„MOORD IS KINDERSPEL" Lekasin Het grote centouri vliegvakan tie program ma is uit vraag het aan bij Cebuto DAGELMKS VERVOLGVERHAAL Oorspronkelijke detective-roman door AGATHA CHRISTIE P iNDA EN DE GRUBBEL 8710. „Ik kwam. even kijken hoe je het maakt, Joris", zei Pan da door de tralies. „O kijk maar", antwoordde Joris bitter. „Gij die u in welstand en vrijheid kunt verheugen Ja, ja, als vrucht van mijn lessen en mijn mooi voorbeeld zijt ge tot eer en aanzien gekomen, en nu ziet ge toe hoe uw leermeester door een hard lot in het stof is ge drukt „Ja maar, Joris", zei Panda, „ik wilde juist zien of ik iets voor je kon doen. Alleen dan moet je natuurlijk je leven beteren; dan moet je eens flink aan het werk gaan en ferm aan-pakken en zui nigheid en vlijt betrachten!" „Niets zou me liever zijn!" riep Joris Goedbloed ontroerd. „O, in deze sombere kerker heb ik al veel en diep nagedacht. En ik geef toe, niet altijd konden de paden mijns levens het daglicht verdra gen. Maar och, baaske, ge weet toch welk een edele ziel er huist in mijn beprangd gemoed Ik verzeker u; ik zal mijn leven be teren!" ,Jïou", zei Panda, „als je me dat belooft, zullen we eens zien wat we kunnen doen!" En zo stapte hij het bureau binnen, waar Brigadier Breedschuiver net zijn rapport zat te schrijven. „U moet die Joris Goedbloed weer vrijlaten", zei Panda. „Er huist een beprange ziel in ik bedoel, hij is niet zo kwaad als hij er uit ziet. Ik sta er voor in dat hij zijn leven zal beteren". Daar hoorde de brigadier van op. 10) En nog eens: „Luke Zonder zich te vergissen in de richting vanwaar die kreet was ge- lotnen renden hy het bos in. Hy ioorde nu meer geluiden een rorsteling hijgen een zachte orgelende kreet. HL) kwam nog net op tijd om de inden van een krankzinnige vrouw rcg te kunnen rukken van de keel an haar slachtoffer. Hij hield haar ast, terwyi zij tegenstribbelde en loekte, waarbij het schuim haar p de mond stond, tot er eindelek en krampachtige rilling door haar iden voer, en zij verstijfde in zijn reep. HOOFDSTUK XXIII „Maar ik begrijp het niet," zei ord Whitfield. „Ik begrijp er niets an." HU deed zijn best zijn waardige ouding niet te laten varen, maar rhter dat gewichtige uiterlijk was er. meelijwekkende verbijstering lerkbaar. Hij kon de buiten- ewone dingen die men hem ver- 1de nauwelijks geloven. „Het zit zo, Lord Whitfield", zei attle geduldig. „Om te beginnen omt er een vorm van krankzinnig- eld in de familie voor. Dat heb- en wij nu ontdekt. Dat is dikwijls j met die oude families. Ik zou sggen dat zij er aanleg voor had. d verder was zU een eerzuchtige ime en wy werden gedwars- oomd. erst in haar carrière, en toen in aar liefde." Hij kuchte even. „Ik 5b toch goed begrepen dat u haar Dons hebt gegeven?" Lord Whitfield zei stijfjes: „Die Itdrukking „de bons geven" be- lit mij niet". Commissaris Battle herhaalde zijn raag in andere bewoordingen. „U was het toch die een einde aakte aan de verloving?" „Nou Ja". „Vertel ons waarom, Gordon,,' zei ridget. Lord Whitfield bloosde. Hij zei: „Nou, vooruit dan maar, als dat Eig is Honoria had een kanarie, hield veel van het beestje. Het e altijd suiker van haar lippen, aar op een keer gaf het haar een fiynige pik. zy werd boos, pak- het op en draaide het de nek n! Ik ik kon daarna niet meer (tzelfde voor haar voelen. Ik zei gen haar dat ik dacht dat wij is allebei vergist hadden". Battle knikte. HU zei: Hoe is het ontstaan? Dit woord: Tulp De naam van de voor het eerst in de 16e eeuw uit het oos ten geïmporteerde bloem komt in de vorm tulipa voor in reis brieven uit die tUd. Men vindt daarmee verwante vormen in vele Europese talen. Het Ita liaans heeft tulipano, het Spaans tulipan, het Frans tu- lipe, het Engels tulip. De vorm zonder i is zeldzamer: het Ne derlands heeft tulp, het Duits Tulpe en het Zweeds tulpan. De bloemennaam gaat terug op het Turkse woord tulbend, waarvan ook tulband: hoofddeksel en tulband: gebak in de vorm van dit hoofddeksel afstammen. Men heeft nu ook de bloem naar zUn vorm tulband genoemd en dit woord is in allerlei vormen ver breid. RECHTER TIE EN HET GEHEIM VAN HET LANDHUIS 52. Na een lange wandeling door de donkere gangen zijn Rech ter Tie en Tsjiao Tai met hun bewakers eindelijk weer buiten in de frisse lucht gekomen. Ze staan nu op een rotsplateau, hoog in het woeste berglandschap. De rechter vult zijn longen dankbaar met de koele nachtlucht. Dan kijkt hij naar beneden in de vallei. „U heeft daar beneden een heel bedrijf aan de gang, meneer Pao!" merkt hij op. Tsjiao Tai buigt zich ook over de rand van het pla teau. Op de bodem van het trechtervormige dal ziet hij een paar ovens van bakstenen. De hoogopslaande vlammen werpen een het kon argwaan wekken als hij naar dingen vroeg, die Knoeste- veger zeker behoorde te weten. Bram voer dus af naar de Vuurberg. Het had weinig zin in de kajuit de gevangen Knoesteveger verder te ondervragen. Misschien zou hij alleen maar leugens vertellen om Bram op de geheimzinni ge vulkaan in moeilijkheden te brengen. Zoals altijd in warme streken viel de nacht snel in. Het was, of er een gordijn voor de zon werd dichtgetrokken. En in de inkt zwarte duisternis glom geheimzinnig de rode vuurpluim boven de Vuurberg op, welke Bram nu met gedoofde lichten naderde Gelukkig is er nog de snelle en zekere pijnverdrijver vreemd rossig schijnsel op de halfnaakte koelies die daar druk in de weer zijn. Sommigen houden de blaasbalgen gaande die aan de ovens vast zitten, anderen dragen met piekoelans meer brandhout aan. Anderen weer roeren met lanae ijzeren staven in de smeltbak- ken. Pao zegt met voldoening: „Wijlen mijn vereerde broer Yie heeft op een jachttocht deze oude goudmijn hier ontdekt. Deze mijn is al eeuwen geleden als uitgeput opgegeven en niemand weet meer dat hij ooit bestaan heeft. Maar ik heb overal goed rondge snuffeld en ik héb daar beneden nog één rijke ader ontdekt, die onze voorouders was ontgaan" DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 402. Pas vlak voor de afvaart kreeg Bram een idee, wat er van hem verlangd werd. „Ga naar de Vuurberg en haal er het Oervuur", zei de man op de steiger. „En denk erom El Presidento zal een mislukking niet door de vingers zien". Graag had Bram nadere bi\onderheden gevraagd, maar hij durfde niet goed. Ten slotte was hij als Knoesteveger vermomd en „Dat was het begin! Zoals zU Juf frouw Conway verteld heeft, richt te zy het heldere verstand dat zy onbetwyfeld bezat op één doel." Lord Whitfield zei ongelovig: „Om my als moordenaar te laten veroor delen? Dat kan ik niet geloven". Bridget zei: „Het is waar, Gordon. Weet je. Je was zelf verbaast over de buitengewone manier waarop iedereen die jou ergerde, meteen iets overkwam". „Daar was een reden voor". Di? reden was Honoria Waynfle- te", zei Bridget. .Zet het toch uit je hoofd, Gor don, dat de Voorzienigheid Tommy Pierce hei raam uitduwde, en even zo handelde met al, die anderen. Het was Honoria." Lora Whitfield schudde het hoofd. „Het komt my allemaal volkomen ongeiofeiyk voor!" zei hy. Battle merkte op: „U zegt dat u vanmorgen een telefonische bood schap hebt ontvangen?" „Ja omstreeks twaalf uur. Ik kreeg het verzoek dadelyk naar het bos van Shaw te komen, daar jy Bridget, my iets te zeggen had. Ik moest niet per auto komen, maar erheen lopem". Battle knikte. „Ptecies Dat zou dan de finale zyn geweest. Juffrouw Conway zou gevonden zyn met afgesneden keel, met uw mes naast zich, waarop uw vingerafdrukken stonden! En u zou op die tyd in die buurt zyn gezien. U zou geen schyn van kans heb ben gehad. Iedere jury ter wereld zou "J schuldig hebben verklaard". „MU"? zei Lord Whitfield ver schrikt en uit het veld geslagen. „Zou iedereen geloven dat ik zoiets had gedaan?" Bridget ze! zacht: „Ik niet, Gor don. ik heb het nooit geloofd". Lord Whitfield keek haar koel aan en zei toen styfjes: „Gezien myn reputatie en mün positie in het graafschap, geloof ik niet dat iemand ook maar een ogen blik in zo'n monsterachtig beschul diging zou hebben geloofd!" Vol waardigheid schreed hy de kamer uit en deed de deur achter zicht dicht. Luke zei. „Hy zal nooit beseffen dat hij echt in gevaar verkeerd heeft!" Hy vervolgde: „Kom, Bridget, ver tel my hoe je ertoe gekomen bent dat mens Waynflete te verdenken". Bridget legde het hem uit. ,Dat was toen jy me vertelde dat Gordon de moordenaar was. Dat kon ik niet geloven! Zie je, ik kende hem zo goed Ik was twee jaar lang zyn secretaresse geweest! Ik kende hem door en door! Ik wist dat hy onnodig gewichtig deed, en kleinzie lig was en helemaal in zich zelf op ging, maar ik wist ook dat hy een vriendeiyk mens was en bUna be- spotteiyk teerhartig. Het deed hem zelfs leed een wesp dood te slaan. (Wordt vervolgd» Reisbureaus I Lelden, Doezastr. 30/32, tel. 25971. Textielbedrijf in Den Haag gaat sluiten (Van onze Haagse correspondent) De N V. Haags Confectie Atelier zal ?Un bedrij, aan de Fruitweg volgen de week sluiten. Het bedrijf wordt per 1 januari verplaatst naar Enschede. Het personeel is al voor een groot deel afgevloeid, al heeft het de kans gekregen te worden overgeplaatst naar Enschede. In de llqulrHt'eperio- de zijn nu nog 25 personeelsleden in dienst. De sluiting van dit bedryf in Den Haag is een gevolg van de hergroe peringen binnen het concern van van Heek en Co in Enschede. Van Ileek heeft, aldus deelde de directie in Enschede mee, een belang van 75-% in het H.C.A. Het gebouw van het Haagse bedryf is verkocht aan een dochtermaatschappy van de Nlllmy. De verplaatsing van het bedryf is het personeel twee maansen tevoren medegedeeld, aldus directeur A. Chr. Uyttenbroek. De werknemers, meest meisjes, hebben geen moeite bU het zoeken naar een nieuwe werkkring. Het Gewesteiyk Arbeidsbureau in Den Haag verwacht evenmin moed- ïykheden, ook niet voor dat deel van het personeel dat lange tyd in dienst is van het HCA. Het HCA is ruim twintig jaar in Den Haag gevestigd geweest, aan- vankeiyk in de Van Diemenstraat, later liet het de nieuwe fabriek bou wen aan de Fruitweg. Positie» Nederlandse schepen I Sabang n Hamburg ta Rotterdam Blyth ta Antwerpen Cramaberjen i Bodawaa 23 bij Yiland l Lloyd Wellington VJIningen n Greenwich ta Delfzijl •on^Lloyd <um 23 te Zwijndrecht Stromboll n Benghazi v Delfzijl ta Bramen^ Holwerda 23 v N'orrkoplng Sabang n Djibouti i Chalki» NNO 22 Dunganest i Antwarpan Slblgo 22 v Hongkong n Sampit Sjnabang 23 ta Hongkong Radja 23 v Suai ta Penang Ramona 22 v Sllgo Refger pd*22" Whitby n Lloyd 2 Mlthraa 23 v Am» Moerdijk ^(M)^22^ Nealtja Broere 23 ta Billlngham var ta Delfzijl /fllagarcla Moijoan r Liverpool Roggeveen 22 op 500 m ONO Say Mlnlkoy 2 Rljnborg 23 ta Delfzijl ve Matapan Phlllppia 2: Zeesleepvaart

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 17