LD EXTRA zenuwsloper van de Ë&wntigste eeuw rw o langzamerhand bestaat in de buurt van W ieder vliegveld wel een actiecomité dat "f Jop velerlei manieren protesteert tegen de overlast van het straaljagerlawaai. mensen die klachten hebben over storingen Sr het lawaai van brommers en auto's hebben i over het algemeen niet verenigd in com- ijissies en acties, maar daarom is hun aantal jg niet minder groot. Om dan nog maar te Rijgen van het grote aantal mensen dat in hun Jgen woning geen stilte kan vinden, omdat, ze Tijwei voortdurend kunnen ..meegenieten" van Rl radio en televisie van de buren. Voor al die lensen zal het niet onmiddellijk aanvaardbaar zijn, maar geluid is nuttig. Geluid is noodzakelijk voor de meest elementaire vorm van communi catie: het gesprek. En bovendien is het duidelijk dat geluid een vorm van recreatie kan inhouden van het zingen in de badkamer tot het be luisteren van een concert. En toch kunnen andere vormen van recreatie verstoord worden door lawaai. Op een zodanige manier zelfs dat onherstelbare schade kan worden aangericht en niet voor niets spreekt men in dat geval van geluidshinder. Een vorm van overlast waarvan de schadelijke gevolgen meestal niet in cijfers kunnen worden uitgedrukt. stille uren. Zij zullen dan over het alge meen niet meer gestoord worden door geluiden van huishoudelijke aard, maar het is mogelijk dat men geconfronteerd wordt met „privé-geluiden" van mede flatbewoners. Woorden en zeker zinnen zijn over het algemeen niet te verstaan, maar het is voorstelbaar dat men toch een bepaald ongewild inzicht krijgt in het leven van de buren. De angst, dat dit omgekeerd ook zou kunnen gebeuren, werkt op vele mensen remmend. Populair gezegd: wat is de betekenis van een eigen huis, als men er niet eens ruzie kan maken, zonder dat de buren daarvan „meegenieten"? Veel hangt hier bij af van de nieuwsgierigheid. Er zijn zelfs flatbewoners, die in hun slaap kamer waterglazen voorradig hebben om een twistgesprek bij de buren letterlijk te kunnen volgen. De remmende factor van deze vorm van geluidshinder is voor sommige vrouwen zelfs zo groot dat frigiditeit optreedt, een verschijnsel, dat ook bij inwoning niet onbekend is. ruimte alleen maken nog geen goede woning. Net als in de warmte-isolatie zal ook in de geluidsisolatie moeten wor den voorzien. De overgang van het propellervliegtuig naar het straalvliegtuig is eigenlijk een natuurlijke gang van zaken. In de mili taire luchtvaart zocht men naar snellere vliegtuigen en de oplossing werd ge vonden in de straaljagers. In de burger luchtvaart werd gezocht naar goed koper vliegen en ook hier gaf de straal aandrijving uitkomst Voor de burgerluchtvaart heeft straal aandrijving grote voordelen. De produk- tiviteit is hoger, dat wil zeggen dat over een per uur afgelegde afstand meer nuttige lading kan worden vervoerd. Wat niet te berekenen is, zijn de econo mische consequenties van verstoorde nachtrust geschrokken kinderen, ver stoorde lesuren enz. Het is onmogelijk om bij het berekenen van de exploitatie kosten van een straalverkeersvliegtuig rekening te houden met dergelijke na delen. Toch kan het een en ander worden ge daan om het lawaai van straalvlieg tuigen te beperken. Men kan de vliegers bepaalde procedures voorschrijven bij starten en landen en tegenwoordig wordt ook gebruik gemaakt van geluiddempers bij het starten van vliegtuigen, waarbij het meeste lawaai ontstaat Afgezien van alle technische mogelijk heden, die de bouwers daartoe ten dienste staan, zijn er een aantal betrek kelijk eenvoudige maatregelen tegen geluidshinder, die al bij het maken van een ontwerp moeten worden genomen. Het aanbrengen van geluidisolerende middelen in een gereedgekomen en al bewoond huis zal in de meeste gevallen hoge kosten met zich mee brengen. Een woonhuis kan onderverdeeld wor den in een rustbehoevend gedeelte (zoals de woonkamer en vooral de slaap kamers) en rumoer veroorzakende ge deelten zoals de keuken, de badkamer, het toilet en het trappenhuis. Geluids hinder zal aanzienlijk minder voorkomen in die huizencomplexen waar het rust- behoevende gedeelte van het ene huis grenst aan hetzelfde deel van de buren. Het is meer dan hinderlijk als bijvoor beeld de slaapkamer van de een grenst aan de keuken van de ander. Men zou dan verder moeten voorkomen dat water aan- en afvoer wordt aangebracht tegen scheidingsmuren. Dat geldt dan ook voor lawaaiproducenten als kranen en stort bakken. ET is al geruime tijd bekend dat geluiden van een be paalde soort en bepaalde fvigheid direct schade kunnen 'brengen aan de gehoororganen. t bekendste voorbeeld hiervan de zogenaamde beroepshard- rendheidDeze kwaal zal over t algemeen het eerst optreden een hooggelegen toonhoogte- i bied. In dat stadium zal de tiënt zelf er nauwelijks iets van trken, maar een arts kan die )ofheid al wel constateren. Later ordt die hardhorendheid dan uit breid naar de lagere gebieden en het dagelijks leven merkbaar, verplaatsing uit de ruimte waar t lawaai heerst geeft dan nog uwelijks verlichting omdat dan ak ook de ouder domshard- rendheid een woordje gaat mee reken. Maar het is zeker niet zo dat men alleen in eigen woning hinder kan ondervinden van lawaai. Al ver voor de tweede wereldoorlog waren er men sen die zich bezig hielden met de lawaai bestrijding in het verkeer. Een van de bekendste anti-lawaaiers uit die tijd was de Parijse politie-prefect Chiappe, die kans heeft gezien van de lichtstad van voor de oorlog een van de rustigste steden van Europa te maken. In 1932 begonnen ook in ons land de acties tegen het lawaai. In Amsterdam werd een anti-lawaai-campagne begon nen en al een jaar later werd in de Am sterdamse politieverordening verboden geluidssignalen te geven anders dan wanneer het verkeer in gevaar werd gebracht. Weer een jaar later, dus in 1934, werd dat verbod ook opgenomen in het motor- en rijwielreglement, dat in het gehele land van toepassing was. In dat jaar ook werd het eerste anti- lawaai-congres gehouden, in 1936 gevolgd door een tweede. Tijdens dat congres werd gezegd dat vermindering van het lawaai de ver keersveiligheid op twee manieren ten goede zou komen. In de eerste plaats zou een weggebruiker oplettender moe ten zijn omdat hij niet voor ieder wis sewasje op zijn hoorn zou mogen druk ken en in de tweede plaats zou men voortdurend bedacht moeten zijn op andere voertuigen, die hun komst niet meer door lawaai zouden aankondigen. In Rotterdam en Den Haag werden in 1936 zogenaamde stille weken gehouden en werd in het motor- en rijwielregle ment bepaald dat een autohoorn een niet grotere geluidssterkte zou mogen heb ben dan 85 decibel. Tot die tijd was slechts een minimumsterkte voorge schreven. Ook werd vastgesteld dat na tien uur 's avonds niet meer geclaxo- neerd zou mogen worden. Tegenwoordig geldt de laatste bepaling voor de tijd tussen een kwartier na zonsondergang tot een kwartier voor zonsopgang. Nadat de kwestie van het verkeers lawaai in de oorlog vrijwel onaangeroerd was gebleven werd in 1948 op initiatief van de KNAC, geluidsstichting en tucht- unie het Permanent Anti-Lawaai Comité (PALC) opgericht. De PALC kwam al spoedig in contact met de toen pas op gerichte verkeerspolitiecommissie. Men kwam onder meer tot de ontdekking dat maatregelen van opvoedkundige en voor lichtende aard nodig waren. Uit die tijd stammen dan ook de volgende (nog steeds gebruikte) slogans: Veel claxoneren, matig chaufferen. Bij groot geloei, verkeersgeknoei. Geef geen signaal, los 't gaspedaal. Bij alle latere verkeerswetgevingen is men steeds verder gegaan met maat regelen ter beperking van het lawaai. Men heeft maximum toelaatbare geluid sterkte voor uitlaat en hoorn vastge- seld op respecievelijk 85 en 95 decibel. T~ve eerste protestactie tegen overlast van straaljagers heeft enkele jaren geleden plaatsgevonden rond het New Yorkse vliegveld Idlewild, dat aan de Jamaica-baai ligt, maar verder aan drie zijden wordt ingesloten door bebouwin gen. De bevolking daar kreeg in de eerste plaats gedqpn dat een nieuwe startbaan werd aangelegd, waardoor de kans op ongevallen kleiner werd. De directe aanleiding tot de demonstraties was namelijk een aantal ongelukken, waarbij startende vliegtuigen op huizen terecht kwamen. Maar ook was een toe nemende ontevredenheid over lawaai duidelijk naar voren gekomen. De autoriteiten hebben toen een akoes tisch adviesbureau opdracht gegeven de volgende vraag te beantwoorden: „Hoe kunnen wij voorkomen dat het begin van het straaltijdperk voor ons nieuwe moeilijkheden meebrengt voor onze buren?" Het bureau adviseerde bepaalde vliegprocedures voor te schrijven, zodat op de grond onder de baan niet meer geluidshinder werd ondervonden dan door het meest luidruchtige propeller vliegtuig, dat aan geen enkele lawaai- beperking is onderworpen. Bovendien zou aan het gebruik van bepaalde start banen bepaalde beperkingen moeten worden opgelegd. In die beide gevallen was alles gedaan om geluidshinder te beperken, uitgaande van een gegeven ligging van een vliegveld en de gegeven eigenschappen van een vliegtuig. Later zijn ook elders soortgelijke, zij het minder strenge maatregelen getroffen. De luchthavens, waar een grote afstand ligt tussen de einden van de startbanen en het begin van de bebouwingen hoeft men over het algemeen geen beperkingen op te leggen. Nederland echter heeft te weinig ruimte voor een dergelijk „stil" vliegveld. Men zou namelijk een strook met een lengte van negen en een breedte van vier km. niet mogen gebruiken voor stedebouw. Men zal dus in ons land wel blijven protesteren en meestal zonder al te veel resultaat. Hoewel: Het verhaal gaat. dat een belangrijk man geklaagd heeft bij het ministerie van defensie, waarop een NAVO-nachtvluchtoefening onmiddellijk werd afgebroken. ittlM [NnMftU k Mr 90- IhttHI k ba 150 tta r |M?Tatt 150 cc» 80- [Swl-Pw sd». Sw# lat» ba 15Ü«» 70- TTet duidelijkst zal geluidshinder over het algemeen worden ondervonden in het rustpunt bij uitstek: de slaap kamer. Een lange ongestoorde slaap heeft iedereen nodig. Vooral bij jonge kinderen kan dat vaak opgemerkt wor den. De meeste medische onderzoekingen die men in dit verband heeft gedaan (en dat zijn er nog te weinig) hebben dan ook betrekking op kinderen. In ons land heeft behalve de TNO vooral de Rotter damse huisarts dr. J. H. Lamberts zich met deze problematiek bezig gehouden. Zo een onderzoek is bijvoorbeeld gedaan onder 173 kinderen uit volledige ge zinnen (om de mogelijkheden van stoor nissen door andere oorzaken zoveel mogelijk te beperken) uit een binnen stad met veel verkeer en een grote woondichtheid en 408 kinderen uit een buitenwijk, met uiteraard minder ver keer en een aanzienlijk geringere woon dichtheid. Enkele van de onderzochte stoornissen bleken toen in de volgende percentages op te treden: 408 kind. 173 kind. buitenw. binnenst. Moeilijk inslapen 11,5 o/o 19,6% Eetluststoornissen 11% 14,4 °/o Nachtelijk bedwateren 2,7 4.1 Steeds terugkerende hoofdpijn 15,7 23.1 Steeds terugkerende buikpijn 10.319.1 Duizelingen en flauwvallen 3,4 5,2 Dr. Lamberts noemt deze getallen over tuigend en zelfs beangstigend, maar hij voegt er aan toe dat er teveel factoren in het spel zijn om de eindconclusie zonder meer te aanvaarden. In een kindervakantie-oord heeft men eigenlijk bij toeval het verband tussen geluid en stoornissen bij kinderen kun nen aantonen. Men was daar aan de ver langens van de kinderen tegemoet ge komen door luidsprekers aan te brengen om vrijwel bij voortduring muziek ten gehore te kunnen brengen. Toen de ge luidsinstallatie echter onklaar raakte en men enkele dagen de muziek moest mis sen. viel het een attente arts op. dat de kinderen nauwelijks meer klaagden over hoofdpijn. Toen de installatie weer her steld was. bleek dat de arts door het in- en uitschakelen van de luidspreker bij een groot aantal kinderen hoofdpijn kon laten optreden. De kinderen zelf waren zich niet bewust van het verband tus sen muziek en hoofdpijn en ondervon den bovendien de muziek niet als storend. iij extreem hoge lawaainiveaus, die ge lukkig zelden voorkomen, kunnen de l ihoororganen ook directer beschadigd )rden. Het geluid van een voluit 'aaiende motor geeft ongeveer de grens n waar het schadelijk lawaai begint, at geluid heeft dan een sterkte van chtig en negentig decibel. De pijngrens gt bij ongeveer 130 decibel. Dat be kent dat men nog sterkere geluiden s pijn ervaart. Veel sterker nog is het iluid van een startende straaljager: 180 Bcibel. De technici, die daarbij aan- ezig moeten zijn, kunnen het geluid et verdragen zonder oorkleppen, tilte is absoluut noodzakelijk voor de testelijke ontspanning, maar meestal ordt die stilte voortdurend overstemd, al van mensen zoeken bewust naar die isolute stilte en vaak tevergeefs. Voor ideren echter zijn geluiden van de menleving zo met hun bestaan ver even, dat zij menen het niet zonder te unnen stellen. 'Zij nemen daarom hun idio, grammofoon en tegenwoordig zelfs V-toestel mee naar strand, bos en hei. taf tuil dan allerminst zeggen, dat het iaken van geluid en soms zelfs van veel duid een teken van geestelijke onge- vndheid is. Het is duidelijk dat hij, die een voldoende gebruik kan maken van Huid (bijvoorbeeld en vooral om zich iet medemensen in verbinding te stel- tn) geestelijk even ongezond is als hij, lie de natuurlijke stilte niet kan ver bagen. Wat niet wegneemt, dat stilte p zijn tijd een pertinente noodzakelijk- xid is. lu ontstaat geluidshinder niet alleen laar, waar behoefte gevoeld wordt aan tilte zoals boven beschreven wordt. Er ijn vele factoren die hun invloed uit oefenen op het al dan niet ondervinden van hinder. Het is niet altiid de hoeveel heid geluid, die daarbij van belang is. Sterkte en hoogte zijn van veel meer belang, evenals duur en veelvuldigheid van voorkomen. Om dan nog maar niet te spreken van de verhouding tussen Jawaaimaker" en luisteraar. Het is ongetwijfeld een feit, dat geluids hinder vaak zal optreden als veel men iën op een klein oppervlak zijn samen gebracht. Er zijn dan beslist meer wrij- W»»R8tofTÉéef K iimtK (Mb «Hikt [Sr MmhMM Op duidelijke wijze werd in Duitsland het publiek attent gemaakt op de gevaren van een teveel aan geluid. In decibels kon men aflezen, hoezeer bepaalde geluiden hun invloed op geteisterde oren lieten gelden. Het ziet er naar uit dat het brandende vraagstuk van de geluidshinder niet binnen korte tijd uit de wereld zal zijn. Maar het zijn niet alleen overheidsmaat regelen, die oplossing kunnen brengen. Een ieder zal zich van tijd tot tijd nog wel bepaalde beperkingen op moeten leggen. Niet voor niets worden iedere zomer via radio en TV verzoeken ge richt om bij open ramen bij het beluis teren van uw lievelingsprogramma reke ning te houden met de buren. ED HOOIRING. vaak ook met lawaai gepaard gaan en lopen baden vol en leeg. Als het zo is. dat men slechts van rust verzekerd kan zijn door rekening te houden met de buren, die dat op hun beurt ook zouden moeten doen, dan is het woongenot ver te zoeken. Het huis moet een burcht zijn waar men zijn eigen leven kan leiden zonder daarbij door anderen tot bepaal de levensgewoonten gedwongen te wor den. Centrale verwarming, geisers, bad kamers en voldoende berg- en leef- vingspunten, maar de overlast door ge luid is bepaald niet de onbelangrijkste. Vooral in de woning zal men daarom last ondervinden van geluiden veroor zaakt door anderen. In die woning name lijk hoopt men na een drukke werkdag te kunnen genieten van de onontbeer lijke rust. TTit dit onvoorziene onderzoek bleek opnieuw, dat men niet went aan ge luid. De storende factor blijft. Dat geldt ook voor de bewoners van rumoerige flats. De laatstgenoemden hebben vaak zelfs nog geen rust tijdens de zogenaamde TTet meest in het nieuws is tegenwoor- -l! dig ongetwijfeld de geluidshinder in de omgeving van vliegvelden. Hier zijn het vooral de straalvliegtuigen die de schuld krijgen en waartegen vele comi- tees protesteren. en hollen kinderen, hun hobbies uit. die i huizen spelen leven mannen 1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 9