bal
„MOORD IS KINDERSPEL"
LEIDSCH DAGBLAD WOENSDAG 22 DECEMBER 1965
DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL
Oorspronkelijke detective-roman
door AGATHA CHRISTIE
„Er zijn erg weinig dingen die my
onwaarschUnlijk voorkomen," zei
comm:ssaris Battle „Op het gebied
V8D de misdaad is niets onmogeiyk
Dat neb ik altyd gezegd. Als u my
sou tellen dat een lieve oude, on
getrouwde dame of een aartsbis
schop of een schoolmeisje een ge
vaarlijke misdadiger was, dan zou ik
niet nee zeggen. Ik zou de zaak on
dervee sen."
„Als u de voornaamste feiten om
trent de zaak al van Sir William
hebt gehoord, dan zal ik u alleen
maar vertellen wat er vanmorgen is
gebeurd' zei Luke.
HÜ ging ir het kort de hoofdpun
ten van zyn gesprek met Lord Whit
field na. Commissaris Battle luister
de met grote belangstelling. Hy zei
„U zegt dat hy een mes in zyn
hand tiad Vestigde hy uw byzonde-
re aandacht op dat mes, meneer
Fitzwilliam't Dreigde hy ermee?"
„Niet openiyk. Hy beproefde de
mede op een vrij onplezierige ma
nier hy schepte er een soort
esthetisch behagen in dat my niet
laastond Ik geloof dat juffrouw
WaynTete van hetzelfde gevoelen
is."
dat de dame over wie u het
had, die Lord Whitfield al haar le
ven lang kent, en die vroeger met
hem verloofd ls geweest?"
„Precies."
Commissaris Battle zei: „Ik denk
dat u zich over de jongedame niet
ongerust meer behoeft te maken,
mener-r Fitzwilliam. Ik zal haar
door iemand goed laten bewaken.
Als daarvoor wordt gezorgd en
Jackson houdt de baron in de ga-
tgn, behoeft er geen gevaar te be-
#a an dat er iets gebeurt'.
„Dat is een pak van myn hart,"
ie! Luke.
De commissaris knikte medeiy-
dend.
„U zit in een moeiiyk parket, me
neer Fitzwilliam, omdat u zich zor
gen maakt over juffrouw Conway,
J moet niet denken dat ik verwacht
dat dit een gemakkelijke zaak wordt.
Lord Whitfield moet een vry
chrarder man zyn. Hy zal zich
«arschyniyk een hele tyd koest
puden Hat wil zeggen, tenzy hy
et laatste stadium bereikt heeft".
Wat noemt u het laatste sta-
ium?"
„Een soort overdreven egocentri-
Iteit. waarin een misdadiger meent
it men hem gewoon niet betrap-
in kan! Hy is te slim, en ieder
ndtt ls te dom! Dan krygen wy
iem natuuriyk te pakken!"
Luke knikte Hy stond op.
„Nou" ttl hy. „Ik wens u veel
acces. Laat my u helpen zoveel ik
an".
„Zeker.-
„Kunt u geen voorstal doen?"a
BatUt- dacht even na
„Dt geloof het niet. Oj. het ogen
lik ujet Ik wil alleen eei, algemeen
See krygtn van deze plaats. Mes
tuien zou ik u vanavond nog eens
unnen spreken?"
„Natuuriyk".
Jhn weet lk beter waar wy aan
te zijn
Luke voelde zich enigzins getroost
getustgesteld. Vele mensen had-
i dat gevoel na een onderhoud
iet commissaris Battle.
HU keek op zyn horloge. Zou hy
oor de lunch nog even naar Brid-
K gaan?
Het was beter van niet, dacht hy
iffrouw Waynflete zou dan mis-
biy
achtig over huishoudeiyke pro
blemen Hy vroeg zich af of juf
frouw Waynflete iemands tante was.
Waarschyniyk wel.
Hy was naar bulten gegaan. Een
in het zwart geklede gestalte, die
haastig de straat doorliep bleef plot
seling staan toen ze hem zag. .Myn
heer Iltzwilliam".
„Mevrouw Humbleby.
Hy liep op haar toe, en schud
de haar 'ie hand.
Zy zei: „Ik dacht dat u al weg
was."
..Nee. ik ben alleen van adres ver
anderd Ik logeer nu hier".
„En Bridget? Ik heb gehoord dat
zy weg ls uit Ashe Manor".
„Ja, dat is zo".
Mevrouw Humbleby zuchtte.
„Ik ben zo biy, zo vreselijk
dat zy meteen ls weggegaan
Wycbwood."
„O, zy ls nog hier. Om precies
te zyn, zy logeert by Juffrouw
Wychwood.
Mevrouw Humbleby deed een
stap achteruit. Op haar gezicht
zo zag Luke met verbazing stond
grote ontzetting te lezen.
Logeert zy by Honoria Wayn
flete? O, maar waarom?"
„Juffrouw Waynflete was zo
vriendeiyk haar een paar dagen te
legeren te vragen."
Mevrouw Humbleby huiverde
even. zy kwam vlak by Luke staan
en legde haar hand op zyn arm.
„Mynheeer Fitzwilliam ik weet
dat ik geen recht van spreken heb,
helemaal niet. Ik heb de laatste
tyd veel verdriet gehad, en dat
maakt misschien dat ik my van alles
verbeeld! Misschien is dat gevoel
van my niets anders dan de ver
beelding van een ziekeiyke geest."
Luke zei zacht:„Welk gevoel?"
„Ik heb de overtuiging, dat er
iets heel slechts gebeurt." Zy keek
Luke met een verlegen blik aan.
Toen zy zag dat hy alleen zyn
hoofd vooroverboog, en haar ver
klaring niet in twyfel scheen te
treicken, vervolgde zy: „Veel slecht
heid, dat is de gedachte die ik niet
van my kan afzetten, hier in Wych
wood. En die vrouw zit erachter.
Daarvan ben ik vast overtuigd!"
Luke wist niet hoe ny het had.
„Welke vrouw?"
(Wordt vervolgd!
(Advertentie)
Assemblee VN
tegen de politiek
van Portugal
De Algemene Vergadering van de
Verenigde Naties heeft de koloniale
politiek van Portugal gisteren veroor
deeld en er by alle leden op aan
gedrongen de diplomatieke betrek
kingen met Portugal te verbreken en
de handel met dat land te boycot
ten.
De resolutie van de assemblee be
helsde een verzoek aan de militaire
bondgenoten ln de NAVO om ermee
op te houden Portugal „hulp te ge
ven die dat land !n staat kan stel
len zyn onderdrukking van het Afri
kaanse volk in Angola, Mozambique
en Portugees Gulnee voort te zet
ten".
Met betrekking tot bindende
sancties voor de lidstaten werd de
Veiligheidsraad verzocht „te overwe
gen tegen Portugal de maatregelen
toe te passen die zyn neergelegd in
het handvest van de volkerenorga
nisatie". De assemblee zelf kan al
leen de leden aanbevelingen doen.
De resolutie is aangenomen met 6f
tegen 26 stemmen en vyftlen ont
houdingen.
Twee vetohouders ln de Veilig
heidsraad, de Ver. Staten en Enge
land, stemden tegen. Twee anderen,
de Sowjet-Unle, stemden voor. De rest
van het Sowjetrussische blok en by-
na alle Afro-Aziatische landen,
stemden voor. De Westeuropese lan-
aen en de Latynsamerikaanse Sta
ten, stemden tegen of onthielden
zich. Ook België en Nederland stem
den tegen. De Portugese afgevaar
digde, De Miranda, zei dat de uit
slag van de stemming „de tiran
nie van de meerderheid duldeiyk
aantoont".
Brandt vraagt
inlichtingen over
affaire-Grüber
(Van onze correspondent ln Bonn)
In West-Dultsland wordt het hoog
opgenomen, dat aan ds. Heinrlch
Griiber de toegang tot Oost-Beriyn
is ontzegd. Heinrlch Grüber ls een
bekende geesteiyke, die zich zoals
reeds gemeld dezer dagen meldde
voor een bezoek aan familieleden in
Oost-Beriyn, zoals dat mogeiyk moet
zUn volgens de pasje.overeenkomst
tussen het oosteiyke en westeiyke
deel van de voormalige rtjkshoofd-
stad.
De Oostduitse politie noemde Grü
ber „politiek ongewenst", toen hy met
zyn vrouw en dochter de grens wilde
passeren voor een bezoek aan een
zoon in Oost-Beriyn. Ook mocht hy
zyn zoon niet opbellen om mee te
delen dat hy niet zou komen.
Westberlijns burgemeester Brandt
heeft telegrafisch om opheldering
verzocht in Oost-Beriyn. Dominee
Griiber is een vooraanstaand leider
in de Duitse Evangelische kerk en
heeft zich in de afgelopen tien Jaren
uitgesproken als tegenstander van
het communisme. In en voor de
tweede wereldoorlog stond hy bekend
als een fel bestryder van het natio
naal-sooiailsme. Hy moest hiervoor
boeten met een reeks Jaren ln de
concentratiekampen Sachsenhausen
en Dachau. In 1961 verboden de
Oostduitsers hem nog langer in O06t-
Duitsland werkzaam te zyn in ver
band met zyn preken tegen het com-
PiNDA EN DE GRUBBEL
87—9. Jolliepop was wat onthutst toen Panda het zo voor Joris
Goedbloed opnam.
„Maar wi) weten toch", zei hij, „dat wij met deze slinkse persoon
hoogst moeilijke ervaringen gehad hebben
,J)at kan wel zijn", riep Panda boos, maar deze keer had hij nog
echt niets lelijks gedaan. Ik ga naar de politie! Ik zal voor hem
pleiten!"
En.zo sprekend stapte hij de deur uit, waarbij hij Jolliepop vol
angstige voorgevoelens achterliet.
Panda ging dus regelrecht naar het politiebureau en nog voordat
hij daar binnen ging hoorde hij al uit de grondvesten van dit eer
biedwaardige bouwwerk een jammerlijk geluid opstijgen, dat niet
anders kon zijn dan het weeklagen van een gekerkerde.
„Och, och, als mijn vader me zo eens moest zien klonk
het; „de familie te schande gemaakt, het blazoen bezoedeld.
„Kom, Joris, zo erg fs het nu ook weer niet!" riep Panda opge
wekt door het tralievenster want dat de klager Joris was, leed
geen twijfel.
Kop op! Schaft tijd, schaft raad!"
„Wie spreekt hier tegen een hongerige over schafttijd?' vroeg Joris
gekwetst. „Ach. dacht ik het niet. dat is Panda, een zogenaam
de vriend, die zich niet ontziet zijn oude weldoener in diens onder
gang te komen honen
RECHTER TIE EN HET GEHEIM VAN HET LANDHUIS
50. Rechter Tie slaakt een duidelijk hoorbare zucht. Jk moet
zeggen dat u letterlijk aan alles hebt gedacht, meneer Pao!" zegt
hij benepen. ,Maar wacht eens, Mevrouw Yie weet toch ook van uw
plannen?" Pao en Yie schijnen die vraag erg amusant te vinden,
zij barsten in een luid hoongelach uit. De pseudo-Yie zegt: Je
moet eerst maar eens netjes opbiechten met wie haar dooie man
nog meer over ons gekletst heeft. Dat zal ze op den duur wel, want
ze begint al aardig murw te worden! Als ze dan alles verteld heeft,
dan gaat zij er ook aan, samen met die bengel van haar!" Rechter
Tie zucht nog eens. Ja ,u zorgt dus wel dat u geen enkel spoor
achterlaat. Ik moet bekennen dat ik u schromelijk heb onderschat,
meneer Pao. We hadden natuurlijk eerst aan Zijne Excellentie Tie
moeten rapporteren toen we argwaan kregen, om nieuwe instruc
ties vragen Natuurlijk had je dat moeten doen, stomme
ling!" zegt Pao minachtend. Zodra mijn vrouw jullie in Yie's
kamer had zien rondscharelen, hadden we door, dat jullie een paar
dwarskijkers zijn. M'n vrouw legde toen een rotsblok op je deur en
later wilde de huismeester je in je slaap je keel afsnijden, maar dat
was allemaal maar prutswerkIk zal jullie keurig van het toneel
laten verdwijnen, zonder ook maar één spoor achter te laten!"
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAM MET JE FOK
400. Het kon aan Bram worden overgelaten om iemand zo streng
te verhoren, dat hij alles vertelde wat hij wist. Archibald Knoeste-
Ook dat vertelde Knoesteveger gewillig. Meer behoefde Bram
niet te weten. Vermomd als Knoesteveger zette h\j zich aan het
roer. Nu bleek ook, hoe hij zijn baardje wilde verbergen, dat hem
van Knoesteveger deed verschillen.
