MmSL
„MOORD IS KINDERSPEL'
LEIDSCH DAGBLAD DONDERDAG 18 NOVEMBER 1965
Advertentie
DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL
Oorspronkelijke detectlve-r<
door AGATHA CHRISTIE
„Had zy veel betrekkingen in
Jpychwood?"
„zy la een jaar lang by de Hor-
- tons geweest, voordat zij naar Lord
ffhitfield ging".
Luke resumeerde vlot:
„Dan zit het zo. Iemand wilde het
seisje uit de weg ruimen. Gezien de
fegevens nemen wij aan: allereerst
dat het een man was, en wel een
;rwet
uit het kiezen
ïoedeverf), en in de tweede plaats,
dat het een vrij atletisch persoon
zyn, daar het duide-
ik la dat hij via het dak
van het meisje
is. Bent u het met deze
ponten eens?"
„Absoluut," zei juffrouw Waynfle-
„Hebt u er Iets op tegen dat ik
ffen achterom ga en het zelf eens
pobeer
„Helemaal niet. Dat vind ik een
Kei goed idee."
buiten
t huls
:e wist
under veel oeite het dak van het
rhuurtje te bereiken. Vandaar kon
U) gemakkelijk het raam van het
amertje omhoog schuiven, en met
pringe inspanning zich naar bin-
fn werken. Een paar minuten la-
r stond hij weer bij Juffrouw
laynflete op het pad beneden en
«egde zijn handen aan zijn zakdoek
„Het is eigenlijk gemakkelijker dan
er uit ziet", zei hij. „Je hebt er
spierkracht voor nodig, dat is al
ts. Er waren geen sporen op de
psterbank of buiten?"
Juffrouw Waynflete schudde het
Iwachter ook zo naar boven
it, als er sporen waren, die
nor de zijne worden aangezien. Wat
lordt de misdadiger toch geholpen
politie! Nou, dat is dan dat!"
Juffrouw Waynflete ging hem voor
huis weer in.
JJliep Amy Gibbs erg vast?" vroeg
fuffrouw Waynflete antwoord-
scherp: „Het was buitengewoon
leilijk haar 's morgens uit haar
Als het om mijn mening gaat,
zou ik zeggen: Ja."
Luke knikte.
„Zou, volgens u, dat meisje Amy
staat zijn geweest tot een beet-
chantage?"
„Weer, als het om mijn mening
»t, zou ik zeggen dat dit heel best
igelijk is".
.Weet u toevallig ook of zij op het
tetip van haar dood veel geld in
u bezit had?"
Juffrouw Waynflete dacht even
.Nee, dat denk ik niet. Als zij een
gewoon groot bedrag had gehad,
d lk ex wel van gehoord, denk ik".
An zij was niet opeens ongewoon
(twistend geworden voor zij
pi?"
„Dat geloof ik niet".
„Dat pleit vrijwel tegen de chan-
tagfctheorie. Het slachtoffer betaalt
g-wooniyk één keer voordat hij tot
de uiterste maatregelen overgaat. Er
is nog een theorie. Misschien wist
het meisje iets".
„Wat voor iets?"
zy heeft misschien iets geweten
dat gevaarlijk was voor iemand hier
in Wychwood. wy zullen een zuiver
hypotetisch geval nemen. ZU was in
vrij veel huizen hier in dienst ge
weest. Neem nu eens aan dat zy iets
te weten gekomen was dat, laten
wy zeggen, meneer Abbot zou scha
den in zyn beroep".
Meneer Abbot?"
Luke zei vlug: „Of de een of de
andere onachtzaamheid van dokter
Thomas by voorbeeld of een han-
delwyze die niet strookt met diens
beroep".
Juffrouw Waynflete begon: „Maar
dat is toch zeker en zweeg
toen.
Luke vervolgde: „Amy Gibbs was
dienstmeisje, zei u toch, in het huis
van de Hor tons toen mevrouw Hor
ton stierf?"
Even was het stil, en toen zei Juf
frouw Waymlete: „Wilt u my ver
ier Pitzwilliam, waarom u
hierin betrekt? Mevrouw
een Jaar geleden
;Je Amy Gibbs
>en".
:aar wat hebben de
te maken?"
„Dat weet ik niet. Ik vroeg het
my alleen maar af. Mevrouw Hor
ton is toch aan acute maagcatarre
„Ja"
„Kwam haar dood onverwacht?"
Juffrouw Waynflete zei langzaam:
„In myn ogen wel. Ziet u, zy was
al zoveel beter scheen al aardig
te herstellen en toen stortte zij
plotseling weer in, en is gestorven".
„Was dokter Thomas verwon
derd?"
„Dat weet ik niet. Ik geloof van
wel"
„En de verpleegsters, wat zeiden
die?"
„Volgens myn ervaring", zei juf
frouw Waynflete, „zyn verpleegsters
nooit verwonderd als de toestand van
een patiënt plotseling erger wordt!
ïeweest, en toen leek zy veel
scheen heel opgewekt, en
ÏÏTS
„U hebt daar zeker niet veel aan
dacht aan geschonlen?"
„Och nee, lk dacht dat dit allemaal
by haar ziekte hoorde. En zy was
zeer argwanende vrouw en
is misschien onvriendelyk het te
zeggen maar zy mocht graag ge
wichtig doen. Geen dokter begreep
ooit haar ziektegeval en het was
nooit iets simpels het moest of
heel onbekende ziekte zyn of
iemand probeerde haar „uit de weg
ruimen".
Lukc* trachtte zyn stem
mogeiyk te doen klinken.
„Zy verdacht haar man
tn te willen proberen haar
andere wereld te helpen?"
Labour overleeft
motie van
afkeuring
De Britse Labourregering heeft
gisteravond een conservatieve motie
van afkeuring van haar economische
politiek in het Lagerhuis met een
meerderheid van 12 stemmen over
leefd.
De minister van Financiën,
Callaghan, bracht het Lagerhuis in
oproer toen hy verklaarde, dat de
regering de Britse staalindustrie zal
nationaliseren wanneer zy een gro
tere parlementaire meerderheid
krygt.
Labour heeft een meerderheid ln
het Lagerhuis van twee stemmen
maar doordat de liberalen zich giste
ren van stemming onthielden steeg
de marge vandaag tot 12.
Callaghan zei: „De staalindustrie
behoeft een grote reorganisatie. Het.
spijt mij zeer. dat het op dit ogen
blik niet mogelyk is de belangryke
wyzigingen aan te brengen die nodig
zyn. Maar mocht iemand niet ge
loven dat deze wyzigingen moeten
worden aangebracht dan voedt hy
zich met valse Illusies".
Labour heeft beloofd de staal
industrie te nationaliseren, maar dit
punt schittert door afwezigheid in
de huidige economische plannen
party.
PANDA EN DE MEESTER-MACHINIST
3886. Panda was erg onder de Indruk van de plotselinge voor
uitgang in het spoorverkeer. En daarom ging hij eens kijken oj de
reizigers het net zo naar de zin hadden als de machinist en de kok.
Tot zijn opluchting hoefde hij niet in de goudwagon te zoeken.
De reizigers zaten gewoon in hun coupé te kaarten. Het viel meteen
op, dat ook zij redenen tot voldoening hadden.
„Wat vreemd mompelde Panda, terwijl hij naar het bijna
bezwijkende tafeltje staarde. „Ik dacht toch dat die stapel fiches
daarstraks lang zo groot niet was."
„Dat klopt, conducteurtje", sprak een van de heren. „We hebben
aardig wat geluk gehad, leder van ons heeft een keertje gewonnen,
zie je."
„Maar ik dacht dat je bij het kaartspel nooit allemaal tegelijk
kon winnen zei Panda bevreemd. „Als die fiches niet van de
verliezer komen, waar komen ze dan wel vandaan
Jammer genoeg kreeg hij geen gelegenheid om zich door de rei
zigers verder in hun kanspel te laten inwijden.
Op dat ogenblik weerklonk het gepiep van remmen en hield de
trein knarsend halt in een station. Toen Panda zijn hoofd uit het
raam stak, blonk de welvaart hem tegen. Van de perrons kon je
eten. Alles stak fris in de verf. En zelfs de wachtende reizigers ver
toonden geen spoor van de landerigheid, die het wachten op per
rons met zich meebrengt.
Modelreizigers mompelde Panda. ,Jdaar toch is er iets
raars met ze Het lijkt wel of ze uit alle hoeken van de wereld
hierheen zijn gekomen
RECHTER TIE EN HET GEHEIM VAN HET LANDHUIS
21. Rechter Tie en Tsjlao Tai laten zich het eten goed smaken,
ze letten maar niet op het zure gezicht van de huismeester die de
schotels opdient. Hun gastheren, de broeders Pao en Yie, zijn niet
erg spraakzaam, het gesprek gaat over ditjes en datjes, met horten
en stoten. Maar de landwijn is lang niet slecht. Pao heft zijn beker
op en drinkt de rechter toe. „Ik hoop dat u deze simpele kost wilt
excuseren!" Rechter Tie neemt ook zijn beker, „lk drink op het
spoedig herstel van meneer uw vader!" Pao zet zijn beker hard
neer. Hij fronst zijn dikke zwarte wenkbrauwen. „Helaas is de toe
stand van mijn vader zeer ernstig, meneer. Hij is nu geheel blind en
zijn gehoor wordt ook elke dag minder. En dan nog zijn hartkwaal
Pao zucht diep. Dan voegt hij erbij: „Tja, als men ook al bij
de negentig is" Na een kort stilzwijgen vraagt de rechter:
v,Kunnen u en uw broer al dit land hier beheren, zonder een rent
meester of zo?" „Naturlijk niet!" Antwoordt Pao gemelijk. „We
laten alles maar op zijn beloop totdat vader enfin, u begrijpt
me wel". Yie heeft zitten luisteren naar de hond die weer erg tekeer
gaat. Hij keert zich half op zijn stoel om en zegt tegen de huis
meester: „Kun je dat vervloekte beest niet stil houdenGeef hem
er van langs, met een stuk hout of zo"
gewoon
nooit
ar de
Neem vijf diepe (eugen melk: om
innerlijk bij te tanken, energie in
te drinken zonder loom en zwaar
te worden. U wordt weer helder,
wakker, kwiek door vijf diepe
teugen melk
Vraag per briefkaart aan Nederlands
Zuivelbureau, postbus 4575 te Rijswijk
(Z.H.) het zelfklevende M-embleem
(7x8 cm) voor de achterruit van uw
auto. Dan steunt u de aki ie Rijdt veilig
met melk".
(Wordt vervolgd
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
371. De dag van de grote schaatswedstrijd was aangebroken.
Vrolijk speelde de muziek en langs de baan wapperden de vlag
gen in de wind. Tóch was de stemming een beetje gedrukt. Want de
rijksdaalderknopen waren nog altijd niet teruggevonden en iedere
schaatser tvas dus verplicht om de handen in de zakken te houden.
Een enkele toeschouwer waagde het om juichend een hand op te
steken, maar moest dan weer gauw de broek vasthouden vóórdat
j deze zou afzakken.
i Een startschot werd niet gegeven. Er was geen man, die lang
genoeg een hand vrij had om het pistool vast te houden. Iemand
riep dus alleen maar: „Op je plaatsen klaar afI" en daar
schoten de schaatsers al weg om de lange, lange Twaalfstedentocht
te gaan afleggen.
Brammetje was de enige, die de armen op de rug kon houden,
want hij had de rijksdaalderknopen nog. Voor de start had hij ze
nog extra opgewreven om ze maar zo fel mogelijk te laten schit
teren.
„Als de dief nog altijd van plan is om mijn knopen te stelen",
dacht Bram, „dan zal hij het vast en zeker tijdens deze wedstrijd
doen. Ik hoop, dat ik hem nu eindelijk kan vangen. Maar de man
is slim verschrikkelijk slim. Ik weet niet, of het me lukken
Zeesleepva
