreugde en het leed der mensen. In deze momenten werd voor deze radeloze man een tip opgelicht van de sluier, die de sa menleving in een moderne miljoe nenstad spreidt over de levens der miljoenen. In zijn eigen angst en leed voelde hy plotseling de aandoe ningen van de tallozen, die om hem heen door persoonlijke rampen en verdrietelijkheden getroffen wer den, iedere seconden, dagelijks, sefte hoe eenzaam de mensen eigen lijk leven ofschoon zij met mlljoe- De taxichauffeur deed zijn best. Hij wist wel niet wat het was, dat zijn passagier zo nerveus en gehaast deed zyn, doch het was niet de eerste keer dat hij een vrachtje naar een ziekenhuis moest brengen. Een ziekenhuis cn een taxi betekenden meestal: een rit op leven en dood. Met gierende banden stopte de wa gen voor de brede trappen van Uni versity Hospital. George Richardson wierp een vluchtige blik op de taxi meter, smeet wat dollars op de voorbank en rende door de brede glazen deinen, die openstonden, het reusachtige gebouw binnen. In de hoge, marmeren hal zag h\j Eiste Haar ogen waren gezwollen van de tranen en zij zag lijkbleek. Helmann stond bij haar. Hij zag er somber uit en ondersteunde haar. (Wordt vervolgd) Hij zocht een plekje in de buurt van de garderobe, waar hij rustig even kon blijven staan, en scheurde het telegram open. Het was alsof een grijze mist rondom hem neersloeg en de ganse omgeving verhulde in een waas terwijl de luttele letters van het telegram enorme afmetingen schenen aan te nemen. „SUSAN ERNSTIG ZIEK KOM ONMIDDELLIJK NAAR UNIVER SITY HOSPITAL" las hy. De on dertekening luidde „Helmann". George Richardson keek duizelig om zich heen, als zocht hij ergens in deze hem vreemde omgeving hulp voor zijn ontsteltenis en vrees. Tien tallen vragen bestormden hem in een enkele seconde, doch hij deed geen moeite om er een antwoord op te vinden. Wat mankeerde Susan plotseling? Waarom was ze in University Hospi ta! en niet in het ziekenhuis te Bronx? Wat had zijn baas, Helmann, dit alles te maken? Waar was Toen werd hij plotseling aan gegrepen door een wilde haast. De verdoving was geweken, de angst om te laat te komen overheerste hem ge- heel en al Hy greep zijn koffer en het restaurant uit. Wild schreeuwde hy om een taxi. Hy mikte het portier van de aanrijdende ^^wagen open, smeet zyn koffer erin ^en r:ep met hese stem: „University J fflospitel!" De chauffeur knikte ach- \J teloos en gaf gas. Bij de deur van *y|het restaurant wenkte een kruier, y\\ met een hulpeloos gebaar wijzend op de grote koffer, die hij op verzoek N van George uit het vliegtuig naar het had gebracht. De chauf- ifeur keek vragend om doch zyn pas sagier beet hem toe: „Rij door! Die l|kbffer kan me niets schelen!" In ft {zijn razende wanhoop dacht hij nog \jeven aan de cadeaus voor Elsie en jUSusan die in de grote koffer zaten. tt'Hrt deed er niets meer toe. Zyn kleine wereld stond op instorten. O, Susan! Blyf in leven! De taxi snorde de grote invalsweg op, waar het ver- keer drukker was, en schoof zich in |-P|j de rij van elkaar op de hielen vol- ^Jggende auto's, die in de richting van jkff de stad gingen. George Richardson ^mkneep zyn handen tot vuisten, tot Geef uw kind Doet de koorts dalen. Stilt de pijn. Ideale dosering. Turkse attaché in Nicosia moet Cyprus verlaten De regering van Cyprus heeft Ke rn al Koskoen, een attaché van de Turkse ambassade in Nicosia, tot persona non grata verklaard. Zy heeft hem gevraagd het eiland zo spoedig mogeiyk te verlaten. Eerder Is Koskoen in mededelingen van de regering van Cyprijs ervan beschul digd de militaire leider te zyn van alle Turks-Cypriotische strydkrach- ten op Cyprus. Ook zou hy degene geweest zyn die instructies gaf aan rF'anse saboteurs om bommen te plaatsen op het Griekse deel van het eiland. In de Griekse wyk van Nicosia is gisteravond laat een bom ont ploft. De ruiten van twee winkels gingen in scherven. Ook van een aantal wonhuizen werden de ruiten vernield. Persoonlijke ongevallen de den zich niet voor. Mislukking toegegeven van zachte landing (Van onze redacteur ruimtevaart) Volgens officiële mededelingen van het Russische persbureau Tass heeft het in de bedoeling gelegen, dat de ruimtesonde Venus III een „zachte" landing op de planeet Venus zou maken met behulp van een parachu te-systeem. De planeet werd bereikt na een vlucht van 106 dagen met slechts vier minuten afwyking van het tijdschema. De zachte landing mislukte. De radioverbindingen vie len uit kort voordat de sonde de at mosfeer van Venus bereikte. Ook de verbinding met de Venus II, die langs de planeet scheerde en foto's had moeten maken, viel uit kort voordat de omgeving van de planeet was bereikt. De oorzaak van deze on derbrekingen in de verbinding is nog niet vastgesteld. Wij tekenen hierbij aan, dat deze „officiële" mededelingen in strijd zyn met de „officiële" mededelingen van eind december, toen het na de gebruikelijke koerscorrecties heette, dat beide sondes de planeet aan ver schillende zijden zouden passeren. De op geen enkele wijze controleerbare jongste „officiële" mededelingen kwamen nadat van westerse zyde twijfel was geuit aan de juistheid van het bericht, dat de Venus III een harde landing zou hebben gemaakt, en dat er nog wel wat overtuigender bewijzen dienden te worden aange voerd alvorens de conclusie gerecht vaardigd was, dat de Russen er in derdaad in waren geslaagd de pla neet te treffen. Het ziet er naar uit dat de Russen thans proberen op listige maar toch voor deskundigen doorzichtige wijze de „primeur" van een treffer te red den. Over het algemeen geven zij he le of halve mislukkingen van ruim- teschoten niet toe, daartoe in staat gesteld door een tactiek van zwijg zaamheid over het doel van experi menten tot deze zijn voltooid zodat het „doel" achteraf kan worden aangepast aan de bereikte resultaten. Zij speculeren er kennelijk op, dat hun mededelingen wel als juist wor den aanvaard wanneer zij een plot selinge bul van eerlijkheid en open hartigheid hebben door een misluk king toe te geven. Men zou daarvoor geneigd zyn die „treffer" dan maar te accepteren. Voor de buitenwacht kan een der gelijke erkenning van een fout in derdaad aanleiding zyn met wat meer vertrouwen de rest van de me dedelingen voor zoete koek aan te ne men. Deskundigen zien er ech ter geen nieuw bewys voor de Rus sische beweringen in; integendeel, zy herinneren zich vorige medede lingen omtrent de tweezijdige pas sage van Venus, waarmee de bedoe ling van een zachte landing ontkend werd, en het vertrouwen van inge wijden is door deze tegenstrijdige officiële berichten bepaald niet ver sterkt PANDA EN DE GRUBBEL 70. De door het alarmsignaal van Minister Brokkeloos ontboden bode begreep onmiddellijk wat hem te doen stond; hij richtte zijn schietwapen op Panda en riep bars: „Handen omhoog!" „Uitmuntend, mijn beste," prees Joris Goedbloed; „dit noem ik wakker optreden, en ik zal niet aarzelen u bij mijnheer de excellen tie voor te dragen voor bevordering!" Intussen zag het er voor Panda nu niet zo mooi uit; als hij zijn handen niet omhoogstak zou de bode (door Joris lof tuigingen opge zweept) misschien schieten; maar als hij ze ivel opstak zou hij zeker vallen. Het was een moeilijke keuze, maar nog voordat hij tot een besluit ivas gekomen, vestigde de vergeten Grubbel de aan dacht weer op zich. „Gragra kopstap hinkspring pretschik!" riep het wezentje uit. „Plauw!" kreet de minister. (Het is de eerste opmerking die we van hem horen, en geen gezaghebbende)En: „Help!" riep Panda terecht; want door de vaart waarmee de Grubbel tegen de ladder was gesprongen, begon dit klimwerktuig bedenkelijk te wankelen. ,£)it is de baldadigheid te ver gedreven!" riep Joris Goedbloed verontrust uit het venster. „Ik wens dat de Grubbel onmiddellijk terug komt!" Maar het zag er naar uit dat de geroepene samen met Panda, een luchtreisje zou gaan maken. RECHTER TIE EN HET SPOOK VAN DE TEMPEL 44. Rechter Tie staat op en loopt in de kamer heen en weer. „We hebben nu dus kunnen vaststellen", zegt de rechter tevreden, „dat de student Yang, samen met de boef Seng-san, het een of ander plannetje had beraamd, Tsjiao Tai! Vermoedelijk chantage op iemand die ze in de verlaten tempel plachten te ontmoeten. Maar Seng-san en Yang hadden hun slachtoffer onderschat. Deze heeft zich op afdoende ivijze van zijn twee chanteurs ontdaan". „Dus is die kladschilder Lie Ko de moordxaar!" roept Tsjiao Tai uit. „Ik mocht die vent al dadelijk niet! Zal ik hem nu maar meteen uit zijn bed gaan halen?" De rechter schudt zijn hoofd. „Niet zo haas tig, Tsjiao Tai. Waarom zouden Seng-san en Yang een doodarme schilder chanteren? Nee, hier zit veel meer achter. We hebben met een uiterst geslepen misdadiger te doen. We zullen hem in de waan laten dat we niet weten wie zijn tweede slachtoffer is. Laten we er maar eens een nachtje over slapen, Tsjiao Tai. Het is al na mid dernacht". „Onze oude schrijver zal nu wel in het buurdistrict tijn aangekomen, edelachtbare"„O, ja", zegt de rechter, „die zou daar gegevens zoeken over de diefstal van het goud van de keizerlijke schatmeester. Er is vandaag zoveel gebeurd dat ik die oude zaak haast vergeten ben. Maar nu naar bed!" DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 462. Daar iedereen voor de stier gevlucht was, waren er slechts weinigen, die begrepen hoe Tutu het ondier in bedwang had gehou den. Toen men aarzelend terugkeerde vond men de stier trillend van angst op de grond liggen. Hij werd teruggebracht naar de stal en stevig vastgebondentotdat de stierenrodeo zou gaan beginnen. Mocht iemand gedacht hebben, dat het dier nu volkomen gekal meerd de arena zou binnenkomen, dan had hij het mis. Bevend hoorden de duizenden toeschouwers achter de deuren het gebonk van de hoeven en toen de stier de arena binnenstoof, was het weer of er een bom ontplofte. Nog geen halve seconde bleef de eerste ruiter op de rug van het dier zitten. Alle poten van de stier kwamen omhoog ...en met een boog, ivaarvoor ze in het circus goud zouden betalen, vloog de man in het zand. „Mamdad", riep hij luid, wat Plexiaans is voor „Móeóeóeder!" Fivelborg 4 v Hamburgen InsUabir 5 f Cork ***- Mellema 3 te Weaton Point Meerdrecht 4 v Avonmouth n USA Memnon 5 te Port of Spain Mississippi Lloyd 4 v Akaba i Prins Fred. Hendrik Prins Maurits 4 te I Prins Philip* Willem p i Havr Steenbei ""torca Chatham 4 v Monrovia i StraatCler raat Fra kaiehl Marteill. _.raat Clement o Street Fraier p 4 For 4 120 m ZO Mau- iS;K= 4 200 m W Wonesari 4 270 m Z Musc li mms- ssssi 2 i'iziïL":*, de p 4 Kaap i 4 375 m ZV rv'orr aIiIi"1 '*^"^or^'lav*r' n1*' xuiget

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 19