De tragici van ons kerstfeest Kerstboom dimensies Feestkleding voor de laatste dagen van het jaar Kerstnummer Leidsch Dagblad Vrijdag 24 december 1965 Voor niet-gelovige mensen Is Kerstmis een moeilijke tijd, want wat moet je er mee aan? Sommigen van hen zeggen: feest is feest, en richten een uitbundige maaltijd aan, opgeluisterd met glinsterballetjes, kaarslicht en Bau- jolais. Anderen nemen de gelegenheid waar om de extra vrije dagen bij verafgelegen familieleden door te brengen, of om hun hele discotheek nog eens af te draaien. De bij behorende sfeer kun je in een warenhuis kopen. En toch wat is Kerstmis eigenlijk? Voor de Westerling betekent het: de geboorte van Christus. Voor de heiden van duizenden jaren geleden betekende het: de winter heeft het dieptepunt bereikt, nü gaan de dagen lengen, de zon keert voorzichtig terug, er is weer hoop. Nuchtere wetenschapsmensen hebben uitgerekend dat de geboorte van Christus weliswaar vaststaat, maar niet de juiste datum; volgens de nieuwe tijdrekening moet die zo omstreeks februari hebben plaatsgevonden. De oude organisatoren van het geloof meenden echter dat christe lijke feestdagen alleen dan kans van slagen hadden, in dien zij werden gecombineerd met de oude heidense feesten: het lag daarom voor de hand dat zij de Blijde Geboorte lieten samenvallen met het antieke Joelfeest. In wezen was het toch hetzelfde: in de donkerste, meest hopeloze tijd gloorde de hoop, kwam' de ver heugende wending; een natuurwet werd symbool. De moderne tijd ech ter heeft aan het oude, warme Kerstfeest een nieuwe dimensie toe gevoegd: het verlan gen om al is het maar voor één dag of één avond sameil te zijn. Daarop zijn bijna alle nieuwe Kerstver halen gebaseerd. De verloren dochter keert terug naar het ouder lijk huis, juist op Kerstavond. Verbro ken vriendschappen worden opnieuw aangeknoopt. Van elkaar vervreemde echtgenoten vinden een nieuwe ge meenschappelijke basis. Ons Kerstfeest staat in het teken van de hereniging, de thuiskomst, de happy-ending. En die geweldige drang om, in het dieptepunt van de winter, samen te zijn heeft nieuwe problemen geschapen. Een zaamheid wordt in de Kersttijd dubbel zo zwaar gevoeld. Zich onbemind, ongewenst, onuitgenodigd voelen is een verdriet dat nauwelijks te dragen valt. Miljoenen sol daten kennen slechts één wens: Met Kerstmis thuis zijn. Duizenden emigranten-ouders hebben nog één wens: Kerstmis doorbrengen samen met de kinderen aan de andere kant van de aardbol. Wie ver van huis is krijgt heimwee, wie met Kerstmis moet werken voelt zich misdeeld, wie verliefd is wil zich met Kerstmis verloven, wie alleen is wil juist met Kerstmis getroost worden, wie in een ziekenhuis wordt verpleegd schreit hete tranen als hij vóór Kerstmis niet hersteld blijkt. Maar moet dat nu allemaal? Is het nódig om de medemens een kunstmatige hunkering naar warmte, samenzijn, sfeer op te dringen? Hebben we niet een heel jaar de tijd om goed te zijn, thuis te komen, een hereni ging te vieren, de eenzaamheid van anderen te verlich ten? Door alles wat ons hartverwarmend voorkomt op te hangen aan een Kerstboom berokkenen we degenen die niet künnen deelnemen aan onze sentimentaliteit en onze liefde, een vreselijk verdriet. En dat is juist niet de be doeling van ons feest! We willen allen gelovig of niet in een donkere, kille maand licht en vreugde versprei den. We willen allen vrede en welvaart, voor ons, voor onze medemensen. We kennen allen dezelfde angst voor uitzichtloze eenzaamheid, voor het vergeten worden, voor het zich overbodig voelen en heus niet alleen in de Kersttijd. Alleen leggen we er juist omstreeks Kerst mis nog eens extra de nadruk op, zodat de werkelijk een zamen, overbodigen en veriatenen hun gemis dubbel en dwars krijgen ingewreven en met hun ellende geen raad weten. We etaleren brutaalweg ons geluk, onze saamhorig heid, onze hereniging en beseffen niet hoe wreed we zijn tegenover de anderen, die niemand meer hebben Onverdroten schrijven we sentimentele verhalen over eenzamen en zieken en soldaten-op-wacht, over zeelui, vluchtelingen en hongerigen. Zij, die het goed hebben, die met anderen samen zijn, genieten van de tegenstelling tussen hun warmte en de misère van de verhaal-perso- nages, ze vinden het roerend en mooi. Maar welke uit werking hebben deze geschiedenissen op hen, die alleen zitten, niet slechts met Kerstmis, maar altijd; op hen die om welke reden dan ook niet thuis künnen zijn? Dat is de tragiek van Kerstmis, een tragiek die wij zelf In het leven hebben geroepen en uit alle macht blijven be vorderen: onnadenkend en gelukkig als we zijn. Waarom zijn we zo wreedmet Kerstmis, terwille van Kerst mis, ondanks Kerstmis? Ik weet het niet. Maar het zit me wèl dwars! THEA BECKMAN De kinderen zijn klein. De ka mer is in verhouding niet veel groter. U zoudit er wei een mooie echte kerstboom neer willen zetten, maar eigenlijk ontbreekt de plaats en u vindt het daar om vooral met het oog op de kinderen een beetje te gevaar lijk. Daarbij komt misschien nog de officieel niet geuite reden dat u er helemaal niets voor voelt maandenlang verdorde dennenaaldefï in huis te vinden. Misschien ook sohrikt de prijs van een grote boom en de daar voor benodigde hoeveelheid ver sierselen u af. Welke ook uw bedenkingen zijn, een uitkomst voor u is onze kerstboom in twee dimensies, die vlak als karton tegen de muur staat (of schuin in een vrije hoek), die geen naald verliest en voor de prijs van twee drie vellen crêpe- papier in een uurtje zelf te ma ken is. De benodigdheden zijn: een grote kartonnen (golfkarton is het gemakkelijkst te snijden) doos, die u de kruidenier afbe delt, groen crêpepapier, plak band of kleefstof en metalen paperclips (of een stukje buig baar metaaldraad). Open de kartonnen doos en telken er de vorm van een kerst boom op, een kerstboom met voet. Die voet kunt u omvou wen op de manier waarop we vroeger papieren poppetjes he ten staan. Snij de kerstboom met een scheermesje uit. Vouw de voet om en zet er iets zwaars op. Bij golfkarton voorzichtig de boven ste laag karton doorsnijden om het vouwen gemakkelijker te maken. Plak tegen de achterkant van de boom op en over de vouwen van de doos, stukken overge bleven karton ter versteviging. Bedek de voorkant met crêpe- papier. Buig de peperdips half open en steek ze door de boom, zodat ze haakjes vormen waaraan u iets kunt ophangen. Versier de boom met fantasie. Een variatie op de platte boom is de grappige en even platte kerstman die als onverwachte gast op feestjes zeker succes zal hebben en een originele ver siering is. Hij wordt op dezelfde wijze als de boom uit een grote doos gemaakt, echter met rood orêpepapder overtrokken. De band van de muts, de wenk brauwen, de baard en de man chetten worden van watten ge knipt en opgeplakt. De ogen kunnen worden getekend, maar beter nog uit glanspapier wor den geknipt en opgeplakt. Ook opgeplakte knopen kunnen die nen. De neus kan worden opge tekend of in reliëf worden ge maakt; in dit laatste geval wordt een knoop, het dopje van een tube of een flacon of iets dergelijks met crêpepapier over trokken en opgelijmd. De han den worden uit dik, wit papier geknipt en alleen aan het pols einde vastgeplakt. Kunt u geen handen tekenen, leg dan uw eigen hand op een vel papier, trek met potlood de contouren na, en knip, een goed eindje binnen de potloodlijn, uit. Cocktail- en avondkleding uit Parijs. Het tweede japonnetje is van Jeanne Lanvin, het laatste van het huis Dior en de overige creaties zijn uit de Heim-collect ie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 26