HOOGSTE „WERKGEBOUW VAN ONS LAND WORDT SIERAAD VAN LEIDEN PARADE VAN SILHOUETTEN coopvaetf Maugliams' erfenis is geschat op 20 miljoen kunst kaleiöoscQQp 5? Uitstekende films ruimte-ontmoeting Uw collega 's noemen u bedachtzaam. Bij krant, boek of T.V. rookt u graag een pijp. De avond vindt u een plezierig stukje van de dag. Zijn we er dus vèr naast als we denken dat u Coopvacrf rookt? KUNSTMARKT IN „DE WAAG LE1DSUH DAGBLAD BATERDAG 18 DECEMBER 1965 Grote zalen in laagbouw Het resultaat was het huidige voorlopige ontwerp: een hoofd gebouw van 230 meter lengte met een aan de omgeving aangepaste bouwhooge van vijftien meter, d.w.z. begane grond en twee verdiepingen. Daarop werd enerzijds een hoger, iets naar binnen gebouwd minder doorzichtig blok geprojecteerd waar in het boekenmagazijn van de Uni versiteitsbibliotheek kon worden on dergebracht. Aan de andere zijde verrees op papier een torengebouw van meer dan 110 meter hoogte, ho ger dan de Domtoren te Utrecht of de Euromast te Rotterdam, het hoog ste „werk-gebouw" in Nederland, in hoogte in ons land, alleen overtrof fen door enkele fabrieksschoorste nen en televisiemasten. In de laagbouw werden in hoofd zaak de grote ruimten voor het on derwijs zoals college- en lees-zalen en de algemene centrale voorzienin gen geprojecteerd. De minder om vangrijke ruimten voor het werk van kleinere groepen en individuele leden van de staf kregen in de „fa- culteits-toren" een plaats toegedacht. Geen verstoring maar verrijking Past een dergelijke opzet in Lei den? Ongetwijfeld! Het karakter van de binnenstad wordt er niet door aangetast. De binnenstad van Leiden wordt geken merkt door smalle steegjes en straatjes, die de monumentale oude bouwwerken omgeven. In die bin nenstad ziet men slechts steeg of straat zelf, men kan met geen mo gelijkheid iets ontwaren van een uit de kluiten gewassen torengebouw er gens aan de singels. Wie de Pieters kerk bewondert staat er met zijn neus bijna tegen aan omdat dit cul tuurhistorische monument van iets grotere afstand dan enkele tiental len meters niet te zien is. Dat geldt ook voor de andere oüde monumen ten. Wie de oude binnenstad bewon dert moet genoegen nemen met een zeer klein gezichtsveld, dat niet ver der reikt dan enkele tientallen me ters. In die binnenstad, die aan deze beslotenheid Juist de grote charme ontleent welke iedere Leidenaar dier baar is, zou naast een oud bouw werk, dat een bepaalde sfeer in de entourage vereist, een modern to rengebouw misstaan. Maar hetgeen verder naar bulten gebouwd wordt, kan met geen mo gelijkheid storend werken op de sfeer van de binnenstad eenvoudig weg omdat men het niet kan zien: er is geen visueel contact mogelijk behalve van buiten de stad uit, in het (nu beslist lelijke) silhouet van de stad waarin de cultuurhistorische monumenten verdrinken in een zee van industriële monstruositeiten. Aan de periferie van de binnen stad, bijvoorbeeld langs de singels misstaat een dergelijke modern to- i engebouw allerminst, wanneer het op zichzelf een harmonisch geheel i*.. waarin massaliteit is vermeden en sierlijkheid van lijn, en open hantering van de ruimte een luch tige sfeer mogelijk maken ondanks indrukwekkende afmetingen, een sfeer die juist bij uitstek past bij de open, speels slingerende singels met bun evenwicht tussen het brede vlak water en tot variërende hoogte op rijzende bebouwing en begroeiing. Welnu, het wil ons voorkomen, dat de Amsterdamse architect P. Zan- stra, aan wie het ontwerp werd op gedragen, er wonderwel in geslaagd is een complex op papier te zetten, dat ten volle aan deze voorwaarden voldoet: voldoende ruimte bieden, in grote lijn aangepast aan de omge ving, geaccentueerd door een uniek torengebouw dat niet alleen niet sto rend werkt maar daarentegen een aanwinst vormt. Functioneel ontwerp De gedachten gaan dus uit naar een laagbouw voor onderwijsdoelein den, en leeszalen van de UB, een halve hoogbouw voor de magazijnen van de Universiteitsbibliotheek en een torengebouw voor de literaire en theologische faculteiten, de laagste «symbolisch) het hoogst naar de hemel reikend. Onder de gehele laagbouw van 230 meter lengte en ruim 40 meter diep te tussen singel en Vliet denkt men zich parkeergelegenheid voor auto's en andere voertuigen. Een van de problemen is nog of de verkeersmo- gelijkheden voldoende zullen zijn voor de stromen auto's, die zich da gelijks op een dergelijke groot com plex zullen richten, in het bijzonder in de spitsuren hoewel deze spits uren bij universitaire instituten niet zo sterk spreken als bv. bij indu striële centra. Wanneer echter een maal de Vliet gedempt is (een pro ject dat al van 1957 af op het Leid- se wegenschema staat) worden de mogelijkheden zeer verruimd: vooral wanneer deze gedempte Vliet aan sluitingen zal krijgen enerzijds op het Stationsplein en omgeving via een nieuwe reeds jaren geleden ge projecteerde brug over de Rijn na bij de huidige Sociaal Medische Dienst van de Marine, anderzijds via het verbeterde singel-tracé op het verkeersplein Lammenschansweg— Korevaarstraat. Men geeft ook se rieuze aandacht aan de mogelijk heid, boven op het platte dak van de gehele laagbouw parkeerruimte te scheppen, maar daarbij is nog een probleem hoe zonder ruimteverlies dit dak bereikt kan worden. Daar voor zijn enige uiteenlopende oplos singen denkbaar. In de laagbouw bevinden zich eni ge binnenplaatsen, die het mogelijk maken daglicht te laten toetreden tot aile ruimteneen verlies aan ruimte, dat men heeft moeten ne men om de leefbaarheid niet aan te tasten. Dwars door de laagbouw, die op de begane grond iets inspringt ver heid ontstaat, bevindt zich een door- kolommen geschraagd worden waar door een grotere ruimtelijke open heid ontstaat, bevindt zich een door gang die een verkeersverbinding vormt tussen singel en gedempte Vliet ongeveer ter hoogte van het huidige rustieke bruggetje over de singel. Dit bruggetje zou dan door een forsere brug vervangen worden, zodat een betere verbinding ont staat met de omgeving van Acade mie en Rapenburg. Ongeveer op deze plaats rijst uit de laagbouw de faculteitstoren op, di" een breedte aan het singelfront krijgt van ongeveer twintig meter en een diepte tussen singel en Vliet van ongeveer veertig meter. Nabij het andere uiteinde van de laagbouw, dus aan de zijde van het Leidsch Dagblad, komt iets naar bin nen springend de „Kubus" voor de magazijnen van de Universiteitsbi bliotheek, met zijn ribben van ruim dertig meter iets forser van toon dan de toch veel hogere toren, maar min der zichtbaar. De nieuwe Universiteitsbibliotheek waarvan de meeste werkruimte on dergebracht zijn in gedeelte van de laagbouw waar het magazijn blok verrijst, krijgt een bergcapaciteit voor twee en een half miljoen boe ken, ongeveer tweemaal de capaci teit van de huidige bibliotheek aan het Rapenburg. Het „blok" voor de magazijnruimte zal slechts op enke le verdiepingen van ramen worden voorzien, namelijk daar waar zich de studiezalen voor de handschriften bevinden. Verder wordt het daglicht zoveel mogelijk geweerd ter be scherming van het boekenbezit. In het silhouet enkele bekende hoge gebouwen, alle getekend in dezelfde schaal, met elkaar vergeleken. Van links naar rechts de Domtoren in Utrecht, de Euromast in Rotterdam, het lilliput- tertje in dit kwartet namelijk de thans in uitvoering zijnde hoog bouw aan het Leidse Stationsplein en tenslotte het silhouet van de toren, die wellicht aan de Witte Singel gebouwd zal worden als behuizing van de geesteswetenschappen van de Leidse Uni versiteit. Bibliothecaire perspectieven I De boekenproduktie in de wereld neemt, zeker op wetenschappelijk en technisch terrein, in steeds sneller tempo een steeds verbijsterender om vang aan, Men koestert dan ook nauwelijks de hoop, dat deze ruimte lijke uitbreiding de behoeften voor lange tijd zal dekken. Maar om praktische redenen is het niet mo gelijk, de magazijnruimten van de bibliotheek nog royaler op te zetten. Bovendien is het niet ondenkbaar, dat de techniek van de microfoto- grafische reproduktie zulk een vlucht zal nemen, dat mettertijd de omvang van de boeken magazijnen niet meer gelijke tred zal behoeven te houden met de expansie van het publikatievolume. Op den duur is er trouwens veel te zeggen zeker wanneer de stroom publikaties in het huidige of nog sterker tempo blijft wassen „ergens" in het land een centrale bi bliotheek te stichten. Daarin zouden uit het gehele land die werken kun nen worden ondergebracht, die niet dagelijks geraadpleegd behoeven te worden. Met de huidige snelle ver keersverbindingen is het mogelijk, binnen de benodigde tijd werken daar te plaatse te raadplegen of deze boeken desgewenst van daar naar de studiecentra over te bren gen. Dat zijn wel plannen op veel langere termijn, doch dergelijke overwegingen zijn mede bepalend ge weest voor de omvang, die men aan de nieuwe Leidse Universiteitsbiblio theek heeft toegedacht. Bij vlot tempo voltooiing vóór vierde eeuwfeest Zoals reeds eerder gezegd: het zijn allemaal nog maar plannen: niette min plannen die een redelijke kans op verwezenlijking hebben, zeker wanneer het besef baan breekt dat een opzet als deze enerzijds drin gend noodzakelijk wordt in ver band met de beperkte beschikbaar heid van bouwgrond, en anderzijds dat zulk een opzet in geen enkel op zicht het beeld van Leiden ver stoort, integendeel een verrijking van het stadsbeeld inhoudt. Wanneer het project verwezenlijkt zou kunnen worden? Dat hangt in sterke mate af van het tempo der j voorbereidingen (o.a. de onteige- j ningsprocedures. goedkeuringen, ge detailleerde uitwerking e.d.) en bo venal van het tijstip waarop en tempo waarin de benodigde gelden I beschikbaar komen. Gedacht wordt aan een begin van de bouw in 1968 of 1939. De bouw zelf hoeft niet meer dan 14 of 5 jaar te vergen. Wanneer de I kern van de hoogbouw door middel van glijbekisting wordt geconstru eerd, deze kan zelfs in de wonderlijk kort lijkende tijd van zes weken vol tooid zijn! Voortvarend werk maakt het dus zeer wel mogelijk, dat de Leidse Uni versiteit het vierde eeuwfeest in 1975 kan vieren met een dankbare blik naar dit sprekend accent op haar werk. Een dankbaarheid die onge twijfeld ook door Leiden gedeeld zal worden. Zeer helder beeld De kleurenfilms die Schirra en Stafford in de „Gemini-6" van de ontmoeting in de ruimte met de „Gemini-7" hebben gemaakt zijn gisteren in Houston voor journalisten vertoond en later door de Ame rikaanse televisie uitgezonden. De films geven een helder beeld van de „Gemini-7" en de korte af stand die de ruimtevoertuigen tij dens de ontmoeting bewaarden komt duidelijk uit. De helderheid van de films is gelijk aan die welke uit de „Gemini-4" zijn gemaakt van de „wandeling" in de ruimte van Ed ward White. Op de zwarte huid van de „Gemi ni-7" kan men de witte woorden „United States" duidelijk lezen. Het ruimtevaartuig steekt af tegen het witte wolkendek van de aarde en de hel blauwe lucht. Voor het eerst heeft men nu op aarde de vijf meter lange lap flad derend materiaal gezien die aan de bodem van de „Gemini-7" hangt en die Borman en Lovell heeft doen schrikken, toen hij enkele uren na Huldiging van Sonia Gaskell In verband met het feit, dat zij sedert 1945 in ons land werkzaam is als balletleidster en zodanig dus dit seizoen haar 20-jarig jubileum viert, zal Sonia Gaskell, directrice van het „Nationale Ballet" op 3 februari 1966 tijdens een gala-avond in de Amsterdamse Stadschouwburg wor den gehuldigd. de lancering tegen het raam van de cabine sloeg. Gisteravond waren Borman en Lovell in de „Gemini-7" halverwege hun 194ste omloop om de aarde. Zij waren toen 310 uur in de ruimte en hadden niet veel meer te doen dan te wachten op hun terugkeer, van middag om 15.05 in het Westelijke deel van de Atlantische Oceaan. De meeste opdrachten die Borman en Lovell gisteren hadden moeten uitvoeren, waren uitgesteld wegens moeilijkheden met de apparatuur op de aarde. Zij hadden o.m. moeten pogen de plaats vast te stellen van de terugkeer in de dampkring van een minuteman-raket. Leninprijs voor Jewtoesjenko Jewgenju Jewtoesjenko en een andere jonge Russische dichter, die beiden zijn veroordeeld door de v.m. premier Nikita Chroesjstjow, zijn voorgedragen voor de hoogste cul turele onderscheiding in de Sowjdt- Unie. De Izwestja, het Sowjetrussische regeringsblad, heeft een lijst gepu bliceerd van hen die voor de Lenin prijs op de nominatie staan. De win naars zullen worden gekozen uit mensen die op deze lijst staan. De prijswinnaars zullen worden bekend gemaakt op 22 april, de geboorte datum van Lenin. Zélfs al winnen enkele veelomstre den artistieke figuren zoals Jew- I Expositie in Gorcum „Zeven Hagenaars" Voor het eerst treden zeven Haag se beeldende kunstenman in groeps verband op. Vandaag opent Gjjs Kordlng in de Stadsschouwburg „De Nieuwe Doelen" in Gorcum de eer ste groeps-expooitie, waarop cera miek, beeldhouwwerk, grafiek en schilderkunst bijeen zijn gebracht. De groep presenteert zich onder de naam „ZevenHagenaars". Tot hen behoort Guy van Harden- broek, die ernaar streeft potterie te maken, die tot leven komt door de glazuren. Jaroslawa Dankowa poogt met haar beelden de mens als deel van de natuur en gedreven door hartstochten in een geabstraheerd expressionisme vorm te geven, Hans Peters legt zich toe op het onder zoek naar de toepassingsmogelijkhe den van de grafische technieken. Beeldhouwer Guus Hellegers wordt een sterk individualistische opvatting van de verbeelding van het figuratie ve toegeschreven. Schilder Paul van Esch vindt zich geboeid door de gebogen lijn, waar van de natuur zich in haar expan siedrift bedient. Piet Franz pro beert stemmingen en gevoelens te verbeelden, waarvan hij geboeid is door het groei- en bloeiproces in de natuur en door muziek. Schilder Fred van de Walle zoekt naar een nieuwe figuratie van abstracte vor- De expositie zal na 5 januari ook in andere plaatsen in ons land en in het buitenland te zien zijn. toesjenko geen prijs, dan wijst hun nominatie toch op aanzienlijke steun voor hen in de gewijzigde omstan digheden in de Sowjet-Unie sinds het afzetten van Chroestsjow 14 maanden geleden. Gevangene deed beklag bij ....krant De redactie van het in Bangkok verschijnende dagblad Pim Thai kreeg donderdag bezoek van de 35- jarige Narong Ryaysab, die vorige week uit een gevangenis in Ayud- hya, honderd km ten noorden van Bangkok, was gevlucht. De man die een veroordeling voor moord uitzit, vroeg de redactie hem een beter huis van bewaring te bezorgen. De gevangenis waar hij was onderge bracht was naar ziin zeggen zo slecht dat hij er weggelopen was uit angst dat hij anders in woede zijn bewaker zou vermoorden. Bedevaart naar Bethlehem Ongeveer achtduizend Israëlische christenen zullen dit jaar de kerst dagen in Jordanië doorbrengen. Dat is althans het aantal, dat van de Is raëlische autoriteiten toestemming heeft gekregen de grens te overschrij den. De overgrote meerderheid van de kerstgangers bestaat uit Arabie ren, die de reis niet alleen onderne men om in de oude stad van Jeru zalem en Bethlehem te bidden, maar ook om familie en vrienden op te zoeken. Auto's met kunststof- carrosserie Dr. H. van Doome deelde gis teren tijdens een persconferen tie mee, dat het bs-tt mogelijk is dat er in de toekomst in ver band met de produktie van kunststoffen door de chemische Industrie van de Staatsmijnen, kleinere series auto's met kunst- J itof-carrosserie zullen worden J gemaakt voor mensen die daar- f op gesteld zijn. Op het ogenblik f zijn de stalen carrosserieën nog f duurder dan de carrosserieën uit kunststof vervaardigd. DQUWE EGBERTS ^'é\L Na grote schenkingen Royalties blijven nog lang Advocaten in vier landen zullen volgende week beginnen orde te stel len op de ingewikkelde financiële za ken van W. Somerset Maugham. Hoewel de schrijver bij zijn leven reeds grote sommen weggegeven heeft wordt zijn nalatenschap ge raamd cp ruim twee miljoen pond sterling (20 miljoen gulden). Maugham heeft zijn vermogen ondergebracht in Groot-Brittannië, de Ver. Staten, Zwitserland en Frankrijk. De villa op Cap Ferrat kocht hij in 1925 voor 7.000 pond sterling (70.000) de waarde (met inbegrip van de grond) wordt thans geraamd op 500.000 pond sterling, (vijf miljoen gulden!) Drie jaar geleden verkocht hij zijn impressionistische schilde rijen op een Londense veiling voor ruim 500.000 pond sterling. Lang na zijn dood zullen de royalties van zijn films, toneelstuk ken, Televisieseries en de nieuwe edi ties van zijn korte verhalen nog blij ven binnenkomen. dochter Lady Glendevon en het Kon. Letterkundige Fonds, dat schrijvers en hun gezinsleden subsidieert. Jazz voor het eerst in de „Scala" Voor het eerst in de geschieden» zal een jazzorkest spelen In de Scala in Milaan. Dat zal het geval zijn op 20 december als in de Scala een speciale „Gershwiniana-voorstel ling" gegeven zal worden. Tijdens deze voorstelling zal een jazzorkest optreden onder leiding van de bekende Italiaanse drummer Gil tuppini. Voorts zal een symfonieor- i kest optreden onder leiding van diri- gent Henry Lewis uit New York. Di verse werken van Gershwin zullen uitgevoerd worden. Zijn drie voornaamste erfgenamen zijn, naar verwacht wordt, zijn met gezel en secretaris Alan Searle, zijn Schilderij Gré Brouvvenstijn voor Amsterdam De heer A. H. Heineken heeft het in zijn bezit zijnde, door Bernard van Vlijmen vervaardigde schilderij van de sopraan mevrouw Gré van Swol-Brouwenstijn in haar rol als „Fidelio" in de gelijknamige opera van Beethoven, ten geschenke aan geboden aan de gemeente Amster dam. Een comité uit de Amsterdam se burgerij, bestaande uit bewonde raars van mevrouw Van Swol als on ze grote hedendaagse opera-zange res, heeft B. en W. van Amsterdam verzocht „in afwachting van de tot standkoming van het Amsterdamse operagebouw, dit schilderij een pas sende plaats te geven in het gebouw waar mevrouw Van Swol zovele triomfen heeft gevierd en naar wij mogen hopen nog zal vieren, de Stadsschouwburg". B. en W. hebben dit verzoek inge willigd. De wethouder voor de Kunstzaken, de heer W. Polak, zal woensdagochtend 22 december te 11 uur tijdens een korte plechtigheid het schilderij namens de gemeente in ontvangst nemen. Het comité bestaat uit de volgen de personen: prof. dr. K. Bernet Kempers, prof dr. I. Boerema, dr. P. M. Cronhelm, nr. G. van 't Hul. prof. dr. L. B. W. ongkees, Guss Oster, A. van San- en en dr. O. Verbeek. Het prijzenswaardige initiatief van de heer Ben Walenkamp om een „Kunstmarkt" te organiseren, heeft gisteravond zijn vervulling gevonden in „De Waag", waar een groot aantal kunstenaars hun werken ten toon stellen voor welke manifestatie een verheugend aantal belangstellenden reeds onmiddellijk aandacht betoonde. Het is een goed idee van vele, meestal jonge kunstenaars, hun werken te presenteren, in de hoop en het vertrouwen, dat menigeen zich zal laten verleiden, met de kerstdagen in het verschiet, tot de aankoop tegen billijke prijs over te gaan van ietsdat op het predikaat „kunst" aan spraak kan maken. Dr. J. M. Roosenschoonchef van de afdeling onder wijs en culturele zaken, opende namens B. en W. deze kunstmarkt, waarbij hij o.a. wees op het loffelijk initiatief om belangstelling te wek ken, ook voor de „gewone" mens, voor ware kunst. Hij hoopte, dat er inderdaad zoals dat in handelstermen luidt „goede" zaken gedaan zullen worden, een wens, welke wij van harte onderschrijven. Er is dan ook, gelijk wij in onze aankondiging reeds te kennen gaven, veel, dat tot aankoop stimuleren kan. Talrijke Leidse kunstenaars geven hier proeven van hun talent en bekwaamheid in velerlei variatie Wij spreken de hoop uit, dat hun werken de aandacht zullen verkrijgen welke zij zeker verdienen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 8