DE STAATSGREEP VAN DE SINTERKLAZEN Zaterdag 4 december 1965 Pagina 4 Weekeindbijlage L.D. Exti HET is vrijdagmorgen vijf december, en de klok staat op vijf minuten over elf. De koffie is binnenge bracht en de ministers hebben zich gebogen over het eerste punt van de vergadering: de vrijetijdsbesteding. „Zoals ik al zei, zijn er niet veel moge lijkheden voor de verbetering van de situa tie", zegt de minister van Sociale Zaken, Vrijetijdsbesteding en Volksgezondheid. „Alle incidentele mogelijkheden zijn nu wel ongeveer uitgeput. We hebben behoefte aan een structureel plan. En dat is nu juist het probleem". „En de sport dan?", vraagt de minister voor Technologie. „Waarde collega, die biedt! geen oplossing meer. Ons land is eenvoudig te klein ge worden. We hebben de Waddenzee-polders verkaveld tot voetbalvelden, maar dat was alleen maar een druppel op de gloeiende plaat. We hebben voorlichting gegeven over minder ruimte verslindende sporten zoals badminton, maar ons volk wil blijkbaar vooral voetballen. We hebben de tribunes verdubbeld en zelfs verdriedubbeld en nog zijn er te weinig plaatsen. In de week einden vervelen de mensen zich dood. Zelfs uitbreiding van het aantal televisiekanalen zal ons niet helpen, omdat we eenvoudig niet in staat zullen zijn al die nieuwe zend uren te vullen. We hebben nu alle Britse, Amerikaanse Spaanse, Italiaanse en Russische produkties opgekocht. Er zijn alleen nog Arabische en Chinese produkties te krijgen. Maar er zijn geen vertalers genoeg". Zo gaat het gesprek verder. Het probleem wordt niet opgelost. Niet omdat de minis ters een tekort aan fantasie zouden hebben, maar omdat om twaalf minuten over elf de politieke koers van Nederland ruwweg wordt omgegooid, juist als de bewindslieden de suikerzakjes openscheuren, die de koffie juffrouw naast de kopjes heeft gelegd. Het was oplettende wandelaars die mor gen al opgevallen: er waren meer Sinter klazen op de weg dan op andere Sinter klaasmorgens. Hoezeer in de afgelopen ja ren de Sinterklazerij was uitgegroeid tot een dankbare vorm van vrijetijdsbesteding toch zag men nooit meer dan vijf of zes Klazen tegelijk in een drukke stadsstraat. (Er zij terloops op gewezen dat een dergelijk aantal het kindergeloof niet vermocht te schokken na afloop van het laatste Va ticaanse concilie werd nog maar weinig op dit gebied voor onmogelijk gehouden). Deze gedenkwaardige morgen was het aantal Klazen een veelvoud van het nor male aantal, dm nog maar te zwijgen van het aantal Pieten dat zich rondom de druk ke kruispunten verdrong. En ditmaal waren het geen buitenlandse werknemers zoals de oplettende toeschouwer al snel opviel. Zij praatten onze moedertaal zonder vreem de tongval zij het fluisterend. Van nature is het verkeer geneigd een rechtgeaarde Sinterklaas voorrang te ver lenen. Zo ook deze morgen. Zonder enige hinder slaagde een van de betabberde grijs aards erin om met een geheel peloton Pie ten in zijn kielzog door te dringen tot het Binnenhof. Daar namen de gebeurtenissen een onverwacht verloop. Doelbewust ste vende Sinterklaas op de eikehouten deur af die toegang verleent tot de trap naar de Trèveszaal. Plezierig getroffen door het be zoek opent de portier de deur. „Wij waarderen uw bezoek van ga brengt de man uit. Zijn voorlopig laatste woorden worden gesmoord door een ge spierde Pietenhand. De trouwe rijksambte naar wordt gekneveld en gebonden. Inmid dels heeft Sinterklaas de bovenste trede van de trap reeds bereikt en gaat onder het misprijzende oog van de oud-Hollandse staatslieden in olieverf op de vergaderzaal af. Dan opent hij de deur van de vergader zaal De piepende deur onderbreekt de discus sies van de ministers. Zeker weer een grap van de oppositie, denkt de minister-presi dent als hij de goedheiligman vriendelijk toeknikt. Hij heeft meer gelijk dan hij op dat moment denkt. De minister van Buiten landse Zaken (altijd te vinden voor een grapje) zet het bekende Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht" in, maar de onverwachte gast doorkruist dit gezang. „Geen flauwe kul heren, heren. Rustig blijven zitten en handen omhoog. Dit is een staatsgreep, verzet zal niet baten. De macht wordt overgenomen door de Nationaal Sin- terklazistische Beweging". Naast Sinterklaas verschijnen twee Pie ten. Hun juten zakken vertonen de duide lijke contouren van een automatische vuur wapen. „Ha, ha, die Okkersma. Zeg het nu maar dat jij het bent", lacht de premier hartelijk, denkend dat de leider van de oppositie een nieuwe publiciteitsstunt heeft bedacht. Maar het antwoord valt tegen: „Niks te Ok- kersmaaien". Een van de Pieten haalt de trekker over. Het gipsen kunstwerk, be kend als de „spaarzaamheid", wordt in de navel getroffen. Het stucwerk dwarrelt over de verschrikte ministerraad. (1). Staatsgrepen gebeuren alleen in geschiedenis boekjes en in andere lan den. Toch zou zoiets in Nederland ook kunnen gebeuren. Wjj hebben ons voorgesteld hoe de staats greep het beste zou kun nen beginnen en verlo pen. WU hebben ons niet diepgaand afgevraagd wat de revolutionairen zou bewegen tot hun daad. Dat is voor de bui tenwereld op het moment van de staatsgreep nim mer duidelijk en latere schrijvers verschillen er altijd van mening over. Verder willen wij de le zer er op wijzen dat in dit verhaal slechts denkbeel dige figuren optreden en dat iedere overeenkomst met bestaande personen of situaties puur toeval is. Het Binnenhof is door gaans een rustig plein te midden van de regerings gebouwen. Men ziet er weinig vreemdelingen. Het is een soort dorps plein waar men elkaar kent en met een lichte hoofdknik groet. Als op vrijdagmorgen tegen elf uur de ministers naar de Trèveszaal in het minis terie van Verkeer en Wa terstaat wandelen, trek ken zij niet de aandacht. Om elf uur begint de mi nisterraad zo is het al jarenlang geweest en nie mand denkt eraan dat deze gewoonte wel eens zou kunnen veranderen. De minister van Finan ciën is er altijd het eerst. Hij is een punctueel man, die zich houdt aan zijn agenda. Hij werkt als een computor. De minister van Volkshuisvesting is altijd het laatst. Hij is de hele week druk bezig met het openen van woning- fabrieken en heeft vrijdag nogal wat tijd nodig om de metselkalk van zijn pak te borstelen. De an dere bewindslieden ko men met korte tussen pozen binnen. Vrijdagmorgen om elf uur is al het politieke ta lent waarop ons land kan bogen in de kleine witte zaal bijeen. Op dat urn- zijn alle sleutelposities onbezet. Wie de macht wil grijpen kan zijn gang gaan. Andere Pieten dringen het vertrek bin nen. Uit een van de juten zakken wordt een radiozender te voorschijn gehaald. Ter wijl de bewindslieden in een hoek worden ^gedreven grijpt Sinterklaas de microfoon: „Hier het Binnenhof. Fase- 1 geslaagd. Over". Hier Centraal-post. Ontvangen u luid en duidelijk. Fase 1 geslaagd. Radio- en TV-zenders overmeesterd. Ver keersknooppunten bezet. Generale staf ge vangen genomen. Over". Hier Binnenhof. Beginnen nu aan fase 2. Over en sluiten". Zelfs aan de meest trage bewindslieden zijn de gebeurtenissen nu duidelijk. Nederland beleeft een echte volwassen staatsgreep. Met angst in het hart vragen, zij zich af wat fase 2 zal inhouden. Terwijl in Hilversum en Bussum de ban den en telerecordings met de toespraken van de Nationaal Sinterklazistische Bewe ging in de ether worden gebracht en de B.B.-sirenes een nutteloos gehuil aanheffen (waar gewoontegetrouw niemand op rea geert) gaat fase 2 in. De ministerraad wordt ontbonden in drie groepjes. De socialisti sche ministers worden onder gewapend ge leide overgebracht naar de Gevangenpoort, waar de zorgzame revolutionairen enkele ingebonden jaargangen van „Socialisme en Democratie" ter tijdpassering hebben neer gelegd, benevens enkele flessen sinaasap pelsap. De anti-revolutionaire ministers worden overgebracht naar de dichtbij ge legen Academie voor Beeldende Kunsten een subtiele plagerij. De KVP-ers tenslotte worden gevangen gezet in het paviljoen op de Scheveningse Pier, waar het bier tevoren reeds koud was gezet. Voor de premier was er een glaasje rode wijn voorhanden. De christelijk-historische en liberale politici, leiders van de parle mentaire oppositie, werden bij de uitgang van de Nieuwe of Litteraire Sociëteit in de wandeling bekend als „De Witte" in verzekerde bewaring gesteld. Het volk reageerde niet. Men dacht vrij algemeen dat het ging om een reclamestunt ter introductie van een nieuwe super-pro- duktie uit Hollywood. Anderen hielden de gebeurtenissen voor reclame ter ondersteu ning van een nieuw sigarettenmerk. De mi litaire bevelhebbers reageerden niet omdat zij de gebeurtenissen versleten voor een nieuwe NAVO-oefening. De gemeentepolitie vond dat de rijkspolitie moest ingrijpen, de rijkspolitie vond dat de gemeentepolitie moest ingrijpen. De padvinderij en de Unie van Vrouwelijke Vrijwilligers begonnen di rect met het inrichten van gaarkeukens. (2) Om half twaalf is de opstand geconsoli deerd. Tenminste dat denkt de junta van de Sinterklazen die de leiding in handen heeft. Tegen twaalf uur beseffen de Nederlanders waar zij aan toe zijn. Het nieuwe regime toont voorshands een mild gezicht. De par lementaire democratie wordt weliswaar af geschaft, maar daar staat tegenover dat men tegenstanders gedurende vier weken de kans geeft naar het buitenland uit te wij ken. Te beginnen met 6 december zal er ge durende zes dagen een volksraadpleging Rustig blijven zitten en handen omhoog worden gehouden via de maatschappelijke organisaties. Indachtig aan de zegswijze: „Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst!" krijgen de schoolkinderen de gehele decem bermaand vakanties. Bovendien worden zij in het genot gesteld van een zak peperno ten per kind, het onderwijzend personeel krijgt twee zakken. Andere programmapun ten: meer zofg voor de vrijetijdsbesteding, een eigen atoombom voor Nederland, te rugkeer naar de gouden standaard, vesti ging van een Nederlandse Zuidpoolbasis en verlenging van het visseizoen. Dr. Meinsma wordt naar Rottum verbannen. Het buiten land niet gewend aan revoluties in Neder land, reageert verrassend snel. Weliswaar bieden Oe Thant en Mansholt hun goede diensten aan, maar verder ondervindt het nieuwe regime weinig weerstand bij het verkrijgen van erkenningen de facto. De generaals Franco en De Gaulle verbinden aan hun erkenning de wens de nieuwe machthebbers zo spoedig mogelijk persoon lijk te ontmoeten. President Johnson zegt een ontwikkelingskrediet toe op voorwaarde dat men bij de USIS in Den Haag de ruiten niet zal ingooien. Verwoerd, ongerust ge worden door het grote aantal Zwarte Pier ten, bied zijn diensten aan bij het opstel len van een apartheidswetgeving. Het normale leven in Den Haag en daar buiten herstelt zich vrij snel. Ondanks de revolutionaire gebeurtenissen zal het volk van Nederland nog een vrijwel ongestoorde Sinterklaasavond beleven. Terwijl de Zwar te Pieten met de roede een rondgang ma ken langs de Gevangenpoort, de Academie voor Beeldende Kunsten en het paviljoen op de Scheveningse Pier, beleven de kijkers genotvolle uren aan een schakelprogramma dat wordt verzorgd door de gegijzelde NCRV-staf. Het programma bevat flitsen van revolutionaire gebeurtenissen buiten Den Haag, zoals het verbranden van de openbare bibliotheek te Staphorst, het neerhalen van het Amsterdamse Lieverdje en het verbranden van de Fryske Akademie te Leeuwarden. Alle belangrijke plaatsen in Nederland krijgen een beurt ook Bijl mermeer waar oud-minister Toxopeus aan de schandpaal wordt geplaatst. Maar nadat men gezien heeft hoe de burgemeester van Gorinchem op de trappen van zijn stad huis de zegeningen van het nieuwe regime in beeldende bewoordingen heeft afgeschil derd, gaat er iets mis met de verbindingen met Den Helder. Na enig sputteren en flit sen komt onze grote marinebasis weliswaar in het beeld, maar als de camera's een zwenk maken langs de kade probeert een kleine man met een bolhoed in het beeld te kómen. Men hoort hem iets roepen als „verraad biedt weerstand". Maar voor hij verder kan gaan wordt de verbinding weer verbroken. Wat is er aan de hand in Den Helder? Het is hier de plaats het een en ander te onthullen over de rol van de minister van Defensie van het gevangen genomen ka binet. Toen de gewapende Zwarte Pieten de ministers in de Trevèszaal dwongen van door Jan Vis tafel op te staan, volgde ook de minister van Defensie dit bevel knarsetandend op, wel ziende dat weerstand nutteloos was. Het geringe postuur van de minister bood hem echter unieke mogelijkheden om aan de greep van de overvallers te ontsnappen. Want, eenmaal opgestaan, ging deze be windsman vrijwel geheel schuil achter de tafel, waarop bovendien nog een grote sta pel mappen lag. Zo zag men de minister gewoon Over het hoofd. Terwijl zijn colle ga's zich schoorvoetend in de hoek lieten drijven, lichtte de bewindsman het groene laken op en glipte onder het meubelstuk. Zo wist hij zich te onttrekken aan de greep van de junta. Hoe deze vindingrijke be windsman later iri de piarinebasis Den Hel der is gekomen, werd nooit geheef duidelijk. Naar men aanneemt, heeft hij zich na het vertrek van het overvalcommando via een regenpijp uit de Trevèszaal laten zakken. Eenmaal op de grond gekomen moet de tocht door de ondiepe Hofvijver voor deze bewindsman en ex-onderzeebootkapitein een peuleschil zijn geweest. Wellicht is hij daarna liftend (in strijd derhalve met zijn eigen voorschriften) in Den Helder aange komen, alwaar hij met bekwame spoed eni ge weerstand organiseerde. Het onderbroken televisie-programma vermocht de pret niet te drukken. Nadat de avond was besloten met een documentair programma getiteld „Misstanden in het parlement" begaf men zich tamelijk gerust te bed. De enkeling die na het middernach telijk uur nog probeerde een buitenlands programma op de beeldbuis te krijgen, moet het opgevallen zijn dat onverwachts de REM-zender weer in de lucht was gekomen. De fameuze piraat bracht ditmaal niet het sprekende paard doch een programma on der leiding van de minister van Defensie, zich ook wel noemend minister-president ad interim. In dit programma riep de minister als hoofd van de „wettige regering in bal lingschap" op tot uiterste weerstand. Hij deelde mee dat de marine trouw was ge bleven aan het rechtmatige gezag en zee had gekozen om binnenkort een invasie te doen teneinde de junta te verdrijven. De regering in ballingschap was en bleef voor lopig gevestigd op het ex-territoriale REM- eiland. Het dient helaas gezegd dat de moe dige oproep van de uitgeweken bewindsman geen resultaat had. (3). De volgende dag, 6 december, is het reeds vroeg druk in Den Haag. De ijverige mid denstand is reeds vroeg begonnen de Sin terklazen in de etalages te vervangen door Kerstmannen en kunstsneeuw. Maar het is niet dat wat de aandacht trekt. De belang stelling gaat veeleer uit naar de grote groe pen burgers die de Residentie naderen, ge hoor gevend aan de oproep voor de volks raadpleging. Bij tientallen tegelijk arrive ren de vertegenwoordigers van de maat schappelijke organisaties in het regerings centrum, velen gevolgd door een grote schare leden, die sprekende spandoeken met zich mee voeren. De Bond van Tele visiekijkers gaat voorop met de slagzin „Meer kanalen, grotere buizen". Daarachter volgt de NVSH met de kreet „Verbeter de pil". De bond van gepensioneerden eist „Vakantietoeslag voor de bejaarden". De KNVB komt met de eis „Verdubbel de toto- ton". Daarachter komt de Bond voor Be drijf svrijheid in de landbouw: „Weg met het landbouwschap", op de voet gevolgd door de Zwolsmangroep, die vraagt „Casi no's in Scheveningen". De Vereniging voor Internationale Rechtsorde komt om een nieuw Vredespaleis en de Bovag eist „We met de wegenwacht". Zo gaat het door. Te gen 12 uur is het een groot gedrang va pressiegroepen rondom het Binnenhof. D voornaamste verkeerswegen blijken gehe< geblokkeerd te zijn door toesnellende pres siegroepers. Zelfs tot het verkeersplein Ou den Rijn is het verkeer vastgelopen. De nieuwe machthebbers doen hun uiter ste best de orde te bewaren. De toegangs wegen tot het Binnenhof zijn afgesloter Voorzitters van pressiegroepen wordei slechts toegelaten tot het regeringscentrur na betaling van een waarborgsom van 50 gulden. Deze financiële eis blijkt de be langstelling niet te verminderen. Men ver dringt zich om de toegangshekken, waa zwetende belastingambtenaren de geldei innen. De belangstelling wordt nog grote als de NTS besluit de gebeurtenissen in Dei Haag direct uit te zenden. Nadat de eerst beelden op de buis zijn verschenen, spoe den ook gewone burgers zich naar Dei Haag in de hoop binnen de gezichtskrini van een der reportage-camera's te komei en aldus „Dag moe" of „Kejje me sien, tan te Mien" te roepen. Dit enthousiasme wordt de nekslag vooi het nieuwe regime. Om vijf minuten voo half twee bezwijkt een van de hekken rond om het Binnenhof. De pressiegroepers stor ten zich naar binnen, voortgestuwd doo gepeupel dat op een herhaling van de be' kende Jan de Wit-affaire hoopt. De men' senstroom vindt zijn weg naar de Trevès zaal waar de nieuwe machthebbers door dl wassende mensenmenigte dwars door d vensters in de Hofvijver worden geduwd. Dan richt de belangstelling zich op d Gevangenpoort. De deur wordt opengebeukj door enkele vooraanstaande provo's. Maa anders dan in 1672 wordt er nu geen raads pensionaris afgemaakt. De socialistisch! ministers worden bevrijd, weten met enkel goed gekozen bewoordingen èn beloften dj sfeer te bedaren en worden daarna in op) tocht naar het beeld van de Nederlands maagd op het Plein 1813 gedragen. De gd vangen anti-revolutionairen, liberalen en christelijk-historischen voegen zich kortfl tijd later bij hen. De KVP-ers worden ook snel bevrijd, maar zijn nog wat onvast te) been vanwege al het bier. Zij geven er dj voorkeur aan zich eerst wat te verfrissen in het Catshuis. j Tegen half drie zoemt, door weinigen op| gemerkt, een helikopter door de Haagsa lucht. Het is de leider van de Nationaal. Sinterklazistische Beweging, op weg naar Soestdijk om daar het staatshoofd versla|j uit te brengen over de gebeurtenissen eif excuus te vragen voor de wanorde in het land. (1) Massapsychologen zijn be kend met het keerpuntmo ment in revolutionaire ge beurtenissen. Het is het mo ment waarop de weerstand bezwijkt en de usurpator de situatie in handen krijgt. Vgl. Ceasar over die Rubi con, Napoleon in de Raad van Vijfhonderd, Mussolini en de mars naar Rome. Met „Sinterklaas in de Trèves zaal" kan deze reeks leer zame voorbeelden nu wor den uitgebreid. Om half twaalf is de opstand geconsolideerd duidelijk geworden. Amster dam verklaarde zich tegen het nieuwe regiem. Leiden uiteraard direct voor. An dere korpsen konden niet tot een beslissing komen. (3) Ter verklaring van deze te leurstellende gang van za ken dient het volgende op gemerkt te worden. Een gro te groep Nederlanders toon de zijn geringe belangstel ling voor politiek door eerst de kat uit de boom te willen kijken. Een andere groep wilde wel optreden maar had een broertje dood aan de marine „die eerst over leefde tradities maar eens overboord moest gooien". Weer een andere groep bleek geen vertrouwen te hebben in de slagkracht van de vloot. Deze laatste bleek het bij het rechte eind te hebben. Toen de ochtend van de zesde december aanbrak bleek de „Karei Doorman" gewoontegetrouw een jager geramd te hebben. De lan dingsoperatie nabij Den Haag liep stuk op die ijlings versterkte Scheveningse Pier. Binnen weinige uren hervindt het land zijn oude koers. De minister van Defensii wordt van het REM-eiland gehaald. Maanf dag om elf uur wordt de onderbroken verj gadering van de ministerraad weer voortA gezet. Het voornaamste probleem op dei agenda is de vrijetijdsbesteding. Hoewel over dit punt nog steeds geen zei kerheid bestaat, nemen vele onderzoekers aan dat de Nationaal Sinterklazistische Be weging in werkelijkheid geen staatsgevaar lijke organisatie met buitenlandse binding gen is, maar een pseudoniem voor de Fede ratie van Verenigingen voor Verantwoorde Vrijetijdsbesteding (FVW). De grote aan dacht die het regeringsprogramma van de junta wijdde aan het vrijetijdsprobleem zouf daar op kunnen wijzen, evenals het feit» dat leidende kopstukken verscheidene jaren; later deel bleken uit te maken van een staatscommissie die zich met dit probleem! bezig hield. Als de staatsgreep, zoals wordt vermoed, niet meer is geweest dan een rea-l listische proefneming op het gebied van de serieuze vrijetijdsbesteding, dan kan deze proef stellig als geslaagd worden-be schouwd. Misschien was het jammer dat, het oud-vaderlandse Sinterklaasfeest doorN de proef werd doorkruist. Maar het boven-y staande verslag heeft genoegzaam aange-f toond dat op weinig andere dagen dan juistf op Sinterklaas een greep naar de macht kans op slagen heeft.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 10