BARBIE
VEROVERT
DE WERELD
De eerste
zestien
eenwen
Gé Hofenk
LDTOPTIENLDTOPTIENLDTOPTIEN
o,
N3IJLdOiaiN3IlLdOJ,aiN3UdO.Lai
AMSTERDAM CENTRUM EUROPESE BARBIE-RAGE
Uitgebreid
TOPPERS
Preuts
Zaterdag 27 november 1965
Pagina 5
Weekeindbijlage L.D. Extra
4 Onder de wat buitenissige
i naam „De Moenpiepers" J
4 verzorgt een groepje Leidse i
4 jongelui vanavond de beat- a
4 muziek op een „Twenty So- 5
4 ciety Party", die om acht 4
4 uur in het Voorschotense 1
i Allemansgeest begint. i
j In de Leidse Maranatha- 4
kerk wordt vanavond een
Russische film gedraaid on- 4
J der de titel „Liefde als je 16 4
J bent". De filmavond, die om 4
acht uur begint, wordt ge- 4
organlseerd door de Her- 4
vormde Jeugdraad Leiden in 4
samenwerking met K «Sc O. 4
4 Ook Margie Ball verleen-
4 de medewerking aan een
4 beat - evenement in de J
4 Hou trusthallen. Het Haagse
4 publiek ontving haar fluitend
4 en Joelend. Wat ze zong J
4 heeft niemand gehoord. i
J De Leidse jazz-sociëteit 4
f Folk Beat 14 organiseert 4
f vanavond in de kantine van 4
f het tennispark Roomburg 4
f een moderne jazz-avond 4
waaraan meewerken The f
f Attics, een van de oudste 4
f Leidse combo's. Aanvang 8 4
4 Een verheugend verschijn- f
4 sel: voor een politiek Jonge- J
4 ren bijeenkomst die deze
4 week in Leiden werd gehou- f
i den bestond zowaar enige f
4 belangstelling. Dat zal wel J
4 aan de spreker hebben gele-
4 gen: mr. Geertsema gaf voor f
4 de Jongeren Organisatie f
4 voor Vrijheid en Democratie J
4 een overzicht van de huidi- f
4 ge politieke toestand. De f
4 JOVD Leiden telt op het f
4 ogenblik (een maand na de f
4 oprichting) zo'n 25 leden.
1 Yesterday (Paul McCartney)
E1 2 Here it comes again (Fortunes)
3 This strange effect (Dave Berry) C_/
f~j 4 Get off of my cloud (Rolling Stones)
Q 5 The wellrespected man (The Kinks)
fc! 6 Sirtaki (Trio Hellénioue)
O*
Sirtaki (Trio Hellénique)
7 Wasted words (The Motions)
The incrowd (Ramsey Lewis Trio)
Oö ine incrowd inamsey wwu rnoj
9 Please go (The Golden Earrings)
10 Eve of destruction (Barry McGuire)
•-J T)
Grepen uit het leidse muziekleren
yóóRDAT we na Schuyt
V verder de zeventiende
eeuw ingaan, is het toch wel
gewenst even achterom te kij
kenDe eerste zestien eeuwen
van onze jaartelling mogen
niet onvermeld blijven.
de taak van de scholieren in de ere
dienst een en ander duidelijker ver
klaard kan worden.
Mogen we over de volksmuziek
en de hofmuziek dan al bitter
weinig weten, over de kerkmu
ziek kunnen we beter geïnfor
meerd worden. De middeleeuwen
zijn zonder de kerk ondenkbaar
en de kerkelijke eredienst is niet
los te denken van de kerkzang.
Dat de bewoners van deze stad
„alom. dag-in, dag-uit, de sfeer-
wekkende indrukken van liturgi
sche muziek hebben kunnen on
dergaan" staat als een paal bo
ven water. De stad kende naast
de in september 1121 gecon
sacreerde St.-Pieterskerk, de ka
pel van het negen jaar later
aanwezige St.-Catarinagasthuis.
In later jaren komen daar nog
de Pancraskerk op het Hogeland
en de Lieve Vrouwekerk in het
Maredorp bij. Reken daarbij nog
de vele kloosters, zoals het Bar-
barakloosterdat gesticht was op
de hoek van het Rapenburg en
de Langebrug; de vier kloosters
ter ere van St.-Michiel, St.-Ag-
nes en de heiligen Ursula en Ce
cilia onder de rook van de Vrou
wekerk; op korte afstandhet Na-
zaretklooster tussen de Bouwe-
louwen-, en Duizenddraadsteeg,
bijna naast het klooster Scha-
gen in de Janvossensteeg. Te
genover het Barbaraklooster la
gen nog aan het Rapenburg de
kloo'ters van St.-Catarina, dat
van de zusters Jacobinessen en
het klooster „Rome", terwijl de
Kaizerstraat de behuizing kende
van de Cellebroers of Alexianen.
Deze kloosters hebben waar
schijnlijk allemaal een kapel ge
had, die dan was opgenomen in
de bebouwing. Los daarvan ston
den door de stad verspreid nog
de Viskapel, de Hubertskapel (in
de huidige Korenbrugsteeg)de
Joostenkapel (aan de westkant
van de Middelstegracht ter
hoogte van de Groenesteeg) en
de Valentijnskapel aan de St.-
Jacobsgracht. Voeg daarbij nog
de kapellen van het St.-Jacobs-
gasthuis (de huidige Lodewijks-
kerk) en van de St.-Sebastiaans-
doelen om te kunnen beseffen,
dat veeltonische psalmelodieën,
missen en hymnen het straat
rumoer konden overstemmen.
Er is toch niet zo heel veel fan
tasie nodig om de tonen van een
lofzang te horen bij de inwijding
van de kerken; om de vreugde van
de viskopers te vernemen als de
graaf in 1376 „een erf, op welke
eene kapel stont" cadeau doet; om
in de fraaie kerk het St.-Agnes of
grote begijnhof die in 1316 „al in
wezen was,, zoals van Mieris vertelt,
de getijden gezegd te horen door de
daar wonenden, terwijl even ver
derop de bewoners van het Pieter
Simonsbegijnhof zich opmaken om
van hun behuizing naast het Gra
vensteen de gracht over te steken
naar de Pieterskerk, waar zij het
zelfde zullen gaan doen evenals de
Gerrit Lamsbegijnen dat kort na
1400 in de Hooglandse Kerk kunnen
gaan bijwonen.
De vele liturgische pleohtigheden
moeten door stemmig gezang bege
leid geweest zijn, maar merk
waardig genoeg vinden we geen
stichtingsdatum van een zangkoor
vermeld. Het vermoeden is gerecht
vaardigd, dat de school, <he aanvan
kelijk onder jurisdictie van de graaf
stond en in 1357 aan de zegginga-
maoht van de stedelijke overheid
wordt toevertrouwd, de zangertjes
leverde. De school wordt in Leiden
voor het eerst genoemd in 1324. In
dat jaar benoemt graaf Willem III
meester An dries tot secretaris van
zijn dochter Margaretha. „Een ge
val''-jubelt van Mieris-" 't gene de
oudheid en achtbaarheid bewijst
onzer stede schole".
Dat is een wat kinderlijke inter
pretatie. De school is grafelijk be
zit, de ambtenaren zijn in staat om
te schrijven, dus was er ook toen al
van begrijpelijke bezuiniging in de
ambtenarenwereld sprake als de
graaf zijn dicht bij huis werkende
klerk/schoolmeester roept tot het
privé-secretariaat van de Jonge
adeliJke Margaretha. Maar hoe dan
ook: de stad kende een school en
indachtig de door Karei de Grote al
vast gestelde regels over de scholie
ren ten behoeve van de eredienst
hoeft de uitlating van de rector van
de Groningse school, dat „de schoe-
le pryncipael om het koer gefun-
deert ende gestychtet is" geen gro
te opschudding te verwekken. Het
programma van de school diende
aangepast aan de te verzorgen ere
diensten in de kerk. Naast het latijn
en de logica was het zingen het be-
Er heeft eens een levende Barbie
bestaan, zy was de 13-jarige doch
ter van Ruth en Elliot Handler, die
in Californië een champignonkwe
kerij exploiteerden. Zij was verzot
op spelen met poppen, deze bar-
bara Handier en haar grootste ple
zier was het knutselen met papie
ren aan kleed poppen.
In het gezin-Handier is toen de
zin gevallen: „Het zouden eigen
lijk echte a an kleed poppen moeten
zijn". Zo werd de pop Barbie ge
boren. Vader Handier liet er een
paar maken in zijn omgeving was
er zo'n belangstelling dat hij be
sloot er een handeltje van te ma
ken.
Binnen het Jaar was de pop
Barbie te koop in alle grote speel
goedzaken van de Verenigde Sta
ten. Dank zij het feit dat me
vrouw Handier „150 procent zaken
vrouw is" zoals de Nederlandse
importeur ons verzekerde heeft
het echtpaar-Handier, dat zich al
lang niet meer met champignons
bezighoudt, een jaarlijkse geldom-
zet van 100 miljoen dollar.
Heel de wereld bleek op de pop
Barbie te hebben gewacht.,De Ne
derlandse importeur verklaart het
succes als volgt: „Voor meisjes tus
sen de twaalf en zestien jaar is
er weinig speelgoed aan de markt.
Wat moet je die kinderen geven?
Je kunt toch niet alsmaar met pla
ten- en boekenbonnen aankomen?
Ze spelen vaak nog graag met pop
pen, maar de gewone poppen zijn
meestal te kinderachtig. Wel, Bar
bie is een volwassen vrouwtje met
het figuurtje .waar iedere tiener
van droomt. Zij beschikt ook over
een garderobe waarvan iedere tie
ner droomt, maar die zy voor zich
zelf niet kan aanschaffen. Barb'e
wordt hun droomleven".
De Handiers hebben de zaak goed
aangepakt, zy beseften dat zy de
belangstelling voor Barbie levendig
moesten houden en zo kwamen zy
op het idee voor deze tiener-pop
ieder jaar een nieuwe collectie kle
ren te ontwerpen. Barbie doet met
de mode mee en de nieuwe mode
is nauweiyks uit of er volgt een
run op de speelgoedwinkels: man
telpakjes, jurkjes. badpakjes,
avondjaponnen, hoeden- pruiken,
sportkleding, schortjes, maar ook
pyama's. nachthemden, nylon on
dergoed. b.h.-tjes en peignoirs
worden in reusachtige hoeveelhe
den omgezet.
tard, Zwolle, of Leiden.
Zelfs Alphen is er mee vertegen
woordigd.
De opmars van Barbie in Euro
pa is thans in volle gang. Vader
en moeder Handier hebben nu Am
sterdam uitgekozen als centrale
post voor de Europese Barbie-club.
Dezer dagen is 't kantoor bevolkt
met tien mensen die verschillende
talen beheersen. En hoewel 't nau
weiyks bekend is dat de Europese
Barbie-club in het Barbie-House in
Amsterdam is gevestigd, komen er
nu al 1500 brieven per dag. De
meeste brieven bevatten niet meer
dan de aanmelding van het koste
loze lidmaatschap van de Barbie-
club. Deze brief heeft onder meer
ten doel een tydschrift uit te ge
ven waarin de Barbie-bezitsters
ideeën kunnen opdoen voor hun
Barbie-spel. Maar er zyn ook ette-
lyke brieven by met uiteenlopende
vragen als „Lieve Barbie ik ben
uitgenodigd voor een feestje, kan
ik in een lange avondjapon ver-
schynen?" en „Oh Barbie, ik ben
zo verliefd op een Jongen uit myn
klas, maar hy heeft alleen maar
oog voor myn vriendin". De uit
tien mensen bestaande „Bar-
bie-secretaresse" tracht de Barbie-
vriendinnetjes zo goed mogeiyk te-
helpen.
De Handiers zullen hun dochter
wel dankbaar zyn voor haar pop-
penliefde. Zy verkopen iedere dag
voor een miljoen gulden aan de
Barbie-fans. Zeker, anderen heb
ben het idee nagevolgd, maar de
voorsprong van Barbie was al te
groot.
Er zijn 100.000 Barbie's verkocht
in Nederland. Zyn zy alle de troe
telkinderen van tieners. Er wordt
gefluisterd dat menige volwassen
vrouw nog met Barbie speelt
DE ZAAK VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Muziek, en
grammofoonplatenhande]
HAARLEMMERSTRAAT 66
langrykste" dat si oec den kindren.
leren scriven ende singhen ende
hoer eccenten singhen als kustu-
melic is in kereken". Dat betekent
dus onderwya in en practische be
oefening van de kerkzang zowel wat
de vaste gezangen als de Mis be
treft als ook van enkele delen van
vespers, soms ook van metten en
lauden en hymnen voor het lof.
In de grafelijke rekeningen van
1399 staat vermeld „iy februario
aan den scoelkinderen van Leyde
die aan mynen here cokerelden
(di. een serenade brachten) gege
ven y ny gulden. Item den coralen
inder capellen enen Gentscen scilt".
Zouden we hieruit mogen afleiden
dat niet alle scholieren in de kerk
mochten zingen? Dat zou niet zo
bevreemdend zyn als we bedenken
dat men als regel gregoriaans moest
zingen en die muziek vereist ook
nu nog een gedegen kennis, die
men pas na verloop van tyd en niet
dan na vele oefeningen kan verwer
ven wil men er zich niet met een
Jantje van Leiden mee afmaken.
Het moet hier nadrukkeiyk vermeld
worden, dat coralen in deze periode
en in the van Cornells Schuyt, zoals
we al zagen, niet precies dezelfde
taak hadden. In deze periode moet
U het vertalen met koorknaap, die
in het zangkoor meezingt tydens de
eredienst, terwyi Schuyt de coralen
opleidt om tegen de orgelstemmen
in een psalm-, of koraaltekst te
kunnen zingen. Er is dus enig on
derscheid.
Terug nu naar de vijftiende eeuw.
Toen lag ook geen slordige afwer
king in de lyn der uitvoerenden; we
lezen immers „doe meester Jacob,
scoolmeester, angenommen wort die
scool te bewaren, die wort hem toe-
geseit, dat hi tbeste doen soude,
dattet choer wel regierent worde
mit sange. Men soude hem versien
voir sinen arbeyt (ende want men
kenlike bevindt, dat hl arbeyt doet),
die clerken haren sanc ende discant
te leren, dalr hl hoichtiits tkoer
mede verchiert, so is hem gegeven
voir sinen arbeyt dit Jair (1433) 6
pond. „Vijf en dertig Jaar eerder
vermelden de rekeningen van de
Pieterskerk noch personen noch
grootte van het koor; er staat al
leen maar „den heren, die dat koer
regeren, tot vyf hoechtiden tot ei
ker hoechtyt 1 stoep wyns van 7
groot, facit 23 sch(ellingen) 4 d(ui
ten)".
De gegevens worden langzaam
maar zeker iets duldeiyker. We we
ten zo ongeveer wat men ook in Lei
den gezongen zal moeten hebben.
Gregoriaans voerde de boventoon.
Die toon vervlakte wat toen men
tegen het einde van de veertiende
eeuw het discanteren ging toepas
sen. Dat wil zeggen: men zong bo
ven de gregoriaanse grondmelodie
een vrye bovenstem, die noch met
de tekst, noch met de grondmelodie
overeenstemming vertoonde, maar
natuuriyk wel in dezelfde kerktoon
gehouden moest worden. De eerste
meerstemmigheid ging men ook toe
passen op de psalmen. Men was nu
natuuriyk wel gebonden aan de
tekst, maar kon vrijuit improviseren
in de samenklinkende consonanten
„k fauxbourdon" hier al spoedig
vervlakt tot „fabredon" Al heel
kort daarop ging het volk de een
stemmigheid van het gregoriaans
„simpel sangh" noemen naast de in
eerste aanleg al aanwezige polyfo
nie. die men „musyck singhen" ging
noemen. Hoezeer men die „musyck"
ging waarderen in de kerkzang,
biykt wel uit termen als „de sanc
leggen" en „de sanc verlenghen".
respectieveiyk voor het verbod van
de Utrechtse synode om geeeteiyke
spelen in de kerk op te voeren en
de verzachting van dat interdict.
Het zingen van meerstemmige
muziek was echter vakwerk, dat
naast coralen ook beroepszangers
eiste als „hoechconters, tenoren en
basconters". Deze mensen moesten,
gezien de vele te zingen kerkeiyke
getijden en feestmissen, vlot van
het blad kunnen zingen en ten allen
tyde beschikbaar zyn. zy stonden
onder leiding van een „sanghmees-
ter", die gewooniyk ook zelf compo
nist was. Een sang hm ee* ter kende
gewooniyk uit ervaring de perikelen
van de kerkzangers, omdat hy een
stage als zanger moest hebben door
gemaakt om dirigent te kunnen
worden.
Leidse kerkgangers hebben
zeer vele zeer goede kerkmuziek
kunnen horen. Met de schrijver
van het Liber miraculorum heb
ben zij kunnen zeggen „ach,
quam ordinate psallebant! Ons
eigen gezang klinkt vals, ver-,
veeld en vermoeid, maar daar is
het heel anders."
(Wordt vervolgd) j. d.
Den stel barbie-poppetjes
met op de achtergrond een
doos met kleertjes, zoals ze in
een Leids warenhuis te koop
zijn.
(Foto L.D./Holvast)
Het bleef niet by Barbie en Ken.
De familie is allengs uitgebreid
met Midge, het vriendinnetje van
Barbie, die op haar beurt weer
een vriendje kreeg, die Allan is
genoemd en tenslotte kwam er nog
een jonger zusje van Barbie, dat
Skipper heet.
De maatschappy die de familie
Handier reeft opgericht, de Mat
tel N.V. Californië, houdt meer dan
6.000 mensen bezig met de vervaar
diging van de poppen en de kleding.
De garderobes worden samen
gesteld uit speciaal voor dit doel
geweven stoffen. „Normale stoffen
zouden immers te dik zyn. En de
naaisters heeft men gevonden in
Japan, waar de lonen laag zyn en
de vrouwen het geduld hebben om
dit priegel-werk te doen".
Barbie, de eerste pop met het
volwassen figuur, kwam twee jaar
geleden in Nederland. Nee, in te
genstelling tot de rest van de we
reld was het aanvankeiyk geen
succes. Het preutse Nederland aar
zelde om de pop, aan wier sexe
niet te twüfelen viel, openbaar te
koop aan te bieden. Een pop die
een b.h.-tje moet dragen, stel Je
voor!
Het heeft de importeur nogal wat
moeite gekost om de speelgoedza
ken zover te krijgen dat zy Bar
bie in hun hun collecties wilden op
Nu ls het met het Leddee muziek
leven al even vreemd gesteld als
met het Nederlandse in het alge
meen. Als we de geschiedenis zou
den mogen geloven, is het muziek
leven in deze streken zo rond de
veertiende eeuw als een donderslag
by heldere hemel te voorschyn ge
komen. Aanvankeiyk kerkelijk
schuchter en nadien zou zy by stuk
jes en beetjes, schroomvallig als een
Jonge Muzendochter zou kunnen
betamen, haar weg hebben gevon
den.
Die wonderlijke verschyningsvorm
is op zyn zachts gezegd ongeloof
waardig. Er mogen dan weinig mu
sicologische vondsten aanwijsbaar
zyn, die de stelling als zou er ook
vóór die tyd al muziek in deze stre
ken geweest zyn, kunnen bevesti
gen. maar het uitbiyven van der-
geiyke „bewyzen" wil daarom nog
niet zetten, dat Nederland het vóór
dien zonder muziek heeft moeten
stellen. Teveel bewyzen van schoon
maakwoede van onze netto voorva
deren schynen echter grond te ge
ven aan de veronderstelling, dat
barbarenscharen hebben verknipt
waar we heden ten dage dolgeluk
kig mee zouden zyn. Het is hier
mee zo ongeveer als met die oude
tafel van Uw overgrootmoeder. U
vond het niet de moeite waard om
hem op zolder te zetten en Uw
kindskinderen zullen het U nooit
vergeven dat een lorreman voor een
paar stuivers heeft weggevoerd waar
zy kapitalen voor moeten neertel
len!
Helaas moeten de eerste twaalf
eeuwen zeker gebukt gaan onder
een groot aantal gissingen over het
hoe en waarom; maar een ding we
ten we zeker: de muziekbeleving uit
die tijd viel uiteen in kerkmuziek,
volksmuziek en hofmuziek.
Wat de kerkmuziek betreft ls het
onnozel om aan te nemen, dat er
een grote bloei in onze stad aan-
wysbaar zou zyn vóór 1121. In dat
jaar werd met episcopale statie de
eerste parochiekerk gewyd; mis
schien is vóór dat jaar wel zeer lang
een houten noodkerkje geweest,
waar de kerkmuziek gregoriaans
zuiver geklonken kan hebben, maar
dat kunnen we niet nagaan. Dat
het kerkeiyk muziekleven nadien in
Leiden heeft gebloeid is zeker, maar
daarover zullen we U nog voldoende
kunnen vertellen.
Als er mensen aan de oevers van
de Ryn en de Maerne hebben ge
woond, zullen ze toch wel niet zo
naargeestig geweest zyn om nooit
gezongen te hebben. Wat ze gezon
gen hebben is vraag twee, maar dat
ze gezongen hebben is zeer waar-
schyniyk.
Maar hofmuziek is in Leiden na
tuuriyk ondenkbaar? Dat is het na
tuuriyk ndet Naast het Gravensteen
lag het Gravenhof, waar in 1227 de
latere rooms-koning Willem II werd
geboren en waar in later dagen
diens zoon Floris V het levenlicht
zag. In de grafelijke hofhouding
kwamen altyd musiot voor. In de
achtste eeuw bijvoorbeeld wordt in
de omgeving van Delfzyi een bard
vermeld, die oude heldenzangen
voordroeg met harpbegeleidang. en
in diezelfde tyd stelt men de Lex
Frisionum op. waarin een bUzonder
soort verzekering werd gesteld op
de handen van een harpspeler. Fri-
sia'non cantat? Kom nou!
Rond diezelfde tyd hernieuwde
Karei de Grote het besluit van het
concilie van Vaison uit 529, waarin
bepaald werd, dat iedere pastoor
jongelieden als lectoren ln zijn huis
moest opnemen om hen te onder-
wyzen. In het vyf de hoofdstuk van
de „aanmaning voor de priesters"
wordt dit besluit nader omschreven
met de woorden „de priesters zullen
zorg dragen scholleren te hebben,
die opgevoed en onderwezen zyn,
zodat, wanneer het hun soms mocht
overkomen, dat zy zelf niet op de
bepaalde tyd in de kerk kunnen zyn
om de godsdienst te verrichten, die
leerlingen dan zowel het teken op
tyd geven als het officie (bedoeld
zyn de teksten van de zogenaamde
„kleine uurtjes" als terts, sext,
noon en ook van de vespers en
eventueel de lauden) aandachtig
verrichten".
Deze bepaling wordt hier als
ogenschyniyk samenhangende in
formatie gegeven, omdat later by
BARBIE heeft in honderd
duizend Nederlandse gezinnen
haar intrede gedaan. Barbie,
de tiener, het elegante slanke
meisje met het wipneusje. En
honderdduizend Nederlandse
meisjes hebben onlangs met
grote belangstelling kennis ge
nomen van de mode 1966, die
een team van Amerikaanse
mode-ontwerpers heeft samen
gesteld. De collecties Barbie-
kleren zullen de komende we
ken in massa worden verkocht
als Sinterklaas-cadeautjes. Het
staat wel vast dat er ook enige
tienduizenden Barbies uit de
zak van Zwarte Piet zullen
komen.
U kent BarbieU hebt haar
ongetwijfeld ergens in een etalage
of in een warenhuis ontmoet: een
plastic pop van dertig centimeter
lengte. Een modepop want
Barbie is een zogenaamde aan-
kleedpop.
Zes jaar geleden begon Barbie
vanuit Californië haar zegetocht
over de wereld. Twee jaar gele
den was zij in Nederland. Miljoe
nen tieners hebben Barbie tot
leven gewekt in hun droomwereld.
Barbie is hun „tweede ik" gewor
den. Barbie behoort tot de familie.
De Barbie-rage heeft er zélfs toe
geleid dat de fabrikant speciale
bureaus heeft opgericht om de
fan-mail te beantwoorden. Meis
jes leggen hun problemen voor
aan Barbie en Barbie adviseert op
het gebied van kledingomgangs
vormen en liefdesproblemen.
Ook Europa heeft zijn Barbie-
centrale gekregen. Zij is geves
tigd op de Prinsengracht in Am
sterdam. Voor wie met Barbie wü
corresponderen is hier het adres:
International Barbie- club
Barbie House Amsterdam
Holland".
Er is meer gedaan om de be
langstelling voor Barbie vast te
houden. Er kwam een tweede pop
die werd genoemd naar het zoon
tje van de Handiers, Ken. Ook Ken,
die de „boyfriend" van Barbi werd,
kreeg een eigen garderobe en de
meisjes die de Barbie-pop bezaten
vroegen al spoedig: „Heb jy Ken
ook al?"
nemen. Met name van rooms-ka-
tholieke warenhuizen en winkels
waren er nogal wat bezwaren.
Maar de brutale vroegrijpe Bar
bie, het tiener-idool, heeft ook Ne
derland aan haar voeten gekregen.
Op het ogenblik zUn al haar kle
dingstukken en dat zyn er heel
wat die in Amerika te koop zyn
ook te krygen in Groningen, Sit-
