S CHEEPSiChBERICHTEN
wz.1; ;tï.Ï.Ï kl.
illey gaf hem het stukje papier
«Un portefeuille. „Er was ook nog
telefoonnummer voor noodge-
Primxose 9747. Je moest
maar even controleren,
1 verwacht ik er niet
'eter verdween in de hal om te te-
ïeren Mendel ging in de keuken
het werk en kwam tien minu-
later terug met bier. brood en
as op een blad. Guillam kwam
tr binnen en ging zitten zonder
""Ml te zeggen. Hij keek bezorgd,
u", vroeg hij tenslotte,
lendel ruimde af, terwijl Smiley
verslaf van het gesprek van d
id beëindigde.
zei Guillam. „Dat ziet
best uit. Zie je, George, ik
dit vandaag nog op papier moe-
zetten, en ik moet onmiddelijk
ar Mas ton toe. Dode spionnen van-
n is maar een armzalig spelletje
'C tod
Ofwel Mundt is nog hier of hij
weg. overdacht Smiley, toen hü
jin vest op bed lag, zijn handen on
der zijn hoofd gevouwen. Als hij weg
zijn we uitgepraat. Maston zal
moeten beslissen wat er met Elsa
Fennan gebeuren moet, en ik ver
moed dat hij niets zal doen.
Als Mundt nog hier is, is dat om
ïn van drie redenen: A, omdat
Dieter hem gezegd heeft te blijven
te wachten tot de lucht opklaart:
omdat hij in een slecht blaadje
staat en bang is om terug te gaan;
C. omdat hij nog zaken af te wer
ken heeft.
is onwaarschijnlijk omdat het
Dieter is nodeloze
te nemen. Het is trouwens toch een
waas idee.
B. is ook onwaarschijnlijk omdat
Mundt, als hij bang is van Dieter,
vermoedelijk ook bang moet zijn hier
wegens moord vervolgd te worden.
Het verstandigste wat hij zou kun-
doen, is naar een ander land
gaan.
(Wordt vervolgd)
De heer Bie^enga, die thans 62
jaar is, is zes jaar voorzitter van
het Landbouwschap geweest. Voor
dien bekleedde hij vooraanstaande
functies in de Nederlandse Christe
lijke Boeren- en Tuindersbond.
HUWELIJK? VRAAG EEN MEUBELCHEQUE!
Reeds vanaf 10 gulden bij de goede woninginrichter.
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
]42. Zo'n haast kon Bram niet hebben om met de baron verder
te trekken of hij had nog tijd om een grapje uit te halen.
Terwijl de anderen zich al in beweging zetten legde Bram snel
iets tussen de boterhammen, welke Galgenaas had achtergelaten,
toen deze in grote haast op zoek was gegaan naar een goudader, die
niet bestond.
Lang waren Bram en de anderen al verdwenen, toen Galgenaas
en Gorgel teleurgesteld terugkeerden.
„Ik begrijp het niet", zei Galgenaas hoofdschuddend. ,J)ie oude
goudzoeker had toch een zak bij zich, en hij zei toch, dat er goud in
zat. Zouden we hem verkeerd hebben begrepen?"
„Dat denk ik ook", zei Gorgel, die weer de hele tijd had moeten
werken met het zware gereedschap, terwijl Galgenaas alleen maar
had toegekeken. „Wat moeten we nu doen?".
„Ga hier maar weer beginnen", zei Galgenaas. „Als jij gaat hak
ken, zal ik wel bikken".
Meteen nam hij een flinke hap uit de achtergelaten boterham
maar hij merkte meteen, dat hij op een kartonnetje kauwde.
ÜWr£._
K" l£ ww"ÏÏÏ.V, ÏSK":
JfetV.ST.
larie ZmIOh Singapore verwacht
Loir, met ponton 10 ta Port Said
M~ ^.1:-™"- - no
Basr j; ussn „o,
z-,'iï JS rrsjsr
