„Ze denken toch zeker niet, dat
ik me ongelukkig ga lopen.
Neville's experimenten mislukt
Nederland speelt 0-0
tegen Zwitsers en is
„Eerlijke" Piet Kruiver in de kleedkamer:
Stand nu
nu wel uitgeschakeld
Zwitsers tevreden
over hun tactiek
„Het leek wel of we
in Bern speelden
LEIDSCH DAGBLAD MAANDAG 18 OKTOBER 1965
Ook na de rust kwamen de 60.000 Nederlandera in het Olympisch Stadion
bepaald niet aan hun trekken. Pas tegen het einde, toen de Zwitsers te
vreden met het gelijke spel het accént zwaarder op de verdediging be
gonnen te leggen en Flinkevluegel, Schrijvers en Muller zich steeds meer
daadwerkelijk met het (falende) aanvalsspel van Krui ver ca. gingen bezig
houden. poogde Oranje wat meer verrassing In de attaques te leggen door
het afvuren van gecamoufleerde schoten-van-afstand. De Zwitserse doel
man Elsener kreeg het zowaar nog moeilijk met schoten van Henk Groot,
Kruiver en Schrijvers, maar Het zich niet meer verschalken, al moest hy nog
eenmaal op de schoen van Kruiver duiken. Voor Elsener een pijnlijke her
innering aan de Feijenoorder die op slag bij het Zwitserse publiek de boeman
was. Ook in de tweede helft dus geen doelpunten. Overigens waren de Zwit
sers nog het dichtst btf een treffer. Kort na de hervatting manoeuvreerde de
voortreffelijk spelende linksbinnen Kuhn zijn aanvalsleider Hosp vla een
prachtige pass in vrije schietpositie. Hosp Joeg het leer echter hoog over de
veste van Eddy Pieters Graafland
Hellend vlak
ling meer offensief dan Ik had ver
wacht".
Elftalleider Jack van Zanten zocht
de oorzaak van het betrekkelijke fa
len ook niet op het tactische vlak,
eerder op het mentale. „Hoewel de
voorbereiding, vooral de mentale,
naar onze mening niets te wensen
heeft overgelaten ik durf zelfs
te stellen, dat tot half drie iedereen
zeer goed geconcentreerd was
mankeerde er in het veld toch dui
delijk iets aan de instelling van
verscheidene spelers. Hoe dat
kwam? Ik kan werkelijk geen aan
wijsbare oorzaak noemen. De stem
ming was goed en de ploeg heeft
de strijd zeker niet te licht opge
nomen. Maar ik had de indruk dat
de onzen nerveuzer waren. En wat
de Zwitsers betreft, ik had niet ver
wacht dat ze zo aanvallend zouden
spelen".
Unaniem
Men was het er over eens, dat niet
een Nederlandse speler in het bij
zonder aansprakelijk kon worden
gesteld voor de tegenvallende uit
slag. Wel werd unaniem erkend,
dat de beide experimenten Prins
rechtsbuiten en de dubbele spits
Kruiver-Henk Groot in het mid
den niet geslaagd waren. En dat
is dan nog zacht uitgedrukt.
Ko Prins zat, voor zijn doen zeer ti
mide, wat zielig op een bank. „Nee,
ik was niet gelukkig met deze
plaats. Natuurlijk zeg je ja, als ze
je vragen of Je het aandurft eens
rechtsbuiten te spelen. Je zegt nooit
dat je niet durft, je wilt zo graag
meedoen. Maar dit lag me niet. Om
goed ingespeeld te raken moet ik
veel aan de bal zijn cn ik heb de
eerste twintig minuten bijna geen
bal gehad. En dan die Zwitserse
nummer drie. Die man (Führer)
liep maar achter me aan, waar ik
ook ging".
Niet mals
Na zich aanvankelijk rustig te heb
ben gehouden, wilde Piet Kruiver
toch wel even zijn lang niet malse
commentaar op dit Nederlands elf
tal spuien. „Zó, ik was dus minder
actief dan gewoonlijk. Dat kan wel
kloppen. Ja, ze denken toch zeker
niet, dat ik me ongelukkig ga lopen
om het vuile werk voor de club
mootjes op te knappen. Ik was er
van te voren al bang voor geweest,
dat dat zou gebeuren".
Ontevreden was ook Dan Schrijvers,
maar de PSV-er had zich meer ge
ërgerd aan de instelling van som
mige van zUn ploeggenoten. „Ik
noem geen namen, maar de jon
gens waar ik op doel hadden vroe
ger al een of meerdere malen te
lauw gespeeld in een interland. Het
is mU een raadsel, waarom ze dan
nu weer werden opgesteld. Het was
een .geluk, dat de Zwitsers niet In
de aanval gingen, want het is zeer
de vraag, of wij het dan hadden
gered. Weet je, die jongens hadden
een elftal en een elftal kan je al
leen weerstaan mèt een elftal. Niet
met zeven of acht man".
De PSV-er was zich er voorts van
bewust, dat hij betrouwbaarder had
gespeeld dan de laatste tijd het
geval was. „Er was nogal wat kri
tiek geweest op mijn spel en daar
om heb ik me aangepast. Kritiek
kan ik wel verdragen, ze kunnen
me krijgen zoals ze het hebben wil
len. Overigens jammer van dat
schot vlak voor het einde. Ik zag de
bal precies naar die hoek gaan,
maar op de laatste meters week hij
net iets af".
Denis balt de vuisten
„ze hadden feller moeten
aanvallen
Eddy Pieters Graafland
stopt een van de Zwitserse
schoten.
Zwitserland 5 3 111
N.-Ierland 5 3 111
Nederland 5 2 2 1 6
Albenië 5 0 0 5 C
Nederland kan zich nog
voor het eindtoernooi, ma
moet het oranjeteam half november
in Bern van de Zwitsers winnen i
Noord-Ierland op zijn minst een punt
verspelen aan Albanië.
Führer was voor u een
verrassingniet waar...?
FRITS FLINKEVLEUGEL
een jongen met pit
Het uitvoerend comité van de
IAAF, de internationale atletiekfe-
d era tie, waarvan na de erkenning
van twaalf landen nu 140 nationale
bonden lid zUn, heeft gisteren tij
dens een vergadering in New York
besloten, dat de wedstrijden om de
Europa Cup, die dit jaar voor het
eerst met groot succes zijn gehou
den, in het vervolg in de oneven ja
ren tussen de Olympische Spelen en
De Europese kampioenschappen zul
len plaats vinden.
Een half uur voordat arbiter
Boström het beginsignaal gaf voor
de 25ste interland tussen Nederland
en Zwitserland konden de loketten
van het Olympisch Stadion worden
gesloten. „Vanmorgen hadden we
nog ruim 15.000 kaarten", zei
stadion-directeur Dick Bessem, die
ondanks het teleurstellende resultaat
meer dan tevreden was. „Kort voor
de wedstrijd waren alle kaarten ver
kocht. Tenminste iets dat goed was"
stelde hij dankbaar vast.
(Van onze sportredacteur)
Neville's experimenten: een aanval zonder uitgesproken vleu
gelspelers en een dubbele spits in het centrum, zijn op een kost
bare mislukking uitgedraaid. Zonder snelheid op de flanken
slaagde het kwartet „zware jongens" waarop de tijdelijke bonds
coach al zijn hoop had gesteld, er niet in openingen te maken in
de traditioneel hechte en elastische Zwitserse defensie.
Geen tempo, geen doelpunten Het is een oude voetbalwijsheid, welke
het Nederlands elftal gistermiddag vrijwel zeker de boot naar Londen
1966" deed missen
Sobere bagage
De bagage van de voetbalmiljonairs Henk Groot, Piet Kruiver
en Ko Prins vooral van Prins die als rechtsbuiten een „verloren"
figuur was bleek uitermate sober, nu de „speedmakers" op de
vleugels ontbraken en Leimgruber c.s. een belangrijk deel van hun
aandacht aan het duidelijk te trage drietal konden besteden. Pietje
Keizer, Neville's vierde „aas", leek aanvankelijk de gunstige uit
zondering te zullen worden. In het eerste half uur flitste hij ver
scheidene malen goed langs „ausputzer" Schneiter en Grobéty en
lukte ook de combinatie met Groot soms aardig. Maar de „wed
strijd van Pietje Keizer", waarvan Ajax-Amsterdam had gedroomd
is het uiteindelijk evenmin geworden. In de tweede helft, toen
mannen als Daan Schrijvers, de pittige DWS-rechtsback Frits
Flinkevleugel en Bennie Muller de eigen aanval naar voren dwon
gen, was en juist toen kwam het erop aan de grillige atleet
Piet Keizer al volledig uitgeblust
Meer teleurstellingen
Over één ding waren de
Zwitsers het eens: tactisch had
den zij het duel op alle fronten
j in het voordeel beslist. Elftal-
i leider Willy Wyttenbach glim
lachte fijntjes: „Führer was voor
j u een verrassing, nietwaar? Het
I was ons antwoord op uw
J „vondst" Prins
De al kalende routinier Führer
was bereid een nadere verklaring te
igeven. „Kyk. toen bekend was dat
Ko Prins rechtsbuiten zou staan,
nam coach dr. Foni aan dat Prins
vaak achter de voorhoede in plaats
van op de rechtsbuitenplaats zou
opereren. Bij een konsekwente dek
king zou in het laatste geval een
groot gat op de rechtervleugel ont
staan, waarvan licht geprofiteerd
zou kunnen worden. Foni nam toen
twee maatregelen: hy stelde my
op als directe tegenstander van
Prins daarom had ik nummer
drieen gaf Bani de opdracht,
wanneer dat noodzakelijk was. als
linksback te gaan spelen. Bani heeft
dat namelijk al vaker gedaan. Nou.
alles is uitstekend gegaan. Ik heb
Prins de volle 90 minuten zwaar
bewaakt en hem geen meter ruimte
gegeven voor een van zijn gevaar
lijke soloacties. Aanvankelijk bleef
hij rechtsbuiten spelen, maar later,
in de tweede helft vooral, zocht hij
zijn heil op het middenveld, maar
ook daar liet ik hem geen moment
gaan. Uiteindelijk werd Prins zo
moedeloos dat hij er steeds minder
in ging geloven. Intussen had Bani
mijn oorspronkelijke linksback-
plaats ingenomen. Zo behielden we
onze 443 formatie gedurende de
gehele wedstrijd en hebben wij de
Nederlanders kunnen beletten ge
vaarlijk te worden.
Toch zat de „nul" alle Zwitsers
wat dwars. Met Kuhn als vrywel
permanent teruggetrokken strateeg
tussen knappe opbouwers als Bani
en Dürr had Foni gegokt op het
jonge talent Künzli, de opportuni.
teit van Hosp en de snelheid van
Quentin om uit een van de snelle te
genstoten een doelpunt te fabrice
ren. Bani: „Die Nederlandse verde
diging speelde te sterk. Zij gaven on
ze speerpunten nauwelijks een kans.
Daarom is dit gelijke spel een juist
resultaat".
De Chinees Ni Chth Chin, die
eerder dit jaar al de aandacht op zich
vestigde met een hoogtesprong van
2.23 m heeft zondag tijdens wedstrij
den in Peking zijn Chinese record
gebracht op 2.24 m. Chin plaatste
zich met deze prestatie aan de kop
van de wereldranglijst van dit Jaar.
Terwijl een deur verder de Heiveten
uitgebreid uit de doeken deden
waarom Zwitserland een meer aan
vallende rol had kunnen spelen
dan verwacht was, giste de Neder
landse leiding nog altyd naar de oor
zaak hiervan. „Tja, we toonden te
weinig Initiatief", vond een beteu
terde Denis Neville. „In de voor
hoede liepen Jongens rond, die stuk
voor stuk wel kunnen voetballen,
maar het draaide nu eenmaal niet.
En we hadden niemand, die de
boel nu eens goed kon verzetten.
Inderdaad was de Zwitserse instel-
IETS GOED...
Teleurstellingen dus. Er waren er meer. In de eerste helft kon
een deel van de misère vna het „stilstaande" Nederlandse aanvals
spel op rekening van het in het 4-2-4 systeem zo belangrijke „tan
dem" op het middenveld worden geschreven. De debuterende
DWS'er Joop Burgers waagde zich zelden over de middenlijn,
haalde, doordat hij soms niet goed raad met de bal leek te weten,
de vaart uit het spel en gaf bovendien zelden een goed bespeelbare
pass af. Ook Bennie Muller bleef in eerste instantie teveel „kle
ven" aan de wat onzeker onder het felle openingsoffensief van
de Zwitsers wat paniekerig spelende Nederlandse verdediging,
welke zich overigens allengs uitstekend herstelde. In de tweede
helft ging Muller aanvallender spelen en wierp ook Burgers een
deel van zijn schroom van zich af, maar toen was het al te laat en
hadden de Zwitsers de wedstrijd vast in handen
Meer dan het was
Een teleurstellende eerste helft dus. Zowel van Nederlandse als
Zwitserse zijde. Weliswaar speelden de Helveten iets feler en met
meer inzet en ontplooiden hun aanvallen, waarvoor zij het gehele
veld gebruikten, zich soepeler, maar het leek toch meer dan het in
feite was: ook in de formatie van dr. Alfredo Foni ontbrak de man
met de eindstoot. Moeilijk werk kreeg Eddy Pieters Graafland
een af en toe duidelijke veldmeerderheid van de Zwitsers ten
spijt niet te verrichten. Een schot van Dürr in de vijftiende
minuut, een afstandschot van Künzli, daarmee was voor de thee de
Zwitserse koek eigenlijk wel op. De hoogtepunten waren zeer dun
gezaaid. Aan de andere kant een schot van Prins in het zijnet, wat
corners en wat vrije schoppen en van het daarvoor dankbare
publiek een applausje voor Frits Flinkevleugel, die, toen de
„grote jongens" vóór de opening niet konden vinden, noch maken,
het. met de bal aan de voet. zelf maar eens ging proberen. Ook
zonder succes. Maar bij hem was de goede wil duidelijk aanwezig.
Ook na de rust
plaus beloond, elke goede oplossing
van de verdediging kreeg dezelfde
beloning. De Nederlanders op de tri
bune hoorde men nauwelijks. Inte
gendeel. in deze belangrijke wed
strijd bleven de reacties van de
oranjesupporters opvallend lauw.
Wél werd later voortdurend gehoond
als er (weer) een actie van de aan
val mislukte. Speciaal Ko Prins moest
het ontgelden. Later zei de Ajacied:
,.Ze begrijpen niet dat het zo'n steun
voor je kan zijn. Vooral als Je niet
draait, zoals ik vandaag, kan een
waarderende reactie, als je iets goed
doet, wonderen doen. Maar by ons
staan ze veel eerder dan in het bui
tenland klaar met hun boe-geroep.
PIET KRUIVER
„Ze denken toch zeker niet dat
ik me ongelukkig ga lopen".
Het Nederlands elftal staat op een hellend vlak. Dat heeft ook deze
wedstrijd, weer duidelijk gemaakt. Teveel wijzigingen, teveel experi
menten, net iets teveel spelers, die zich niet voor de volle 100 procent
inzetten (zie de uitlatingen van Piet Kruiver en Daan Schrijvers na
afloop) en een coach, die twee meesters moet dienen de KNVB en
Holland Sport zijn daar niet vreemd aan
BFVf VOS
I.A.A.F. beslist:
Europa Cup in
oneven jaren
Vierduizend Zwitsers maakten meer
lawaai dan 60.000 Nederlanders
KO PRINS
in duel met zijn schaduw
Führer Rechts op de foto
Piet Keizer.
MINISTER VROLIJK
stak er een sigaar bij op
Unaniem was na afloop de mening
van spelers en officials over de hou
ding van het publiek in het Olym
pisch Stadion. „Het leek wel of we in
Bern speelden inplaats van voor
eigen publiek", verzuchtte Bennie
MuUer. Inderdaad, het was frappant
te constateren hoe verschillend de
„legioenen" reageerden.
Het Zwitserse contigent bedroeg
een kleine 4000 mensen. Zij moesten
het opnemen tegen zo'n 60.000 Ne
derlanders. Normaliter een strijd die
eenvoudig verloren moet worden.
Maar de supportersslag werd door de
fanatieke Helveten glansrijk gewon
nen. Al voor de wedstrijd gaven zij
van hun aanwezigheid blijk. Onder
hen bevonden zich 100 winnaars van
een speciale toto-prijs en de 47-ja-
rige Emile Holliker glazenwasser
in Zurichdie naar de Nederland
se hoofdstad was komen lopen, zyn
bagage had hjj in een kinderwagen
vervoerd. Holliker legde de 900 km
af in dertig dagen
Met opvallende roodwitte vlaggetjes
zwaaiend, hun „hop Schwyz" onop
houdelijk scanderend en hun span
doeken met gepaste trots vertonend,
maakte ze een lawaai, dat het timi
de „geen woorden maar daden" dui
delijk overstemde. Onvervalste koei-
enbellen voornamelijk uit de
buurt van Luzern zetten het
spandoek van een groep wel zeer
opvallende Helveten kracht bij. Ter
wijl zij boven zich het opschrift
„Schwyze mannen, keine pannen"
torsten, accentueerden zij dit door
een oorverdovend, door de enorme,
aan het lichaam vastgebonden bron
zen bellen geproduceerd lawaai
voort te brengen. Ook tijdens de
wedstrijd weerde het roodwitte le
ger zich geducht. Elke actie van
doelman Elsener, hoe simpel op zich
zelf ook, werd met een geweldig ap-
